Alþýðublaðið - 13.05.1970, Blaðsíða 9

; 1 ‘Mjð^úkudágtir 13j .maá W708 9
DTTNINGARINNAR
□ Hér sést hvernig Farah.
drottning hefur umbreytzt á
seiniistu 12 árunum úr búldu-
leitri og heldur klunnalegri
stúlku ( sjá myndina lengst til
haegri) í glæsilega unga konu
sem er jafnvel ósmeyk við aff
láta taka af sér myndir me9
gleraugu. Hún hefur lært að
mála sig með hófsemd og
smekkvísi, velja sér stílhrein
og nýtízkuleg föt, og framkoma
hennar einkennist af tígulegri
reisn og öryggi samfara lát-
leysi. Þó að hún sé fjögurra
barna móðir og beri þunga á-
byrgð sem keisarynja lands
síns, er æskublómi hennar
meiri í dag en fyrir 12 árum
þegar hún var við nám í arkí-
tektúr í París. —
tízkufatnaði og verða þjóð sinni
til sóma á allan máta.
„Ég leitaði ráða hjá fegi'un-
arfræðingum í París. Það voru
systurnar Maria og Rosy Carifa,
og þær eru mínar föstu ráð-
gjafar enn í dag. Þær um-
breyttu mér hægt og rólega,
kenndu mér að nota fegrun'ar-
lyf og sýndu mér hvað færi
mér bezt, bæði hvað sn-erti hár-
greiðslu og snyrtingu“.
SATT OG ÓSATT
í heimsblöðuinum hefur ver-
ið sagt frá því æ ofan í æ, að
Farah hafi l'átið breyta á sér
nefiinu með skurðaðlgerði
„víkka“ augun, setj'a krónur á
tennurnar og annað eftir því.
Og að hún sé á eilífum ströng-
um megrunarkúrum til að fitna
ekki í óhófi.
„Sumt er satt og annað ó-
satt“, segir hún sjálf. „Ég hef
aldrei látið gera neitt við aug-
un í mér og he-ldur ekki tann-
urniar. Það er satt, að ég hef
látið breyta nefinu svolitið —
mér fannst það of. breitt, of
stórt, og það kom illa út á
myndum. En þetta var engin
meiri háttar aðgerð, langt í
frá. Það var aðeins gert held-
ur mjórra og jafnaria. Og hvað
vaxtarlaginu viðvíkur, en ég
svo óheppin að hafa þetta svo-
ka'llaða ,austrænia sköpulag1 —
þ.e.a.s. ég fitna fljótt ef ég gæti
mín ekki, borða of mikið og
hreyfi mig ekki nóg. Okkur
hættiir lí'ka til að fitnia með aidr
inum og þegar við eigum börn.
„Á tímabili borðaði ég of
mikið af fitandi veizlumiat og
þyngdist alltof- mikið. Þá fór ég
að vera ströng við. sjálfia mig
og var á megrunarkúr i heilt
ár og léttist um 11 kíló. Eftir
að ég eignaðiet þriðja barnið,
þyngdist ég aftur, en það fór
<af þegar ég byrjaði að grenna
mig skipulega. Síðan hefur mér
t.ekizt að halda mér nokkurn
veginn eins eða ú.þ.b. 56—58
' kíló sem er mátuleg þyngd fyr-
ir mig sem er rúmlega 170 m
á hæð. Ef ég érléttari en þetta,
lít ég illa út og finn til þreytu“.
... •
„L.TÓS-OG-SKUGGA“
MÁLNtNG ’
lyfja. „Nú er ég komin með
þann litblæ á hárið sem ég
kann bezt við. Áður var það
tininusvart, en ég hef látið lýs'a
það smám saman upp í mjúk-
'an gullbrýnan blæ sem mér
finnst fara mér betur og koma
betur út á myndum. Andlits-
lögunin er fengin fram með
ýmiss konar „ljós-og-skugga“
málningu. Ég var búlduleit eins
og tungl i fyllingu, en við að
grenna mig hefur andlitið orðið
lögulegra, og svo mála ég mig
á sérstakan hátt til að dra'ga
skýrair fram beinabyggingun'a.
