Frjáls verslun - 01.06.1954, Blaðsíða 6

smiður, en kvæðið hafði orkt skáltlið Matthías
Jochumsson. Þakkaði konungur hvorttveggja,
kvæðið og sönginn, og bað' að syngja meira fyrir
sér, helzt með íslenzku lagi. Gjörði söngflokkur-
inn svo, og söng Ingólfs minni eftir hið sama
skáld, með lagi eftir Jónas smið. Geðjaðist kon-
ungi vel að, og þakkaði aftur með nokkrum,
fögrum orðum.
Hina næstu daga þar á eftir lét konungur
fyrir berast í húsi landshöfðingja, en notaði
skólahúsið til veizluhalda, hafði hann bæjarbúa
marga þar í boði sínu á hverjum degi, og veitti
hið ríkulegasta. Ilinn 1. ágúst veitti hann viðtal
hverjum er vildi, og talaði við þú um það, er
þeim var hugleikið. Oftar átti hann og tal við
menn, og ávarpaði stundum þá, er hann hitti.
er hann var á gangi um bæinn eða þar í grennd,
giörði hann sér í því iítinn mannamuri, og fór
að öllu hið ljúfmannlegasta.
Þjóðhátíð Reyhvíkinqa.
Þjóðsöngurinn sunginn í íyrsta sinn.
Nú er að segja frá ÞJÓÐHÁTTÐ HEYKVÍTv-
TNGA, en hún var haldin 2. dag ágústmánaðar.
Hátíðin byrjaði þegar um morguninn með guðs-
þjónustugjörið í dómkirkjunni kl. 8—9%, en
önnur guðsþiónustugjörð var haldin kl. 10%—
12, og hin þriðja kl. 1—2%. Dómkirkjan var
nrvdd hið skrautlegasta og öll Ijósum ljómuð.
Á háaltarinu brunnu ljós sem vanalega, en í
kórnum utanverðum voru reistar 2 háar kerta-
stikur, sín hvorum megin við skírnarfontinn,
klæddar grænum dúkum og vafðar blómhring-
um. og aðrar 2 með sama umbúnaði fyrir neðan
kórtröppurnar. Kringum altaristöfluna voru
drepnar laufgjarðir og blómskraut hið fegursta,
off líkt fram með báðum loftsvölunum. Stóll
landshöfðingja var ætlaður konungi, var rauðum
t’öldnm slesrið upp báðum megin við stólinn, og
með beim Iágu laufgjarðir og blómsveigar, er
var miög haglega fyrir komið. Tvonur og meyjar
bæíarins. bær er skreytt höfðu konungsbryggj-
ima. höfðu einnig hér um búið, og gjörðu út-
lendir menn orð á, hve það hefði tekizt snilld-
arleo-a. Konungur sjálfur og sonur hans og flest
annað stórmenni var við hámessuna, en það var
«ú er haldin var í miðið, kl. 10%—12. Hér um
t"'1 VI. 914 kom sveit hermanna frá konungs-
eVinjnu Jvlland og gekk við hljóðfærablástur upp
nð dómkirkiunni og nam þar staðar. Nokkru
síðar kom sveit kadetta eða sjóforingjaefna frá
Heimdal og gekk einnig til kirkju; var þeim rað-
að í kirkjunni í tvær raðir innan frá kór og fram
að kirkjudyrum beggja megin við göngin, þar
sem konungur átti um að ganga. Nú tók fólk
óðum að flykkjast í kirkjuna, en lögreglustjóri
var þar staddur með lögregluþjónum til að sjá
um, að eigi yrði troðningur og allt færi fram sem
skipulegast. Lítilli stundu síðar, eð'a kl. 10%
kvað við lúðrablástur fyrir utan kirkjuna, kom
nú konungur með mikla sveit manna og gekk í
kirkju, en sveitir hermanna höfðu skipað sér til
beggja handa meðfram kirkjunni. Biskup var
þegar áður til kirkju genginn og var skrýddur
fullum biskupsskrúða, en er konungur kom,
gekk hann til móts við hann fram í kirkjudyr,
ávarpaði hann konung þar með nokkrum orðum
og fylgdi honum síðan inn að kór. Gekk þá kon-
ungur til sætis síns og svo prinsinn í s'tól lands-
höfðingjans innanvert á loftsvölunum öðrum
megin, en þar utar sátu aðmirallinn og yfirfor-
ingjar allra herskipanna. í innstu bekkjunum
niðri var skipað hinum göfugustu þjóðhátíðar-
gestmn og svo öðrum höfðingjum, en þar utar
frá var múgurinn, og var kirkjan meir en alskijr-
uð fólki. Þá hófst guðsþjónustugjörðin, og fór
hún fram á Hkan hátt og vant er, nema með enn
meiri viðhöfn. Biskup landsins, doktor Pétur
Pétursson, flutti töluna. Söngurinn fór fram hið
hátíð'legasta með organslætti, en fvrir honum
stóð organisti dómkirkjunnar. hinn ágæti söng-
meisíari Pétur Guðjohnsen. Nýir sálmar voru
sungnir, og voru þeir allir orktir af hinu lipra
sálmaskáldi, prestaskólakennara Helga Hálfdán-
arsyni, en einn lofsöngur eftir þjóðskáldið Matt-
hías Jochumsson, með lagi eftir hið unga, ís-
lenzka tónskáld, Sveinbjörn Sveinbjörnsson, org-
anista í Edinborg. Þá er guðsþjónustugjörðinni
var lokið gullu aftur við lúðrar, fyrir utan kirkj-
una, og gekk ])á konungur og sveit hans úr
kirkju með hinni sömu skipan sem fyrr, en síð-
an mannfjöldinn.
Allar þrjár messurnar fóru fram á íslenzku,
en þótt margir hinan erlendu þjóð'hátíðargesta
eigi skildu þá tungu, létu þeir allir sér mjög um
finnast, hve þær hefðu verið veglegar og hátíð-
legar.
Frá Austurvelli á Oskjuhlíð.
Konungsveizla.
Síðar um daginn, kl. 3%, safnaðist mikill múg-
ur manna saman á Austurvelli. Voru þar komnir
58
FRJALS VERZLUN