Helgarpósturinn - 05.10.1995, Side 15

HMMTUDAGUR 5. OKTÓBER1995
15
\—----------------
I * T/'mm i_ „U- ,fi
Laugavegunnn ^KInallveiÍl
Samtökin Norrænt mannkyn berjast gegn búsetu útlendinga á íslandi. Formaður þeirra, Einar 5. Jónsson,
teiur að nú sé mikii vakning í þessum efnum og að brátt verði samtökin mjög öflug. Egill Helgason sat
um daginn fund sem laganemar héidu með Einari og Hrafni Jökulssyni ritstjóra.
Einar S. Jónsson: „Ég held að menn sem eru í Norrænu mannkyni gerí mjög Irtið af því
að búa með konum frá þríðja heiminum..."
Einar: Ekkert er jafn mikil-
vægt fyrir þjóð og að fólk sé
búið mikilvægum ættgengum
mannkostum og hæfileikum.
Athyglisvert er hve norrænar
þjóðir búa við mikla velmegun
og hvað mannlíf er þar gott
miðað við víðast annars stað-
ar. í skýrslu sem Sameinuðu
þjóðirnar gáfu út er ísland
fjórða besta land í heimi ásamt
Þýskalandi. Talin eru tuttugu
lönd og það er umhugsunar-
efni að öll bestu löndin eru
byggð fólki af norrænu kyni.
Landgæði virðast ekki skipta
máli heldur hvaða fólk byggir
landið.
Hrafn: Það er óneitanlega
erfitt að standa í þessum spor-
um eftir tölu hins glæsilega
fulltrúa norræna mannkyns-
ins. Það er kannski til marks
um að uppruni minn sé ekki
nógu tandurhreinn en ég hef
greinilega misskilið um hvað
þessi fundur ætti að vera, ég
hélt hann ætti að vera um
flóttamenn. Félagi Einar vék fá-
um orðum að þeim en hafði
þess fleiri orð um nauðsynleg-
ar kynbætur á íslensku samfé-
lagi og útflutning á þessum
hræðilegu nýbúum.
Einar: Þessu fólki líður iila í
vestrænum samfélögum, það
fellur ekki inn í lífsmynstur
þjóðfélagsins, það hefur ekki
sömu lífsgildi, það blandar
sáralítið geði við innfædda,
það einangrast og lifir í eigin
heimi. Laugavegurinn í Reykja-
vík er gott dæmi, hann er að
verða eins og gata í Kínahverf-
inu í New York.
(Hlátur í salnum.)
Hrafn: Flóttamannavanda-
mál á íslandi felst í því að á síð-
asta ári tókum við á móti eng-
um flóttamönnum, alls engum.
Árið 1993 tókum við við þrem-
ur. Á sama tíma tóku önnur
Norðuriönd við 68.433. Frá ár-
inu 1956 hafa íslendingar skot-
ið skjólshúsi yfir 207 flótta-
menn, innan við fimm á ári.
Einhverra hluta vegna hefur
helmingur þessara flótta-
manna farið héðan aftur. Það
segir kannski það sem segja
þarf um hvernig við búum að
flóttamönnum.
Einar: Á íslandi voru fram-
kvæmdar 750 fóstureyðingar á
árinu 1994 og á sama tíma ætt-
leiddum við börn frá þriðja
heiminum. Það sjá allir hvert
stefnir. í ágætri grein sem heit-
ir „Um mannfjölgun“ og birtist
í Morgunblaðinu 10. desember
bendir Ólafur Pálsson verk-
fræðingur réttilega á að við ís-
lendingar þurfum á öllu okkar
harðbýla landi að halda handa
sjálfum okkur og afkomendum
okkar, og að ákvæði EES-samn-
ingsins um atvinnu- og búsetu-
rétt útlendinga sé íslendingum
stórhættulegt.
Hrafn: Það er að vísu aðeins
að rofa til núna. Flóttamanna-
ráð, sem svo er kallað, var sett
saman og það hefur mótað til-
Iögur. Ég býst við að þær ýfi
mjög geð Einars og félaga, en
þær fela í sér að Islendingar
taki við 25 flóttamönnum á ári.
Mér finnst reyndar að við ætt-
um að sýna meiri gestrisni og
höfðingslund, eftir að hafa
staðið okkur svona hraksmán-
arlega illa, og taka við mun
fleirum.