Ég man, að ég var alltaf hrifin
af þessum dásamlegu kinnbein-
um og þunnu vöngum á Laure-
en Bacall og óskaði, að ég hefði
þá andlitslögun. En nú hef ég
lært, að það er vanda'laust að
búa hana til með því að lýsa og
skyggja andlitið á réttan hátt.
„Oarita-systurnar kenndu
mér aðferðina. Og mér er eng-
in launung á því hverni'g ég
mália mig. Á morgnana byrja
ég á að hreinsa andlitshúðin'a1
með rnildri hreinsuniarmjólk og
strýk hana síðan með bómull-
'aæhnoðiría vættum í andlitsvatni.
Þá ber ég á mig létt rakakrem
sem heldur húðinni mjúkri og
mafttri. Eftir það kemur að
púðurundirlaginu sem þarf að
vera í litblæ sei's, líkustum
sjálfu hörundinu. Margar kon-
ur velja of ólíikan lit, af því að
þeim finnst hann faHegur, en
hugsa minna um, að bann falli
sem bezt við húðitoa. Ég gerði
það áður, en það er röng aðferð,
og ég er alveg hætt því.
\
„Ef púðurundirlagið er óHkt
húðinni að litblæ, lítur það und
arlega út og fer versnandi eftir
því sem á daginn líður þegar
hinn rétti litur fer að koma
fram. Þess vegna er um að gera
a'ð hafa það sem allx-a likast
húðlitnum.
. „Næst tek ég púðurundirlag
sem er heldur dekkra, og beir
það á kinnarnar frá höku upp
að kinnbeinum og út að eyr-
um, en læt skilin ekki vera
greinileg á milli. Þá' púðra ég
. yfir allt andlitið. Púðrið hef ég
ljósara en undirlagið og ber
svipur á ásjónuna sem er
fjarska óeðlilegur.
AUGUN ERU TJÁNING
PERSÓNULEIKANS
„Að þessu loknu kemur ,að
augunum sem eru þýðingar-
mesti hluti and'litsins að mín-
um dómi og skýra'sta tjáning
persónu'leiika hvers einstaiklings.
Ég gæti vándlega að því á öll-
um þeim myndum sem ég sé af
sjálfri mér, hvort augnmálnin<g
in kemur vel út, að hún verki'
hvorki of ýkt né of daufl'eg.
„Ég er ekki kvikmyndastjiarna
eða ung stúlka sem vill vekja
■athygli á sér, svo að ég þarf
að mála mig hófsamlega, en þó
nógu mi'ki'ð til að láta drættina
ekki útþurrkast í steilcum ljós-
um eða á myndum sem te'krtar
eru með flassi.
„Fyrst ber ég dökkan augn-
skugga á augnlokið meðfram
bráhárunum, síðan ljós'ari
skugga fyrir ofan, stundum
gylltan eða grænan, og hvítan
lit rétt undir augn'abrúnirnar
til að gera augnsvipinn allan
léttari. Svo set ég mjóa brúna
augnlínu meðfram bráhárun-
um bæði á efra og neðra augn-
lok. Svartain lit nota ég aldrei;
hann er of harður og óeðlileg-
ui', fær konuna til að sýnast
eldri en hún er.
„Eins og flestar Austurland'a-
konur hef ég mjög loðnar og
þykkar augnabrúnir. Ég bursta
þær upp og út á við da'gl'ega og
plokka þær að neðan, svo að
þær verki ekki of þuniglama-
liegar.
„Löks er au gnh áralitu rinn.
Það hefur verið sagt, að ég
gengi alltaf með gervibugnhár,
en það er ekki rétt. Ég prófaði
þau einu sinni að gamni mínu,
en fannst þau óþægileg og hef
aldrei notað þau aftur. Hins
vegar nota ég dökkbrúnan augn
háralit.
