Frjáls verslun - 01.08.1954, Blaðsíða 14
venjulegu heimilisvéla framleiða Pfafí margar
tegundir af iðnaðarsaumavélum, og hefur mikið
verið flutt af þeim til Islands. Það er alkunna-,
að við Islendingar stöndum oft fremstir í flokki
„miðað við íbúafjölda“. Svo er það einnig með
innfiutning á iðnaðarsaumavélum frá Pfaff verk-
smiðjunum; ísland skipar þar öndvegissætið!
M agnús Þorgeirsson skýrir svo frá, að' eftir-
spurnin sé ávallt mjög mikil eftir Pfaff sauma-
vélunum og er hvergi nærri unnt að fullnægja
henni. T. d. eru enn í dag um 300 manns á þriggja
ára gömlmn biðiista, og telur Magnús, að hægt
mundi vera að selja 1000 saumavélar á stund-
inni, væru leyfi fyrir hendi.
Enda þótt sauinavélar og knattspyma séu
kannske fjarskyit umræðuefni, þá skal þess þó
getið hér til gamans, að fimm leikmenn úr þýzka
Magmis í Pfaff.
knattspyrnuliðinu, sem vann heimsmeistara-
keppnina s.l. sumar, voru frá borginni Kaisers-
lautern, en þar eru Pfaff verksmiðjurnar stað-
settar. Einn þessara fimm heimsmeistara er
jafnframt starfsmaður Pfaff. Eins og gefur að
skilja var keppzt um að sýna þessum mönnum
virðingarvott, þegar heim kom, og m. a. færðu
stjórnendur Pfaff verksmiðjanna fimmmenning-
unum sína saumavélina hvei'jum með þeim um-
mælum, að vonandi myndu þær létta af eigin-
konunum mörgu erfiðinu. Starfsmanni Pfaff, sem
var ókvæntur, varð þá að orði, að annað hvort
yrði hann að ná sér í konuefni eða þá að læra
handbrögð saumaskaparins. Ekki eru enn ná-
kvæmar fregnir fyrir hendi um það, hvorn kost-
inn hann ha.fi tekið!
ns.
Verziunarmaður skriíar
Um
laugardagslokun
Svo sem kunnugt er, hafa staðið yfir viðræður milli
launakjaranefndar V. R. og samninganefndar atvinnurek-
enda um lokunartíma sknfstofa og sölubúða á laugardög-
um. Svo einkcnnilega bregður við, að þótt hér sé cingöngu
um að ræða samninga launþega við atvinnurekendur um
bætt kjör, þá liafa blaðaskrif og samþykktir ýntissa utan-
aðkomandi aðila sett sinn svip á málið, að ekki sé minnzt
á þá fábcyrðu aðferð samnmganefndar atvinnurekenda að
leita á náðir bæjarráðs Rcykjavíkur, og þá afstöðu bæjarráðs
að gera samþykkt um málið á meðan sammngaumræður
fara fram.
Þau blaðaskrif, scm fram bafa farið í dagblöðum bæjar-
ins, mun ég ckki gcra bér að umtalsefni, heldur snúa mér
að samspili bæjarráðs og nokkrum öðrum atriðum.
Fyrir bæjarráðsfundi, er haldinn var 26. október s.l., lá
fyrir bréf frá samningancfnd atvinnurekenda, þar scm ósk-
að var cftir áliti bæjaráðs á því, hvort það mundi brjóta
gcgn hagsmunum almenmngs, að lokað yrði kl. 12 á há-
clcgi á laugardögum allt árið. I bréfinu er vísað til tillögu
Neytcndasamtakanna, samþykktar Húsmæðrafélagsins og
ýntissa blaðaskrifa, er voru uppi gegn málstaði launþcga í
verzlunarstétt.
Sú aðfcrð, sem bér var viðböfð, er algerlega óverjandi.
Annar aðilinn, er í samningtim stendur, leitar á náðir bæjar-
yfirvaldanna, þeirrar stofnunar, er vald befur til að setja
reglur um það, hvenær verzlunum skuli lokað í síðasta lagi
og bvenær þær skuli opnaðar aftur að morgni dags. Að vísu
er það svo, að bæjarráð hefur heimild samkvæmt lögum til
að ákveða hvaða daga og hve lengi verzlanir megi vera
opnar, en bæjarráð getur engan skyldað til að hafa opið
þcnnan ákvcðna tíma. Þcss vegna er það kaupmönnum í
sjálfsvald sett, bvort þeir loka kl. 12 á hádegi eða kl. 4.
c. h. á laugardögum yfir vetrarmánuðina. En þeim hefur
cf til vill fundizt styrkur í því vtð samningaumræðurnar að
hafa upp á vasann álit bæjarráðs, er gengi gegn vilja laun-
þeganna, og þcss vcgna reyndu þcir þá aðferð, svo eftir-
breytanlcg sem hún er eða hitt þó heldur.
Ekki eru menn síður undrandi yfir afstöðu bæjarráðs en
aðfcrð atvinnurekendanna, því bæjarráð samþykkti cftirfar-
andi tillögu: „Bæjarráð telur fyrir sitt Icyti ekki æskilegt
að takmarka frekar en orðið er afgreiðslutíma í sölubúð-
um bæjarins.“ Hér hefur bæjarráð farið inn á nýja braut.
90
FRJÁLS VERZLUN