Einar: Við íslendingar höfum
enn tíma til að firra okkur
vandræðum sem Norðurlanda-
þjóðirnar eru komnar í. Stefna
okkar er skýr. Við viljum mjög
ströng innflytjendalög vegna
búsetu útlendinga á íslandi.
Við viljum bjóða fólki frá
þriðjaheimsiöndunum sem
þess óskar að flytja það til síns
heimalands og veita því fjár-
hagslegan styrk í eitt til tvö ár
svo það geti komið sér fyrir.
Félagi Guðni
Einar: Hrafn hefur alveg
gleymt að segja okkur frá
vandræðum til dæmis Norður-
landaþjóða af þessu fólki sem
hefur komist inn, hann forðast
það eins og heitan eld, enda
gera allir gasprarar það. Það er
ekki tilviljun að Framfaraflokk-
urinn í Noregi vann svona mik-
inn sigur í kosningunum síð-
ustu, það er engin bóla hvern-
ig hægrisinnar sópuðu að sér
fylgi í Frakklandi. Fyrst höfðu
þeir afgerandi áhrif á frönsku
forsetakosningarnar, og ekki
nóg með það; eftir að þeir
fleygðu þarna Alsírmanninum í
ána og drekktu honum, þá
unnu þeir þrjár borgir og mun-
aði minnstu að þeir ynnu fjór-
ar í viðbót.
Hrafn: Þannig að þetta er
uppskriftin?
Einar: Nei, en fólkið er orðið
svo þreytt á þessu. Þetta fólk
einangrar sig, lifir sínu lífi,
stundar sín trúarbrögð, það
verslar innbyrðis og vill
minnst við okkur tala.
Hrafn: Einar sagði mér hér
áðan að í þessum merka fé-
lagsskap, Norrænu mannkyni,
væri einn stjórnarliði á Al-
þingi, það er kannski ágætt að
koma því að að þeir geta stát-
að af hinum galvaska og nú-
tímalega Guðna Ágústssyni
innan sinna vébanda. Að vísu
sagði Einar mér líka að Guðni
Hrafn Jökulsson: „Það var nú einu
sinni á svona banölum klisjum að
mesti harmleikur í Evrópu var
reistur..."
Ágústsson vildi ekki alltaf
gangast við því að vera í þessu
félagi, en nú höfum við fengið
það staðfest frá formanninum.
Þannig að þeir eru nú ekki al-
veg án máttarstólpa þjóðfé-
lagsins.
(Flestir fundarmenn hlœja).
Svikulir múslimar
Einar: Það eru þrettán millj-
ónir múslima komnar inn í Evr-
ópu, ýmist löglega eða ólög-
lega, sem hafa aðeins eitt á
sinni stefnuskrá og það er það
að kollvarpa evrópsku þjóðfé-
lagi. (Allsherjar hlátur.)
Hrafn: Það er mikill flótta-
mannastraumur til dæmis frá
Bosníu þar sem 43 prósent
íbúanna voru múslimar. Það
eru hins vegar ósköp venjuieg-
ir Evrópubúar að öðru leyti en
því að þeir hafa aðra trú, enda
förum við ekki að spyrja fólk
um í hvaða kirkjudeild eða
hvaða trúarbrögðum það til-
heyrir.
Stúlka úti í sal: En ég hef bú-
ið í svona ríki og þeir bera ekki
virðingu fyrir okkar trúar-
brögðum...
Hrafn: Nei, eigum við þá
ekki að sýna hvað við erum
makalaust miklu umburðar-
lyndari?
Einar: Það eru fimmtíu þús-
und múslimar í Noregi og þeir
eru til stórkostlegra vand-
(Mikill hlátur.)
Piltur úti í sal: Ég þekki þrjá
múslima og ég hef ekki orðið
var við að þeir viti meira um
trúna en ég Iærði í barnaskóla.
Og af hverju þarftu svo að hafa
áhyggjur af því að kynstofninn
blandist eitthvað fyrst þessir
flóttamenn eru svona einangr-
aðir?
(Hlátur og lófatak).
Einar: Sko, ég skal segja þér
að fyrir nokkru voru stofnuð í
Bandaríkjunum samtök sem
hafa á stefnuskrá sinni að
bjarga vestrænum og banda-
rískum konum frá til dæmis ír-
an og írak vegna þess að þess-
ir menn svikja þessar konur til
þessara landa og þær komast
ekki til baka. Þetta er stað-
reynd og þessir þrír vinir þínir
sem voru ekki trúaðir — þeir
láta ekkert á sér kræla meðan
þeir eru innan um okkur. Mór-
allinn býður upp á að þú mátt
svíkja alla þína eiðstafi, öll þín
loforð, sama hvort það er
kirkjuferð eða fjöldamorð; ef
þú getur bara flokkað það und-
ir trúna ertu sýkn saka.
