Alþýðublaðið - 22.05.1970, Blaðsíða 14

14 Föstudagur 22. maí 1970
-------- 1
Rósamund Marshall:
Á FLÓTTA
Þ'aðan siáum við allt, sem fór
fram.
Vagna'lest .nálgaðist úr
norðri, eftir veginuim, sem við
ihéldum ura daginn. Eg þóttist
vits að þar færi lestin, sem
flytja ætti •galil Ferraris til
páfans. Með vögnunum fóru
hermenn. Við töldum að
minnsta kosti fimimtílu. — Það
myndi verða álLmi'kill iiðsmun
:ur. Við heyrðum Redfield gefa
merki, og sjóræningjarnir
Ihvcfífdu sér ytfjir aðkomiu-
onienn, þeim atfveg að óvörum.
Sársaukavein kváðu við. Iíesta
Ihnegg, kválastunur og vopna-
glamur bilandaðist saman í óg
urlegan gný. Eg sá blika á
vtopn og vei’jur. Orrustan var
stutt en snörp. Menn Redfields
ihrósuðla sigri. Þeir skáru hina
seinustu á háls með hnífujh
sínuim.
Kisturnar voru rifnar út úr
vögnunium. Redfietd "skipaði
svo fyrir að þær skyldu opn-
aðar, Út úr þeim flóðu pen-
ingar og aftur peningar. Gull
stengur og dýrindis gripir af
hvers konar gerð.lm og stærð.
uirni. 'Gott, sagði Redfiéld. —
Þarna höfum við það, Þ'ó hef-
ur okikur tekizt það, sem við
ætluðum ckkur. Svona nú. mín
ir menn! Þið hafið dugað vel.
Af stað! Eengi lifi St. George!
Sikytdi þetta vera einkenni
á skapgerð Englendingsins: —
Okkur hefur teikizt það, sem
við ættuðu-m okkur! — Sigra,
hvað sem Iþað kostaði. Og
sennilega voru ,þeir þolinmóð-
•astir atlra manna. Það sýndi
fram'koma hans gagnvart mér.
Hvaða menn aðrir myndu geta
iátið það vera að rétta út
hendina eftir mér og kippa
mér upp í rúmið til sín? —
Meira að segja geta soi’ið í
■læsUu hertoergi nieð mér. án
þess áð geta snert mig! Jú,
það gat Redfiedd. Enda var
•hann Englendingur. Og hann
to.eið sennilega hentugri tíma.
•Reið þieiss, að ég kæmi til hans
af sjállíisdáðu'm.
Lestin mjakaðíst af stað á
nýjan leik. Nú var farið hrað
ara yfir. Það var ekki numiS
staðar fyrr en komið var bmgt
fram á kvöld. Þá var gefið
stutt matarhlé. Svo kvað vií.ð
enn á ný ógniþrungin rödd
sjóræningjanis: Af stað!
Þegar ég vaknaði morgun-
inneflir og leit út um vagn-
gtuggann, vorum við stödd í
skógarrjóðri á sjávarströnd.
Sjávarnið lagði að eyrum mín
uim.
Redfiietd kom þeysandi á
ihesti sinum og naim staðar við
vagngluggann. Eg hélt að hann
ætlaði að segja eitthvað, eni
•hann hætti við það. Hann
Iþeysti þegjandi burt og hvarf.
Mér varð litið út á sjóinn.
í lítitli vík .ekki iangt und-
a.n sá ég stórt skip undir segl-
uim. Aldrei ihafði ég séð svo
Stórt skip undir seglum. Hví-
lík siglutré! Borðstokkar út
Skornir og gylltir. Á bógnum
■var geysistór ‘mynd af manni,
isnm marði drekahaus undir
skóhæl sínuim.
Vagninn minn mjakaðist af
stað til lands. Hermennimir
'létu fjársjóðinn út í þá. Þeir
þurftu að fara margar ferðir.
Va.r nú komið að skilnaðar
stund okkar Redsfieids? Það
er ekki isu-t við að ég sakn-
aði hans. Hann bauð af sér
góðan bokka og hafði alla tíð
komið riddaralega fram við
•mig.
Bátamir voru að koma að
landi úr þriðju ferðinni. Eg
ihiafði gaman af að ajá bátu'm
róið. Eg heyrði í Nello undir
glugganum. Huss-s-s. Bianca!
Hvað ætlar Red að gera við
okkur?
Han.n skilur okbur eiDtir á
iströndinni, Nelllo.
Hamingjitnni sé lof! Eg ætlu
að fara að segja Befoaro það.
En twað mér skjátlaðist
'Hrapalega! Þegar atlur farang
urinn var kominn út í bátana,
kom Redfieid þeysandi að
vagni mínum. Komdu, ljúfan.
Taktu það helzta af farangr
inum og hafðu hraðan á. Eg
er að sigla á stundinni.
