Alþýðublaðið - 31.10.1970, Blaðsíða 3

ÞaS fór ekki miili mála á
frurnsýningu Leikfél'ags Reykja-
víkur siða's'tliðið miðvikudags-
kvcld á sjónleiknum „Hita-
by].gja“ eftii' brezka höfundinn
Ted Williams, að hann átti er-
indi við reykvíska leikhúsgesti.
Þeir tóku sýningunni af óbland-
jnni hrifningu, enda var hún í
flestu tilliti sérlega vel unmin
og mörg hlutverkanna fádæma
viel af hendi leyst. Er ég illa
Evikinn, ef þessi leikur á ekki
eftn- að verða vinsæll og v:el
sóltur útá landsbyggðinni, en
þar.gað fer hann innan tíðar,
evocem frá hefur verið skýrt.
,,Hitabylgja“ er að því leyti
þalklátt vierkefni íslenzkum
leilrkröftum, að það er í öl'lu
tilli'ti raunsætt verk, efnið ein-
falt og aðgengilegt, efnisméð-
íerð Irvergi óvænt eða frumleg,
persónur skýrt mótaðar og ekki
mjög flóknar að eðlisfari, sam-
'skipti þehiria hvehsdagsleg (en
þó gædd rí'kri msnnskri hlýju.
Hér er semsé á ferðinni verk1
E'ern fteUúr vel að íslenzkri leik-
húshiefð, þar sem raunsæ veru-
leikastæling hefur jafnan verið
fiterkasti þátturinn. L’eiktjöld
Jóns Þórissonar undírstrikuðu
einnig raunsæisblæ sýningar-
innar, sýndu mjög sannilerðuigt
brezkt stórb'oiilgarum'hvie'rlíi, og
var útaf fyrir sig afrek hvernig
hann fékk komið fyidlr á
hinu þrönga sviði í Iðnú þrí-
eða jafnvel fjór-skiptri 'leik-
myndinni. Hið dæmigerða .enska
verkamannaumhverfi með fá-
brotinni stofukytru, ofurlitlu
eldhúsi og pínulitlum húsagarði
og blómapottum á tröppum og
syllum var einsog tekið beint
útúr raunv’eruleikanum. Hins-
vegar var mér ekki alveg Ijóst,
hvert leiðin úr húsagarðinum
átti að liggja (væntahleiga útá
einhverja götu?), en það var
vitaskuld aukaatriði.
„Hitabylgja“ ier einsog fyrr
segir látl'aust og raunsætt yerk
um .nokkuð útþvaalt ,efni, en
höfundurinn fer einkar vel með
það, hefur gott vald á samtöl-
um og hrynjandi leiksins, nær
víða mjög sterkum dramatísk-
um tilþrifum og lieldur áhorf-
enduiri við efnið frá upphafi til
enda. Hins er ekki að dyljast,
að stöku sininum eru innkomur
og útgöngur persónanna htelzti,
áberandi skipulagðar í því skyni
að þjóna leikrænum tilgangi
höfundaxins, þannig að áhorf-
aroinn finnur beinlinis fyrir
þeim, sem er dálítið óheppilegt
og jafnvel hvimleitt í jafnnat-
úralísku verki.
Aí því er skemmst að segja,
að þessu frumraun Steindórs
Hjörleifssonar í leikstjórn tókst
mjög vel og betur en ég hafði
átt von á, þar áem hann hefur
starfað svo lengi í leikhúsinu án
þess að reyna fyrir sér á þessum
vettvangi. Það 'er að mínu viti
rétt leið og vænleg til góðs ár-
angurs að fá óreyndum leikstjór-
um verkefni einsog þetta, ein-
föld í meðförum og aðgengileg,
og vil ég þó sízt gera lítið úr
hlut Steindórs, því þessa sýn-
ingu hefði.hæglega mátt skiemma
meö röngum hraðaj, of mikd'li
tilfinningasemi eða ýktri pier-
sónumótun. Mér virðist Steindór
hafa ratað hið rétta meðalhóf,
þó kannski tefli hann sumstaða'r
á tæpasta vað tilfinningaile'ga;
hann fór að minnstaikosti hvergi1
yfir mörkin. Sýningin var bröð
og hlaðin eftirvæntingu, þó
þriðji þáttur væri að vísu eilít-
ið daúfgerðari ,en fyrri þætt-
imir. Það var ekki fyrst og
fremst sök leikstjórans. Stöður
og hreyfingar á sviðinu voru
yfirleitt eðlilegar og óþvingað-
ar, nema kannski helzt innkom-
ur ofan af loftinu og einstakai
viðvik í sambandi við hjór-
drykkjuna. Að öðru leyti sýnd-
ist hvert smáatriði vera vendi-
lega hugsað og útfært. Heildar-
myndin var samfelld og áhrifa-
sterk.
Mest mæddi á Jóni Sigur-
björnssyni og Sigríði Hagalín í
LEIK
HÚS
/
hlutverkum hjónanna Jackos og
NtelJ, og mátti vart á milli sjá,
hvoirt ski’laði sínum hflut betur.
