Frjáls verslun - 01.12.1989, Blaðsíða 19

IUTGERÐ LYKUR
VINNUDEGINUM ALDREI
- RÆTT VIÐ ÞORSTEIN MÁ BALDVINSSON, FRAMKVÆMDASTJÓRA SAMHERJA HF.
Þorsteinn Már Baldvinsson.
„Mér finnst ánægjulegt og
heillandi að starfa í útgerð á Is-
landi. Eg tel að möguleikarnir
séu miklir ef menn bera sig rétt
að. Menn verða að horfast í augu
við aðstæðurnar hverju sinni og
vinna í samræmi við þær. Það er
nauðsynlegt að gera sér ljóst
hvaða leikreglur gilda, hvað
menn hafa í höndunum og hvað
þarf að koma til. Og svo er að
vinna í samræmi við það. Sá
vandi, sem oft er talað um í út-
gerð á íslandi, felst m.a. í því að
menn vilja ekki horfast í augu
við raunveruleikann. Ymsir að-
ilar ætla sér aldrei að borga
reikningana.
Byggðastefnan er komin út í algjör-
ar öfgar. Umtal landsbyggðarinnar
um Stór-Reykjavíkursvæðið er órétt-
mætt. Atvinnutryggingarsjóður og
Hlutafjársjóður hafa fært byggða-
stefnuna að nýju á stórhættulegt stig.
Það eru ekki gerðar kröfur um að
menn reki fyrirtækin sómasamlega
því í nafni byggðarstefnu er tekin
ábyrgð á öllu, hversu vitlaust sem það
er. Vonlausum fyrirtækjum er ekki
leyft að fara á hausinn, þó þau séu það
raunverulega, ef þau eru staðsett á
tilteknum stöðum út á landi. Sauðár-
krókur er eitt dæmið um vinnubrögð
Byggðastofnunar. Hún hjálpaði þeim
til að fá tvö skip frá Suðumesjum í
skiptum fyrir eitt til þess að afla hrá-
efnis fyrir Sauðárkrók. En þessi skip
hafa landað miklu annars staðar og
siglt með aflann, en samt hafa Sauð-
kræklingar nægt hráefni. Þannig falla
rökin fyrir aðstoð við þá. Fyrirtækin
höfðu ekki þörf fyrir skipin og ekkert
íjárhagslegt bolmagn til að kaupa þau,
en kaupa þau samt og fá til þess að-
stoð í nafni byggðastefnu. Auðvitað
getur maður ekkert ýtt frá sér þeirri
hugsun að svona aðilar ætli sér ekki
að borga reikningana að lokum og
treysti á áframhaldandi forsjá hins op-
inbera.
Ég nefni Sauðárkrók einungis
vegna þess að hann er dæmi um það
hve vinnubrögðin eru ófagleg af hálfu
Byggðastofnunar.
MARGT JÁKVÆTT í SJÁVARÚTVEGI
En ég vil samt leggja áherslu á að
það hefur margt jákvætt verið að ger-
ast í íslenskum sjávarútvegi og það
eru sem betur fer mjög mörg fyrir-
tæki vel rekin. Það er mikill munur á
milli fyrirtækjá, menn em alltaf að
bæta sig og það eru alltaf möguleikar
á að gera betur. Þessu er aldrei lok-
ið.“
Við biðjum Þorstein Má að nefna
dæmi um vel rekin fyrirtæki í sjávar-
útvegi.
„Það er auðvelt. Vandinn er frekar
að takmarka sig, en ég skal nefna
nokkur dæmi og ég tek þau þá vítt og
breitt um landið af handahófi: Jökull á
Raufarhöfn, Útgerðarfélag Akureyr-
inga, Síldarvinnslan í Neskaupsstað,
Hraðfrystihús Eskifjarðar, Hrað-
frystihús Fáskrúðsfjarðar, útgerð og
fiskvinnsla Kaupfélagsins á Höfn í
Homafirði, mörg fyrirtæki í Vest-
mannaeyjum, Grandi í Reykjavík,
HB&Co. á Akranesi, Hraðfrystihús
Tálknafjarðar, Norðurtanginn og
Hrönn á ísafirði, Hraðfrystihúsið á
Hnífsdal, Fiskvinnsla KEA á Dalvík
svo ogflöldi útgerða á bátum. Ég gæti
nefnt mörg önnur dæmi en læt þetta
nægja.
19