Undarlegiur strauimur fór
uim líkaim'a minn. Á .... ætl-
arðu þá að hafa okkur mieð?
Eg æt'la að hafa þig með.
Og þjónuslldstútikuna þína líka
ef þú vilt.
Hvað 'UOi mig? skríkti Nello.
Redfiel'd leit niður á dverg-
inn. Þú mátt líka koma með,
•ef þú vilt.
En hvað verður uim Belearo
og hitt fólkið? spurði ég.
Því verSa gerð viðeigandi
Skil sagði sjóræninginn stutt-
laratíega.
Ætla'rðu iað myrða méð
köldu blóði?
Hver var að tata um a®
myrða?
Ég hallaði mér út um gTugg
ann og náði í hendi hans. —
Redfield! Þú ert margvíslega
samiansetrtur. Sjóræningi og
krossifairi í einni og sömu per
sónu. En það gétur ekki verið
að þú sért morðinigi.
Hann dró að sér hend jna og
steig fastar í ístöðin. Hvers
virði er þessi kryppltnigur
þér?
Hann bjargaði mér frá bráð
um bana.
Nattúrlega, Til þess að hafa
þig svo síðar meir fyrir beitu.
Hvað marga ríka menn hef-
ur hann féflett með þinni að-
stoð, með óbeinni þátttöku
þinni?
Orð hans særðu mig eins og
þyrnar. Þetta var satt . . .
alveg satt. Ég hafði verdð not-
uð sem bei'ta, og fiskarnir
voru allir ríkir menn. Red-
field! Gefðu Belcaro frelsi.
Hann hallaði höfðinu aiftur
og skeliihló. Er þetta þitt
bezta. Maetti ég þá ekki eiga
von á að vera beðinn dálítið
betur?
Ég benti honum að koma
að glugganum. Ég hall'aði mér
út, og lagði hendur. uim. sterk-
an háls hans og þrýsti heitum
kossi á vtorir hans, svo heitum
9em hefði ég geymf hann
handa honum állt mitt líf.
Gott! sagði bann, þegar ég
leyfði honum að opna munn-
in. Ef þe9si koss er ekki svik-
ið sýnishorn, þá jafna'stu sjálf
sagt á við brúðul'eikstjóra og
trúða hans.
Redfield skipaði mönnum
sínum að láta bera al'lan far-
angurmn úr vögnunum ofan
í bátana. Belcaro, Fom'ieri,
Gianetto, m'atsveinninn Bel-
otti og þjónninin Matteo
horfðu þögulir á. María og
Nello voru líka flutt um borð.
Að því búnu lyfti Redfield
mér út í einn bátinn, sterkum
örmum.
Vertu sæll, Belearo! kalláði
ég.yfir breiðar herðar sjóræn
ingjans.
Vertu hughraust, Bitonca,
svaraði Beloaro. Við hittumst
aftur, þótt síðár verði.
Sjómaður nokkur fylgdi
mér niður í káetu. Hún var
lítil, en snotur og þægileg.
Við hliðina á henni var smá
skonsa. Þar var Mairíu ætlað-
ur staður.
Hvar á ég að sofa, kveinaði
Neilo.
Hjá hinum sjómönnunum,
RAFLAGNIR
Til'boð ós'kast í að löggja raflagnir í Straum-
fræðistöð Orkustofnunar ríkisins að Keldna-
iho'lti.
Útboðsgögn eru afhent á iskrifstofu vorri,
Borgartúni 7, Rvík., gegn 1.000,— króna
'skilatrygigingu.
Til'boð verða opnuð á sama stað fimmtudag-
inn 4. júní n.k.
Kartöflurækt unglinga
30 unglingar, 13—15 ára, sem ekki hafa fast
starf gíeta fengið um 100 ferim. land í Saltvík
unldir kartöflúr og rófur. Umsjón með hópn-
uim hefur Jón PállíSon . Kr. 150.00 (upp í út-
Isæði) greiðist við innritun að Fríkirkjuvegi
11. Sími 15937.
Æskulýðsráð Reykjavíkur.
FORKASTANLEGT ER
FLEST Á STORÐ
En efdri gerð húsgagna og húsmuna eru
gúlli betri. Úrvalið er hjá okkur. Það erum
við s'em staðgreiðum muninia. Svo megum
við ekki gleyma að við .getum skaffað bezt
fáaúlegu gardínu-iuppsetninlgúna, s'em til er
iá m'ark!2ðinum í dag. Við kiaupum og seljum
álskon'ar eldri gerð húsgagna og húsmuna.
Þó þau þurfi viðgerðar við. — Bara hringja,
þá komum við s'trax. Peningarnir á borðið.
FORNVERZLUN og GARDÍNUBRAUTIR
Laugavegi 133 f— !Sími 20745.
Vörum'óttaka bakdyramegin.
ORKUSTOFNUN
óskar ;að taka á. leigu nokkra jeppa í sumar.
Upplýsiagar í jsíma 17400.