Alþýðublaðið - 19.10.1970, Blaðsíða 10

íí orei
¦; ¦¦ ....
10 Mánudagur 19. október 1970
MOA MARTINSSON:
komið hingað neðan úr kaup
stað akandi í eineykisvagni
með fjaðrapúða.
En reyndin var nú samt
sú að það voru engin bö<m
hérna á bænum; að minnsta
kosti ekki börn, siem ég gæti
leikið mér við. Það voru að-
vísu þrjú þurrabúðarfoýli í
nágrenni við bóndabæinn og
þar voru börm, en mamma
sagði að' það væru reifabörn.
I>ar voru líka fullorðin hjón
ög þau áttu börn, sem voru
farin að' heiman. — Mamma
sagði að: þau hefðu farið til
Ameríku. Ég var þá aleim af
börnum hér á bóndaíbænum,
og var þó jörðin ekkeirt smá-
¦ræði, níutíu hundruð eða vel
það! Það var langt til næsto
bæjar og ennþá lengra í sfcól-
ann, minnsta kosti þrír míiu-
fjórðungar. Það var of langt.
Það verður að hafa það, þótt
þú komist ekki í skólann í
vetur. Að réttu lagi átti ég
nú að vera búin að vera þrjá
mánuði í skólanum.
Nei; það var ekki þvi að
heilsa, að ég fengi að leika
mér við börn. Þess í stað varð
ég sjálf mamma. Ekki svo að
akilja, það skeði ekkert krafta
verk og nafnið mitt stóð al-
drei í dagblöðunum þess-
vegna. Ég gerðist nefnilega
móðír barnsins hennar Ol'gu.
Ekki þannig að skilja, að*
ég væri neitt sérlega hrifin af
þessu. Hitt var sanni nær, að
það atvikaðist af iliri nauð-
syn. Það vair nefnileiga keypt
þreskivél á bæinn; hún gekk
fyrir gufu og var svo afkasta-
mikil, að hver, sem vettlingi
gat valdið, varð að fara og
taka þátt í uppskerunni. Og
reifaibasrnið hennar Olgu var
ffengið mér í hendur til varð-
veizlu.
Á hverju krvöldi í h'eila
viku gerði mamma varla ann-
að en laga til í herberginu
okkar; stjúpi minn hjálpaði
henni meira að segjia, þegar
hann gatt því við komið. Og
að^íeim tíma liðnum var líka
orðið reglulega fallegt um að
litaBt, fannst mér. Veggiwik
eunm
voru kríthvítir og hreinir,
ekki lengur neinar skellur. —
Fyrir gluggunum voru glugga
tjöld. Fyrir tveimur þeirna
voru síðar gardínur og fyrir
þeim við eldiavéhna var baira
kappi. Stjúpi hatfði búið til
borð undir gluggann við elda--
vélina. Það gerði hann úr stór-
um umbúðakassa.
Það er ekkert varið í það
að hafa síð gluggatjöld fyrir
eldhúsgluggum, sagði mamma,
Helmingurinn af herberginu
var stofa og hinn heiminguir-
inn var eldhús. Það var næst-
um því fínna hérna helduir etn
í stofunni okkar við gamia
Eyjaveginn, og þó____
Þegar mamma var búin að
feoma öllu fyrir eins og hún
fékk bezt kosið eftir efnum og
ástæðum, þá bauð hún Olgu
í kaffi.
Ég var svo spennt að fá að
vita, hvernig Olgu myndi
lítast á hjá okkur, að ég næst-
um því gieymdi eplunum, sem
ennþá héngu uppi í niakta
trénu fyrir utan og hvorki
. ég né frostið höfðum getað
komið til jarðar. Seint og um
síðir kom Oiga með litla
barnið í stranga. Utan um
strangann hafði hún vafið
karlmannsjakka. Sjálf hafði
hún í tilefni dagsins sett hár-
ið upp í hnút í hnakkanum.
Hún var í snjáðri vinnu-
skyrtu af manninum sínum;
ermamar voru kiipptar af
uppi við olnboga. Svo hafði
hún gamla, bætta svuntu. —
Fötin voru gömul, hrein en
óstrauuð.
Hún þokaði sér eins og hálf
feimin innar eftir gólfinu og
það var rétt eins og hún
skammaðist sin fyrir að stiga
á klútateppin hennar
mömmu. Hún sagði ekki n'eitt,
bara litaðist um í stofunni.
Svo fékk hún loksins fnál-
ið; Hedvig hefur víst -þémað
hjá fínu'fólki, sagði hún.
Ó-nei, það hef ég=nú ekki.
En hvers vegna heldurðu það,
Olga? Ég skildi yel að
mamma vissi.. aiveg, hvers^
vegna Olga^hélt þettatí~Ég
beið þess með eftirvæntimgu
að heyra, hverju Olga svar-
aði. Hér var þó að minnsta
¦kosti ein mannivera, sem leit
upp til okkar. Og hvað ég
gláddist yfir því hversu Oiga
dáðist að öllu hjá mömmu. —
Benni fannst allt svo dásam-
legt, það sá ég á svipnum;
hún var ekki að gagnrýna
neitt. Það var auðséð, að
sjálf var hin. nýgifta Olga
bláfátæk. Annars myndi hún
ekki hafa hrifizt svo mjög af
dýrðinni inni hjá okkur.
Mamma haf ði málað rósir á
veggina. Olga hafði yarla af
þeim augun. Og svo var það
drengurinn með froskinn. —
Hún gat ekki stillt sig um að
'þreifa á froskkium.
