Frjáls verslun - 01.05.1980, Blaðsíða 27

Magnús hefur gegnt fjölda trúnaðarstarfa fyrir
bæöi flokk sinn og stéttarfélag. Hann hefur
verið í stjórn VR síðan 1964, varaformaöur frá
1965 og formaður félagsins varð hann snemma
á þessu ári. Hann hefur verið formaöur samn-
inganefndar félagsins frá því 1960, ritstjóri
Handbókar verkalýðsfélaganna í Reykjavík,
varaformaður Fulltrúaráðs verkalýðsfélaganna í
Reykjavík um nokkur ár. Hann hefur setið í
stjórn Menningar- og fræðslusambands alþýðu
frá 1968 og fleira mætti upp telja.
Magnús hefur tekió virkan þátt í félagsstörf-
um Sjálfstæðisflokksins. Hann hefur m.a. setið í
stjórn Heimdallar í fjögur ár, stjórn landsmála-
félagsins Varöar í sjö ár, þar af tvö sem vara-
formaður. Hann var formaður Fulltrúaráðs
Sjálfstæðisfélaganna í Reykjavík 1971—73 og
borgarf ulltrúi varð hann 1966. Fyrst vara-
borgarfulltrúi og síðan 1974 aðalfulltrúi Sjálf-
stæðisflokksins í borgarstjórn. Hann sat í
borgarráði frá 1974 til 1978 og nýlega var hann
kjörinn varaformaður borgarstjórnarflokks Sjálf-
stæðismanna.
Verkalýðsrekandi?
Með hliðsjón af löngum ferli Magnúsar hjá
Verslunarmannafélaginu, sem bæði skrifstofu-
stjóri þess og varaformaður lengst af, og nú
sem formaður og jafnframt skrifstofustjóri, er
ekki úr vegi að spyrja hann hvort hann sé ekki
orðinn verkalýðsrekandi.
,,Það veltur náttúrulega á þeirri merkingu sem
menn leggja í orðið rekandi. Ég hef lengi
starfað fyrir þetta félag og þekki því vel til alls,
sem lýtur að stjórn þess, en hvort ég sé þess
vegna verkalýðsrekandi í augum einhverra,
finnst mér vera orðaleikur sem ég tek ekki al-
varlega."
— Hvernig fer það saman að vera formaður
í launþegasamtökum og stjórnmálamaður?
„Þessir menn verða að vinna mjög vel saman
og það er erfitt að skilja á milli þeirra. Verka-
lýðsbaráttan er í eðli sínu pólitísk, en á ekki að
vera flokkspólitísk. Fjölmörg mál í sveitar-
stjórnum og á Alþingi snerta borgarana, sem
flestir eru launþegar. Kaup og kjör eru ekki
aðeins ákveðin með kjarasamningum einum.
Það er alltaf verið aö fjalla um málefni launþega
á þessum vettvangi.
Þaö má nefna, að það var ekki lítiö hags-
munamál fyrir launþega, þegar borgarstjórn á
sínum tíma ákvað að leggja hitaveitu í Reykja-
vík, eða þá 1962 þegar ákveðið var, að á næstu
tíu árum skyldu allar götur borgarinnar mal-
bikaðar."
— Hefur þú ekki sem forystumaður í laun-
þegasamtökum orðið fyrir barðinu á ströngum
flokksaga innan Sjálfstæðisflokksins? Er
flokksræði fyrir hendi í honum, sem krefst þess
að þú bregðist öðru vísi við í vissum málum,
heldur en að þú hefðir ella gert sem formaður
í VR?
,,Nei. Borgarstjórnarflokkurinn, en í honum
eiga allir vara- og aðalborgarfulltrúar flokksins
sæti, ræðir reglulega alla þætti borgarmálanna.
Samstaða í flokknum er mjög góð og segja má
að algjör samstaða hafi ríkt um öll mál sem
skipta meginmáli."
Ekki flokksræði
,,Það er hins vegar ekkert óeðlilegt að í svo
stórum flokki séu skiptar skoðanir um leiðir að
sama marki. Við ræðum málin af hreinskilni og
virðum skoðanir hvers annars. í svo til öllum
tilfellum tekst okkur að finna þá leið, sem menn
eru sáttir við og standa sameinaðir að.
Sá strangi agi sem þú spyrð um er ekki fyrir
hendi í borgarstjórnarflokki Sjálfstæðismanna,
enda væri slíkt ekki farsælt fyrir neinn flokk. En
auðvitað verða menn, sem mynda stjórnmála-
flokk vegna sameiginlegra skoðana, að setja
sér leikreglur, sem nauðsynlegt er að menn
virði. Sá agi felst þó ekki í því flokksræði, sem
skilja má að átt sé við með spurningunni. Við
ákvarðanir á þessum vettvangi verður samviska
manna að ráða gjörðum þeirra.
Sú staða kom upp í máli sem varðaði kjara-
samninga launþegasamtakanna eftir síðustu
borgarstjórnarkosningar að sjónarmið mín fóru
ekki saman við skoðanir meirihluta flokks-
bræöra minna og greiddi ég atkvæði í andstöðu
viö þá. Þar gerði ég rétt sem forystumaður
launþegafélags. Um þetta eina mál náðist ekki
samstaða og ég var ekki beittur neinum
þvingunum af hálfu flokksbræðra minna."
Tveir markaðir, frjáls og
félagslegur
— Þú kemur inn í stjórn verkamannabú-
staðanna fyrir hönd Sjálfstæðisflokksins.
Hvernig samrýmist það, að vera fulltrúi flokks
sem aðhyllist frjálst markaðskerfi, og vinna að
félagslegum byggingarframkvæmdum fyrir utan
slíkt kerfi?
,,Það má ekki gleyma því, að Sjálfstæðis-
flokkurinn hefur getað státað af því, að vera
frjálslyndur flokkur, og þrátt fyrir það að vera
einstaklingshyggjuflokkur, þá styöur hann og
leggur áherslu á félagslega þætti, — styður þá
sem stuðning þurfa til að verða sjálfum sér
nógir. Það er nokkuð stór hópur manna, sem
hefur ekki möguleika á að eignast eigið hús-
næði á almennum lánakjörum, vegna þess hve
lánin eru lág. Sumir segja, að þessu fólki eigi
að hjálpa með því að byggja leiguíbúðir. Það tel
ég rangt nema í undantekningatilfellum. Það er
ekkert ódýrara fyrir hiö opinbera að byggja
leiguíbúðir, en íbúöir sem seldar eru fólki með
góðum lánakjörum.
27