Helgarpósturinn - 06.10.1994, Blaðsíða 26

26
MORGUNPÓSTURINN FÓLK
FIMMTUDAGUR 6. OKTÓBER 1994
Þröstur Leo Gunnarsson leikur K. K. Madsen í Leynimel 13
„LífK. K. Madsen er
vant að vera íföstum
skorðum og allt á að
vera á sínum stað. Þeg-
arfólkið flyst inn til
hans
hans. “
Viðkvæmur og lítill í sér
Gamanleikritið Leynimelur 13 í
leikstjórn Ásdísar Skúladóttur
hefur gengið undanfarnar vikur í
Borgarleikhúsinu. Leikritið sömdu
revíuhöfundarnir Indriði Waage,
Emil Thoroddsen og Haraldur Á.
Sigurðsson. Það var fyrst sett á
svið árið 1943 hjá Leikfélagi Reykja-
víkur.
Leynimelur 13 fjallar um það
þegar sett eru bráðabirgðalög um
leigunám íbúða. Húsnæðisnefndir
sveitarfélaga fá þar með vald til að
úthluta íbúðum fólks, sem ekki
nýtir húsnæði sitt til fulls, til hús-
næðislausra. K.K. Madsen klæð-
skerameistari hefur nýbyggt sér
voldugt skrauthýsi þegar það er
tekið leigunámi. Húsnæðislausir
flykkjast brátt inn á heimili Madsen
og konu hans.
Þröstur Leo Gunnarsson fer
með hlutverk klæðskerameistarans.
„K. K. Madsen er mikill snyrtip-
inni,“ segir Þröstur Leo. „Hann er
voðalega viðkvæmur og lítill í sér.
Hann má þar af leiðandi ekki við
neinum utanaðkomandi áhrifum.
Líf hans er vant að vera í föstum
skorðum og allt á að vera á sínum
stað. Þegar fólkið flyst inn til hans
fer veröld hans að molna.“
Hefurðu samúð með honum?
„Já, ég get ekki sagt annað. Hver
einasti maður myndi bregðast eins
við og hann við að fá ókunnugt fólk
inn á sig. Að auki er þetta fólk í allt
öðrum klassa en hann. Þetta er bara
húsnæðislaust pakk. K. K. Madsen
er aftur á móti með málverk eftir
helstu málara þjóðarinnar á veggj-
unum og mublurnar sæmdu Bessa-
stöðum vel.“
Ertu meira fyrir gamanhlutverkin
en alvarlegri hlutverk?
„Þetta er eiginlega í fyrsta sinn
sem ég reyni við gamanhlutverk að
einhverju ráði.“
Platanov var nú dálítið fyndinn.
„Já, en hann þróaðist bara þann-
ig“
Heldurðu að leikhúsgestum nú-
tímans eigi eftir aðfinnast Leynimel-
urinn jafnfyndinn og hann þóttifyr-
ir 50 árum?
„Ég held að við náum að gera
sýninguna fyndna. Leikritið var
skrifað um það sem er að gerast í
þjóðfélaginu á þeim tíma en ég held
að það geri ekkert t0.“
Hvaðferðu að œfa nœst?
„Ég veit það ekki fyrr en eftir ára-
mót. Ég var að vinna í bíómynd í
sumar, Tár úr steini, sem er um
Jón Leifs. Ætli það sé ekki kominn
tími til að taka sumarfríið sitt.“
-GKG
„Ég vona að það sé engin
geðvonska í þessari bÓKa
Hmfn gerir upp fortíðina í nýrri bókÁma Þómrinssonar.
„Bókin er svona einhvers konar
tegund af yfirheyrslu sem ég sam-
þykkti að gangast undir hjá Árna
Þórarinssyni. Þetta hefur stund-
um verið ansi krappur dans hjá
okkur, en þegar menn bæði takast
á og um leið ætla sér að vinna sam-
an, verður þessi krappi dans oft
ástríðufullur. Þannig að þetta hef-
ur að sumu leyti verið harðsnúinn
tími með honum Árna. En þetta er
hans bók, hann er þarna að takast
á við viðfangsefnið mig, ég gengst
undir uppskurð.
Þetta er ekki þannig bók þar sem
sá sem talað er við fær að leika al-
veg lausum hala“, segir Hrafn.
Á hvaða málum er tekið í bók-
inni?
„Til dæmis er mikið um sam-
skipti okkar Vilmundar Gylfa-
sonar, ég hugsa að ég hafi þekkt
hann einna manna best, svona prí-
vat. Við vorum uppeldisbræður og
félagar alveg fram til hinstu stund-
ar. Svo ræðum við náttúrlega um
Listahátíðina, og kynni mín af
mönnum eins og Ingmar Berg-
man, Oscar Þeterson, Benny
Goodman, Astrid Lindgren, Le-
onard Cohen, Jaqueline Pic-
asso og öllu þessu fólki sem mað-
ur hefur kynnst í gegnum árin. Svo
náttúrlega um mínar bíómyndir
og samskipti við leikara og tækni-
menn.
