Alþýðublaðið - 02.09.1969, Blaðsíða 13

RHisíjéri: Örn Eiðsson

tlsRÓTIIR

ævintýri. Tvö þúsund ogfiög
ur hu'ndrug manns sóittu leifc-
inn, en vart heíur minna dug
að til -að íkosta heimsókn
hinna búlgörsku kna'tspyrnu
manna en 5—6 þúsund)
mla'nnis. Laugard'alsvöllur !nn
var í slílku ástandi, að leilk-
mennirnir á vellinum suiklku
í svaðið við hverit fótmiái, oft
svo að í öikla tólk. Fljúgandi
hiárjfca var, þótt elkki rigndi
að heitið geti mieðan á le'kn
um stóð, og áttu cmienn oft í
meista basli með að fóta sig.
Biar Iknattspyman, og þá sér
staklega sú. íslienzika, óneit-
anlega keim aif þessum fárán
legu aðstæðum.
Sigmc.......«ígií útherji ÍBV, rennir sér fyrir fætur eins Bmgarans, en Haraldur Júlíusson og Óskar Val-
týsson búa sig undir að hefja nýja sókn. . AKVEÐNIR
EYJAMENN
Það má segja, Eyjamönnum
Ungur, íslenzkur knattspyrnuunn-
andi grípur sjaldgæft tækifæri og
tekur í hönd eins búlgarska knatt-
spyrnusniliingsins.
□ KnattspyrnuUð Vestmannaeyinga reyndist mjög
auðveldur mótherji fyrir hina afburðasnjöllu leik-
raenn Levski-Spartak í fyrri leik liðanna í Evrópu-
keppni bikarmeistara, sem fram fór á Laugardalsvell
inum á laugardaginn. Búlgarska liðið reyridist hafa
algera yfirbrirði á öllum sviðum knattspymimnar,
og langa kafla í leiknum brugðu þeir á leik 3—4 sam
an og létu Eyjamenn eltast við boltann, meðan þeir
spörkuðu honum á milli sín, rétt eins og þær væru á
léttri æfingu.
SUKKU í ÖKLA
Veðrið- þennam dag vair eitt
hið versta, sem komið hefur
í surnar, og voru Eyjamenn
þar e nstailiilega óheppnlr, því
aulk þess að reynast hindrun
á knatitspyrmuilega hlið l'eiks-
ins, varð veðrið til þess, að
ÍBV fer lc'lklegia með stórt
fjliirhagslegt tap út úr þessu
til hróss, að það sem á vant-
aði, að Ikniattspyrnan hjá
þeim stæði fyrir sínu, var
keppnisskapið og élkveðnin
einiken'nandi fyrir allt liðið
allan Heikinn á enda. Liðið
barðisit af grimimld allan tím-
ann, og var frékar luiim sólkn-
arleilk að ræða hjá liðiniu.
heldur en vamarleik, og virt
ust Eyjiamenn, eða ölliu held;
ur álkvieðni þeirra, koma
Búlgörumim o£t í opna
skjlöildu. Margsinnis fccmust
þeir upp að marfcí Búlgiar-
anna, og má það teljast ein-
stck óheppni, þrátt fyrir allt,
að þei-m sfcyMi ekki takast að
akora 1 eða 2 mörk. Meðal
annars átrtu þei-r skot í þver-
s’Já, og eifct sinn var búlgarski -
marikvörðiurfnn svo brælhepp
i-nn, að sfcanda í vagi- ifyrir
skoti eins Vestmannaieyings-
ins af tveggja metra færi.
REYNDU EKKI AÐ
SKORA MARK
Fjieigiur mcrik gegn engu urðui
úrsljt leiksinis, en bað gefur
enga h-uvmynd um getu búilg
arska liðsins, því eftir að hafa
skorað sín fjögur mörk í
fyrri hálf-leiik, og tryggt sér
þan-nig öruggan sigur, kom-
liðið inn á í se nni hálfleik
alveg harðólkveðið í að sikora
ekki fl'eiri mörik. Það þyikir
niefn-ilega eklki góð latína í
slíkiuim keppnu-m að bursta
mórtherjana, þe-gar leilkurinn
á 'heiimveíll er eft'r. Þá
hugsa áth'orifendur he-imia fyr
ir með sér, að það sé ekki
leggjandi á sig að fara á völi-
Frh á bls. 11.
Þarna skapaöist hætta framan við mark Búlgaranna. en Haraldur Júlíusson rann í svaðinu, og miðframvörður
Búlgaranna náði að spyrna frá.