Hintverk venkalýðsleiðtogans er
margslungnara og sveiflukiennd-
ara, því hann er í senn ein-
lægur og tvöfaldur í roðinu,
blekkir sjálfan sig og suma
aðra um leið og hann h'eflgar
sig umbótum og réttindabar-
át.tu. Jón lék. hlutverkið af fá-
gætu öryggi og sveigjanfllei'k, sem
gteirði túlkunina hi-ífandi og
éftirminnilega.
Mell er hin vanrækta, hljóð-
láta, langþreytta, þolgóða og
heimiliskæra eiginkona, sem
einangrast innan veggja hei'mil-
isiiis, lifir fyrir dóttur sína, er
skilningsvana á allt sem er
ferskt' og brýtur í bág við -vana
og hefð. Sigríður skiflaði þtessu
hlutverki af hreinni snilld —
Nfill varð svo sönn og ljóslif-
andi í meðförum hennar, að það
var næsfum óhugnanlegt. Ég
man ekki til að hafa séð þessa
fjölhæfu Jieikkonu skifla heil-
steyptari og álirifameiri túlkun.
Anna Kristín Airngrímsdóttir
lék Kathie, dóttur þeirra hjóna,
og hafði hlutverkið svo örugg-
lega á valdi sínu, að unun var
á að horfa. Hef ég sjaldan séð
nýliða skila, svo markvissri og
efnismikiflli túlkun, o'g átti það
jafirt við um bliðu og stríðu
str.engina í þ'essari ungu stúlku.
Hér er áreiðanflega komin leik-
kona, sem vert er að fylgjiast
með.
Þorsteirtn Gunnarsson lék piit- .
inn frá Jamaíku, Sonny, ástvin,
Kothie; og náði mjög gsðfelldum! ’
tökum á honum, bæði í ahriðinu
milli þeirra Kathie fvrir utan
dvrnar og í átökunum við Jacko,
'én skiljanlega er þetta hlutvterJc
■einna torvelda'st í túlkun. JVíéiL
fann'st Þorsteinn ekki ná að túlkaj
tifl fullnustu glaðvært og smit-
andi fas sólskinsbarnsins, þó
margt væri vel um drengilega
og t'raustvekjandi framgöngn
hans.
Jón Aðifls lék Palmer eldra, :
föður Jackos, og brá upp ákáf-s í;
lega hugþekkri og sérkennilegri I
mynd af gömlum nöldursegg, i
sem man baráttugJeði yngri ára, í
sættir sig ekki við breytingai* !
heimsins, en skilur samt unga í
fólkið þegar á reynir. Palmor :
gamli er eitt márgra minmisrí
verðra smáhlutverka sem Jón
Aðils hefui’ miðlað okkur uppá
síðkastið. |
í minni hlutverkum voru þau \
Jón Hjartarson og Margrét
Magnúsdóttir, sem bæði stóðu
prýðilega fyrir sínum hlut. Jón
túlkaði Frank, hinn .ráðvillta og j
hikandi verkalýðsleiðtoga, af
hljóðlátri riærfærni og að ég h'sld
útreiknuðum vandræðaskap. —
Margrét fór hófsamlega og sann-
færandi með hlutverk Judy, hvýtu!
stúlkunnar sem gifzt h'efnr
blökkumanni og er úthýst af eíg-
in kynþætti. I \
Stefán Balduirsson h'efur þýtt ]
leikritið á þjála og kjairngóða)
íslenzku, en heldur kunni ég ilfla
við hleitið Vestur-Indíi (í fleir-
tölu Vestur-Indíar) á íbúum
Vestur-Indía. Stytztu orðin eru
ekki endilíega smekklegust.
Sigurður A. Magnússon.
EKNSiSVfflK-M
SJMAfi:30Zeö-3t2K
LITAVER EKKI AÐEINS SUMI - HELDUR ALLT
sem þarf til aS gera íbúðina fallegri og verðmætari, m. ö. o. til að gera fjóra veggi að íbúð, fæst í LITAVERI. Nú í október viljum við minna á
að viðskipti við UTAVER eru yður hagkvæm vegna þess að LITAVER leggur áherzlu á MAGNINNKAUP, sem lækkar vöruverð allverulega. T. d:
GÓLFTEPPI
VE6GFÓÐUR
GÓLFDÚKUR
- allir gæðaflokkar -allar breiddir — margar tegundir. Verð frá 298,00 til 881,00 hver fermetri.
- Pappír - plast — vinyl - silkidamask. Fjöldi nýrrá lita. Verð og gæði við al'ra hæfi.
- 'parket- vinyl-gólfdúkur, á lækkuðu verði, að auki fjöldi annarra tegunda.
Hvað um allt hitt? Jó, málning, málningarvörur, sparstl, lím, límbond, jó, a’it sem með þarf.
LÍTTU VIÐ I LITAVERI
LITAVER ER AÐ GRENSASVEGI 22 OG 24
LAUGARDAGUR 31. 0KTÓ8ER 1970 3