Frjáls verslun - 01.04.1994, Blaðsíða 85

staurana ofan í jörðina og ég get hugs-
að mér að þeir séu löngu fúnir og
búnir en girðingin stendur þama af
sjálfu sér. Hún er þannig hönnuð.
Bæði fyrir utan hana og innan eru svo
tré og gróður.“
RIMLAGIRÐINGAR VEIHU MIKID SKJÓL
Fólk sem býr á berangri getur
skapað sér skjól með góðum vegg eða
veggjum. Ekki er þó nauðsynlegt að
girða alveg út að lóðamörkum. Oft er
gott að reisa vegg inni á lóðinni þar
sem maður vill helst vera: „Eg hef
hannað marga garða og haft skjólgarð
við dvalarsvæðið,“ segir Jón. „Litlar
lóðir „stækka“ þegar maður lokar
fjarlægðirnar í burtu. Eigi að byrgja
mönnum sýn verður skjólveggurinn
að vera um 180 sentímetrar á hæð.
Hins vegar er líka hægt að reisa
skjólgarða sem eru í svipaðri hæð og
gömlu rimlagirðingamar sem nátt-
úrulega voru miklu meiri og betri
skjólgirðingar en við gerum okkur oft
grein fyrir. Þær brutu vindinn veru-
lega þótt þær væru aðeins með fimm-
tíu prósent lokun.“
Ymsir vilja halda því fram að girðing
eða skjólveggur megi ekki vera al-
gjörlega loftþétt. Bak við slíkan vegg
geti aldrei verið skjól. Við spyrjum
Jón um skoðun hans á þessu fyrir-
bæri. Hann segist hafa velt þessu
nokkuð fyrir sér og komist að þeirri
niðurstöðu að mestu máli skipti að
grindin sé sterk. Einnig sé gott að
hafa eins konar toppstykki ofan á
veggnum, næstum eins og þak.
Klæðningin komi aðeins öðrum meg-
in á grindina og sé ekki negld þéttar
en svo að viðurinn hafi tækifæri til að
þrútna. Gott sé að hafa skáa efst á
veggnum því komið geti vindsveipir
sem skáinn beini upp og út á við.
Varðandi þéttleika veggjarins segir
Jón: „Ég átti oft leið fram hjá girðingu,
eða skjólvegg með viðamikilli, tvö-
faldri klæðningu. Milli rifanna sást
hvar fólkið sat í sólinni en það var
reyndar búið að klæða vegginn innan
með plasti og gera hann alveg þéttan
til þess að fá meira skjól.“
GRASIVAXIN SÓLBYRGI
Fyrir daga skjólveggjanna var mjög
algengt að fólk hlæði svokölluð sól-
byrgi. Byrgin voru ýmist hringlaga
Hægt er að leggja gólfborðin á pallinum á
fleiri vegu en „út og suður". Það sést best á
teikningunum frá BYKO. Annars vegar er
„taflborðið“ og hins vegar lögn sem kölluð
er „horn í horn“.
Antikgirðingin frá BYKO
minnir nokkuð á gömlu rim-
lagirðinguna. Hér eru það
hins vegar tveir rimlar sem
mynda spíssinn.
Teikning að skjól-
girðingu frá BYKO
sem nefnist „lauf-
ið“.
Skjólveggur frá Húsasmiðjunni.
Skálínur girðingarinnar brjóta upp
föst form í umhverfinu. Fyrir ofan
sjálfan vegginn eru eins konar
„gluggar“ eða göt sem létta útlitið.
Þetta er grind fyrir klifurjurtir sem
jafnframt er vindbrjótur. Grindin er
frá Húsasmiðjunni. Ekkert vafamál
er að þegar klifurjurtirnar hafa vax-
ið inn og út um götin á girðingunni
verður hún frábær skjólveggur sem
auk þess gleður auga allra sem unna
fallegum gróðri.
Létt rimlagirðing frá Húsasmiðj-
unni. Þremur rimlum er raðað þétt
saman. Síðan kemur bil og svo þrír
rimlar á ný.
. I