Drukknar þjóðin?
Norðlenskur piltur úti í sal:
Ertu ekkert hræddur um, ef við
einangrum þennan norræna
kynstofn, að hann verði heldur
einsleitur og afskræmdur hóp-
ur fyrir rest?
(Mikill hlátur.)
Einar: Við erum sáralitla
stund að drukkna ef við förum
að flytja hérna inn flóttamenn,
þetta 200 til 300 stykki á ári
eins og Hrafn segir. Guð minn
almáttugur, hver fjölskylda á
fimm til sex börn, en hér á ís-
landi á hver fjölskylda bara
eitt barn og lætur eyða öllu
hinu. Þetta gengur ekki upp.
Hrafn: Út af þessu ótrúlega
múslimakjaftæði hérna í hon-
um Einari. Nú veit ég ekki
hvort hann hefur nokkurn tíma
komið út fyrir landsteinana, en
þegar hann var að tala rifjaðist
upp fyrir mér þegar ég var í
Sarajevo fyrir þremur árum. Þá
hafði umsátrið um borgina
staðið í svona hálft ár og ég
hitti ungan mann, prófessor
við háskólann, og hann var í
hermannabúningi. Hann sagði:
„Gott og vel, ég er múslimi, en
hvað þarf ég að sanna fyrir
ykkur, ég reyki, ég drekk, ég
borða svínakjöt, ég eltist við
stelpur, ég fer aldrei í mosku,
en af því ég er andskotans
múslimi þá er öllum sama um
hvað er að gerast hérna.“ Svo
bætti hann við: „Það sem mér
þykir sárgrætilegast er að ég
skuli ekki vera hvalur, því ef ég
væri hvalur þá veit
ég að öll Vestur- Evr-
ópa væri komin hing-
að til að bjarga mér.“
(Hávœrt klapp.)
Stúlka úti í sal: Ef
sú staða kæmi upp
að flóttamenn þyrftu
að komast frá Þýska-
landi, vildirðu frekar
taka við þeim en til
dæmis flóttamönn-
um frá Asíulöndum?
Einar: Nú eru
þessar tillögur um 25
flóttamenn á ári, þær
eiga náttúrlega eftir
að fara fyrir þingið
og óvíst...
Hrafn: Guðni
stendur vaktina
þar...
Einar: Ég held að
Hrafn lesi nú ekkert
nema Alþýðublaðið,
svei mér þá... en það
er ekkert launungar-
mál að við myndum
taka flóttamenn frá
Evrópu, það eru al-
veg hreinar línur.
Kari" úti í sal:
Hverja telurðu vera
samherja þína í bar-
áttunni?
Einar: Hrafn kom
til mín frammi á
gangi áðan og spurði
mig: „Er Guðni í fé-
laginu.“ Ég sagði já,
og bætti svo við í
mesta gríni: „Hann
vill bara ekki kannast
við það nema einstöku sinn-
um.“ Þessu er Hrafn að slá
fram núna. Málið er að við höf-
um óskaplega sterk ítök í ís-
lensku þjóðfélagi, það eru 300-
400 manns skráð í félagið og
það eru hundruð manna sem
hafa hringt og leitað eftir upp>-
lýsingum. Það er vakning í
þjóðfélaginu á þessu sviði. Og
ég er sannfærður um að innan
fimm ára verður þetta orðið
geysilega sterkt afl.
Karl úti í sal: En finnurðu til
skyldleika með svipuðum sam-
tökum í útlöndum?
Einar: Það eru til svo margar
útgáfur af þessum sambönd-
um. Til dæmis þessir rasistar í
Þýskalandi og Hollandi, þetta
eru einstaklingar sem eru
ósáttir út í þjóðskipulagið og
finna þarna mjög góða ieið til
þess að rasa út og svala kvala-
losta sínum. Þetta er bara alls
ekki til staðar hjá Norrænu
mannkyni.
Ung kona í sal: Ef Norrænt
mannkyn er ekki haldið kvala-
losta, hvað eru þá allar þessar
asísku konur að gera í Kvenna-
athvarfinu?
