Alþýðublaðið - 14.10.1970, Qupperneq 7

Mið'vikudagur 14. október 1970 7
□ SÍFELLD HOFP UPP NIDUR
Annað einkenni á offitu-
sjúklingnum er hvað hann tah-
ar mikið um, að hann hafi
verið svo grannur áður. Hanri
er alltaf að stneitast við að
megra sig, en um leið og hann
er búinn að missa nokkur kíló,
þyngist hann aftur — og venju-
lega bæ-tir hann enn við sig
nokkrum aukakílóum ofan á
fyrri þyngd. Hann getur ekki
haldið stöðugri líkamsþyngd,
heldur eru það sífelld hopp
upp og niður um mörg kíló.
Eilífir sigrar og ósigrar —
skammvinnt sigurhrós og lang-
vinn uppgjöf.
í rauninni eru sigrarnir tóm
blekking. Ég hef haft sjúk-
linga sem megruðu sig niður í
hæfilega þyngd all að 20—30
sinnum um ævina, en fitnuðu
'alltaf aftur á miili. Meðan þeir
höfðu enga innsýn í sálfræði-
leg vandamál sín, hélt þetta
áfrarn upp-niður upp-niður
'endalaust. Og niður-kaflamir
ollu uppgjöf, gremju, þung-
lyndi og sjálfshatri sem ásæk-
ir flésta offitusjúklinga, hvort
siem þeir vilj'a vi'ðurkenna það
eða ekki. Þeim er gjarnt að
borða sér til huggunar, og
þannig verður úr Þessu víta-
hringur sem erfitt er að brjót-
ast út úr.
□ SJÁLFSBLEKKING OG HJÁTRÚ
Sjálfsblekking er fylgikvilli
öffitunnar, og sömuleiðis hjá-
trú. Flestir offitusjúklingar
trúa á kraftaVerk. Þeir eru
sannfærðir um, að í þetta sinn
muni það takast, þessi megr-
unarkúr hafi stórkostleg áhrif,
þessi pilla eða vökvi hjálpi —
að einhvern tíma muni þeir
verða grannir, leysa öll sín
vanctamál og byrja að njóta
lífsins til fullnustu. Og þeim
finnst þeir alltaf hafa nógan
tíma fyrir sér. HVert skipti
sem freistingin ásæk'r þá, hugsa
þeir um töfraorðið „næst“.
Og þeir trúa statt og stöð-
ugt, að þeir verði ekki sjálfir
fyrir barðinu á öllum þeim
sjúkdómum sem fylgja í kjöl-
far offitunnar. Aðrir geta
fengið æðakölkun, hjartaslag,
of háan blóðþrýsting og þar
fram eftir götunum, en ekki
þeir sjálfir.
Þá eru margir offitusjiik-
lingar þeirrar trúar, að þéir
eigi enga sök á offitu sinni.
Röng efnaskipti, röng kirtla-
starfsemi, arfgeng offiltia,. o.s.
frv.; það er ekki þeim að
kenna. Eða þeir þurfa að fara
í svo mikið af boðum þar sem
framreiddar eru fitandi kræs-
ingar, þeir geta ekki setið án
þess að smakka mat þegar fjöl-
skyldur þeirra eru að borða,
þeir verða lasnir ef þeir neita
sér um máltíð, þeir þurfa að
vinna svo mikið, að þeim veit-
ir ekki af styrkjandi fæðu, og
þeir geta ekki að því gert þótt
þeir fitni af hvaða smáræði
Sem vera skal.
Þeir vilja ekki horfast í augu
við veikleika sína. Offitan er
þeim afsökun.
□ HRÆDSLAN VIÐ
AD HORAST
Já, undir . niðri eru þeir
stundum dauðhræddir við að
horast. Þeir binda allt við það
eitt að vera grannir, og þá
verður offitan þeim jafnframt
afsökun. Offeit kona getur'
talið sér trú um, að hún væri
stórfalleg „bara ef ég væri
ekki svona feit“. En ef hún
horast, er ekki víst, að hún
verði n-ein fegurðardís. Og þá
er sú tálmyndin að engu orð-
in.
