Frjáls verslun - 01.05.1973, Blaðsíða 41

inn. Eitt vorið fór ég með 60
manns á Vatnajökul og 1970
með hóp frá brezku ferðaskrif-
stofunni Minitrek. Nú hefur
sama skrifstofa aftur á móti
skipulagt ferðir á hundasleðum
um Grænlandsjökul. Virðast
þær ætla að slá Vatnajökuls-
ferðirnar okkar út.
Uppi á Grímsfjalli á jöklin-
um er kofi, sem Jöklarann-
sóknafélagið reisti og þar geta
16 manns komizt fyrir í kojum
og er það að sjálfsögðu miklu
æskilegri gistimáti en að liggja
við í tjaldi.
— Þú hefur um langt árabil
stundað skipulagðar sumarferð-
ir um hálendið og öræfi ís-
lands. Hverju finnst þér helzt
ábótavant í beirri aðstöðu, seni
fyrir hendi er til slíkra ferða?
— Það er tvímælalaust að-
stöðuleysið til snyrtingar.
Nokkur framför varð af því,
þegar ,,spútnikunum“ svo-
nefndu var komið fyrir á fjöl-
förnustu ferðamannaleiðum, þ.
e. a. s. náðhúsunum, sem líta
út eins og eldflaugar. Kunn-
ingi minn, sem nú er látinn,
hafði umsjón með þeim fram-
kvæmdum af hálfu opinberra
aðila og ég kallaði hann alltaf
„kammerherrann" af því til-
efni.
Nú hitti ég Hannibal Valdi-
marsson, ráðherra, fyrir
skömmu í boði og sagði þá við
hann, að hann ætti að gerast
.,kammerherra“ með öllum
beim skvldum, sem embættinu
fvlgdu. úr bví að hann ætlaði
að hætta sem ráðherra. Tók
Hannibal þessu vitanlega með
sínum góða húmör.
En í fullri alvöru er hér á
ferðinni miötr brýnt úrlausnar-
efni fvrir heilbrigðis- og ferða-
málayfirvöld.
— Telurðu að umhverfinu
stafi heinlínis hætta af tíðum
ferðalnorUm um hálendiS á
sumrin?
— Það er greinilegt. að gróð-
urinn t. d. í Herðubreiðarlind-
um og Landmannalaugum bol-
ir ilia allan bann átroðning,
sem hann verður fyrir á sumr-
ín og nefni ég' sérstaklega
hestamennina i bví sambandi.
Þá er það Hka vandamál, að
sælubús Ferðafóiags fslands
ern okknr lokuð. hó að nóg
nláss sé fvrir bendi í heim. Það
barf tvímaelalaust að skinu-
leegia notkun þessara húsa
betur en nú er gert. f Land-
mannnlaueum er sæluhús, sem
kostaði upp komið um 1,4 millj-
ónir. Ferðafélaginu veitir áreið-
anlega ekkert af þeim pening-
um, sem það gæti fengið inn
með því að leyfa okkur, sem
að hópferðum um hálendið
stöndum, afnot af því. Raunar
ætti Ferðamálaráð að hafa um-
sjón með þessum húsum.
Ég hef ekki orðið var við
áberandi slæma umgengni
ferðamannanna á hálendisslóð-
um, en vil benda á eitt vanda-
mál í þessu sambandi.
Þó að menn reyni að graía
niður matarleifar og annað
rusl á stað eins og Landmanna-
laugum er við búið að tófan
og hrafninn séu búin að róta
því öllu upp áður en næsti
ferðahópur rennur í hlaðið.
Það verður að bera stóra hnuil-
unga yfir gröftinn til þess að
þetta dugi.
Mikil breyting hefur orðið á
öllum ferðamáta síðan ég byrj-
aði. Nú þurfum við ekki að
keyra nema 5-6 tíma á dag til
þess að komast sömu vega-
lengdir og við fórum á 10 klst.
fyrir 20 árum. Þetta er mjög
til bóta, því að ferðamennirnir
vilja helzt fá tækifæri til að
ganga um og virða fyrir sér
útsýn. Fátt finnst þeim jafn-
stórbrotið og að ganga á
Tungnafellsjökul í björtu veðri
og horfa þaðan á miðnætursól-
ina.
