Helgarpósturinn - 24.04.1996, Side 18
IVHÐVIKUDAGUR 24. APRÍL1996
1. fslenska þjóðin. Stærilát,
heimóttarleg, uppbelgd af full-
vissu um eigiö ágæti og hroka-
full gagnvart framandi fólki og
áhrifum. Hverjir eru bestir?
„íslaaaaaaaaanndl"
2. fslenska veðráttan. Þessir
landnemar hafa augljóslega
veriö frávita af geöveiki, aö
ætia afkomendum sínum að
hafa búsetu í veöravíti þar sem
hitastigiö er -25 til +8 ”C.
3. fslenskar íþróttir. Það er
hrikalegt aö bjóöa erlendum
gesti á tradisjónelt glímumót
og uppgötva í fjóröu glímu aö
hann er ekki meö magaverk
heldur nær dauða en lífi af
hlátri.
4. fslenskir stjómmálamenn.
Það hefur aldrei gerst aö
stjórnmálamaður viðurkenni
villu sfns vegar og segi af sér.
Ástæöan er fremur siöleysi og
hroki heldur en hið gagn-
stæöa.
5. fsienskir þjónar. Það er
merkilegt hversu margir ófag-
lærðir þjónar eru á markaðnum
og þjálfun náttúrlega stórlega
ábótavant: seinir, klaufskir, fá-
vfsir og dónalegir.
6. fslensk tíska. Þaö er sama
hvort viö lítum til myndlistar,
bókmennta, tónlistar eöa
klæöaburöar: landinn apar allt
sitt upp eftir öörum þjóöum og
er alveg laus viö frumleika.
7. íslenski hestuiinn. Rmm
gangtegundir og skemmtilegur
persónuleiki ná ekki aö bæta
upp fyrir dvergvöxtinn, búralegt
útlitiö, skortinn á hraöa — og
sjálfa hestamennina.
8. fslensk sérstaða. Viö stálum
stjómarskrá frá Dönum, velferö
(umferöarlög og mengi) frá
Svíum, uppruna frá Norömönn-
um, menningaráhrifum frá Eng-
ilsöxum og peningum frá Kön-
um.
9. íslenskar matvörur. Þaö er
sama hvaö hver segir: íslensk-
ar matvörur eru fáránlega dýrar
á heildina litið og sú dapra
staöreynd er gjörsamlega að
ríöa heimilunum aö fullu.
10. fsland og fslendlngar.
Að skrifa sig á
náttbor1
Paö er illa
duliö
leyndarmál,
aö ýmislegt
farvitnilegt
sem illa þollr
teprulegt
dagsljðsið
eöahofmóö-
ugar umræöur
f kökuboöum,
á sér staö bakviö gluggatjöld svefnher-
bergja drjúgs hluta þjóöarlnnar. Frú
Barbra Love (vlöeigandl nafn) hefur nú
skrifaö bókina Encydopedia ofUnusual
Sex Practices, sem útleggla má sem
AlfrœOioriíabðk óvenjulegra kyniífsat-
hafna, og Innifelur nákvaemar lýslngar á
750 slíkum. Forlagiö little-Brown gefur
út. Lftum á nokkur athygllsverö dæml:
Acrophilia: Kynferölsleg örvun af mikilli
hæö.
Anastccmaphilia: Kynferölsleg örvun
viö þá staðreynd aö mótleikarinn er
óllkur manni sjálfum á hæö.
Arachnephilia: Kynferöisleg örvun af
kynlífslelk sem kóngulær taka þátt f.
Autogonistophilia: Kynferölsleg örvun
viö aö vera á svlöi eöa performera fyr-
ir framan myndavél.
DendrophiUa: Kynferölsleg örvun af
trjám. /
Emetophilia: Kynferöisleg örvun við
uppköst.
Harmatophilia: Kynferöisleg örvun vlö
mistök.
Harpaxophilia: Kynferöisleg örvun vlð
rán.
Nasophilia: Kynferötsleg örvun vlö aö
sjúga, sleikla eða snerta nef annarrar
manneskju.
Ochlophilia: Kynferöisleg örvun af
fjölda.
Odontophilia: Kynferöisleg örvun af
tönnum.
PliallophiUa: Kynferölsleg örvun af
getnaöarlim sem er af óvenjulegri
stærö eöa er óvenjulega þolgóöur.
Spectrophilia: Kynferöisleg örvun viö
samfarlr viö drauga, anda eða engla.
