Alþýðublaðið - 23.09.1969, Síða 14
14 Alþýðublaðið 23. september 1969
En það virðist sem allar húsmæSur noti svipaöar
skúffur undir hnífapör og svipaöa skápa fyrir diska.
svo að ég átti í engum vandræðum með að finna, hvar
allt átti að vera. Þetta gekk eins og í sögu, Ég ryksaug
yfir öll gólfin, því að það voru teppi á öllu nema eld.
i húsinu, á baðinu líka. Svo hreinsaöi ég eldhúsgólfið,
henti ruslinu og hringdi á bíl.
Eg fór til Reykjavíkur, og keypti mér þar tösku, tvo
morgunkjóla, nærföt, náttföt, sparikjól og poplínkápu,
auk gönguskóa, inniskóa og annars, sem maður þarfn
ast nauðsynlega.
Síðan fór ég niður á simstöð og hringdi til Ingveldar
frænku mirrnar. Frænka kom sjálf í símann og ég reyndi
að segja henni atvikin í sem stytzu máli, án þess þó
að nefna nokkur nöfn.
— Þú þarft ekki að hafa áhyggjur af mér, sagði ég
'að lokum. — Ég vissi, að þér væri sama, þótt ég
byggi hjá vinum mínum dálítinn tíma.
— Þú gazt sagt mér það, þegar þú fórst, sagði
frænka öskureið. — Og nú ætlarðu vitanlega að neita
að segja mér, hvað þessir svokölluðu vinir þírrir heita?
— Já, því að annars kæmirðu blaðskellandi og vild-
' ir ræða þessa tillögu þína við mig.
— Ég skil það. Svo að þess vegna fórstu þá? Er ég
of bjartsýn, þegar ég vona, að þú fáist til að ræða það
mál við mig seinna?
— Nei, alls ekki, svaraði ég.
— Er þér alvara, barnið mitt, eða ertu bara að
segja þetta til að róa mig? Þú heldur náttúrulega, aö
þú fáir þínu framgengt með því að mæla allt upp í
mér og samþykkja allt, sem ég segi, meðan þú....
— Nú ertu ósanngjörn, frænka. Ég veit, að við
! erum oft leiðinlegar hvor við aðra, en stundum finnst
mér, að þú sért bezti og einasti vinurinn minn.
!r' — 0, ég trúi þessu nú ekki, en meðan þú lendir
ekki í neinum vandræðum, þá.... Já, viltu fá vasa-
peningana þína áfram, eða bjóstu við því, að þú feng-
ir þá fyrirhafnarlaust?
— Viltu hætta að gefa mér þá? spurði ég blíðlega.
— Nei, ekki ef þú kemur sjálf og sækir þá, sagði
' Ingveldur frænka eftir mikla umhugsun. — Þú gerur
sótt þá hingað til mín á sunnudaginn kemur. Þá get
ég fylgzt með þér.
Mig langaði mest til að segja, að ég þyrfti kannski
! ekki á vasapeningum að halda eftir næstu mánaða-
mót. Ég hafði frítt húsnæði og fæði og eitthvað hlaut
ég þó að fá í laun, þótt ég hafi ekki minnstu hugmynd
I um það, hvað vinnukonur eða „ráðskonur," sem er
j. % svo mikið fínna orð, fá í laun. En ég vildi ekki gera
f frænku forvitna, svo að ég þakkaði vel fyrir mig,
I kvaddi og lagði á.
Smáauglýsingar
19.
INGIBJÖRG JÓNSDÓTTIR
10 KAFLI.
Ég kunni afar vel við Lúðvík og Klöru, en Fjóla
fór í taugarnar á mér. Hún nennti aldrei að gera hand
tak heima fyrir og ég sá það á öllu, að það hafði
verið Klara frænka, sem bar hitann og þungann af
öllum heimilisstörfunum. Fjóla var allt það, sem ég
hafði reynt að vera. Knallrautt, lokkað hár, sverta í
kringum augun, stórir eyrnalokkar, litríkir kjólar og
í stað þess að líta út eins og götudrós eins og ég,
leit hún út eins og glæsileg heimskona. Ég öfundaði
hana stundum.