„Ef ég væri“ er draumurinn.
„Þá gæti ég“ er blekkingin.
Það er eins og „ef ég væri
ríkur“, „ef ég ynni allt í einu
milljón í happdrættinu“' o.s.
frv. Undir niðri er offitusjúk-
lingurinn bam sem óttast á-
byrgð fullorðinsáranna. Ósk-
hyggjan er sterkari í fai'i hans
en hlutlæg hugsun. Þess vegna
er hann í aðra röndina hrædd-
ur við að horast og verða þá
fyrir vonbrigðum þegar draum-
arnir rætast ekki.
□ ÓTTI OG GRENIJA
Allflestir offitusjúklimgai'
þjást af djúplægum ótta og
'gremju. Þeir eru kvíðnir og
gramir, og þeir eiga erfitt með
að sætta sig við að fá ekki
óskir sínar tafarlaust uppfyllt-
ar. Þeir vilja alltaf megrast of
hratt, velja sér alltof stranga
megrunarkúra sem eiga að hafa
áhrif á nokkrum dögum eða
vikum. Þeir geta ékki hugs-
að sér að léttast jafnt og þétt
á löngum tíma. Þolinmæðin er
ekki þeirra sterka hlið frem-
ur en bamanma. Og sérstak-
lega vilja þeir ekki skipta um
mataræði fyrir fullt og allt til
að halda hæfilegri þyngd. Þeilr
hugsa alltaf um framtíðina
þegar þeir séu orðnir magrir
og fallegir og duglegir og geti
leyft sér að borða hvað sem
þeir kæri sig um án þess að
fitna. Þeir geta stillt sifg í bili
og lagt hart að sér um stuttan
, tima, en undir niðri býr sama
matarlöngunin sem brýzt út
hvenær sem þeir slaka aðeins á.
Og langfl'estir offitusjúkling-
ar sem ég hef kynnzt, eru
bfennandi af gr'emj u eða heift
undir niðri, jafnVel þótt þeim
sjálfum sé það oft alls ekki
ljóst. Það sést kannski ekki á
þeim, en þeir eru gramir við
sjálfa sig og heiminn í heild,
og oft borða þeir til að svala
niðurbældri reiði. Þeir hafa
sterka þörf fyrir ástúð og að-
dáun og óttast andúð annarra,
en i sjálfsfyTÍrlitnimgu sinni1
hugga þeir sig Við matinn og
fela tilfinningar sínar bæði
fyrir sér og öðrum.
Það eru fyrst og fremst þess-
ar duldu tilfinningar sem þurfa
að fá heilbrigða útrás. Offitu-
sjúklingurinn þarf að gera sér
ljóst, að offitan er sjúkdómui'
sem verður að lækna, tilfinn-
ingalegur og hugrænn sjúk-
dómur sem á sér líkamlegar
afleiðingar í ofþyngd. Það eru
ekki megrunarkúrarnir ®em
lækna hann, heldur verður að
breyta viðhorfinu til hlutanna.
Læra að byggja upp heilbrigt
sjálfstraust, veita tilfinningun-
um skynsamlega útrás, öðlast
innsýn í eigið sálarlíf. Hann
verður að vita hvers vegna
hann er offeitur, hvað orsakar
offituna frá sálrænu sjónar-
miði, hvað hann óttast og hvað
honum gremst. Þegar sálrænu
flækjumar eru leystar, á harrn
að geta megrað sig án mikilla
erfiðleika og haldið sinni réttu
þyngd það sem eftir er æv-
innar. ★
Framhald af bls. 12.
flatt er í útvarp.