Adögunum var mér boðið
að skrifa undir lista til
stuðnings einum af forseta-
frambjóðendunum. Ég afþakk-
aði á þeim forsendum, að ég
skrifaði aldrei undir lista af
nokkru tagi. En eftir á að
hyggja er þetta ekki sannleik-
anum samkvæmt. Þegar ég
horfði á ágætan þátt Ómars
Ragnarssonar á sunnudags-
kvöldið um heimkomu handrit-
anna rifjaðist upp fyrir mér, að
á sínum tíma skrifaði ég undir
lista til að fá handritin heim. Ég
var þá unglingur í skóla og
kennari kom með handritalista
til undirskriftar. Ég tregðaðist
við að skrifa undir. Ekki vegna
þess að ég vildi ekki handritin
heim heldur einkum vegna
þess að ég skrifaði svo illa að
ég leið önn fyrir (því miður hef-
ur mér lítið farið fram síðan).
Kennarinn tók þessa tregðu
fremur óstinnt upp og minnti á
að nú þyrfti öll þjóðin að
standa saman. Svona listar
væru lagðir fram í öllum fram-
haldsskólum landsins og eng-
inn mætti skorast úr leik. Og ég
skrifaði undir ásamt öllum
bekkjarfélögum mínum. Það
þótti víst sjálfsagt að láta
ósjálfráða unglinga krefjast
handritanna úr greipum Dana
og eftir á að hyggja er ég eilítið
stoltur yfir því að hafa lagt
þarna lóð á vogarskál, þótt ég
efist um að mitt nafn hafi ráðið
úrslitum við lausn handrita-
málsins.
Það rifjaðist síðan upp fyrir
mér, að á sínum tíma skrifaði
ég mig á undirskriftalista Var-
ins lands. Það var þegar menn
óttuðust að varnir Iandsins
yrðu skertar og Rússinn kæmi
og tæki okkur. Þá var ég komin
til ára frá handritalistanum,
hvort sem vitið hafði vaxið
með árunum eða ekki. En ég
var sammála forgöngumönn-
um Varins lands um að ástand-
ið byði ekki uppá það að varn-
arliðið yrði rekið úr landi.
Þessi undirskriftarsöfnun
hleypti á stað því hatrammasta
áróðursstríði sem ég man eftir.
ísland úr NATÓ: Herinn burt!
var þá kjörorð fjölda fólks.
Margt af því Ieit á forsvars-
menn undirskriftanna sem
landráðamenn og þeim ekki
vandaðar kveðjurnar. Satt best
að segja var ráð-
ist að þeim með
slíkum svívirð-
ingum og brigsl-
um að til fádæma
heyrir, sem betur
fer. Auk þess að
vilja leggja ísland
undir Bandaríkin
voru þessir lista-
menn sakaðir um
að koma á víð-
tækum persónu-
njósnum með því
að skrá undir-
skriftirnar í
tölvu. Þá stóðu
margir í þeirri
meiningu að
tölva væri ein-
hver hræðileg vél
sem læsi leyndustu hugsanir
manna og gerðir um leið og
hún kæmist yfir nöfn þeirra.
Þjóðkunnir menningarpostular
skrifuðu grein eftir grein í Þjóð-
viljann og fleiri blöð þar sem
þeir jusu úr andlegum hland-
koppum sínum yfir forystu-
menn Varins lands. Þá varð ég
endanlega sannfærður um að
ég hafði gert rétt í því að skrifa
undir. Mönnum sem gripu til
persónulegra svívirðinga af
versta tagi, málstað sínum til
framdráttar, var ekki treyst-
andi fyrir fjöreggi þjóðarinnar.
Svo fór að þessir aurpennar
voru kærðir fyrir meiðyrði og
dæmdir. Þá ærðust skítkastar-
ar og sögðu vegið að málfrels-
inu! Það var stofnaður sérstak-
ur málfrelsissjóður til að
standa straum af sektum og
þeir sem lengst höfðu gengið í
aurkastinu kveinkuðu sér sár-
an og vildu líta á sig sem píslar-
votta. Enn þann dag í dag hef
ég jafn mikla skömm á þessum
skrifum. Auðvitað höfðu allir
sem vildu rétt á að vera á móti
undirskriftunum. Sumir vildu
einfaldlega engan erlendan her
á íslenskri grund og voru á
móti öllu hernaðarbrölti. Aðrir
voru sannfærðir kommúnistar
sem sáu eldrautt í hvert sinn
sem minnst var á NATO og
„Á meðan stuðningsmenn
forsetaframbjóðenda ganga
um og bjóða fólki að skrifa
nafn sitt þeim til meðmæla
stendur maður í anddyri
Kolaportsins og býður gest-
um og gangandi að rita nafn
sitt undir lista gegn spilavítis-
vélum sem Háskólinn og
mannúðarfélög reka. Þetta er
Rögnvaldur Ólafsson sem
einu sinni ætlaði að verða
forseti en varð að hætta við
framboð vegna þess að hann
fékk ekki nógu marga með-
mælendur á lista.“
Bandaríkin.
