Alþýðublaðið - 25.05.1970, Blaðsíða 5

ATánudagur 25. maí 1970 5
Alliýö
u

Útgefandi: Nýja útgáfufélagið
Framkvœmdastjóri: Fórir Sæmundsson
Kitstjórar: Kristján Bersi Ólafsson
Sighvntur Björgvinsson (áb.)
RHstjómarfulltrúi: Sigurjón Jóhannsson
Fréttastjóri: Vilhelm G. Krisíinsson
Auglýsingastjóri: Sigurjón Ari Sigurjónsson
Prcntsmiðja Albýðublaðsins
Borgarstjórinrr bak v/ð Ge/V I
Sjálfstæðismenn í Reyikjavík re'ka kosningabar- S
attu 'sina nú ekki um mále'fni R'eykjiavíkurborgar og g
þá síður um framboðslista sinn 1 heild. Þeir reka ■
kösnihgabaráttuna um aðeins einn mann, Geir Hall-1
grímislson, borgarstjóra. ■
I borgarmálaumræðunum í sjónvarpinu í gær sagði B
Ingvar Ásmundsson, fjórði maður A-listans, á þessa 1
leið: !
„Sjálfstæðisflokkurinn stillir jafnan þannig til, S
að mýr borgarstjóri taki við embætti snemma áS
kjörtímabili. Prægð gamla borgarstjcrans er not-S
uð til þess að sigra í kosnhigunum, en nýr borgar- i
stjóri síðan valinn án þess að spyrja háttvirta kjós- "
endur álits.
I
I
Árið 1946 vann Sjálfstæðisflokkurinn nauman
sigur í borgarstjórnarkosningum. Borgarbúar
héldu að þeir væru að kjósa Bjarna Benediktsson
borgarstjóra til fjögurra ára. Árið eftir var hann
orðinn ráðherra. g
Á árinu 1958 vtann Sjálfstæðisflokkurinn ! sinn 1
glæsilegasta sigur í borgarstjórnarkcsningum und- "
ir forvstu Gunnars Thoroddsen. Borgarbúar héldu 1
þá, aðþeir væm að kjósa Gunnar Thoroddsen borg-1
arstjóra til fjögurra ára. Tæpum tveim árum síð-
an var hann orðinn ráðherra. I
Þótt svo færi, að Sjálfstæðisflokkulrinn héldi 1
meirihluta í borgarstjórnmni hafa kjósendur hans *
með hliðsjón af fyrri reynslu ekki tryggingu fyrir 8
því, að núverandi bolrgarstjóri gegni starfinu allt §
næsta kjörtímabil.“ t ■
Þetta voru orð Ihgvars Ásmundsso’nar um borgar- 9
stjóraframboð Sjálfstæðisflokksin's, — orð og athafn- 9
ir. Það er rétt, siem Ingviar benti á, að Reykvíkihgar
hafa enga trygginigu fyrir því, að Sjálf'stæðisflokkur-
inn að v'en ju ráði ekki nýjan borgarst jóra án þess að
leita álits Reykvíkinga á miðju þessu kjörtímabili.
Þrátt fyrir það að Geir H'allgrímsison hafi verið óspar
ó yfirlýsingarnar hefur hann 'ekki enn fengizt til þess
að lýsa' því yf ir hvort hanh ætli að gegna borgar-
stjóraembættinu út allt kjörtímabilið fái 'hann átt-
und<a manninn kosinn.
Og hver er það þá, 'sem Sjálfstæðiísflokkurinn
hyggst láta taka við borgarstjóraembættinu eftir
k'ösnihigar? Er það Albert Guð'mundsson?
