Alþýðublaðið - 08.10.1970, Blaðsíða 2
2' Fimmtedagur 8. október 1970
□ MisheppnuS fyndni er mri
en engin
□ ÓvirSulegt tal um erlenda
hefSarmenn, Bretadrottning
kölluð „Beta“ og Heath
forsætisráðherra „grey“.
□ Mundum við kjósa aö þannig
væri að lorði komizt um
okkar foriitgja?
□ Götustrákahjal á ekki heima í
góðu dagblaði.
RJÓH EK LESENDL'IVI Alþýdu
blaösins að góðu kuunur uin ára
tugi. Haiui skrifar mér á þessa
Jeið: „Sumir blaðamenn verir
liafa, í seinni tíð’, tamið sér eins
konar glaðklakkalegan glanna-
tón í rithætti, þegar þeir eru aö
skrifa um menn og málefni, jafn
vel þegar rætt «r um alvarlega
Jiluti. Þetta á víst að vera lynti
ið, en er laust við að vera það;
og misheppnuð fyndni er verri
en engin, og fáir menn eru leiö
inlegri í saniræöu eu beir. sem
stöðugt eru <að basla við að vera
fyndnir, en mistekst það venju-
lega, og stundum hrapallega, og
verða mauna hvimleiðastir í öíl-
um samkvæmum og mannfund-
um.
BLAÐAMENN Œ>EIR. <sem ég
vék að í uppliafi, fara sérstak-
lega á ikostuni (að því er iþeir
halda sjálfir) þegar í hlut eiga
ejtléndir virðinga- og íiefðar-
•tmenn. Einkum beita 'beir þess-
rum tveggja aura bröndurum,
þegar þejr skrifá um þjóðhöfð-
iingja, og Ibínefina ,þá óspart.
Drottning Bretaveildis heitir t.
d. „Beta“ á þeirra máli. Og
ýmsir þjóðarleiðtogar fá iíka
ffyrijr ferðina i dálkum þeinra. —
Neláon Roekefeller fylkisstjóri
má t. d. með engu móti halda
síniu ágæta nafni. Sei-sei-ned,
,.Rokki“ skal hann Sieita!
ÆTLI VÉR 'fslenuingar, sem
erum oft siriáborgaraitegir og
emáþjóðarlegir í skiptuim við
•erlendar þjóðir, og 'harla við-
kvæmir fyrir sóma vorum, tækj-
um ’iþví með þökkum, ef aðrir
fyndu upp á þvíí aö kallla fonseta
voi-n, að öitum jafnaði, „Stjána"
og fonsietafrúna „Dóru“? Ég h.eid
varta, eða hvað ihalida blaða- i
mennimir?
ÞEGAR SJÁLF Bretadrottn- i
ing.íer svona út úr dálikaskrif-
urn viðkcmandi blaöamanna, er i
svo sem iekki nema eðlilegt, að
ekki trgnari maður en forsætis- <
ráðhierra hennar, Edward Heatíi,.!
tfiái iítt virðulega meðferð. Enda
stendur t. d. undir einni b’laða-
mynd af honum í íslenzku dag-
'Fiiaði: .... ,,l>að er eðliiegt að
iiann Eddi Heath kfpri sig sam-
<an o. js. fxv. Og siðar í
•isama pisfcli: .... „Edward grey
ið 'Stendur Iþarna eins og ilta
•gerffluir tiilutur fyrir utan Down-
ing street númer tíu ....“. Mik- i
ið lifandi ósköp er þetta nú
fyndið! Það er auðvitað sjálf-
sagt mál, að ríkisarfa Bretaveld
is kalia bessir menn, að öllium
ja'fnaði „Kalla“.
EN ÆTLI dagbiaðið. sem vitn
eð var í hér að ofan, í sam-
■bandi við Heátih forsætisráð-
Iherra, yrði sérstaklega hrifið <af
því, ef önnur blöð fæm jafn-
aðarlega <að kalla flokksfor-
mann ;bann. sem það .styður með
ráðum <og dáð ,,Óia gneyið Jó“
ieða íyrrverandi 'fonmann ,,'liann
'Steina gamla kallinn‘‘ og segja
um þessa iheiðursmenn, að þeir
hafi staðið eins og „il'la geriðir
li.lutir“ ifyrir framan Aliþingis-
(húsið? —-------Eg held nú, satt
að segja, að ,þá færi alvarlegia
að syngja í táJkmmum á við-
komandi blaðiamiönnum!
VANDLÁTUM hlaðalesendum
finnst ekki svona klaufasletiur
fyndnar; þeim finnist þær smekk
lahisar og jafnvel vott um skríl-
mennsku. Götustrákaiijal á ekki
iheima í góðu dagblaði, og iiæfi
leg ku'rteisi við erlenda forystu
menn kostar ekkerl. fig er raun-
ar sjálfsögð og nauðsyrileg. Við
krefjumst þesö, að hún sé sýnd
okkar mönnum. Nei, blaðamenn
vorir ættu 'að lieggja algerlega
niður bennan þartfiausa subbu-
liátt í skritfum sínum. — RJÓH“.
