Frjáls verslun - 01.02.1954, Blaðsíða 28

Sumir getu aidrei kannast við, að þeir muni <-/ til
i'ill haja ií röngu að standa.
•
Ahyggjum svipar rnjög til ruggustóls. L>ú n-n\-
“r aS gera eitthvað. en hjakkur samt í sama jariiui.
•
Sumir krefjust ulls aj öllum, en ekki neins af sjálf-
um sér.
•
Stúlkan: „Er ég iyrsta konan, sem [>ú heiur kysst?“
Sjómaðurinn: „Þegar þú nefnir það, þá verð ég
að segja, að þú kemur mér kunnuglega fyrir sjónir.“
•
Góðverkum er uldrei á glæ kastaS, jafnvel þótt ár-
angur þeirra komi aldrei í Ijós.
•
Ari siat yfir glasi af víni og harmaði örlög sín við
bezta vin sinn: „Eg var í söluferð kiingum land. í
gær-sendi ég konu minni skeyti og sagðist mundi koma
í bæinn þá um kvöldið. Þegar ég kom heim, fann ég
konuna í örmum annars manns".
Ari gróf atidlitið í höndum sér.
..Taktu þella ekki svona nærri þér,“ sagði vinur
hans. „Ræddu þetla inál við eirihverja konu, t.d. móð-
þ' U
ína.
„Frjáls Verzlun44
Otgefandi: Verziunarmannafélag Reykjavíkur.
Formaður: Guðjón Einarsson.
Ritstj.: Gunnar Magnússon og Njáll Símon-
arson.
Ritnefnd: Birgir Kjaran, form., Gunnar Magn-
ússon, Ingvar N. Pálsson, Njáll Símonarson,
Ólafur I. Hannesson, Oliver Steinn Jóhann-
esson og Þorbjörn Guðmundsson.
Skrifstofa: Vonarstræti 4, 3. hæð, Revkjavík.
Sími 5293.
BORGARPRENT
Ari sá, að þetta gat verið hyggilegt, og heímsótti
inóður sína.
„Mamma“, sagði hann, „ég var i vikusöluferð út
um land. í ga*r sendi ég konu minni skeyti, að ég væri
að koma heim, og þegar ég svo kom í nótt, fann ég
hana í örmum ókunnugs manns. Hvernig getur þetta
skeð, mamma? Þú sem ert sjálf kona, hlýtur að geta
sagt mér, hvers vegna?'
Lengi sagði rnóðir hans ekkerl. Skyndilega rauf hún
þögnina: „Ef til vill“, sagði hún, „hefur konan þín
ekki fengið skeytið þitt, sonur minn.“
Sá rós fölnur jljólt, sern ojt er lyktað uf.
DANSKUR MÁLSHÁTTUR.
2S
P.RlAL:SL'VE3lZLtI.N