Fregnir - 01.04.1991, Blaðsíða 6

safnkennslu sem dœmi: kennarinn byrfti aó
vera vidstaddur þ>ví þad vœri hans að fylgja
eftir því sem kennt er.
Það kom víða fram að almenningsbókavörðum
finnst skólarnir krefjast alls í samvinnunni
en láta ekkert I staóinn. Kennarar tilkynni
verkefni og ætlist svo til aó almennings-
safnió sjái um framhaldió, finni heppilegar
heimildir og leiti uppi umfjöllun um rétta
efnió. Einnig séu þeir bekkir sem fá kennslu
í safnvinnu í bókasafninu of fjölmennir og
tíminn of naumur, þannig að flestar upplýs-
ingarnar fari fyrir ofan garó og neóan.
Hvað þarf þá aó hafa í huga svo samvinnan
verói árangursrík? Eftirtalin atriói voru
efst á blaði þegar fyrirlesarar og þátt-
takendur lögóu saman reynslu sína og
skoóanir.
- Setja markmió I upphafi, skilgreina þarfir
skólans/almenningsbókasafnsins, ákeóa verka-
skiptingu.
Gera samstarfssamning: hverjir semja, hvaóa
stjórnunaraóilar vióurkenna saraninginn, hve
víðfeóm er samvinnan, hvernig er dreifing
ábyrgóar og dreifing kostnaóar, skipan í
samskiptanefnd, gildistími samnings ákveð-
inn.
- Bókakostur aógengilegur fyrir báóa aóila,
möguleikar á mi11isafnalánum.
- Upplýsingar og ráógjöf.
- Fundir kennara/skólasafnvaróa og alraenn-
ingsbókavarða: allir eru ábyrgir aðilar I
samvinnunni.
- Námskeið.
- Skipulagðar rithöfundakynningar og heim-
sóknir höfunda meó reglulegu millibili,
ýmist aó frumkvœði skólanna eóa safnanna.
- Stöðug hvatning til bókmenntalestrar, og
bókmenntaumræóa nemenda í milli í mismunandi
stórum hópura.
Markmió samvinnunnar er að hvetja börn til
6