En að þekkt-
ir rithöfund-
ar og menn-
ingarpáfar
gátu ekki
r ö k r æ t t
þetta mál án
þess að leggjast í lágkúru per-
sónuníðs sýndi mér að þarna
fóru menn sem komnir voru í
þrot. Og ísland var áfram í
NATO og herinn fór hvergi.
Síðan hef ég ekki séð ástæðu
til að skrifa nafn mitt á lista
sem af og til er verið að ota að
mér, með eða móti einhverjum
tittlingaskít. Og þó. Mig rámar í
að hafa skrifað undir lista seint
um kvöld á ónefndum bar fyrir
mörgum árum. Ég hef ekki
glóru hvað ég skrifaði undir en
hugga mig við að undirskriftin
hefur án efa verið ólæsileg.
Ætli þetta hafi ekki verið listi á
móti hundahaldi eða með
bjórnum, en hvort tveggja var
vinsælt deiluefni árum saman.
Ellegar listi gegn einhverjum
einræðisherra í Suður-Amer-
íku. Það má einu gilda úr
þessu.
Enn er verið að safna undir-
skriftum á lista. Á meðan
stuðningsmenn forsetafram-
bjóðenda ganga um og bjóða
fólki að skrifa nafn sitt þeim til
meðmæla stendur maður í
anddyri Kolaportsins og býður
gestum og gangandi að rita
nafn sitt undir lista gegn spila-
vítisvélum sem Háskólinn og
mannúðarfélög reka. Þetta er
Rögnvaldur Ólafsson sem
einu sinni ætlaði að verða for-
rkai~flh.úsið
Ari í Ogri
Skemmtilega misleit hjörð gesta
Ubdirritaður hefur svo-
sem ekki ýkja oft sótt
kaffihúsið og barinn Ara í
Ögri heim, en þessar heim-
sóknir hafa þó undantekn-
ingarlítið verið ánægjulegar;
hvort sem með í för hafa ver-
ið samstarfsfélagar, eigin-
kona, börn, vinir eða viðtals-
efni. Kaffiö er þarna með
miklum ágætum og eins er
lítt hægt að kvarta yfir fá-
tæklegu bjórúrvali. Þvert á
móti. Snakk var þegar síðast
fréttist framreitt þarna að degi til
og alúð við það lagt. Kunnugir telja
Ara konung „hot shot‘‘-staðanna,
en svo munu nefndir heitir og
rammáfengir drykkir sem sörverað-
ir eru í litlum glösum — gjarnan í
Ijósum logum — og helst tæmdir í
einum gúlsopa. Eitthvað til að ylja
hjartarótunum á heimskautanóttu
ef ekki vildi svo einkennilega til að
tilbúningur heitskotanna atarna er
mestmegnis framinn aö sumri til;
heimskautasumri nota bene. Þá
sjaldan sem þannig viðrar er síðan
hægt að sóla sig útá verönd Ara,
enda fyrirtaks sólpallur þar stadd-
ur. Sá galli er þó á gjöf Njarðar að
sólskinið prýðir pallinn ekki nægi-
lega langt inní seinnipartinn sök-
um óheppilegrar staösetningar
húsanna í kring. Kúnnahópurinn er
ansi skemmtileg og misleit hjörð
og markast þannig um helgar helst
af hópum fólks sem fóru að venju
alltof seint af stað úr teiti og fengu
hvergi borð á „inn‘‘- stöðunum Ast-
ró, Sólon íslandus, Kofa Tómasar
frænda, 22, Kaffi List eða Kaffi-
barnum. Menntaskólanemar sem
annarsstaðar er varnað inngöngu,
einmanalegar nördaklíkur, hálfátta-
villtir utanbæjarmenn, leppalegir
háskólastúdentar og pör á flæk-
ingi eru einnig algeng og viðkunn-
anleg sjón þarna um slóðir. Fa-
stakúnnar eru þó sjaldséðir hvítir
hrafnar enn sem komið er og
kannski er sú staðreynd helstur
Ijóður á ráði staöarins. Að degi til
má sitja á Ara í rólegheitum við
kaffisötur, en þegar líða tekur yfir
kvöldmat færist fjör í leikinn og
fjölga tekur gestum. Eitt eiga
kúnnarnir sameiginlegt: þeir
eru tiltölulega lágværir til
klukkan 22:00 og kurteisis-
lega galgopalegir eftir það.