Prúðmannlegt og sanngjarnt
í gær efndi öflugasta fjölmiðlunartæki þjóðarinn-
ar, sjónvarpið, til dagskrár um borgarmál Reykjá-
víkur. í sjónvarpihu fengu framíboðsaðilar allir jöfn
tækifæri til þesís að kynna frambjóðendur sína í
Reykjavík og skoðanir á borgaimálum. Þar sátu aill-
ir við Sama borð og einn aðilinn gat ekki yfirgnæft
annan í skjúla óhófslegs fjáraústurs til áróðurs. •
Af hálfu A-listans kom fram í sjónvarpinu það fólk,
er skipar fjögur efstu sætin á framboðslista Alþýðu-
flokksins. Þetta fólk ‘bar vissulega iaf fyrir prúð-
marrnlljega framkomu, málefnálegan og sanngjarnan
málflutning. Það var Alþýðuflokkmun, jafnaðarstefn- 9
unni og samborgurum sínum öllum til sóma. ■
I
I
i
í
ERLEND MALEFNI
Hvað gera óráðnu
kjósendurnir i
brezku kosningunum?
□ Skyndileg fylgisaukning
brezka verkamannaflokksins,
er veldur því að Wilson áraeðir
nú að ganga til kosninga, sýnir
einnig að þeim brezkum kjós-
endum fer fjölgandi, sem fær-
ast á milli og eru ekki bundn-
ir neinum ákveðnum stjórn-
málaflokki. Sé að marka skoð-
anakannanimar hafa 10—12%
kjósenda skipt um flokk á fá-
einum vikum. Og auðvitað er
engin trygging’ fyrir því að
þessi sami hópur færist ekki
aftur til íhaldsflokksins. Þetta
gerir úrslit kosninganna 18.
júní langtum óvissari en yfir-
burðir verkamannaflokksins
núna gefa til kynna.
Nú er það ljóst, að megin-
hluti þessa „nýja“ fylgis verka-
mannaflokksins eru gamlir
'kjósendur flokksins, s(em hafa
látið óánægju sína koma fram
á árunum 1967—69 með þvi að
segjast styðja íhaldsflokkilnn í
skoðanakönnunum, en sitja
heima við sveitastjórnarkosn-
ingar og aukakosningar. Frá
áramótum, þegar líklegt fór að
verða að almennar þingkosin-
ingar væru á næsta leiti, hafa
þessir kjósendur snúið aftur
til föðurhúsanna, fyrst hikandi,
en síðan með auknum þunga.
Sérfræðingar telja að í mesta
lagi 5% kjósenda séu mitt á
milli flokkainna, Færist þessir
kjósendur til hægri, eins og
þeir gerðu 1959, þýðir það stór
sigur fyrir íhaldsflokkinn. 1966
hallaði þetta óráðna fólk sér til
vinstri og Wilson fékk næstum
því 100 þingsæta meii’ihluta í
neðri deildinni. Það eru sem
sé óflokksbundnir miðjumenn,
sem raunverul'ega ráða úrslit-
um kosninganna — og það er
um atkvæði þeirra, sem kosn-
inga'baráttan stendur. Spurning
in er sú, til hvorrar hiiðar hailJa
þeir sér nú.
Það er alltiaf erfitt að finna
þetta millibilsfólk, og ennþá
erfiðara að komast að þvi, hvað
ráði afstöðu þess. Flestir gera'
þó ráð fyrir að þessi hópur sé
„að eðlisfari" frjálslyndir í-
haldsmenn eða frjálslyndir
framfarasinnar, sem hefðu
margir hverjir kosið frjálslynda
flokkinn, heíði hann haft ein-
hverja sigurmöguleika. Sé þetta
•rétt leiðir trúlega af því að
það sé málflutningur stjórnar-
andstoðunniar hverju sdmnit sem
ráði þvi, hvort þessir kjósendur
vilji láta „ófuliikomn'a rikis-
stjórn“ víkja fyrir „ófullkom-
inni stjómanandstöðu“.
Gera má ráð fyrir að í kosn-
ingabaráttunni leggi íhalds-
mexm höfuðáherzlu á fjóra
Harold Wilson.