— Hvað eru þetta margar
ferðir, sem farnar eru á þín-
um vegum yfir sumarið, og
hvaðan koma útlendu ferða-
mennirnir, sem hátt taka í
þeim?
í sumar ráðgerum við 12
langar ferðir, 10-13 daga og all-
margar stvttri. f fyrra varð að
fara nokkrar aukaferðir og
heildarfarbegatala varð þá 700
manns. Mikið liggur fyrir af
pöntunum fvrir sumarið 1973
og er áberandi, hvað Frakkar
eru nú miklu fjölmennari í
beim en áður og sömuleiðis
Bandaríkjamenn.
Það er orðið mjög aðkall-
andi að setia einhverjar reglur
um oninbert eftirlit með ferð-
um út.lendinga, sem eru að
flækiast unn á eiein spvtur um
hálendíð. Þeir verða að gera
sér grein fvrir, hvert heir ætla,
ecr hve lengi þeir verði í burtu.
áður en lagt er af stað. Év hef
mæt.t bessu fólki í algjöru
reiðilevsi unni í óbvggðum án
bess að bað hefði hugmvnd um
hvert bað stefndi. Þannig hef
ég fnndið útlenda stelnu 8 kíló-
metra fyrir innan Gullfoss, þar
sem hún var á ferð með fáein
epli í nesti og svefnpokadruslu
á bakinu. Spurði hún, hvorl
hún mætti ekki fá far inn að
Hvítárvatni.
Einu sinni ók ég líka fram
á Skota með konu sína og
krakka á biluðum bíl uppi í
óbyggðum. Hann hafði tjaldað
í slóðinni til þess að örugglega
yrði nú eftir honum tekið, þeg-
ar næsti bíll ætti leið um, hve-
nær sem það nú yrði.
— Hversu marga bíla ertu
með í notkun og hvaða sæta-
framboð muntu hafa í sumar?
Bílarnir eru 16 talsins, bar
af 6, sem taka 50-60 manns.
Slíkir bílar kosta nú, þeir
stærstu, 6V2 milljón, en fyrir
sex árum, þegar ég fékk þann
fyrsta af þessari stærð, kostaði
hann 1500 þúsund. Á sama
tímabili hafa fargjöldin ekki
nema tvöfaldazt.
Sætaframboðið verður alls
um 700 sæti í sumar, en að
sjálfsögðu fer mestur hluti af
því í ferðirnar milli Reykjavík-
ur og Keflavíkurflugvallar í
sambandi við flugið. Bílstjór-
arnir eru 10 fastráðnir og að
auki hef ég tvo viðgerðarmenn
á verkstæðinu og bílasmið.
— Hefur þú sérleyfi til
Keflavíkurflugvallar?
— Nei, það eru flugfélögin,
sem ráða ferðunum og taka
sætagjald, en leigja síðan farar-
tæki hjá mér.
Ferðátíðnin er mikil yfir
sumarið. Þannig fórum við 350
ferðir í júní í fyrra og 466 í
júlí fyrir íslenzku flugfélögin,
en að auki komu svo BEA og
PANAM og leiguflugfélöein.
— Og hvað telur hú, að ráðið
hafi mestu um vöxt og viðgang
fvrirtækisins Guðmundur Jón-
asson h.f.?
— Maður hefur púlað og
lagt hart að sér. Hitt er bó
mikilvægast. að fjölskyldan öll
hefur staðið að þessari upp-
bvggingu og verið mjög sam-
taka um það og lagt mikið á
sig.
Gunnar, sonur minn, er mín
hægri hönd í bessum rekstri.
Hann vinnur á öllum tímum
só'arhringsins við akstur eða
hér á skrifstofunni. bar sem nú
starfar einn fastráðinn starfs-
maðnt' að auki. Konan mín hef-
ur tekið þátt í ferðalögum og
séð um matseld fyrir farbeg-
ana, dóttir mín hefur verið
túlkur og svo mætti lenffi telia.
Þet.ta er sannkaPað fiöl-
skvldufvrirtæki, saffði Guð-
mundur Jónasson að lokum.
FV 5 1973
33