Frjáls verslun - 01.05.1980, Blaðsíða 98
— Hvar hcfurðu verið í matartímanum, Lísa?
Sjeffinn er búinn að spyrja um þig í meira en
klukkutíma.
— Skrifstofustjórinn bauð mér að prófa nýja bíl-
inn sinn. Mikið gasalega á hann flotta íbúð.
•
— Þjónn. H vers konarpöddur eru petta eiginlega,
sem eru á labbitúr í grcenmetisskálinni?
— Hafið pér aldrei heyrt talað um vítamín, frú
mín góð?
•
— Mamma. Frikki kyssti mig í dag.
— Þú hefur væntanlega streitzt á móti?
— Já, í hvert skipti.
•
— Jœja, hvað ert pú að djobba núna, Kalli?
— / hreingerningum. Laga til hjá hernum.
Handsprengjur, bombur og pess háttar. Vel borgað.
— En ef petta springi nú einn góðan veðurdag?
— Það kemur mér ekkert við. Ég á hvorl eð er
ekkert í pessu.
— Ég skil þetta bara alls ekki, sagði yfirfanga-
vörðurinn við fangelsisstjórann. — Við höfum haft
vörð við allar útgönguleiðir og samt er hann strok-
inn. Getur verið að hann hafi notað einhvern inn-
ganginn, svínið að tarna?
•
— Það kemur ekki til mála, Gerða mín, að lœkn-
irinn gefi pér pilluna. Þú ert ekki nema 15 ára og pú
verður sko að bíða pangað til pú ert 17.
— Já, en góða mamma. Ef ég verð nú ekki jafn
svakalega heppin nœstu tvö árin og ég hef verið pau
tvö síðustu?
— Og hvernig bragðast maturinn? spurði þjónn-
inn smeðjulega.
— Jú, takk fyrir. Saltið stendurfyrir sínu en næst
mætturðu bleyta það svolítið betur upp í meiri súpu.
•
— Þetta var nú ekki nein sérstök prédikun hjá
séra McLean, stundi McGregor á leiðinni úr kirkju.
— Jœja, sagði frú McGregor. — Þú getur nú svo
sem ekki œtlazt til mikils eftir að hafa sett slitna
buxnatölu í söfnunarbaukinn.
•
— Góðan daginn, sagði nágranninn í blokkinni,
þar sem hann stóð frammi á ganginum og sveiflaði
kjötöxinni. — Ég ætlaði bara að bjóðast til að stilla
píanóið hennar dóttur þinnar.
— Komdu nœr, sagði kerling við innbrotspjófinn.
— A nnars hleypi égaf. . .
•
— Ég vil skilja við hann.
— Því þá það. Er hann ekki fyrirmyndareigin-
maður?
— Jú, jú.
— Og hann hefur góð laun?
— Það er ekkert að í peningamálunum.
— Lemur hann þig?
— Nei.
— Gleymir hann brúðkaupsdeginum?
— Nei, aldrei.
— Þá skil ég þetta hreint ekki. Nema það sé
framhjáhald.
— Einmitt. Hann á ekkert í einum krakkanum.
94