Frjáls verslun - 01.09.1980, Blaðsíða 31

D. Iðnaðarmenn. Hér falla undir þeir
menn sem vinna að iöngrein sinni
aö meginhluta. Efstjórnun á mönn-
um og verkum er veigamikiii þáttur
í starfi þeirra falla þeir undir staflið
B.
1) Iðnaðarmenn við byggingar-
framkvæmdir hvers konar, járn-
og vélsmíði, skipasmíði, blikk-
smíði og prentarar.
Árslaun 4.900.000 kr.
2) Iðnaðarmenn aðrir.
Árslaun 3.900.00 kr.
E. Menn sem vinna við eigin atvinnu-
rekstur eða sjálfstæða starfsemi
sem ekki fellur undir stafliði A-D
svo sem bifreiðarstjórar, hrein-
gerningarmenn, stjórnendur
vinnuvéla o. þ. h.
Árslaun 3.400.000 kr.
Það er með stoð í þessum reglum
sem skattstjórinn í Reykjavík til-
kynnti Jóni Jónssyni í dæminu hér
að framan, að reiknuð laun hans
yrðu hækkuð úr 3,6 í 6,4 milljónir
og sú fjárhæð lögð til grundvallar
skattlagningu.
Um þessi lagaákvæði mætti ým-
islegt segja. T. d. er sláandi hversu
gífurlegt valdaframsal felst í lögun-
um frá löggjafanum til ríkisskatt-
stjóra og einstakra skattstjóra.
Lögin segja, að menn þeirsem um
ræðir skuli telja sér til tekna eigi
lægra endurgjald fyrir starf sitt en
hefðu þeir innt það af hendi fyrir
óskyldan og ótengdan aðila. Eng-
ar nánari útlistanir er að finna (
lögunum varðandi það hvernig
þetta skuli gert. Ríkisskattstjóra er
eftirlátið að ráða fram úr því. Hann
á að setja viðmiðunarreglur og
síðan eiga einstakirskattstjórarað
skoða hvert einstakt tilfelli með
hliðsjón af viðmiðunarreglunum
og aðstæðum viðkomandi manns.
Ríkisskattstjóri er að sjálfsögðu
ekki öfundsverður af sinu hlut-
verki í þessum efnum. Hvernig á
hann að geta metið það, hvað
menn hefðu haft fyrir hin ýmsu
störf ef þeir hefðu innt þau af hendi
fyrir óskyldan eða ótengdan aðila?
Stundum verðurauðvitað úrþessu
hrein rökleysa. T. d. er Ijóst að eng-
inn heilvita maður hefði farið að
greiða Jóni Jónssyni í dæminu sem
nefnt var kr. 6,4 milljónir í laun á
árinu 1979 fyrir að reka verzlun
sem ekki gaf meira af sér en raun
bar vitni. Það hefði því aldrei kom-
ið til að Jón hefði innt starf sitt af
hendi fyrir óskyldan eða ótengdan
aðila. Og hvaða rök eru fyrir því að
flokka menn í mismunandi störf-
um saman á þann hátt sem ríkis-
skattstjóri gerir í viðmiðunarregl-
um sinum og hvers vegna eru þeim
reiknuð þau laun sem þar greinir,
en ekki t. d. tvö hundruð þúsund
krónum lægri laun - eða hærri?
Skattstjórar ekki
öfundsverðir.
Ekki eru einstakir skattstjórar öf-
undsverðari af sínu hlutskipti eða
llklegri til að geta framkvæmt það
eftir neinum hlutlægum mæli-
kvarða. Þeir eiga að ákvarða
mönnum tekjur bæði með hliðsjón
af viðmiðunarreglum ríkisskatt-
stjóra og aðstöðu hvers og eins,
svo sem aldri, heilsu og starfs-
tíma, umfangi starfsins og öðrum
atriðum sem máli skipta. Þetta
hljómar vel, en hvernig á að fram-
kvæma þetta?
Jón Jónsson sem fyrr er getið
taldi fram sem tekjur á árinu 1979
kr. 3,6 milljónir, en var hækkaður í
6,4 milljónir, þ. e. í árslaun skv. C-
lið viðmiðunarreglna ríkisskatt-
stjóra. Hefði niðurstaðan orðið sú
sama hvort sem hann er fertugur
eða sextugur? Hvað ef hann er
heilsuveill en hefði samt haft opið
á venjulegum verzlunartíma allt
árið. Hvað ef hann hefur í raun
unnið meira en venjulegan vinnu-
dag, á þá að reikna honum enn
hærri laun? Skiptir máli hvort

■ 10 222 Hafnarflrði Síml S1788~
Hafnarfirði,
júi; láöii
Meö vísan til \
vinna viö ei^i^^’™ la&marJísendurgjaiaattSt;ÍOri hefur
gr' la9anr- sbr.Sí:mg2;.“f- U tl. A-XiásST
Eftir þessa breytinm, * ' 9r’ sömu laga.
a reii«ningsars. ' sem faerist yfir til
?ssi§mmm
av
Guðmund
1
ur Hannesson.
Til kaupmanns, — með irVn». . .
með kveðju frá skattstjóra.
33