Frjáls verslun - 01.06.1963, Side 23

W. H. Auden
Bréí frá
Sumarið 1936 komu hingað og ferðuðust nokkuð
um landið tveir ungir brezkir bókmenntamenn,
skáldin W. H. Auden og Louis MacNeice, sem þá
voru orðnir kunnir fyrir skáldskap sinn langt út
fyrir landsteinana, tilheyrðu skáldahópi, sem kenndi
sig við „New Signatures“ og var meinilla við alla
lognmollu í bókmenntum og listum. Bókmennta-
fræðingur einn hefur komizt svo að orði um þá
félaga: „Þeir tóku sér fyrir hendur að lækna brezku
þjóðarsálina af broddborgaralegu harðlífi og hreinsa
enskan skáldskap af rómantísku prjáli. Ekki fengu
þeir áorkað að breyta Jjjóðarsálinni, en skáldskap-
urinn fékk það, sem hann þurfti með: „Ríflega
inngjöf af fjörkrafti og fyndni frá Auden & Co.“
Af því má marka, að Auden hafi verið potturinn
og pannan í þessum hópi. Nú er hann orðinn rosk-
inn og ráðsettur, fluttist til Bandaríkjanna og sett-
ist þar að fyrir mörgum árum, orðið heimsfrægt
skáld fyrir löngu.
Þeir félagar, Auden og MacNeice, skrifuðu kunn-
ingjunum heima bréf á ferð sinni hér, ýmist í
bnndnu máli eða óbundnu, og er þeirra kunnast
hér kvæðið „Ferð til íslands“, sem Magnús skáld
Ásgeirsson þýddi á íslenzku og er í kvæðasafni
hans. En öll þessi bréf þeirra frá sumrinu á íslandi
1936 komu árið eftir út í vænni bók í London,
„Letters from Iceland“, sem gefin var út af Faber
&Faber, en því forlagi veitir Eliot Nóbelskáld for-
stöðu. Er ekki að orðlengja það, að þetta eru miklu
fremur skemmtileg sendibréf en traust heimildarit.
Fara hér á eftir nokkrir kaflar úr bókinni.
FYRIR FERÐAMENN
Vegabréf, tollar o. s. frv.
Engra vegabréfa er krafizt á íslandi. Flestir al-
gengir hlutir eru tollaðir, en tollskoðun um borð
er mjög kurteisleg og aldrei neinni frekju beitt.
Gialdmiðill og gengi
Gjaldmiðill á íslandi er talinn í krónum og aur-
Louis MacNeice
r’
Islandi
um, 100 aurar í einni krónu. Opinbera gengið sum-
arið 1936 var kr. 22,15 á móti sterlingspundi. En í
Hull getið þið fengið 24,50 fyrir pundið. Því er
heppilegra að skipta peningum ekki opinbcrlega.
Sökurn óhagstæðs verzlunarjöfnuðar er óskaplega
erfitt fyrir einstaka íslendinga að verða sér úti um
enskan gjaldeyri, og enskt fólk, sem á vini og
kunningja á íslandi, myndu gera þeim mikinn
greiða með því að skipta peningum við þá. Ferða-
mannatékka er auðvitað hægt að nota, en ég veit
af eigin reynslu, að viturlegra er að hafa allt í reiðu
fé og skipta eftir þörfum svo að maður standi ekki
uppi að ferðalokum með heilmikið af íslenzkum
peningum, sem mjög erfitt er að losna við.
Drykkir
Ef frá cr talið kaffi, mjólk og vatn eru drykkir
á íslandi fljóttaldir, því að landið er einmitt að
rétta úr kútnum eftir bannið. í Reykjávík getið
þið fengið drykki á Borginni, ef þið hafið efni á að
borga fyrir þá. Viskí með sóda (írskt viskí er
ófáanlegt) kostar kr. 2,25, og glas af sómasamlegu
sjerrý kr. 1,45. Svo er áfengisverzlun ríkisins á fá-
einum stöðum, þangað sem menn fara og pukrast
við að kaupa heila flösku yfir borðið. Og þar er
lokað í hádeginu. Flaska af brúnu sjerrýi kostar
kr. 9,50, og flaska af spænsku brandýi (eina teg-
undin, sem til er) kostar 6.50. Bjórinn er bölvað
náhland, og límonaðið tekur engu tali. Stundum
er liægt að fá ólöglegt áfengi, og einkum eru það
bændur, scm gerast svo ómótstæðilega vingjarn-
legir að vilja endilega hjálpa manni um flösku af
landa, en hann er svona allt að því banvænn.
Einstakt í sinni röð
Fyrir þá, sem vilja smakka á einhverju sérstöku,
verður að nefna tvær íslenzkar matartegundir, sem
flestir ættu að leggja sér til munus. Annað er há-
karl, hálfþurrkaður, hálfúldinn. Hann er hvítur að
innan, með broddótta húð, ólseigur, eins og eld-
FRJÁLS VERZLUN
23