í fyrsta skipti, sem við hittumst, var ég rétt búin
að henda pappírnum utan af fötunum í ruslafötuna
og leggja þau inn á rúmið mitt, svona til nánari
yfirvegunar. Ég dró fyrir gluggann og fór inn í eld-
hús til að hugsa um matinn. Ég ákvað^að hita upp
í smjöri kaldan lax, sem þar var, en ekki hafa hann
heitan. Það mátti sem bezt brúna harrn dálítið og
bera fram með remúlaðisósu, sem ég gæti gert úr
majónesinu og blandað með smátt skornum pikkles
Ég setti dúk á borðið og lagði á það fyrir þrjá, því
að einhvern veginn fannst mér, að það væri of mikil
heimtufrekja hjá mér, að ætlast til þess, að ég mætti
borða inni með fólkinu fyrsta kvöldið. Ég skar nið-
ur þrenns konar brauð, bjó til fallegar smjörkúlur,
skar rriður nokkrar ostsneiðar og raðaði þeim á bakka
með agúrkum, sem ég skar út í rósamunstur. Svo var
það slátur og hræringsleifar, sem auðvelt var að gera
ögn meira úr, og loks var ekkert eftir nema setja fá-
ein blóm úr garðinum í vasa á mitt borðið og bíða
með að brúna laxinn, þangað til hjónin kæmu.
Ég sat við eldhúsborðið og gæddi mér á einni
brauðsneið og kaffibolla, þegar dyrnar opnuðust og
Fjóla kom inn.
Mér leizt strax illa á hana. Mér fannst hún frekju-
leg, en ég verð að viðurkenna það, að kannski hefur
mér fyrst og fremst litizt illa á hana vegna þess, að
hún var persónugervingur alls þess, sem mig langaði
til að vera, og sem ég gat aldrei orðið.
— Hver eruð þér? spurði hún. — Nýja vinnu,
konan?
Ég kinkaði kolli, enda var ég með munrrinn fullan
af brauði.
— Hvað heitirðu? spurði Fjóla, og nú var þessi
kurteislega þéring ekki lerigur fyrir hendi. Hún var
húsmóðirin og ég ambáttin.
— Jóhanna Jónsdóttir, sagði ég. —■
— Ég held' að ég kannist við andlitið á þér, sagði
Fjóla. — Hef ég ekki séð yður úti með Halla litla?
Ég fölnaði. Ég hafði aldrei búizt við því, að nokk-
ur hérna myndi þekkja mig. En Reykjavík var svo
lítill bær, og ég hef farið það mikið út, að... .Það
TRÉSMÍÐ AÞ J ÓNUST A
Látið fagmann annast viðgerðir og viðhald á tréverld
húseigna yðar, ásamt breytingum á nýýu og eldra
húsnœði. — Sími 41055.
VOLKSWAGENEIGENDUR!
Höfnm fyrirliggjamdi: Brettl — Hurðir — Vélarlok
— Geymslulok á Volkswagen í allflestum litum.
Skiptum á einum degi með dagsfyriTvara fyrir á-
kveðið verð. — Reynið viðskiptin.
Bílasprautun Garðars Sigmundssonar, Skipholtl 25,
Símar 19099 og 20988.
Munið Nýþjónustuna
Tek að mér allar minniháttar viðgerðir og
klæðningar á bólstruðum húsgögnum í heima
húsum. — Upplýsingar í síma 14213 kl. 12—
1 og 7—8 á kvöldin.
AGNAR ÍVARS, húsgagnabólstrari.
PÍPULAGNIR
Tek að mér viðgerðir og uppsetningu á hrein
lætistækjum, frárennslis- og vatnslögnum.
Guðmundur Sigurðsson
Sími 18717 / |
Jarðýtur - Traktorsgröfur
Höfum til leigu litlar og stórar jarðýtur traktorsgrðf-
ur og bílkrana, tll allra franfkvæmda, lnnan og utan
borgarinnar.
Jarðvinnslan sf.
Síðumúla 15 — Símar 32480 — 31080.
Heimasímar 83882 — 33982.
MATUR OG BENSÍN
allan sólarhringinn. |
VEITINGASKÁLINN, Geithálsi