Helgarpósturinn - 06.10.1994, Blaðsíða 24

24
MORGUNPÓSTURINN MANNLÍF
FIMMTUDAGUR 6. OKTÓBER 1994
LEIKHÚS
Fimmtudagur
Gauragangur Þjóðleikhúsinu.
Söngleikur eftir Ólaf Hauk. Uppselt.
Leynimelur 13 Borgarleikhúsinu.
Gamall farsi. Menn ekki á eitt sáttir
um hvort leikurinn hafi elst vel eða
úrelst. Þröstur Leo í aðalhlutverki.
Óskin Borgarleikhúsinu. Uppselt.
Eitt besta íslenska leikrit sem samið
hefur verið eftir Jóhann Sigurjóns-
son. Páll Baldvin Baldvinsson leik-
stýrir og Benedikt Erlingsson leikur
Galdra-Loft. Uppselt.
Macbeth Frú Emilía Seljavegi 2.
Hroðalegur morðleikur eftir Shake-
speare. Uppselt.
Föstudagur
Dóttir Lusifers Þjóðleikhúsinu,
frumsýning á Litla sviðinu. Þetta er
einleikur byggður á ævi og ritverk-
um Karenar Blixen. Uppselt.
Gaukshreiðrið Þjóðleikhúsinu.
Sannar sögur af sálarlifi systra
Þjóðleikhúsinu, Smiðaverkstæði.
Viðar Eggertsson byggir leikgerð
sina á sögum eftir Guðberg Bergs-
son.
Leynimelur 13 Borgarleikhúsinu.
Óskin Borgarleikhúsinu.
Hárið Islensku óperunni..
Laugardagur
Dóttir Lúsifers Þjóðleikhúsinu,
Litla sviðinu.
Sannar sögur af sálarlífí systra
Þjóðleikhúsinu, Smiðaverkstæði.
Leynimelur 13 Borgarleikhúsinu.
' '' %
. . ..
' '
l : 'V:íH
ÍHiff ,7T"'.-í'wv, 3' ■ '■■■'ZZyr?
J| -—
MMl:. .. ^

m ;; m
9t í • m *-• ;
E m ÆiÉm
|v: - ÍL } 4 \ m mmBk
1 ^
V ■mM3snH&Í\ ÉJIP m
Höfuðsnillingar í Reykjavík
Allirsem hafa fengið smjörþeflnn af næturlrfinu í Reykjavík þekkja félagsskapinn sem erþaulsetinn við „Hringborð
dauðans“ á Veitingahúsinu 22. Þetta eru litnkirmenn og svo margbrotnir að enginn þeirra rúmast íeinu sjálfi.
Óskin Borgarleikhúsinu.
Karameiiukvörnin, Leikféiag Ak-
ureyrar. Sænskt bamaleikrít.
BarParL.Æ, sýnt í Þorpinu.
Macbeth, Frú Emelía, Seljavegi 2.
Hárið Islensku óperunni. Uppselt.
Sunnudagur
Gaukshreiðrið Þjóðleikhúsinu.
Býr íslendingur hér Islenska leik-
húsið sýnir f Borgarleikhúsinu leikrit
til minningar um Leif Muller. Aðeins
þessi eina sýning.
Óskin Borgarleikhúsinu. Uppselt.
Hárið Islenska óperan.
Það er löng hefð fyrir „snillinga-
klúbbum" á Islandi og eru þeir þá
gjarnan kenndir við veitingastaðina
þar sem fundir eru haldnir. I „den“
var frægur bóhemahópur við
Laugaveg 11 sem í voru skáldin
Dagur Sigurðarson og Jökull
Jakobsson sem báðir eru látnir.
Auk þeirra Þorsteinn frá Hamri,
Völundur Björnsson og fleiri.
Annar frægur félagsskapur átti sér
samastað á Hressó um alllangt
skeið og dró að sér athygli, enda
innihélt hann meðal annarra Flosa
Ólafsson. Ekki má heldur gleyma
mönnunum sem hafa um áraraðir
komið saman í hádeginu á Hótel
Borg: Clausen-bræður, Albert
heitinn Guðmundsson og fleiri
máttarstólpar þjóðfélagsins.
Mikilvægi hópa af þessu tagi er
óumdeilanlegt, þarna er varpað
upp hugmyndum, þær gripnar á
lofti og ákvarðanir teknar. Og með
fullri virðingu fyrir sendibílastjór-
unum sem hittast að morgni dags á
Múlakaffí þá verður að vera vottur
af snilligáfu innan félagsins ef kast-
ljósið á að beinast að því. Og eitt er
alveg víst að ekki vantar snilligáf-
una í þá klíku sem mest kveður að í
Reykjavík nú um mundir. Enda
hefur sveipast goðsögn um hópinn
sem situr við „Hringborð dauðans“
á „22“ og það er óhætt að reikna
með því að þeir eigi í auknum mæli
eftir að setja mark sitt á menning-
una.
