Alþýðublaðið - 16.05.1970, Blaðsíða 14

»
f
si_oyei iam Hí insclbagaufiil
14 Laugardagur 16. maií 1970
Rósamund Marshall:
Á FLÓTTA
Eg beið átekta. Enn var of
'álhíættu&amt að segja honurn
leyndarmálið. _ kannske þó
enn áhættusamara að hiða, en
ég beíð sadnlt.
Einn morgun vaknaði ég við
fuglasöng. Langt var nú síðan
ég halfði veitt sönglist fuglanna
atihygli á morgnana. I>etta var
svo sem ekki fyrsti morgunn-
inn, að ég heyrði í þeim um
ileið og ég vaknaði. Aldrei
'bara tekið eftir því fyrr. Eg
teygði ietiiega úr mér. Það var
heitt og moilulegt inni. Mig
langaði út í frískt loft. Eg
iskreiddist fraim úr, brá ein-
hverju utan yfir mig til þess
að skýla nekt minni. Eg svaf
aMtaf ber. Það var vor. Blóm-
in voru að springa út. Fjöl-
skrúðugir litir þeirra gáfu um
lhv<erfinu svip. Ilman þeirra
'fyillti lolftið sætri angan. Sól-
in var að koma upp. Eg horfði
frá mér nuimin á fyrstu geisla
'hennar glita fjal'latoppana og
dýpka blámann í bylgjum hafs
ins.
Eg lagði leið mína frá höll-
inni, meðfram byggingunum
miili hennar og fjallshlíðar-
innar. Eg gekk sjaldan þessa
leið, hafði aldrei farið svóna
'langt. Þarna var lítil marmara
'bapella. Hún hét Belverere og
af henni dró höllin nafn sitt.
En hvað var Iþetta? Var ekki
miaður þarna? Hann kraiup við
einn veig-g kapell-unnar og
b-aðst fyrir,- Eg sá að þetta var
m-unk-ur, af reglu hins heil-aga
Benediktusar.
En ég -varð of sein. Hann
hafði jþegar orðið mín var. —
Hann rei-s upp. E-g sá, ekki
tlet-ur en veikt bros liði um
varir hans. Hann yrði mér
sennilega reiður fyrir að
trufla ha-nn við bænagerð sfna.
Eg hugðist slá hann út af lag-
in-u m-eð væ-gri ásökun:
Góði munkfc-r. Hvi ertu í
-þeíssu-m -garði? H-liðin eru lokuð
og múrarnir epu háir.
E-g bið yður miskunnar, náð
u-ga frú. Það var draumsýn,
sem benti mér að fara inn í
iþehnan garð. Eg var leiddur
hin-g-að ó-sýnilegri 'hendi af
æðri miáttarvöldum, sem eng-
ar tálmanir okkar mannanna
geta hindrað. Naifn mitt er Gi-
acomo .... Eg á erindi við
Ippolito greifa. Hann brá hendi
sinni und-an ski-kkju-nni o-g
sýndi mér járnly-kil einn mik-
inn. Annars er hér skýringin
á nærveru minni í þessum
fagra garði yðar, náðuga frú.
Vinur minin Ippolito lét mig
sjálfur hafa þennan lykil.
Mér varð undarlega þungt
fyrir brjósti. Góði munkur. —
Ippolito greifi er dáinn. Rödd
mín brast lítið eitt. Vonandi
tæki hann ekki eftir því.
Dáinn? Munkurinn gerði
krossmark fyrir sér.
Hann starði á mig. Mér gafst
tóm til þess að virða hann fyr-
ir mér. Munkahettan 'huldi
ekki liöfuð hans betur en það,
að ég gat séð -liósgúHna hár-
'löklka gægjast fram undan
lienni. Augun voru fjörmikil,
nefið hátt og sterklegir kjálk
arnir. Varimar vorlu þykkar
og liakan framstandandi, djúpt
og fallegt hökuskarð. Hann
var í heild frekar ófríður, en
imyndarlegur og karlmannleg-
'ur. Mér fannst leggja tii mín
hita af þeim eldi, sem hx-ynni
Ihið innra með þessum manni,
— jafnviel í g-e-gnum munka-
kufiinn. Myndi þes-si m-unkur
sjá himneskar draumsýnir, éf
ihann héldi bvenlíkama — til
dæmis mínum — í faðmi sér?
Eða starði hann svona á mig
-vegna þess að gullið hár mitt
og fagrar útlínur líkamans
minntu hann á hina heilögu
allra heilegra kvenn-a? Bar
han-n svo miMa lotningfu fyrir
því, sem var annars heims, að
Ihonum væi-u dásemdir holds-
ins einskis virði?
Eg afréð að láta þess að
engu getið, að ég væri greifa
ynja Ippolito di Montaldi,
lekkja vinar hans. Eg hafði
-b-eyg áf þessum m-anni og það
ergði mig. Eg, greifaynja di
Montaldi, að vera hrædd við
-Benediklusai'mu-nk.
Þór segið mér sorgarfi'éttir,
-n-áðuga fru. Ippolito og ég vor
-um nánir vinir. Hvernig dó
'ihann?