„Ég nota alltaf Ijósan vara-
lit, oftast d'aufblei'kain, og fylgi
hinum eðlilegu útlínum var-
anna. Áður notaði ég dekkri og
sterkrauðari liti, en ég lærði
sjá hvað þessar sterkrauðu var-
ir komu ill;a út á myrvdum, svo
að ég fór að nota miklu Ijósari
! og daufári liti í st-aðinn.
i - -„Á kvoldin. lága ég ofúrlítið
' tftálninguna ef • ég- fer út eða
held veizlui', en hreinsa hana
ekki af og byrja upp á nýtt. Þá
dekki ég augn'málninguna og
get notað sterkari andstæður
en i dagsbirtu. Og ég enda á
að bursta ofurlitlu hvítu og
Ijósbleiku púðri á emnið, nefið
og hökuna — það lýsi'r upp
andlitið.
„Og áður en ég fer í rúmið
á kvöldixi, hreinsa ég málning-
una vandLga af andlitinu. Ég
íar cít tvær eða þrjár yfirferð-
i'r með hreinsunaakremi eða
hreinsunarmjólk þangað til húð
in er tandurhrein og ekki ögm
eftir af málningu. Þá nota ég
andlitsvatn til að loka svita-
ho'lunum. Og stundum ber ég á
mig raikakrem á eftir, en aldrei
neiltt fituríkt ns^'inigarki'eny)
því að mér leiðist að vera gljá-
andi af feiti í fi'aman".
□ Nemendur Myndlista- og
Handíðaskóla fslands gangast
vxm þessar mundir fyrir. happ-‘
drætti til styrktar námsf’erð
fjórða árs nernenda til London
í vor. Alls fara 13 nemendur
í ferðina, sem áætiað er að
taki 10 daga, óg er áformað að
skoða sýnihgar og söfn í Lond-
Vinningar í happdrættinu eru
12 málverk eftir þjóðkunna
listamenn, og hafa þeir gefið
nemendunum málverkin. Lista-
mennifnir ei-u:
- Váiltýr Pétúrsson'
Bemedikt GunnarSáon -
Þetta eru sem sé „fegrumai*-
l'eynda'rmál" hinnar glæsil'egu
'keisarynju írans, þ.e.a.s. hvað
viðkemur snyrtivörum. og notk
un þeirra. En þar að au'ki er
hún gefin fyrir hressandi útilíf
og dugleg við íþróttaiðkanir,
sefur níu tíma á sól'arhning,
reykir lítið og sma'kkar sjaldan,
áferigi. Og það sem miikilvæg-
ara er öllum fegrunarlyfjum —
hún er hamingjusöm eiginkona
og móðir og ber sannia um-
hyggju fyrir þegnunum i rí'ki
sínu, þannig að jafnt eink'alíf
henn'ar sem opinber tilvera ein.
kennist af kyrrlátri gleði og
hugarró, áhrifamestu fegruniar
lyfjunum sem til eru. —
Bragi Ásgeirsson
Eiríkur Smith
Guðmunda Andrésdóttir
Hörður Ágústsson
Þorvaldur Skúlason
Kjartan Guðjónsson
Hafsteinn Austmann
Gunnlaugur Scheving
Einar Hákonarson
Verðmæti málverkanna er sam-
anlagt kr. 127 þús. Útgefnii*
happdrættismiðar eru 6000, og
verð hvers þeirra kr. 50. Dreg-
ið vex-ður 15. júní í sumar. Mál-
verkin eru til sýnis í Málara-
glugganum, og eru miðar seld-
ir þar fyrir utan. Myndin var
te'kán' í Málai'aiglugganúm £
? livorghn. L
Tvennt seiít Vakið hefur át
hygli upp á síðkastið er að hár-
ið á keisaryn^úpni- er- ljósará eg.
áðut og andiitjð magrara. O.g .
hvort tveggja' ér rftéð viilja'géft' \
og kænlegri notku,n, fegrunai'r- I
það á með bursta, en ekki
kvasta eða bómull.
„Svo set ég ofurlítið af bleiku
púðri á kihnbeinin. En umfráim
állt ékki óf mikið, þvíJ- áð. þá
getur komið einhver dúkkú-
af litmyndunum sém ég sá af
Sjálfri mér í vikublöðum og
tímaritum — mér brá við að
ön, o'g einnig ætla ri'erriéndur að
leita hófanna með skóíavist á
enskum listaskólum.
Myndlisfa- og handíðaskólinn efnir til
happdræftis