Engir Jónar Jónssynir
Talsmaður hópsins, „Dr.“ Bjarni
Þórarins, segir nafngiftina til
komna vegna þess að þeir taki oft
inn á sig alls konar lið, allt ffá snill-
ingum niður í úrhrök sem geta ver-
ið þvílíkir böggarar að það er sem
veröldin hrynji yfir mann. „Þá
verður algjörlega ólíft og óþolandi
við Hringborð dauðans og menn
verða að beita brögðum til að losna
við þetta skítapakk.“ Menn verða
sem sagt að vera banvænir í orðum,
annars er þetta viðurnefni hálfgert
öfugmæli því þarna er lífið diskút-
erað af miklum móð. Bjarni vinnur
hluta úr deginum á „22“ og situr þá
í neðri deildinni, þar sem er gólf
veitingastaðarins, og skrifar og
grúskar. Bjarni er rútíneraður kaffi-
húsamaður — hefur sótt kaffihús af
kappi í um 30 ár. Móði, sem til-
heyrir kjarnanum, er hins vegar svo
snobbaður að hann kemur helst
ekki í neðri deildina nema hann
eigi leið þar um. Móði kýs að vera í
efri deildinni sem er pallurinn við
barinn en þangað færir „Dr.“
Bjarni sig gjarnan þegar líður á
kvöldið og vinnu er lokið. Móði á
mjög sérstæðan feril og auk þess
ganga um hann tröllasögur eins og
alltaf er þegar þjóðsögur í lifanda
lífi eiga í hlut. Hann ku víst hafa
komið að mótorhjólagengi þar sem
þeir voru að þjarma að stúlku og
Móði kom henni til bjargar og þeir
tóku hann fyrir í staðinn — þeim
viðskiptum lauk þannig að Móði
hefur vart beðið þess bætur. Þá á
hann að standa í málaferlum við
spítala erlendis vegna læknamis-
taka og þær eiga að vera ófáar millj-
ónirnar sem hann fer fram á í bæt-
ur. Sú saga gengur einnig að stór
hluti bótanna hans leggist milliliða-
laust á barinn og honum séu síðan
skammtaðir drykkir af starfsfólki
„22“ til að þær endist fyrir drykk út
mánuðinn. Þetta þykir sjálfsagt mál
enda er þetta eitthvað sem al-
mennilegir menn eiga ekki að þurfa
að hugsa út í. En allar þessav sögur
eru óstaðfestar og riddararnir við
Hringborð dauðans þurfa að búa
við Gróu á Leiti eins og annað frægt
fólk.
Mennirnir við Hringborð dauð-
ans eru lífskúnstnerar og fjöllista-
menn. Flestir hafa þeir staðið fyrir
uppákomum á ýmsum sviðum og
félagsskapurinn náði athygli þjóð-
Sýnishom
aflistum
Hringborðsms
Hér getur að líta dæmi þess sem
hrekkur upp úr mönnum þegar
þeir hafa lengi setið, spjallað og
krufið málin til mergjar. Ljóðin
eru eftir „Dr. Fritz“ en þegar við á
þá flytur „Séra ísleifur" þau. Síðan
fer Friðrik Ólafsson í vinnu.
Hún opnar skut sitt hægt og
mjúkt og hljótt
og hispurslaust og hurt erkvíð-
inn flúinn.
En stundin liður alltof, alltof
fljótt
og áður en varir er hún farin,
búin.
Annað dæmi um kveðskap „Dr.
Fritz“:
Setið á steikhúsinu
Ég er svo h issa
— svo öldungis hlcssa.
Himinninn, sem var
grár áðan
er orðinn
blár, núna,
og sólin hellir
geislum sínum
yfir glaðbeitt
mannfólkið.
Skyldi þetta
stafa
afþví að
ég fékk mér eina
Matheus
með matnum?
arinnar í einum hinna misgóðu
þátta Sjónvarpsins „Gestum og
gjörningum“ sem voru á dagskrá
síðastliðinn vetur. I langbesta þætt-
inum sem var frá „22“ tróðu nokkr-
ir þeirra upp. Hér er ekki talað um
einhverja Jóna Jónssyni og fram-
ganga þeirra er nokkuð á skjön við
það sem þjóðarsálin hefur vanið sig
við enda var eftir þessu tekið. Þeir
sem skipa flokkinn hafa haldið
lengi til á „22“ og „lifað“ marga eig-
endur. Þeir eru meira að segja farn-
ir að tala um að þeir þurfi fljótlega
að fara að endurnýja í þeim geiran-
um.
Ekki örorkufyllibyttur
Félagarnir vilja að það komi
skýrt fram að þeir séu engar ör-
orkufyllibyttur eins og sumir virð-
ast halda. Þeir snari að vísu einum
og einum „kvæsanoff* á hátíða-
stundum.
„Séra ísleifur" er einn úr innsta
kjarna og hann bætir því við að þeir
veifi oft til mannfjöldans „af því að
það er nú það minnsta sem maður
getur gert, sjáðu til.“ „Séra ísleifur"
segir einnig að það megi alveg segja
ffá því að þeir eru að stofna Félag
íslenskra fjöllistamanna (skamm-
stafað FlFL) og undirbúningur
fyrstu sýningar er í fullum gangi.
„Við ætlum að opna félagskapinn
með grandör — sýningu sem verð-
ur drukkin, eða: „The sýning sem
verður drukkin sko.“ Þar verða
ýmsar uppákomur en meginþemað
er að þarna verða sjö tegundir af
vínum í mismunandi litum. Þessu
verður raðað upp úti á borð og þá
tekin mynd úr þyrlu. Síðan kemur
fólk sem borgar þúsundkall fyrir að
fá að koma inn í dýrðina, en sýn-
ingin verður í porti hér í bæ. Það er
reyndar ekki fullfrágengið með
portið -— ég er enn í stríði við yfir-
völd varðandi það. Fólkið verður
myndað þegar það kemur inn og
Þetta hlýtur að reddast?
5 Fax 22311
-f