Alþýðublaðið - 29.09.1969, Blaðsíða 14

14 Alþýðublaðið 29. septem'ber 1969
Eftir hamingjuóskir frá hjónunum fórum við út
saman. Tryggva fannst, aS við ættum að halda þetta
hátíðlegt. ( I . i<[
Meðan við sátum undir borðum, sagði hann viö
mig;
— Ertu haminjusöm, fiskurinn minn litli?
— Ég er svo hamingjusöm, að ég gæti grátið.
sagði ég. Ég elska þig, og þú veizt það. En finnst
þér það ekki furðulegt að biðja mín með því að til-
kynna frænda þínum og frænku, að þú ætlir að ræna
mér frá þeim?-
Hvað vildirðu, að ég gerði? Átti ég að leggjast
á kné fyrir framan þig, þar sem þú sætir í dumbrauð
um plusssófa? Ég þekki engan, sem á slíkan sóía,
nema kannski hana ungfrú Ingveldi.
Það fór hrollur um mig.
— Hvers vegna varstu að segja þetta? Okkur leið
svo- vel hérna og svo minnistu allt, í einu á Ingveldi
f.. .. Það munaði minnstu, að ég.segði frænku, er>,
á síðustu stundu tókst mér að halda aftur af orðinu.
•— Heldurðu, að við þekkjumst nægilega vel til að
vita, hvirt við eigum almennilega saman.
Hann virti mig áhyggjufullur fyrir sér og sagði svo
glaðlega:
— Vertu ekkert að brjóta heilann um þetta, litli
fiskurirrn minn. Við skulum borða matinn okkar.
Þegar hann var byrjaður að borða, gat hann samt
ekki stillt sig lengur. Hann tók um höndina á mér.
—: Þú ert svo ólík sjálfri þér í þessum kjól, sagði
hann. — Þú ert allt öðruvísi en elsku fiskurinn minn,
sem ég veiddi upp úr hafinu, þegar þú ert svona
fín. Þú minnir mig á stúlku, sem ég hef séð áður
og ætti áð þekkja.
Það gat svo sem vel verið, að hann hefði séð
mig, þegar ég var einu sinni sem oftar með hávaða og
læti á veitingahúsunum.
— Þegar þú talar svona til mín, elskan mín,
sagði ég lágt — skammast ég mín fyrir það, að
ég hef ekki sagt þér neitt af sjálfri mér, þótt ég
hefði átt að vera búirr að því fyrir löngu. Ég hef
nefnilega siglt undir fölsku flaggi.
Hann hrukkaði ennið, og ég sá á stundinni, að
hann fór að hugsa um Ingveldi fræ.nku og góðgerö-
arstarfsemina hennar og jafnvel velta því fyrir sér,
hvort ég væri ein af þessum vandræðabörnum henn-
ar. Ég hristi höfuðið ákaft.
— Ég er ekki munaðarlaus, eins og ég hef látið
þig halda hingað til. Ég hef að vísu misst móður
mína cg stjúpmóður líka nýlega, en ég á bæði föður
og fjölskyldu. Ég sagði þér aldrei, að ég ætti enga
fjölskyldu, enda hefurðu aldrei spurt mig um það.
— Hvers vegna leyfðirðu mér þá að halda þetta,
Jóo?
! — Mig langaði til að losna við þau og lifa mínu
eígin lífi og gera eitthvað, sem ég væri fær um að
vinna upp á eigin spýtur, eins og að vera í vist. Ég
máauglýsmgar
24.
INGIBJÖRG JONSDOTTIR
hefði aldrei ferrgið að gera það fyrir þeim. Þau
vildu alltaf ráða yfir mér. Svo stakk ég af.
— Nú skil ég þig ekki. Þegar ég veiddi þig upp ■
úr sjónum, sagðistu.... .
— Ætli ég ætti ekki að byrja á byrjuninni, sagði
ég og sá fyrir mér, hvernig kvöldið yrði eftir þetta. J
Kannski Tryggva hafi fundizt það líka, því að hann .
flýtti sér að segja:
— Nei, við skulum sleppa því þangað til eftir |
matinn. Það á aldrei að ræða alvarleg mál meðan á .
máltíð stendur. — Um hvað eigum við að tala?
— Um nýja bátinn þinn.
