Frjáls verslun - 01.12.1989, Blaðsíða 75

ATVINNUMAL
AÐ NJÓTA JAFNRÉTTIS
VINNUSTAÐIR FATLAÐRA HAFA SPROHIÐ UPP OG MARKMID ÞEIRRA FLESTRA
ER AÐ ÞJÁLFA FATLAÐA TIL VINNU Á ALMENNUM VINNUMARKADI
Flestir eru sammála um að
eitt aðalsmerkja nútímaþjóðfé-
lags sé fólgið í því að gera fötluð-
um kleift að lifa mannsæmandi
lífi. Hefur mikil þróun átt sér
stað í þessa átt á liðnum áratug-
um og hefur ágætur árangur
náðst í baráttunni fyrir betri
kjörum fatlaðra, m.a. fyrir til-
verknað öflugra samtaka þeirra.
Hins vegar er enn langt í land
með að allir múrar milli fatlaðra
og okkar hinna hrynji til grunna
og þarf ekki annað en að velta
fyrir sér aðgengismálum hreyfi-
hamlaðra til að sannfærast um
það. Eða hversu oft ætli hreyfi-
hamlaðir hafi komið í Þjóð-
minjasafnið eða Landbókasafn-
ið? Eða gera menn sér almennt
grein fyrir lengd biðlista fatl-
aðra eftir að komast inn í hús-
næði sem er sniðið að þeirra
þörfum? Og ætli fólk á frama-
braut nútímans viti um þau
smánarkjör sem fötluðum eru
búin af hendi hins opinbera?
Hér er ekki ætlunin að fjalla um
málefni fatlaðra í heild heldur beina
athyglinni fyrst og fremst að atvinnu-
möguleikum þeirra. Allir vita að vinn-
an göfgar manninn og þörfin fyrir að
hafa eitthvað fyrir stafni er ein frum-
þarfa mannsins. í þessum efnum
standa fatlaðir illa að vígi þótt margt
hafi áunnist, m.a. með kaflaskilunum
þegar lög um málefni fatlaðra voru
sett árið 1983.
BLINDIR RIÐU Á VAÐIÐ
Um aldir ríktu þau sjónarmið hér á
landi eins og víðast erlendis að þeir,
sem ekki voru eins af guði gerðir og
allur almenningur, ættu sér vart til-
Frá Reykjalundi. Mikil þróun hefur átt sér stað á seinni árurn til að bæta
aðstöðu fatlaðra á vinnumarkaðinum.
verurétt. Fatlaðir voru hornrekur
samfélagsins í orðsins fyllstu merk-
ingu og ekki hæfir í húsum bænda-
samfélagsins. Fyrir atbeina einstakra
forystumanna fatlaðra voru samtök
sett á laggimar og þegar menn stóðu
saman um réttindamál sín var árang-
urinn ekki langt undan. Aðbúnaður
batnaði og þó fyrst og fremst viðhorf
almennings gagnvart þessum verr
stöddu meðbræðrum sínum.
Blindir vom lengst af fremstir í
fylkingu í atvinnumálum fatlaðra og
öldum saman unnu þeir við körfugerð
TEXTI: VALÞÓR HLÖÐVERSSON MYNDIR: KRISTJÁN EINARSSON
75