Alþýðublaðið - 21.05.1970, Síða 2

2 Fimmtudagur 21. maí 1970
□ Fólk iðulega illa búið í f jallaferðum.
O Fararstjórar ættu að hafa leyfi til að gera athuga-
semd við búnað ferðafélaganna.
O Islenzku öræfin eru oftast himnaríki friðar og
, fegurðar. 1
i
□ Af hverju flykkjast ,svona (ma'rgir á sömu staði?
Q Hvers vegna er ekki allt tóbak og áfengi með
merkt með aðvörun um heilsutjón?
O Ég leyfi imér að imóðga hina heilögu kú.
ÉG MINNTIST í gær á nauð-
syn þess að menn búi sig vel
í fjallaferðir, en síðan hafa
margir komið að máli við mig
um það efni og finn ég mig
knúinn til að gera betur. Slæm-
ur útbúnaður í ferðalögum virð-
ist vera miklu algengari en ég
hugði og full þörf á að taka
það mál rækilega fyrir. Ég
minnist þess að þegar ég var
um fermingu var gert grín að
því í útvarpinu, að einhver
hefði gengið á Esju í stígvéla-
skóm eins og þá var stundum
að orði komizt og nesti manns-
ins hefði verið súr lifrar-pylsa.
Kannski veitir ekki af því nú
að taka ferðavenjur manna
fyrir á slíkan hátt.
MAÐUR SNERI sér til mín
í fyrrakvöld og benti mér á að
útbúnaði fólks í I-Cekluferðum
á dögunum rnuni hafa verið stór
lega ábótavant. Kvaðst maður-
inn hafa séð frúr í blússum upp-
við Skjólkvíar og börn í suinnu-
dagafötum. Rauoar var þarna
sæmilegt veður og allir í bílúm,
en hvað hefði gerzt ef stórviðri
hefði skollið á og bílar setið
fastir? Ég veitti því athygli
sjálfur, að. þótt mairgt manna
væri þar ágætlega búið virtest
a-ðrir dálítið glannalega til
fara, einkum sýndist mér fóta-
búnaði kvenrta ábótavarst.
GERVIEFNI af ýmsu tæi eru
mikið höfð í fatnað nú á dö;g-
um og reynast að mörgu leyti
vel, en þau eru afleit í svaðil-
farir. Næst líkamanum þarf að
vera baðmull eða ull, annað ei’
e'kki ta'kandi í mál, og farar-
stjórar ættu að hafa leyfi til
að ganlga eftir því hjá fólki
hvernig það er búið nœrfclæð-
um. Siðan er um að gera að
hafa nógu mákið með sér af
hlýjum fötum og vindþétt og
vatnsþétt yfirhöfn er bráðnauð-
synleg. Fótabúnað þarf einkum
að vanda. Skór eiga að vera
reiimaðir gönguskór, vel hirtir
og óbilaðir, stígvél úr leðri eða
öðru, víð upp um mjóalegginn,
koma ekki til greina, þau fyll-
ast a!f snjó og samdi og valda
sífelldum vandræðum. G-ömgu-
maður á að vera í tvennum ull-
arsokkum, þunnum hið innira,
en ytra í svokölluðum grófum,
og verður honum þá aildrei kait
og ekki of heitt heldur né þarf
hann að óttast fótra'ka, því hin-
ir grófu sokkar halda í sér það
miklu lofti.
ÞÁ ÆTTU MENN skilyrðis-
laust að hafa nesti og annan
farangur í bakpoka, en ekki
neins konar hanidteðru. Þar þarf
m. a. að vera sárabilndi og ann-
að til að gera að meiðslum, a.
m. k. á slíbt að vera með í för-
inni. Koníalkspela ættu menrn
líka að hafa, ekki til að fara á
fylliri sem er óhæft í fjaila-
ferðum, heidur sem lyf ef hressia
barf aðframkominn ferðamann.
í þeim tilfellum er áfeflgi sann-
arlega lyf, og skil ég ekki hvers
vegna góðtemplarar getia ekki
leyft sér slíka drykkju þrátt
fyrir bindindisheit.