Hann var myrtur, sagði ég
skjálfandi röddu.
Guð fyrirgefi morðingjan-
uim, sagði munk-urinn og kross
aði sig. Hann virtist ætla að
segja eitt'hvað, en eiga í innri
bai'áttu. Svo tók hann ákvörð
-un. Náðluigia frú. Eg átti erindi
við Ippolito, leyni-legt ■ -erindi.
Máske þér getið miskúnnað
yður yfir fátækan förujnunk
og veitt honum hjálp. Á á-
kveðnum stað hér í höllínni
er járnkista nokkur. Erindi
m!tt; hingað var að sækja
'han-a. Til þe'ss bafði ég heim-
ild Ippolitos, — greifans sál-
uga, guð veri önd hans náð-
ugur.
Eg sá að hann reyndi að
ilesa í hug minn. Máske vissi
iliann að ég leyndi hann þess,
hver ég var.-Máske vissi hann
allt. Og enda þótt hann vissi,
ef til vilií, að ég væri greifa-
ynja di Montaldi, þá vissi hann
iþó áneiðanlega ekki íhvar nið
ur væri komið inndiald hinn
ar frægu járnkistu. Honum
iskyldi ekki takast að sj’á það
á mér.
Járnkista með fjársjóði? —
Hvar átti hún að vei'a, munk-
ur?
Á ihillu í bókasafninu. Á
lefri hi'll'u. Hún sést ekki frá
igólfinu. Eg veit alveg hvar
(hiin er, bai-a að ég fái að koma
inn í bókasafnið.
Eg lagði af stað í áttina til
hallarinnar. Komdu, Glacomo
m-unfcur.
Eg benti honum að bíða mín
í sal nokkrium en fór raMe;tt
til ’herbergjia minna. Nú var
©kki seinna vænna að tryggja
sér Nello. Bókina mátti ég ekki
missa þótt öll heimsins auðæf i
væru í boði.
Nello lék sér að sigla litl-
vuim bát í þvottahala. Sjáðu.
Skip. En það er tómt, F-riginn
maður um borð.
Eg tók NeOHo á liné mér. —
Nello. M-anstu þegar þú fannst
járnkistuna uppi á hillu 5
bókasafnimu? Þú hélzt að það
væri falinn íjársjóður í kis-t-
unni, m’anstu?
Eg veit. Við létum kistuna
á sama stað. Þú segir eklci
frá því, Nello, að við höfum
fundið lxana. Aldrei, Nello. —
Aldrei min-nast á að við höf-
uim séð hana, ella liendir mig
voðaleg ógæfa.
Hann gerði krossmaik fyrir
sér. Eg skal ekki segja frá því,
Bainca.
Eg lét hann segja Maríu að
koma með fötin mín. Belcaro
var búinn að fi-étta af gestin-
um. Þeir vor-u farnir að snæðas
imoi'gunverð, iþegar ég kom
niður.
Jæja, Giacomo munkur. —
Hvað er að frétta af kistunni?
Eg fann ki-stuna, náðuga
frú. En hún var opin. Hún var
tóm. _Voðalegar fréttir fyrir
mig.
Belcaro var íbygginn á svip
inn. Munkurinn vill ekki se-gja
mér, hvað átti að vera í kist-
unni, Bianoa. Veizt þú það?
Gull? Gimstein-ar? Penin-gar?
LOÐDÝR HF.
MINKAR—LÍFDÝR ; / ]
Höfum til jsölu úrvals lífidýr — minfca •— til
afhendingar í október—nóvember næstfcom-
andi. I '
Þessar tegundir til sölu:
STANDARD
PASTEL
JET BLACK
Verðið mjög hagstætti — Getum veitt kaup-
endum lífdýra iráðgefandi upplýsingar og að-
stoð við stofnun á minkabúgarði.
Lífdýrasala er háð samþykki landbúnaðar-
ráðuneytisins. : .
LOÐDÝR HF.
Tryggvagötu 8 — Sími 22801 — Box 1146
Ingólfs-Cafe
B I N G Ó
arman hvítasunnudag kl. 3
Aðalvinningur eftir vali.
11 umferðir spilaðar.
Borðpantanir í síma 12826
Ingólfs-Cafe
Gömlu dansarnir í kvöld kl. 9
Hljcmsveit Þorvaldar Björnssonar
Aðgöngumiðasala frá kl. 5 — Sími 12826.
VINNINGAR í GETRAUNUM.
Úrslitaröðin: xll—1x1—21x—xx2
18. leiíkvika — leikir 9. og 10. -maí 1970
Firam komu fjórir seðlar m!eð 10 réttum:
Vinninigsupphæð: 46.400,00.
2519 Borgarnes 34100 Reykjavík
10903 Siglufjörður 39109 Hafnarfjörður
Kærufrestiur' -er til 1. júní. Vinningsupphæðir
'geta læ'kkað, ef kænur verða teknar til greina
Vinningar fyrir 18. leikvilku verða greiddir
2. júní.
Getraunir - íþróttamiðstöðin - Reykjavík