— Hvað heldurðu, að þú vitir um báta? »
— Allt mögulegt. Eg veit hrein ósköp, sem þú
gætir aldrei getið þér til um. Ég kann hraðritun og |
vélritun, bókfærslu, ensku, þýzku, frönsku, skairdinav- .
ísku og hrafl í spænsku....
Nú skellti Tryggvi upp úr.
— Nú varstu reglulega fyndin, hjartað mitt. Held- I
urðu, að ég trúi því, að þú hefðir farið í vist, ef þú í
hefðir kunnað allt þetta?
Ég þagði og nartaði í matinn minn. Ég sá, að |
þetta yrði mun erfiðara en ég hafði búizt við. Nú j
ræddum við góða stund um bátinn, sem hann lang-
aði til að kaupa. Við teiknuðum á blað stærðir og I
lengdir og verð cg reiknuðum og reiknuðum, en loks-
ins hristi Tryggvi höfuðið.
— Þetta er ekki til neirrs, elskan mín. Ég gel
með naumindum séð fyrir þér, og þig skal ekkert j
skorta. En ég ræð ekki við nýjan bát.
Ég var svo áköf, enda hef ég alltaf verið frekar
fljótráð, að það munaði minnstu, að ég segði hon- |
um frá arfinum og pabba og öllu því á stundinni, ,
en hann hélt áfram:
— Ég hef líka allt, sem ég þrái. Þig, og vonandi ]
fer fyrirtækið að ganga betur. Ég þarf engan bát.
Það var svo mikil eftirsjá í rödd hans, að ég
gleymdi mér.
— Ég get kannski hjálpað þér með fyrirtækið, j
því að það er alveg satt, sem ég sagði. Ég er þaullærð |
til skrifstofustarfa, mér hafa bara alltaf leiðzt þau,'
Og ég hugsa, að við getum fengið bátinn í brúðar-
gjöf.
Hann rak upp stór augu, og ég hélt áfram:
— Ingveldur frænka....
— Hvað varstu að segja, fiskurirrn minn litli? |
spurði hann heldur hvass í tali.
En einmitt í þessu sigldi Ing'veldur frænka inn meo
pabba upp á arminn. Friðmey og Hákon komu í kjöl- j
farið. Húrr leit yfir salinn og kom svo stormandi að .
borðinu okkar.
— Nú, svo þarna eruð þið, sagði hún hvassmælt. |
— Og þú ætlaðir að hugsa málið. Og hættir við allt
saman, af því aö þú varst ástfangin. Segðu mér eitt, I
góða.mín, hvað heldurðu, að þú getir dregið hana
frænku þína lengi á asnaeyrunum, þótt gömul sé? Ég
ætlaði að koma öllu í kring og svo....
TRÉSMÍÐAÞJÓNUSTA
Lauö íagmann annast vlðgerðir og viöhald á tréverld
húseigna yðar, asamt breyuugum á nyýu og eldra
husnæði. — Sími 41055.
VOLKSWAGENEIGENDUR!
Höfum fyrirliggjandi: Brettl — Hurðir — Véiarlok
— Geymslulok á Volkswagen í allflestum litum.
Skiptum á einum degi með dagsfyrirvara fyrir á-
kveðið verð. — Reynið vióskiptin.
Bílasprautun Garðars Sigmundssonar, Skipholtí. 25,
Símar 19099 og 20988.
NÝÞJÓNUSTA í HEIMAHUSUM
Tek að mér allar viðgerðir og klæðninigar á
ból'struð'um húsgögnum í heimhúsum. — Upp
lýsingar í síma 14213 kl. 12—1 og 7—8 á
kvöldin.
AGNAR ÍVARS, húsgagnabólstrari.
PÍPULAGNIR
Tek að mér viðgerðir og uppsetningu á hrein
lættstækjum, frárennslis- og vatnslögnum.
Guðmundur Sigurðsson
Sími 18717
Jarðýtur - Traktorsgröfur
Höfum til lelgu litlar og stórar jarðýtur traktorsgröf-
ur og bílkirana, til allra framkvæmda, lnnan og utan
borgarinnar.
JarSviniulan sf.
Síðumúla 15 — Símar 32480 — 31080.
Heimasímar 83882 — 33982.
MATUR OG BENSÍN
alian sólarhringlnn.
VEITINGASKALINN, Geithálsl