Frjáls verslun - 01.01.1974, Blaðsíða 11
Eitthvað virðist það
vefjast fyrir dómsmáia-
ráðherranum hvernig
hann ætiar að láta gæta
Haraldar Olafssonar, sem
dæmdur liefur verið í 8
ára fangelsi vegna skot-
árásarinnar í Breiðholti í
janúar 1973. Haraldur er
enn vistaður í Reykjavílc
og á ráðuneytið eftir að
taka ákvörðun um, hvort
hætta skuli á að senda
hann á Litla-Hraun eða
hvort honum verði kom-
ið í geymslu í ramm-
byggðara fangelsi utan-
lands. Haraldur er sagð-
ur ódæll mjög og hafa
tveir lögregluþjónar gætt
hans sérstaklega allan
sólarhringinn um margra
mánaða skeið. Biðin, sem
á því verður að dóms-
málaráðherrann taki
ákvörðun í þessu máli,
mun kosta skattgreiðend-
ur um 1000 kr. að meðal-
tali á klukkutíma, sem
Iögreglumönnum eru
greiddar fyrir aukavakt-
ina um Harald.
Sagt er að Einar Á-
gústsson, utanríkisráð-
herra, sé að hugleiða að
fara að dæmi fyrrverandi
kollega síns, Guðmundar
í. Guðmundssonar, og
hætta afskiptum af
stjórnmálum og komast
í góða sendiherrastöðu
erlendis. Mun ráðherrann
sérstaklega hafa augastað
á London í þessu sam-
bandi.
Hinar tíðu og miklu
hækkanir á áfengi und-
anfarið hafa valdið því,
að menn eru nú farnir að
brugga sjólfir í miklu
meira mæli en áður.
Tækninni í þessum efn-
um hefur fleygt fram og
fullyrt er að í sumum
sveitum austanfjalls lagi
menn sín vínföng sjálfir
í stað þess að eyða pen-
ingunum í þau hjá A.T.
V.R. Sú saga er sögð úr
einum hreppi að þar séu
menn nú færir um að
framleiða 60% vodka til
heimabrúks, tæran og
bragðhreinan vökva.
Mörgum blöskraði, þeg-
ar ljóst varð, að rikið
ætti á þessu ári að
styrkja blaðaútgáfu
stjórnmálaflokkanna með
rúmum 30 milljónum
króna. Þykir ýmsum nóg
komið þegar sumir viku-
sneplarnir geta í skjóli
einhverra pólitískra smá-
flokka og einkahags-
munahópa haft offjár á
ári hverju úr opinberum
sjóðum sem greiðslur fyr-
ir auglýsingar, bæði ríkis
og borgar. Blöðin eru
mjög misjafnlega á vegi
stödd fjárhagslega og
sum hlakka til að fá rík-
isstyrkinn, sem á að
ganga beint í fjárfestingu
því að reksturinn þarf
engrar opinberrar að-
stoðar við.
Hart er á dalnum hjá
Ferðaskrifstofu ríkisins
um þessar mundir. Mik-
ið rekstrartap hefur orð-
ið hjá fyrirtækinu og
segja heimildarmenn
okkar í stjórnarráðinu,
að jafnvel eindregnustu
fylgismenn ríkisreksturs
séu orðnir mjög reikandi
í afstöðu sinni til þessa
ákveðna fyrirtækis. Er
það heldur ekki nema
von, því að um áramótin
var ástandið svo aumt,
að Ferðaskrifstofan varð
að fá 5 milljón króna Ián
hjá ríkinu til að geta
staðið í skilxun með
skatta starfsmanna og
söluskatt.
Altalað er, að komm-
únistar leggi alla áherzlu
á að koma liðsmönnum
sínum í opinberar nefnd-
ir og stöður til þess að
drýgja tekjur flokks-
sjóðsins. Sú hefð heíur
nefnilega skapazt á bæn-
um þeim, að flokksmenn
greiða 10% af þóknun
eða launum fyrir slík
störf beint til flokksins.
Það er því dálagleg
summa, sem flokkurinn
ber úr býtum út á
eitt seðlabankastjóraemb-
ætti. Haukur nokkur
Helgason er meðal þeirra
manna, sem kommúnista-
ráðherrarnir hafa potað í
lykilstöður hjá ríkinu.
Hann er skráður „sér-
fræðingur" í símaskrá
sj ávarútvegsráðuney tis-
ins og þiggur gild laun
fyrir titilinn, því að ekki
verður vart neinna til-
brn'ða til afkasta hjá
þessum sérfræðingi Lúð-
víks. Haukur var skipað-
ur formaður í nefnd, sem
rannsaka á afkomu skut-
togaranna og setti fyrsta
fundinn, en hefur varla
sézt í nefndinni síðan!
Dagblaðið Tíminn hef-
ur gert öðrum fjölmiðl-
um meira af því að birta
orðréttar áróðurs- og
kynningargreinar, sem
útibú sovézku fréttastof-
unnar APN hér á landi
sendir frá sér. Um sinn
leit svo út fyrir, að skrúf-
að hefði verið fyrir birt-
ingu á þessu efni, en svo
dundu ósköpin yfir á
nýjan leik. Einn blaða-
manna Tímans var spurð-
ur, hverju það sætti og
svaraði hann stutt og lag-
gott:
— Þórarinn er kominn
úr fríi.