Leikstjórinm Klemenz Jóns-
son sagði, að leikritið yrði
flutt í þáttum, sem alls væru
7 og tæki flutnimgur hvers
þeirra um 40 mín. og verður
fyrsti þátturinn fluttur sunnu-
daginn 1. nóvembei' næstk. —
Hlutverk eru a'Ws 12, en með
aðalhlutverkið fea* Gísli Hall-
dórsson, en hann er sögumað-
ur. Með önnur veigamikil hlut
verk fara, Kristbjörg Kjeld,
Þorsteinn Gunnarsson, Helgi
Skúlason, Brjmjólfur Jóhannes-
son og ValUr Gíslason.
Blindingsleikur er háalvar-
legt leikrit og í því er djöful-
leg undiralda, svo notuð séu
orð höfundar.
sölubók dr. Theodore I. Rubin
Auglýsing
um endurgreiðslu hluta leyfisgjalda »af
bifreiðum, '
FjármálaráðuneytiS hefur ákveðiS aS endurgreiða bifreiðaeig-
endum hluta leyfisgjalds (gjalds af fob-verði bifreiða), sem
rnnheimt var af innfluttum bifreiðum á tímabilinu 12. nóv.
1968 til 12. des. 1969, ef eftirfarandi skilyrðum er fullnægt:
1. Viðkomandi bifreið hafi verið toilafgreidd á verði, sem
svarar til þeirrar gengisskráningar, er tók gildi 12. nóv.
1968.
2. Bifreið sú, sem beiðst er endurgreiðslu af, hafi verið
skráð í eigu upphafslegs kaupanda eða innflytjanda hinn
12. des. 1969. Hafi bifreið verið seld fyrir þann tíma
verður því ekki um endurgreiðslu að ræða.
Umsóknir um endurgreiðslu skulu bornar fram í tvíriti á sér-
stökum eyðublöðum, sem ráðuneytið hefur látið gera og fæst
hjá tollstjóranum í Reykjavík, bifreiðainnfly'tjendum og Félagi
íslenzkra bifreiðaeigenda.
Umsóknir skulu sendar Fjármálaráðuneytinu, Arnarhvoli og
verða að hafa borizt fyrir 1. des. 1970 ella verða þær ekki
teknar til greina.
Að þeim tíma liðnum verður unnið úr fullgildum umsóknum
og endurgreíðslur sendar hlutaðeigandi aðilum, enda uppfylli
þeir þau skilyrði, sem að framan greinir.
Fjármálaráðuneytið,
12. október 1970.
Nýtt rit frá Vísindafélagi íslendinga
THE NORDIC LANGUAGES AND
MODERN LINGUISTICS
Proceedings of teh International Conference of Nordic and
General Linguistics, University of lceiand, Reykjavík, July
6—11, 1969
edited by Hreinn Benediktsson.
Nýtt, stórt, marKvert rit um norræn og almenn málvísindi. í
ritinu eru fyrirlestrar og umræður frá málvísindaráðstefnu,
sem haldin var við Háskóla íslands sumarið 1969. Margir heims
kunnir málvísindamenn skrifa í þetta stóra rit
Stærð ritsins er 616 blaðsíður, 24x17x4 cm.
Bókin fæst á áskriftarverði kr 1907,00 heft, kr. 2200,00 inn-
bundin til 1. nóv. 1970. en þá hækkar hún verulega eða í
kr. 2357,00 heft og kr. 2738,00 innbundin. (Söluskattur er inni-
falinn).
BÓKAVERZLUN SNÆBJARNAR
Kafnarstræti 4 og 9.
LAUS STADA
Staða tryggingayfirlæknis er laus til umsóknar.
Umsóknir, ásamt upplýsingum um umsækjanda, sendist heil-
brigðis- og tryggingamálaráðuneytinu, Laugavegi 172, Reykja-
vík, fyrir 15. fióvember n.k.
Heilbrigðis- og tryggingamálaráðuneytið,
13. október 1970 I