Frjáls verslun - 01.11.1980, Blaðsíða 47

að hámark sölumennskunnar sé að
selja sand til Sahara og einhver myndi
ef til vill kalla það ábyrgðarlausa sölu-
mennsku, — en hvað með sandkaup-
andann í Sahara, er ekki eitthvað
brogað við hann? Ef einhver keypti
plötuspilara fyrir 120 snúninga plötur
og kæmist síðan að því að slíkar plötur
hafa aldrei verið á boðstólunum þá
væri hann sennilega talinn naut-
heimskur og einungis til þess að
hlægja að. En þessi ágæti og sér-
kennilegi plötuspilari getur verið
stotustáss þótt aldrei verði annað gagn
af honum. í raun er því á sama veg farið
með tölvu sem keypt er án þess að
forrit sé til. Að ætla sér að búa til forritið
sjálfur, þótt það sé sagt vera þrælauð-
velt, er oftast óskhyggja og hún hefur
reynst mörgum æði dýrkeypt.
Það má því segja að sá sölumaður,
sem reynir að selja tölvu án þess aó
geta sýnt eða bent á nothæft forrit til
þess að vinna þau verkefni sem hún er
ætluð fyrir, stundi þar með ábyrgðar-
lausa sölumennsku. Sá sem kaupir
hluti óséða á hinsvegar alltaf á hættu
að vera prettaður. Til þess að forðast
þetta og komast hjá skakkaföllum er
reglan einfaldlega sú aó kaupa aldrei
tölvu nema að hafa séð hana vinna
verkefnið því það er hugbúnaðurinn
sem skiptir mestu máli.
Heimilistölvan
getur
hentað smáfyrir-
tækjunum
Frá því að vera tröllvaxið flykki á við
hús þarf tölva núorðið ekki að vera
stærri en venjuleg ritvél. Og það sama
er um verðið að segja — tölva, sem
fyrir nokkrum árum kostaði milljóna-
tugi gæti nú hugsanlega fengist fyrir
nokkrar milljónir.
í nágrannalöndum okkar hefur sala á
svokölluðum örtölvum farið ört vaxandi
og ekki er ástæða til annars en að ætla
að hið sama gerist hér. Það eru einkum
minnstu fyrirtækin, sem tölvuseljendur
hafa í huga sem helstu kaupendur ör-
tölva. Það eru aðallega tvær tegundir,
sem hafa vakið athygli á markaðnum,
bandarísku tölvurnar Pet, sem Þór h.f.
selur og Apple, sem Radiobúðin flytur
inn. Þessar tölvur hafa oft verið nefnd-
ar heimilistölvur eða borðtölvur
Borðtölvur voru framan af fyrst og
fremst hugsaðar til heimilisnota og
kennslu. ( Ijós kom að heimilismark-
aöurinn var ofmetinn en þessar tölvur
hafa reynst mikilvægt kennslutæki. Má
nefna sem dæmi að Verzlunarskólinn
hefur nýlega keypt 20 borðtölvur til
kennslu.
Framleiðendur borðtölva hafa í vax-
andi mæli horft til smáfyrirtækja, en
þær geta hentað vel og átt framtíð í
smáum rekstri. Má ætla að um 1.500 til
2.000 íslensk fyrirtæki geti myndað
framtíðarmarkað fyrir þessi tæki sem
aðrar smátölvur.
Farið er að gera stöðluð forrit fyrir
þessar borðtölvur, meðal annars fyrir
birgðaskráningu, viðskiptamannalista
og ýmsa þætti bókhalds. Þessar tölvur
eru tiltölulega afkastamiklar og auð-
meðfarnar og gætu skilað arði á
skömmum tíma, en geymslugeta er lítil.
Hinn dæmigerði stjórnandi vill fá
hjálpartæki, sem hann getur notað við
lausn allra venjulegra verkefna í
venjulegum rekstri. En sveigjanleikinn
er mikill hjá borðtölvunum og sé eig-
andinn tölvuáhugamaður er auðvelt
fyrir hann að skraddarasauma forrit
fyrir einstaka ákveðna rekstrarþætti.
Um leið og tölvurnar hafa orðið ein-
faldari er orðið auðveldara að gera
forritin.
I rauninni eru fá takmörk fyrir því
hvað hægt er að láta tölvu gera. Helst
er það hugmyndaflugið, sem setur því
takmörk. Til dæmis er sala á alls kyns
leiktorritum orðinn stóriðnaður víða
erlendis.
Búast má við að þróun örtölva verði
svipuð og þróun annarra tölva. Tæpast
veröa þær minni eða ódýrari en nú,
heldur má reikna með aö þær verði
stöðugt afkastameiri.
47