ÖRÆFAFERÐIR ..eru Vafa-
laust bezta og hollasta skemmt
un sem íslendin-gur á völ á. ís-
lenzku öræfin eru oftiast hi-mna-
ríki friðar og fegurðar. Það er
ekki nauðsynlegt a-ð klífa háa
tiinda, það er ekki niauðsynlegt
að sækja í erfiðar ferðir, mað-
ur þarf bana að korn-a sér á
kyrriáta fallega s-taði sem oft
eru tiltölulega Skammt frá al-
faráleið. Ferðamað-ur þar-f að
láta sér líða vel, hann á ekki
að sprenigj'a sig á gönigu, en
samt á hann ékki að liggja á
meltunni — ég veit um þau til-
felli þeg-ar það var að-al'altriði
málsi'ns að finna he-ntegan stað
til að matast — og hann á ekk-
ert að veria að flýta sér. Öræf-
in hafa un-d-arlega kyrrandi og
hvíLandi áhrif á þreytta-r taug-
ar. f f-aðmi þeiirra gufar gervi-
mennskan upp.
MIG HEFUR OFT undráð
hvernig á því stendu-r að sum-
ar helgar þegar mest er um
ferðir úr bæjunum að sumrinu
þá flykkist geysilegur fjöldi
man-n-a á sömu slóðir. Sannar-
lega erum við þó ékki að
Skreppa uppí sveit úr fjöl'm-enn
inu tll þess að fiinna þar fjöl-
memni. Ef fólk e-r að f-ara í úti-
legu með sæmilegan útbún-að
með sér þá er álveg eins gott
að fara þan-gað se-m lítið er um
mannaferðir. Iðule-ga er mikill
fjöldi man-na á Þingvöllum, t.d.
í Bolabás þarsem ijómandi gott
er að vera. En hvers vegn-a
skreppa menn ekki upp fyrir
Tröllaháls og tjald-a -t.d. í
Biskupsbrekku? Ég te'k þetta
sem dæmi. Mér fyndfst eðlilegt
að tjöld sæju'St um slík-air helg-
air útum all't. í hvammi við lít-
in-n læk eða áarsprænu, sem
eniginn tekur eftir í óð-agotinu
að fl'en-gjast yfir landið, getur
veri-ð eins gott að eyða góðri
hel-gi og á frægum ferðamanna
stað.
&
ÉG ER EINN þeirra irianna
sem frelsaðist áf tóba-kBreyking
um fyrir mörgum árum, en nú
er einsog allir rfta rmlki'l'l áróð-
ur gegn síkarettureykin-gum,
síkarettupákkar eru merktir
sem eitu-r og fól'k varað við því
áð reykingaír þeirra geti valdið
hfeillsutj óni. Nú k-emur mér í
hug að spyrja hvers vegna sík-a-
rettur etn-ar eru merktar þann-
ig. Er píputóbak ekki hættu-
legt heil-sunni? Eru vindlar ekki.
hættulegir heil-sunni? Og má
ég ek'ki færa mig svolítið uppá
skaftið: Er neftóbak ekkext
hættulegt, eða munnitóbak?
ÉG ER VÍST hverjum manni
skilninigsslj órri, því ég- átt-a mig
alls ek'ki á hvers vegna ekki er
Iíka þörf á -að mer'kja áfengi.
Væri ekki rétt að setj-a á vín-
flösku-r að ofniautn áfengra
drykkj'a geti valdiS heilsutjóni,
og að hún geri su-ma menn vit-
lausa um sinn svo þeir vinni
stundum v-er'k se-m þeir sjá eftiir
ail’a ævi? Eða er ekki þett-a a-llt
dagsatt? En áfemgi er heilög
kýr sem ekki má nefma. Rí'kið
græðir á áfengissölu og n'otar
svo ofboðlítinn part a-f þeim
gróða til að stuðla að bindi-ndi.
En á hverju ári e-ru framin
óh-appaverk undir áhirifum á-
fengis, verk sem valda stórtjóni
og mikilli ógæfu, en samt má
ékki móðga hina heil-ögu kú.