Nei, ég hef aldrei þénað;
hjá „fínu" fóiki, endurtók
miamma. Ég hef bara þénað
hjá bændafóiki. Og þar eign-
aðist ég telpuna mína, löngu r
áður en ég gifti mig. Þaðan
í frá gat ég aldnei vænzt
þess að þéna hjá öðrum en
fátásklingum.
En að hún mamma skyldi
nú þurfa að segja þetta núna.
Ég sá h'ka að svipurinn á
Olgu breyttist skyndiiega. Nú
var hún ekki undrunin og að-
dáunin iengur. Að mamma
Skyldi þurfa að segja hsnni
frá því að hún hefði eigii-"
azt barn utan hjónabandsihs.
Segja henmi frá því, sem allra
mest hneykslaði „velstands-
fólkið" og fékk það til :"að"*
hrista höfuðin yfir. Einmitt
núna, þegar við vorum kom'-'
in í kynni við persónu, sem'
Vel myndi hafa trúað því að
við værum fínt fóík, þá eyði^"
. lagði mammá" itrax með
marklausxi blaðri alia mögu-
ieika á áð húm fengi það- álft
á okkur. ••'''-
Það er nú samt alveg eins
fint hérna hjá þér eins og hjá
bóndanum "á bænum, já,
meira að segja mikið^ffhna.
Ekki er þar 'nein gipsmyh'd'''
- eins og hjá þér.
Nei, mér haf ði' þá "sltjifcl-4
azt. Við féllum ekkert í áliti:
hjá Ólgu, þótt hún vissi að
HUSASÆÐISiViALASTOFNUN
Mý reglugerð - Ww steríarreglur. \
Hinn 2. okt. s.l. tók,gildi ný regltigerð um Mnveit
ingar húsnæðisniiálastj. Fjal'lar hún um lánveiting
ár til einstaklinga til byggingar nýrra íbúða, meiri
háttar viðbygginga eða til kaupa á nýjuni íbúð-
uon; um lán til framkvæmdaaðila í byggingariðn-
^ðinum vegna íbúðabygginga; um lán til bygging-
ar leiguíbúða í kaupstöðum og kauptúnum; um
Éán til einstaklinga vegna kaupa á eldri íbúðum;
um l'án til sveitarfélaga vegna útrýmingar heil'su-
spillandi húsnæðis. Telur stofnunin þörf á að
viekja nú öðru fremur athygli á eftirfaranídi atrið-
iim hinnar nýju reglugerðar:
1. Breytingar hafa orðið á þeim ákvæðum, er
gilda um íbúðarstærðir hinna ýmsu f jölskyldu
stærða. Eru Iþau 'nú á þennan veg:*
„Við úrskurð um lánshæfni iumsókna skal hús-
næðismálastjórn fylgja eftirfarandi reglum
varðandi s'tærð nýbygginga miðað við innan-
:*. mal útveggja:"
a) Fyrir einstaklinga hámarksstærð 50 ferm.
b) Fyrir 2ja—3ja manna f jölskyldu, hámarks
stærð 100 ferm. í fjölbýlishúsum, en 110 ferm.
í einbýlishúsum.
c) Fyrir 4—5 manna f jöTskyldu, hámarfcsstærð
120 ferm. í fjölbýlishúsum, en 125 ferm. í
einbýlishúsum.
d) Fyrir 6—8 manna fjölskyldu, hámarks-
stærð 135 ferm.
e) Ef 9 manns eða fleiri eru í heimili má bæta
við hæfilegum fermetraf jölda fyrir hvern f jöl
skylduimann úr því með þeirri takmörkun há-
marksstærðar, að ekki verði lánað út á stærri
íbúðir en 150 ferm.
TJim c- og d-liði skal þess sérstaklega gætt, að
herbergjafjöldi sé í sem mestu samræmi við
Z fjöl'ykviidustærð. Við mat fjölskyldustærðar
sfcal einungis miðað við þá sem sfcráðir eru til
heimilis hjá hlutaðeigandi umsækjanla sam-
kvæmt vottorði sveitarstjórnar."
Lánsréttur sérhverrár nýrrar íbúðar, sem sótt
er um lán til, ákvarðast af dagsetningu úttekt-
ar á ræsi (skolplögn) í gru'nni. Annast bygg-
ingaíulltrúi hvers byggðarlags þá úttekt. Gild
ir þessi ákvörðun frá og með 2. okt. s.l. og frá
og með sama tíma felur úr giHi sú viðmiðun
er áður réði lánsrétti (úttekt á undirstöðum
í gru^ni) (sjá g-lið 7. gr. rlg.).
Eindagi fyrir skil á lánisumsólknum vegna
nýrra íbúða verður hér eftir 1. febrúar ár
*-fe.__Jivert, en eigi 16. marz eins iog verið hefur til
þfessa. Tekur hinn nýi eindagi þegar gildi en
•l verður nánar auglýstur síðar.
ÍHúsnæðismálastofnunin hvetur alla þá, er þessi mái snerta með
| einhverjum hætti, til þess að afla sér hinnar nýju reglugerífar um
r lánveitin^r húsnæðismálastjórnar. Er unnt að fá hana í stofnuninni
Isjálfri og eiiís verður hún póstsend þeim, er á henni þurfa að halda
log þess óska.
1.2-,
*#.
Reykjavík, 16. október 1970
mm
LAUGAVEEGI77, SÍIVll 22#53