Frjáls verslun - 01.06.1980, Blaðsíða 11

ordspor
Nýgerður rammasamningur við Sovét-
ríkin þykir lofa góðu fyrirýmsar útflutn-
ingsgreinar íslendinga. Voru Sovétmenn
fúsari til viðskipta en ýmsir áttu von á
fyrirfram. En það mun hafa komið fram í
viðrœðum við oddvita sovézku samninga-
nefndarinnar að hún vœri reiðubúin til
samninga við Islendinga umfleira en það,
sem fram kom á pappírnum. Sovétríkin
eru reiðubúin til að selja íslendingum
tækni og taka þá islenzkar útflutningsaf-
urðir á móti. Eru þeirþá sérstaklega með í
huga vélar og tœkni í sambandi við upp-
byggingu raforkuvera. Þá létu Sovétmenn
I Ijós vilja sinn til að fá undanþágur til
veiða í íslenzkri fiskveiðilögsögu. Þar var
fyrst og fremst átt við kolmunnaveiðar og
að aflanum yrði jafnvel landað hérlendis.
Þessu ta/i var eytt strax í fœðingu af for-
svarsmönnum íslenzku samninganefnd-
arinnar og Sovétmenn hvattir til að nefna
það ekki upphátt við sanmingaborðið,
sem þeirgerðu ekki. Ennfremur létu hinir
sovézku fulltrúar í Ijós vonir um að ís-
lenzk blöð skrifuðu vinsamlegar um
Sovétríkin en þau gerðu nú mörg hver.
Þessu var svarað með því að benda á
grundvallarlögmál skoðanafrelsis og
prentfrelsis sem hér ríktu. Hinir sovézku
embœttismenn, sem þátt tóku í viðrœð-
unum létu það gott heita að sinni en ís-
lenzku samningamennirnir eiga von á að
á þessi mál verði minnt í framtíðinni af
hálfu Sovétmanna.
Þeim fjölgar stöðugt, sem kvarta undan
því að símakerfið hér á höfuðborgar-
svæðinu sé „hriplekt“. Menn upplifa
það þannig að þeir koma inn á sanitöl
fólks, þegar þeir ætla að hringja út í bæ
eða að óviðkomandi aðilar koma allt í
einu blaðskellandi inn á prívatsamtöl
manna, nokkuð undrandi þó. Sérstaklega
hefur verið kvartað yfir þessu í sambandi
við Hafnarfjarðarsímtöl. Eins og að lík-
um lætur eru þeir, sem hafa gengið í
gegnum svona opin fundahöld á símalín-
unni nokkuð tortryggnari í garð síma-
kerfisins en áður og munu ekki tala alveg
jafn opinskátt og frjálslega í símann og
þeir hafa gert hingað til. Það getur
nefnilega alltaf einhver komið inn á lín-
una — án þess að kynna sig eins og þeir
kurteisu gera.
En það er fleira sem lekur. Síðustu dag-
ana er sú uggvœnlega staðreynd að verða
hönnuðum Hrauneyjarfossvirkjunar í
Þjórsá deginum Ijósari, að uppistöðulón
virkjunarinnar muni verða hriplekt og
það ekki síður en lónið við Sigöldu, ef að
líkum lœtur.
Orkustofnun boraði tilraunaholur með
lOOmetra millibili þá nokkurra kílómetra
leið, sem stíflugarðurinn á að standa á og
gáfu niðurstöður borananna til kynna að
heppilegast vœri að grafa ofan á öruggt
hraun, og byggja þar öruggan garð með
sérstökum kjarna er vœri vel vatnsþéttur.
Nú er búið að grafa fyrir undirstöðum og
kemur þá í Ijós að hraunið er margfalt
ótraustara en rannsóknir gáfu til kynna
og ef til vill hefði verið heppilegra að ýta
upp garði, þekja hann vatnsmegin og