Einar: Ég held að menn sem
eru í Norrænu mannkyni geri
mjög lítið af því að búa með
konum frá þriðja heiminum,
svo ég held að það séu menn
Hrafns sem standa þarna að
kvalalostanum.
Ungur ljóshærður maður:
En skiptir það nokkru máli tii
eða frá hvort við fáum hingað
25 flóttamenn?
Hrafn: Ja, þetta eru tuttugu
og fimm einstaklingar. Þú get-
ur talið tuttugu og fimm manns
hérna inni og ef þú gætir bjarg-
að lífi þeirra og búið þeim
bærilegt líf, þá mundi muna
um það. Ég mundi vilja taka
fleiri, svona 200-300. En það
munar um allt, það munar um
hvern einasta einstakling.
Maður í sal: í hverju liggja
yfirburðir Norræna kynstofns-
ins?
Einar: Þú verður bara að líta
í kringum þig. Við getum ekki
skellt skollaeyrum við því að
norrænir menn eru alls staðar
til fyrirmyndar.
(Hlátur.)
Maður í sal: Hafa þeir meiri
greind og líkamsburði...
Einar: Ég er ekkert að segja
að aðrar þjóðir hafi þetta ekki
líka. Við höfum þetta bara í
miklum mæli. En samt sýnir
lifistandard norrænna manna
og gjörðir þeirra í sínum lönd-
um, ef þú berð það saman við
þriðjaheimslöndin og önnur
lönd, að við stöndum þeim
miklu framar. Geturðu útskýrt
það?
Dökkhærður maður í sal:
Telurðu að flóttamanna-
straumur gyðinga hafi skaðað
Bandaríkin?
Einar: Að sjálfsögðu. Ég ætla
bara að benda þér á eitt. Það
er engin tilviljun að gyðingar
hafa alls staðar verið ofsóttir
frá krossfestingu Krists og fyr-
ir krossfestinguna. Geturðu
svarað af hverju það er?
Salurinn: Svara þú.
Einar: Það er gyðingahatur
alls staðar í heiminum, það er
sama hvar þið komið. Af
hverju? Ég er að biðja um svar.
Er nú ekki aðalástæðan þegar
lýðurinn sagði: „Komi blóð
hans yfir oss og börn vor.“ Mér
hefur skilist það sem kristnum
manni að þetta fylgdi gyðing-
um til æviloka...
Mengun hugarfarsins
Hrafn: Þetta hefur verið afar
fróðlegur fundur fyrir mig, það
hefur verið afar gaman að fá
svona sögulega innsýn í þetta
pólitíska þjóðminjasafn sem
situr þarna yst við borðið.
(Hlátur.) Ég verð bara að ítreka
það sem ég sagði að mér finnst
við eiga að bæta fyrir okkar
vanrækslusyndir. Við erum
ekkert of góð til að taka við
samborgurum okkar í þessum
heimi. Við erum ein auðugasta
þjóð veraldar, við stærum okk-
ur af því að vera gestrisin og
mér finnst að við eigum að fara
að sýna það í verki. Við skulum
heldur ekki sofa á verðinum
gagnvart svona málflutningi.
Það var nú einu sinni á svona
banölum klisjum sem mesti
harmleikur í Evrópu var reist-
ur og án þess að ég ætli Einari
og Guðna eitthvað slíkt, þá
held ég að við eigum að reyna
að sporna við þessari mengun
hugarfarsins.
(Gott klapp.)
Einar: Hrafn er að segja að
við eigum að bæta fyrir syndir
okkar. Hvaða syndir? Við verð-
um að vernda okkar hagsmuni,
við verðum að hugsa um okkur
sjálf. Við erum svo fá að við
höfum ekkert efni á að sýna
einhverja riddaramennsku
sem hefur engan tilgang. Og
það sem hefur einkennt stefnu
þessara manna, Hrafns og
hans fylgifiska, það eru stór-
yrði og ekkert annað. Það ligg-
ur ekkert að baki þessum stór-
yrðum hjá honum. Að lokum
þetta: Ég skora á íslenskar kon-
ur að kynna sér stefnumál
múslima í þeirra málum og
gera það fyrr en seinna.
Sko, við erum ekkert öðru-
vísi en aðrar þjóðir, það verð-
ur Hrafn að fara að skilja. Aðr-
ar þjóðir vilja halda sínum ein-
kennum og sínu fólki, við vilj-
um það líka. Annars værum
við bara ekki ókei.