Edward Heath.
málaflokka — í von um að
vimna atkvæði þessara óráðnu
kjósenda. Það eru verðl'aigs- og
kaupgjaldsmál, skattamál, verk
föllin og allt það sem felst í
orðunum “lög og regla“. Allt
hefur þetta skipað mikið rúm
i máMutmiwgi íhaldsmanna síð-
an í vetur, en skoðanakannani'r
benda til að árangurinn hafi
enn ekki orðið sérlega mifcill.
Stefna íhaldsmanma virðist
ekki aðeins hafa þjappað göml-
um, en óánægðum kjósendum
verkam'anmiaflokksins, saman
umhverfis Wilson, heldur benda
yfirburðir verkamannaflokksins
í skoðanakönnunum til þess að
ófl ok'ksbu nd n ir miðj umenm.
kjósi eins og er stjórnina frem-
ur en stjómarandstöðuna.
Líkurnair á snöggum umsklpt
um íhaldsflokknum í vil á
næst/J vikium eru .ekki miklar
— jafnvel þó að margt sé vatn
á myllu ihaldsflokksins (verð-
hækkanir, verkföli og ólgan út
af heimsókn suður-aflríska.
krikketliðsins), en þó má gerá
ráð fyrir jafnari úrslitum en.
skoðanakannanirn'a!r benda tii.
Það er almennt álitið að í
kjölfar launahækkananna, sem.
átt hafa sér staið síðlistu sjö,
átta mánuði komi veruleg'ar,
verðhækkanir í sumar og haust.
En fjárlagafi*umvarp Jenkins,
sem var lagt fram í apríl, eyði-
lagði þetta vopn þó að mestu
leyti í höndum íhaldsmanna.
Þeir höfðu búizt við kosninga-
fjárlögum, sem ýttu undir verð
bólgu, en það hefði gefið þeim.
á9tæðu til sóknar gegn eftna-
hagsstef nu rí kisstj órnarinn ar.
En fjárlögin fengu góðar viið-
tökur — einkum meðal þeirra
sem standa mitt á milli hægii
og vinstri. í heild voru fjárlög-
in mjög varfæmiisleg. Verð'-
bólga í Bretlandi er ekki mjög
mikil samanborið vi'ð önnur
lönd, og aðgerðir ríkiisstjórnar-
innar hafa vakið traust mianniaw
Ihaldsmenn tala því fyrir
daufum eyrum kjósenda, þegar
þeir saka ríkisstj órnina um
getuleysi og ábyrgðarleysi i
efn'ahagsmálum. Fram hjá því
verður ekki komizt að ríkis-
stjórnin hefur breytt nænri 700
millljón punda /ráðtekiptahaOfflai
á stjórnarárum í haldsflokksin 3
í næstum því álíka mikinni
hagnað. Um leið hefur ríkis-
stjórninni tekizt að gera land-
ið næstum því skuldlaust.
í verðlagsmálunum á ve.rka-
mann aflokkurhm einnig mót-
leik. Forysta íhaldsflok'ksins
hefur um skeið haft uppi hug-
myndir um að koma á virðis-
aukaskatti og dra'ga úr niðua’-
greiðslum á landbúnaðarafurð-
um. Nái íhaldsflokkurinn völd-
um og verði þessar hugmyndir
fnam'kvæmdar yrðu afleiðing-
•annar verulega'r verðliækkanir.
Eins og að líkum lætur hef-
ur íhaldsflokkurinn lofað að
draga verulega úr sköttum, en
þetta loforð virðist þó eifcki
ætl'a að ná fylgi tál flokksins.
Það er ekki tr.austvekjandi að
um leið og flokkurinn lofar að
lækka skattana vi'll hann taka
upp á ný kostnaðarsama her-
setu í löndum Asíu.
Aðeins í sambandi við verk-
föllin má gera ráð fyrir að
ilialdsfiokkurinn hafi óflokks-
bundnu miðjuna á shiu bandi1.
Skoðanafcannanir sýna að
mikill meii-ihluti fólks ei*
fylgjandi aðgerðum til að
Fram'h. á bls. 11.