Frjáls verslun - 01.02.1954, Blaðsíða 17

— Já. það liggur nú fyrir að skipuleggja ferðir um
byggðir og óbyggðir. Reynt verður að bafa áætlunina
til fyrr en venjulega, til þess að fólk eigi kost á að
velja sér ferðir með fvrirvara. Það er mikil lyfti-
stöng fyrir mig að hafa samvinnu við ferðaskrifstof-
una Orlof, þótt henni sé að vísu sniðinn þröngur
stakkur vegna gildandi laga um fvrirgreiðslu ferða-
fólks, sérstaklega erlends.
— Er margt um útlendinga í ferðum þínum?
— Já, þeir eru fleiri eða famri í liverri einustu
ferð.
Glœsilegast er landið á góðum sumardegi.
— Hvort finnst þér skemmtilegra að ferðast að
vetrarlagi eða að sumri ?
— Ja, það breyttist mikið, þegar snjóbílarnir
komu. Aldrei áður var hægt að láta sig drevma um
svo mikla yfirferð. T.d. var ég ekki nema ta’pa fjóra
tíma frá Hveravöllum að Laugafelli (á annað hundrað
km.) í snjóbílnum — leið, sem ég að sumarlagi lief
verið allt uj)j> í tvo daga að komast. Annars finnst
mér glæsilegra um að litast á góðum sumardeai. þótt
fegurðin í góðuin vetrarveðrum gleymist aldrei.
— Hefurðu nokkra hugmvnd um. hve marga þú
hefur flutt til fjalla um ævina.
— Nei, segir Guðmundur, en þeir ski|)la þúsundunt
— og ég hef fáa flutt, sem ekki hafa viljað fara aftur.
jafnvel sömu leið. 1 fyrsta sinn hafa menn ekki reglu-
legt not af því, sem fyrir augun ber. Ja. ég segi fyrir
mig, ég hef fyrst reglulegt not af |>ví. sent fvrir aug-
ttn her, í annað eða þriðja sinn.
1 2000 m. hœð í bíl.
— Þú hefur farið einhverja lengstu öræfaferð hér
á landi, er ekki svo?
— Ja, það er sagl svo. Ég hef larið úr Landsveit
norður yfir hálendið þvert yfir Odáðarhraun allt
austur að Jökulsá á Fjöllum.
— Segðu mér, hvað hefurðu komist hæst á bíl?
— Það hef ég auðvitað komist á snjóbílnum, um
2000 m. hæð, þegar ég fór upp á Bárðarbungu. Þá
hef ég farið yfir Kverkfjallhrygg og hjá Svínahnjúk-
um. En á ltinum bílnum man ég það ekki svo glöggt,
þó hefur það sennilega verið eitthvað á 12. liuttdrað
metra á Hrafntinnuskeri við Torfajökul.
— Hefurðu ekki oft lent í svaðilförum?
Guðmundur vill sem minnst úr því gera. — Þó getur
verið, að eitthvað af því megi kalla svaðilfarir, en
slíkt gleymist fljótt að leiðarlokum, þegar allt endar
vel — og slvs hafa aldrei orðið í ferðum mt'num. —
Vifi D \ HK.iujíikul.
Það eru lielzt vötnin, sem ltafa gert okkur erfitt fyrir,
eins og t.d. Tungnaá. Kaldakvísl og fleiri jökulvötn.
— Hvar finnst þér fegurst í óbyggðum?
— Það getur verið að veðrið hafi átt sinn þátt í
því, segir Guðntundur. eftir nokkra umhugsun, en
mest útsýni og tign hefur mér fundist af Öskjtt. Það
er einnig mjög mikil útsýni af Bárðarbungu, en ég
hef aldrei séð eitts um og af Öskju. Þaðan hef ég
þekkt ban í Mývatnssveit, og Bjólfurinn við Seyðis-
fjörð blasti við lengst í austri. Þaðan er og ógleyman-
legl útsýni til Kverkfjalla og Snæfells. Eti það er nú
einu sinni þaitnig, að þótt gróðurinn sé skemmtilegur,
hefur auðnin ntikið aðdráttarafl.
— Þú ert ákveðitin í að halda áfram þessum ferð-
um um vegleysur óbyggðanna?
Enginn sér eftir óbyggðarferð.
— Ætli maður verði ekki að gera það, eitthvað.
Mér finnst það mjög mikils virði, að fólk eigi kost
á því að kynnast landinu og geri sér Ijóst, hvað það
hefur raunverulega upj) á að bjóða. Ég hef ennþá
engan hitt, sent séð hefur eftir þátttöku í óbyggðar-
ferð, jafttvel þótt veður hafi verið óhagstætt og leið-
angurinn lent í einhverjum erfiðleikum. Það er ein-
milt oft svo, að eftir á verða slíkar ferðir einna á-
nægjulegastar.
— Er það eitthvað sérstakt, sem þú vildir segja að
lokum.
— Ja, mig langar til þess — ég hef reynt það —
að samstarf hefjist milli þeirra aðila, sem fyrir ör-
æfaferðum gangast. Það er áreiðanlega hejijtilegast
fyrir alla. Það eru svo margar leiðir, sem hatgt er að
fara, að úr nógtt er að velja.
Við þökkum Guðmundi greinargóð svör — og ósk-
um honum góðrar ferðar inn á Hvervelli. tt|)|) á Vatna-
jökul. eða hvert það nú verður. — Þ.
FRJÁLS VEHZLUN
17