JU-J
Framhald ai bls. 12.
íbúðirnar ■ í Fossvogshverfi
voru 14. byggimgarflo'kkur. Þar
‘ ler.u tvö sambýlishús með þrem
ur stigahúsum hvort. í þessum
íhúsum eru 24 3ja til 4ra herb.
íbúðir, 88 fermeíra hver, og
varð kosina'darverð þeirra kr.
1.126,312,58 aö ineotöidum
i; vöxtum á byggin'gartímanium.
Þá eru 6-íbúöir tVeggja herto.
51,85 ferm. hver og varð bygg
ingarkostnaðui’þeirra kr. 621,-
121.92, og loks 6 tveggja herb.
íbúðir 42,70 ferm. og varð bygg
ingakostnaður þeirra kr. 508,-
196.65.
í húsunum í 15. bygginga-
flokki við Kelduland er fyrir-
•komulag íbúðanna og stærð hin
sama og í 14. byggingaflokki.
Byggingarköstnaður stærstu
íbúðanna er áætlaður 1400 þús
und krónur, tveggja herb. íbúð
anna stærri 770 þús. og tveg’gja
herb. ibúðanna minni 630 þús.
0
í júdó getur barn fleygt f'ullorðnum manni
á gólfiö, — en vandinn er að detta án þess
að meiða sig.
KANNIU AÐ
AÐ KUNNA að detta án
þess að meiða sig, • er mikil
liist og mjög gagnleg. Þær eru
ekki fáau- bylturnar sem við
getum orðið fyrir þegar hálk-
an byrjar á götunum, og þá- er
betra að vera fær um að
•standa upp aftur ómeiddur og
óbrotinn.
Einnig eru margir sem detta
í heimahúsum. Á sléttu gólfinu,
í stigum, hr.asa um þröskulda,
flækjast í rafntagnssnúrum
eða lausum teppum, o.s.frv. Og
því miður endar þetta iðulega
með beinbroti og jatfnvel langri
spitalalegu. Stundum leiðir
byltan til dauða.
Bn það er hægt að detta án
þess að meiða sig, ef maður
kann aðferðina. Til dæmis
giímumenn, júdómemi, fall-
hlífarstökkvarar, fjallgöngu-
menn, tmðar . . . þeir eru <stöð-
ugt að detta og byltast, en af
því ,að þeir vilta hvernig þeir
eiga að gera það, m'eiða þeir
sig ekki. Eða a.m.k. slasa sig
ekki. Þeir geta fengið mar-
bletti eftir byltumar, en þ'eir
beinbrjóta sig ékki eða meiða
sig alvarlega.
Fallhlíf arstökkvarar hef j a
þjálfun sína með því áð læra
listina að detta. Á meðfylgj -
andi mynd er sýnt hvemig
þeir hnipra sig saman og velta
eins og hnykill. Þeir æfa sig
svo rækilegia, að viðbrögðin
verða þeim ósjálfráð ef þeir
missa jafnvægið eða verða fyr-
ir byltu.
Fjallgöngumenn nöta hand-
leggina til að hlifa höfðinu ef
þeir detta eða hrapa. Glímu-
menn slafca á öllum vöðvum og
reyna að láta sig.detta kylli-
flata þannig að höggið lendi á
stórum hluta líkamans í einu.
Þeir vara sérstaklega við að
bera fyrir sig hönd eða hand-
legg — það sé vísasti vegurinn
til að beinbrotnia.
Aftur á móti nota júdórrienn
— Svona læra fjallgöngu-
: nienn að detta. Beygðu oln-
bogana og láttu handleggina
hlífa höfðinu. Beygffu hnén
og láttu þig faila á hliðina
| þanníg að liöggiff komið á
lærið.
Til vinstri: — Og á þennan Iiátt eiga fallhlífarstökkvarar
aff detta. Krossleggðu handleggina með olnbogana fast að
síðunum, lmén saman. Beygðu höfúðið undir þig og láttú
þig síðan velta eins og hnykil.
Til hægri; — Og hérna kemur fallæfing úr júdókerfinu,
Æfðu þig svona: sittu flötum heinum á gólfinu og réttu
fram handleggina, láttu þig detta aftur á bak þangað til
hryggurinn snertir gólfið. Sláðu í gólfið með kúptum lófum.
hendurnar til að draga úr fall-
þunganum. En ekki með því að
bei-a þær fyrir sig til að lenda
á þeim, heldur slá þeir fast í
gólfið eða jörðina með kúpt-
um lófum. Það dregur til muna
úr högginu á líkiamann.
En allir sérfræðingamir eru
sammála um vissar meginregl-
ur;
□ Berðu ekki fyrir þig hönd
leða handlegg.
□ Slakaðu vel á, jafnvel þótt
það sé eðlilegt viðbraigð að
stífna lállur.
□ Hiífðu höfðinu með því að
beygja það undir þig eða
með handleggjunum.
□ Reyndu að dreifa höggínu
á stóran hluita líkam-
ans. ★