Frjáls verslun - 01.03.1980, Blaðsíða 57

Það getur verið snjallt
að skipta um starf
Einn þeirra sem tók þátt í þessari
könnun er 42 ára gamall forstjóri
sem haföi náð töluverðum frama.
Hann hafði verið í starfinu 5 ár og
þá var honum boðin forstjórastaða
hjá öðru fyrirtæki þar sem hann
átti að stjórna mjög vandasömu
verkefni. Hann tók þessa áhættu
og hefur eftirfarandi um þetta að
segja: ,,Mér var það alveg Ijóst að
ég lagði öruggt og gott starf að
veði. En mín sérgrein er einmitt að
meta áhættu og taka ákvarðanir út
frá því og þegar mér bauðst mjög
spennandi starf, starf sem þýddi
mjög mikla viðurkenningu ef mér
tækist vel upp, þá heföi það verið
ákveðið vanmat frá minni eigin
hendi hefði ég ekki þorað að slá til.
Ég vil vera álitinn góður stjórnandi
og sá sem ekki þorir að taka
áhættu hann er það einfaldlega
ekki. Mér finnst aö fólk verði að
vara sig meira á þessari staðreynd,
— það er engin dyggð í mínum
augum að sitja sem lengst á sama
stólnum".
[ niðurstöðum könnunarinnar
kemur glöggt fram, að gagnstætt
því sem margur hyggur, þá skipta
þeztu og árangursríkustu stjórn-
endur mun oftar um starf en þeir
sem álitnir eru slakari — en sumir
þeirra hafa afturámóti taþað á því,
þ.e. þeir hafa teflt of djarft.
„Atvinnusjúkdómur-
inn“ magasár
Ungur framkvæmdastjóri vöru-
flutningaflugfélags hafði verið
slæmur í baki um hríð en fékk svo
skyndilega blæðandi magasár í
ofanálag. Ástæöan var sú að hann
þurfti að vinna sem aðstoðarmað-
ur forstjóra sem átti mjög erfitt
með að taka ákvarðanir. Áhyggjur
sem hlóðust upp á skömmum tíma
vegna þess að framkvæmdastjór-
inn réði ekki við vandamálin, sem
óstjórn forstjórans skapaði, urðu
honum um megn, maginn gerði
uppreisn. Þetta leiddi til þess að
athygli eigenda fyrirtækisins
beindist að orsökunum og for-
stjóranum var sparkað og annar
hæfari ráðinn í hans stað.
Þegar framkvæmdastjórinn
hafði náð sér eftir magasárið og
tók til starfa á ný hafði hann þetta
um málið að segja: ,,Ég sá að það
hlaut að vera mjög heimskulegt að
taka starfið svo alvarlega að heilsa
manns væri sett að veði, — ekkert
fyrirtæki eða starf er þess virði að
mínu viti. Ég ákvað því að taka
þetta allt öðrum tökum. Kom mér
upp tækni til þess að raða verk-
efnum eftir forgangsröð og lét
aukaatriðin lönd og leið. Nú hef ég
mun betri tök á starfinu og það
sem skiptir mestu máli, — ég skil
þaö eftir á skrifstofunni þegar ég
fer heim klukkan nákvæmlega 5."
Magasár er vægast sagt algengt
meöal þeirra sem gegna ábyrgð-
arstöðum. Ástæöan er mjög oft sú
að þeir hafa ekki lært þá tækni
sem gerir stjórnanda kleift að
greina á milli mismunandi veiga-
mikilla verkefna, sú tækni er til og
auðvelt að læra hana fyrir þann
sem ber sig eftir því.
Hvernig ffara stjórn-
endur að því að losna
við áhyggjurnar?
Hér fara á eftir svör nokkurra
árangursríkra stjórnenda stórfyrir-
tækja. Þeir voru spurðir á hvern
hátt þeim tækist að halda áhyggj-
unum frá sér og koma í veg fyrir að
þær hefðu áhrif á afköst og líðan
þeirra.
Einn þeirra segir: ,,Ég skokka
rúma 3 kílómetra á hverjum degi.
Það gerir kraftaverk. íþróttaiðkun
dreifir huganum um leið og hún
byggir líkamann upp fyrir næsta
dag. Ég stunda einnig flug og flýg
litlum flugvélum um hverja helgi
og það er tómstundaiðkun sem
tekur hug manns allan.
Annar segir: ,,Ég hef stundað
hugleiðslu nú í rúmt ár. f mínu
starfi fer það gjarnan svo að ég get
ekki losaö hugann úr viðjum starf-
ans, maður er að glíma við ein-
hverjar lausnir og það getur verið
erfitt að slíta þær úr huganum.
Með hugleiðslu hefur mér tekist að
öðlast tækni til þess að „hreinsa"
heilann, ef svo mætti að orði kom-
ast og um leið fara áhyggjurnar
sömu leið. Auk þess sem hug-
leiöslan er góö æfing fyrir heila-
búið þá getur hún gert manni mun
auðveldara að einbeita sér að
lausn vandamála, árangurinn
verður því meiri og áhyggjur að
sama skapi minni”.
Og enn einn hefur þetta að
segja: „Þegar ég finn að einhver
hugmynd að lausn á vandamáli
ætlar að verða langsótt, þá set ég
máliö til hliðar í stað þess að hakka
á því áfram. Ég fer í tennis, golf
eða skokk og áöur en ég veit af er
lausnin komin næstum því af sjálfu
sér.“
Sá fjórði segir: „Ég hef ánægju
af því að smíða hluti, sérstaklega
húsgögn. Ég er þessa stundina að
vinna að því aö innrétta tóm-
stundaherbergi heima. Þótt ég sé
ekki smiður af Guös náð eða
lærður sem smiöur, þá hefur mér
tekist að ná þeim árangri að ég
þori að sýna öðrum þá hluti sem
ég smíöa. Þetta geta allir ef þeir
reyna og ég veit enga betri aðferð
til þess að draga úr þreytu og
áhyggjum sem alltaf fylgja starfi
mínu sem aðalstjórnandi stórfyrir-
tækis.
Kona á framabraut segir: „Ég
tek ógurlega risþu ööru hvoru og
tek húsið í gegn, ég fer einnig í
langar ökuferðir og skoða mig um,
það hjálþar mér aö slaka á. Sé ég
að burðast með ákveðið vandamál
leita ég gjarnan til eiginmannsins
og fæ hann til að hjálpa mér, hann
á mjög gott með að setja sig hlut-
laust inn í ólíklegustu mál. Sé
vandamáliö mjög snúið og erfitt
viðfangs þá hika ég ekki í því að
leita til utanaðkomandi ráðgjafa.
Þótt starfið sé erilsamt og krefjandi
þá hef ég ekki orðið vör við þaö
enn að áhyggjurnar hafi áhrif á
mitt einkalíf, a.m.k. ekki ennþá.
Og sá síðasti að sinni segir: „Ég
nota golfíþróttina til þess að ná
slökun og hvíld frá starfinu. Ég
mundi ekki kalla mig golfleikara,
ekki einu sinni áhugamann, til
þess vinna félagar mínir mig allt of
auðveldlega. Það sem máli skiptir
er það að með þessu móti þá tekst
mér að halda starfsorkunni viö og
sjálfum mér í jöfnu formi sem
stjórnandi.
57