Alþýðublaðið - 07.01.1922, Blaðsíða 1

1922
jtt htipa nl|ar.
Fyrir tnörgum árum þegar Guð
mundur H nnesson hinn dreng
lyndi, var unglingur á sveiiabæ
norður í Iandi, las hann dæmi-
sögu er var á þessa leið:
Drengur nokkur sem gætti
sauða skamt (rá þorpi einu, fann
einu sinn upp á því að hrópa
hástöfum: .Úlfurl Úlfurl*
Fólkið i þorpinu hélt að útfur
væri kominn I sauðahjörðina og
þusti til, til bjálpar.
En er það kom á vettvang, þá
var þar enginn úlfur, en dreng
urinn skeliihlægandi. Hann hafði
gert þetta að gamni sínu. Gert
það til þess að þóknast geði sfnu,
slnu, en hafði vitanlega ekki
•í hug að neitt ilt gæti af þessu
hlotnast.
En viti mennl Nokkru seinna
kom úlfur og tók að drepa sauð-
ina. Drengurinn hrópaði í ofboði
Úlfurl Úlfurl En hvernig sem
hann hrópaði, kom enginn til
hjálpar. Allir héldu að drenguánn
væri nú aftur að gabba.
Ekki er kunnugt hver áhri
sagan hafði á Guðmund litla
þegar hann las hana, en hitt
raenn að áhrifin urðu skamm-
vinn.
Hvað hafa augnlæknarnir hér
'gért og með þeim Guðmundur
Hannesson, Jón Magnússon og
öll sú kippa er þeim fylgir? Þeir
hafa básúnað út um borg og bý,
að augnveikin trakóm væri stór
hættulegur sjúkdómur, svo hættu-
legur að ómögulegt væri að hafa
hér í Iandi rússneskan munaðar-
iausan dreng sem hefir þessa augn-
veiki.
Og hvað er svo sannieikurinn
um þessa augnveiki? Lesendur
Alþýðublaðsins hafa séð undan-
farna daga bér í blaðinu hvað
danskir læknar segja um hann, og
eru ekki lengur í vafa um að það
var algerlega að ástæðolansn að
drengnnm var vfsað úr landi.
Laugardaginn 7. janúar
5 töiublað
Málið var fri upphafi pólitískt
ofsóknaTmál, eins og allir sjá nú,
þó enn sem koœið er vilji ekki
a!lir við það ka-nast
Undir því yfirskyni að hér væri
á ferðinni heilbri^ðisráístöfun fór
frara pólitfsk ofsókn. Þeir menn
sem fyrir útvisun drengsins stóðu,
hafa þvf misbrúkað traust almenn-
ings. Þeir hafa eins og drengur
inn, sem Guðmundur las um í
æsku, hrópað úlfuri úlfurl til þess
að þóknast geði aínu. Almenning
ur sér nú að hann var gabbaður,
þa& var reynt að telja honum trú
um að stórhætta væri á ferðinni,
þar sem engin hætta var, eins og
sjá mé á ummælum danskra lækna.
Það eru margir sem eru sekir f '
þessu máii, ef það er tekið alt:
byssurnar, skotfærin, brennivfnið,
manndrápin sem stofnað var til
o. s. frv.
En þetta, að hafa heilbrigðis-
ráðstöfun að yfirskini fyrir póli
tiskri ofsókn, sökina á þvi að það
var lstið viðgsngast íiefir fyrst og
fremst Guðmundur Hannesson.
Hann hefir látrð það viðgangast
að kallað væri úlfurl úlfurl
Og þegar hann var orðinn sam-
sekur með því að láta það við-
gangast, tók hann sjálfur hrópið.
Og enginn hefir æpt það eins
ósleitilsga og hann, er hann fyrst
var byrjaður; hann hefir vel skil-
ið, að nú var annaðhvort fyrir
hann að gera, að halda áfram,
eða að sannleikurinn kæmi í Ijós.
Hann hefir auðsjáanlega haldið,
eias og auðvaldið 0$ aftaníossar
þess atmeat, að þegar eg væri
kominn í steininn, þá yrði hægt
að halda mér þar fyrst um simt,
kannske mörg ár. Og svo yrði
engitjn til að halda uppi vörn í
Þass vegna á Guðmundur taf-
arkust að leggja niður landlækn-
isembætti, og hans skömm verð-
ur því minni, því fyr sem hann
gerir það
Uti um land hefir viðgengist að
læknir hafi verið drukkinn og rek-
ið msrani á kjaftinn, setn kom að
vitja hans, svo maðurinn datt of-
án af tröppunum. Og það hefir
verið látið viðgangast að annar
læknir var svo drukkinn, að hann
datt upp i rúm til kvenmanns setn
hans var vitjað til, og vait útaf
steinsofandi um leið.
Út um lánd er alþýðan ennþá
beygð af okri kaupmannanna og
lætur ennþá bjóða sér alt.
En hér f Reykjavik er alþýðan
ekki lengur hrædd við auðvaldið
né leigutó! þess óg vikadrengi.
Og alþýðan hér heimtar að heii-
brigðisráðstafanir séu ekki hafðar
að skálkaskjóli fyrir pólitfskum
ofsóknum.
Guðmundur Hannesson hefir
hrópað: Úlfur l Hsnn hefir gabbað
aimenniog, hann hefir sagt rangt
til og Iagt rangt til um augnveiki
rússneska drengsins
Þess vegna verður hann að
fara úr landlæknisstöðu.
Það er ekki krafa frá mér ein-
um, það er hróp frá þúsund
munnum. '
ólafur Friðrikssm.
Fundur verður í Málfundaféi.
Alþfl. kl. 4 á morgun á venjul.
stað.
Háskólafræðsla. Dr. Páll Egg-
ert Ólason flytur erindi um frum-
kvöðla siðskiftanna kl. 6.
þessu máli.
En það fór nú öðruvísi en meran
héldu. Og nú er sannleikurinn um
augnveiki þessa kominn í Ijós.
En hvernig í ósköpunum á al
menningur að geta boríð nokkurt
traust til þess manns sem búinn
er að Isrópa úlfurl
UngÞst. „Díana^ fundur á
morgun kl. 2.
Æfing í „Braga* kl. 10V2 í
Alþýðuhúsinu.