Hennar skal vera ríkið, mátt-
urinn og dýrðin. —

fr-U'*-’
cJU-J
Framhald af bls.,3.
bæði reisi íbúðir: og reki öflugt
útgerðarfyrirtæiki; þannig hafa
sjónarmið Alþýðuflokksins náð
fram að ganga“.
Undir lok ræðunnar vék
Björgvin nokkuð að því, hvað
•irið kynni að taka, ef sjálfstæð-
ismenn misstu meirihluta sinn
í Reykjaví-k, og sagði:
„Morgunblaðið hefur fullyrt
að allir •minnihlutaflakkarnir
hefðu ákveðið að ganga til sam
starfs, ef Sjálfstæðisflokkurinn
missti meirihlutann. En fram-
sóljnarmenn og kommúnistar
hafa sagt; að Afþýðuflokkurinn
hefði ákveðið að mynda stjórn
með Sjáifstæðisflokknum, -ef sá
flökkur missti meirihlutann.
Hvort tveggja er rangt. Það hef-
ur. engin ák-vörðun verið tekin
um það í Ailþýðufiokknum með
hverjum Alþýðufiok-kurinn ætli
að virma eftir kosningar, ef
Sjálfstæðisflokkurinn mj|sir
rneirihlutarm í borgarstjórn. Óg
Iþað v-ei'ður engin ákivörðun
tekin um það fyrr en að kosning
um loknum. Alþýðuflökkurinn
mun í því efni láta málefnin
ráða“. —■
Framhald af bls. 3.
húsanna mjög ófuil-komin og
mikill skortur á sérdeildum fyr-
ir sjúklinga með ákveðnar teg-
undir sjúkdóma eða fyrir þá,
sem þörfnuðust sérstakrar með-
ferðar. Þess vegna nýttust al-
mennu sjúkradeildirnar ekJci
sem bezt.
-Ha'lldór Steinsen benti sérstak
lega á nauðsyn á stofnun tauga
skurðdéildar, gigtarsjúkdóma-
deildar, endurliæfingardeilda og
geðdeilda. Sagði Halldór m. a.
að nú skorti um 170 sjúkra-
rúma geðdeiid í Reykjavík auk
70 rúma á hæli. Jafnframt skorti
álíka stóra hjúkruriardeild fyrir
andlega van'þroska.
Heilbrigðisþjónustan í Reykja
vfk í dag fullnægir ekki kröfum
ársins 1970, sagði Haildór Stein
sen. Við það er efcki unnt að
una. Alþýðuflok'kurinn er ekki
flokkur fortíðarinnar, þótt hann
hafi unnið stór’ afrek á liðnum
árum. Hann er flokkur nútíðar-
innar en þó fyrst og fremst flokk
ur framtíðarinnar. Þau stefnU-
atriði, sem hann berst fyrir í
borgarmálefnum eru í samræmi
við það. Þau eru reist á kröfum
nútímans og með þarfir fram-
tíðarinnar fyrir augum. —
TROLOFUNARHRINGAR
I pljót afgréiðsls
f Sendum gegn pðstkrjSfU.
OUDML ÚORSTEINSSQH
gullsmlður
Oankástmtf 12.,
In'nile'gair þakkir sendum við öI'Mm. nær og
f jær, er -sýnidu dkkur samúð og vinarhug við
iandlát og útför,
GUNNARS NORLAND
m'enntaskólakennara.
Sérstakar þakkir færum við rektor, kennur-
um og nementíúm Menntaskólans í Reykja-
vík, skóliameisltuirum ag kennurulm Mennta-
iskólanls á Akureyri úg Menntaskólans að
Laugarvatni, rektor og kennurum Mennta-
skólans í Hamrahlíð svo og öðrum félaga-
samtökum, er heiðruðu minningu hans.
Jósefína Norland
Anna Norland,
Heiga Norland,
Þórleif Norland,
Agnar Norland,
Sverrir Norland
Margrét Noriand,
Haraldur Jóhannessen,
Anna Jóhannessen,
Matthías Jóhannessen
Hanna Jóhannessen,
Jóhannes Jóhannessen,
Anna Kolbeinsdóttir.