Er rétt að bókin hafi verið skoðuð
af lögfrœðingum með tilliti til þess
hversu langa fangelsisvist og háar
skaðabótaupphœðir húm gceti orðið
valdur að?
„Ég hef ekki hugmynd um það,
enda ekki útgefandi bókarinnar.
Eins og ég hef sagt þá stend ég fyrir
mínum orðum og því sem er haft
eftir mér orðrétt.
En ég býst við að þegar verið er
að ræða mál sem eru mörg hver
mjög heit þá vilji útgefandinn ef-
laust hafa vaðið fyrir neðan sig.“
Eru einhver högg veitt í bókinni?
„Nei, nei, þetta eru bara kitlur.
Við komumst náttúrlega ekkert
hjá því að koma inn á mál sem
hafa slag í slag hrist þetta þjóðfé-
lag. Hvort sem um er að ræða fjöl-
miðlafár út af myndum eins og
Blóðrautt sólarlag eða Óðal feðr-
anna, eða þegar Geysir gaus. Þetta
eru orðin svo mörg atvik að ég eig-
inlega kem þessu ekki saman í
höfðinu á mér lengur. Ég vona að
það sé engin geðvonska í þessari
bók, það er nú yfirleitt ekki í mín-
um karakter, ég hef meira gaman
af kómískari hliðum lífsins."
En mun bókin ekki kotna illa við
tieinn?
„Allt orkar tvímælis þá gert er og
einnig þegar sagt er. Það fer nú allt
eftir því hvernig menn taka orð. Ég
býst við því að einhver komist í
geðshræringu yfir þessari bók, en
ég vona að hann komist í góða
geðshræringu." -HB
Hrafn Gunnlaugsson „Þegar verið er að ræða mál sem eru mörg hver
mjög heit þá vilji útgefandinn eflaust hafa vaðið fyrir neðan sig.“
„Þetta
var bara
erótískur
dans((
—segir Linda Amardóttir sem skemmti hátt í
eitt hundmð „blindfullum“ karimönnum um
síðustu helgi í kariaklúbbnum sem hefurað-
seturað Dugguvogi 12. „Margir gestanna,
sem eru þekktir forstjómr í bænum, æddu
inn á skrifstofuna með ávísanaheftin á lofti
og buðu mérborgun tilþess að fam úröllu“
segirhún.
„Ég strippa ekki,“ segir Linda
Arnardóttir, 22ja ára stúlka úr
Reykjavík, sem fékk dágóða upp-
hæð um síðustu helgi fyrir að koma
fram í karlaklúbbnum að Duggu-
vogi 12. Klúbbur þessi hefur verið
starfræktur um tíma undir stjórn
Geirs Erikssonar, sem öðrum
þræði rekur S.Ó kjötvörur í Hafn-
arfirði. Linda segir Geir þennan
hafa farið þess á leit við sig fýrir
nokkru um að vera með strippsjó.
„Hann hitti mig og vinkonu
mína að máli fyrir nokkru og bauð
okkur að dansa í klúbbnum uppi á
borðum og spóka okkur og svona
fyrir dágóða upphæð. En við vild-
um það ekki svo við afþökkuðum
boðið. Síðan hringir hann í mig
tveimur vikum síðar og bauð mér
aftur. Ég sagðist þá gera þetta ef ég
mætti ráða ferðinni sjálf, það er, ég
var ekki til í að fara úr öllu. Ég var
hins vegar alveg reiðubúin að dansa
kynþokkafullan dans. Hann tók
því. En síðar var mér sagt af mági
mínum, sem er besti vinur þessa
manns, að Geir hafi auglýst þetta
sem stripsjó, sem hefur sjálfsagt
verið auglýsingabrella til að ná körl-
unum inn á staðinn. Ég vissi auð-
vitað ekkert af þessu. Eg fór því í
Dugguvoginn í góðri trú og vonaði
að allir yrðu ánægðir með það sem
ég hefði upp á að bjóða. En þegar ég
var búin að dansa komu allir karl-
mennirnir snarvitlausir með tékk-
heftin og veskin á lofti og spurðu
mig- hvað ég vildi mikið til að fara
úr öllu. Ég sagði þeim að það þýddi
ekkert fýrir þá að reyna að veifa
seðlunum framan í mig. Ég myndi
aldrei fara úr öllu. Það eru takmörk
fýrir því sem maður gerir. Einn
þeirra sem var hvað brjálaðastur
sagði að þeir væru allir veraldavanir
Linda Arnardóttlr séð með aug-
um móður sinnar. „Við mamma
fáum okkur viskýdreitil saman
tökum myndir," segir hún