Frjáls verslun - 01.09.1975, Blaðsíða 59

Sportver hf.:
Islenzk karlmannaföt seld
til Danmerkur
Fyrirtæki í Randcrs selur þau um dreifikerfi sitt á IXiorfturlöndum
Fataverksmiðjan Sportver hf., hefur hafið útflutning á karlmannafötum, sem ekki hefur
áður verið stundaður frá Islandi. Fyrir nokkru sendi fyrirtækið þúsund sett af fötum til Dan-
merkur, sem framleidd eru fyrir fyrirtæki þarí landi, en það selur þau um sitt dreifikerfi á
N orðurlöndum.
Framkvæmdastjórar Sportvers: Björn Guðmundsson og Guðgeir
Þórarinsson hjá fatasendingu, sem fór til Danmerkur flugleiðis.
Við ræddum við Björn Guð-
mundsson, framkvæmdastjóra,
um þetta mál og framtíð fata-
útflutnings.
— Hver er tilgangurinn
með því að leggja út í útflutn-
ing?
— í áætlunum okkar fyrir
þetta ár gerðum við ráð fyrir
að nokkur samdráttur yrði á
íslenska markaðnum, sem raun
hefur orðið á. Þessi samdrátt-
ur hefur þó orðið minni, en
við áttum von á. Til að geta
fullnýtt verksmiðju okkar og
starfsfólk, ákváðum við að
reyna útflutning. Það er sér-
staklega mikilvægt að þurfa
ekki að segja upp vel þjálf-
uðu starfsfólki, þó að tíma-
bundinn samdráttur verði á
innanlandsmarkaði.
— Er ekki erfitt að komast
inn á markaði, þegar sam-
dráttur er á flestum sviðum?
— Við seljum ekki sjálfir
erlendis. Fyrirtækið G. Falbe
Hansen í Randers í Danmörku,
sér um það. Við höfum haft
samvinnu við þá lengi um
framleiðslutækni og efnisinn-
kaup, þannig að þeir þekkia
okkar aðferðir. G. Falbe Han-
sen framleiða föt, en kaupa
til viðbótar frá öðrum lönd-
um. Það borgar sig ekki fyrir
okkur að svo stöddu að selja
sjálfir á erlendum mörkuðum.
Þar eru aðrir sem kunna það
betur en við og geta gert það
á ódýrari hátt.
— Byggist það á því að fs-
land sé láglaunaland, að hægt
er að flytja út föt héðan?
— Nei. Okkar möguleikar
byggjast á að framleiðslan sé
vel skipulögð, starfsfólk vel
þjálfað og að varan sé vönd-
uð. Það eru ekki launin ein,
sem skipta máli. Það hefur
komið í ljós, að það er erfit.t
að halda gæðum jöfnum í
flestum láglaunalöndum, þar
sem fólk hefur oft aldrei kom-
ið nálægt iðnaði fyrr. Mörg
þekkt fyrirtæki, sem framleiða
vandaða vöru heimafyrir,
hafa orðið fyrir skakkaföllum
af þessum sökum. Danska
fyrirtækið þekkir okkar fram-
leiðslu og veit að henni er
treystandi.
— Hefur þú trú á því að
þetta geti orðið upphaf að
framhaldi útflutnings á fötum?
— Þessi fyrsta sending er að
vísu tilraun og hugsanlegt er
að þetta verði ekki hægt. Ég
hef hins vegar þá trú að við
getum þetta og hef þegar rætt
við fleiri erlenda aðila, sem
hafa sýnt málinu mikinn á-
huga. Það eru að vísu nokkur
skilyrði, sem verður að fuii-
nægja, til að svo megi verða.
Mikilvægast er það, að gengi
krónunnar sé rétt skráð, en
hún hefur oft verið of hátt
skráð og er það sennilega
núna. Slíkt grefur undan öll-
um okkar möguleikum á er-
lendum mörkuðum, hvort sem
við erum að selja fisk eða
iðnaðarvörur. Það er heldur
ekki skynsamleg hugmynd, að
á íslandi sé hægt að framleiða
vörur við verri aðstöðu en í
öðrum löndum. Svo sniðugir
erum við ekki á íslandi.
— Nú notið þið flugvélar
til að flytja fötin. Er það hag-
stæðara en að nota skip?
— Það hefur marga kosti.
Við spörum margar vikur af
flutningum og á meðan er fjár-
magn bundið í vörunni. Við
spörum stórfé í umbúðum og
vegna þess að fötin hanga á
herðatrjám á leiðinni, þarf
móttakandi ekki að pressa þau,
þegar hann tekur við þeim.
FV 9 1975
59