Nokkur mötuneytisbragur er
því miður á Ara í Ögri og
helgast það einkum af
stærð hans og berangurs-
lega stílfærðri vegg- og gólf-
klæðningu. Fullmikið rökkur
ríkir sömuleiðis inni á nóttu
jafnt sem degi og sýnist ein-
falt mál úr að bæta með
skynsamlegri lýsingu. Töluvert hef-
ur veriö lagt uppúr innanhússhönn-
un og smekklega dægilegir innan-
stokksmunir létta manni lund.
Jafnframt hefur veriö sitthvað gert
I þá áttina, að halda úti listsýning-
um á veggjunum og að öllu jöfnu
gengið vel — vert er að veita eftir-
tekt afar smekklega sniðnum
römmum sem döguðu uppi á
veggjunum eftir fyrstu mánuði list-
sýninganna. Og eitt enn: vegna
þess að Ari í Ögri stendur á fremur
lítt áberandi stað við Ingólfsstræti
og til að gera fásóttur að degi til
— og árla kvölds — er hann sér-
deilis heppilegur til leynilegra
funda og rólyndislegs ástamakks.
seti en varð að hætta við fram-
boð vegna þess að hann fékk
ekki nógu marga meðmælend-
ur á lista. Hann hefur lengi
safnað á listann gegn fjár-
hættuspilum og sagði mér um
daginn að nöfnin væru orðin
vel yfir tuttugu þúsund. Mað-
urinn hlýtur að fara að skila af
sér öllum þessum undirskrift-
um. Eða ætli hann sé að bíða
eftir því að ég skrifi undir og
telji málið þar með í höfn?
Höfundur er blaðamaður á HP og
hefur að mestu gefið forsetaframboð frá
sér þrátt fyrir fjölda áskorana, enda er
hann ekki á réttum aldri, yrði að byita Irfi
sínu of mikið ef hann næði kjöri og hefur
auk þess ekki 40 milljónir á lausu.
-shh
■ Áhrif nethaussins Bjöms
Bjamasonar eru aö sönnu
víötæk I Sjálfstæöisflokkn-
um og eitt dæmið um það er
hin ágæta heimasíöa flokksins
Þessi síöa er hinsvegar
búin að vera ógnarlengi í
smíðum og illskiljanlegt
aö flokkur sem telur inn-
an vébanda sinna drjúg-
an hluta þjóöarinnar
skuli ekki hafa tekið sig
saman í andlitinu fyrr og
nýtt sér óendan-
lega möguleika
Internetsins (les:
hversvegna í
ósköpunum var
Bjöm ekki fyrir
margt löngu bú-
inn að koma
þessum málum í
skikkanlegt
horf?). Og það
verður að segj-
ast einsog er:
vinstrimenn hafa
náö feiknaforskoti á hægrimenn í
þessum efnum. Jæja, mikiö var að
beljan bar — og allt þaö. Heimasíöa
Sjálfstæðisflokksins á Veraldarvefn-
um var vitaskuld sett upp í þeim tiF
gangi að auövelda aimenningi að-
gang aö upplýsingum um stefnu og
starfsemi flokksins. Á henni er að
finna ýmsar upplýsingar um Sjálf-
stæöisflokkinn og kjörna fulltrúa
hans á Alþingi og í sveitarstjórnum.
Jafnframt er ítarlega greint frá öllu
því sem er á döfinni hjá flokknum —
aukþess sem nethausum gefst kost-
ur á að skrifa æðstuprestunum bréf
(vita þingmenn annars nokkurn skap-
aöan hlut um Internetið?) og koma
þannig skoðunum sínum á framfæri.
Heimasíöu Sjálfstæðisflokksins er
aö finna undir vefþjónustu Miöheima,
en veffangið er http://www.
centrum.is
/x-d — og
skemmtiö
ykkur kon-
unglega...
Samkvæmt
þeim upplýsingum sem
gefnar eru á heimasíð-
unni „Rannsókn á
sjálfsmorði Kurt
Cobain“virðist þessi
snjallasti tónlistarmað-
ur síðari ára
þráttfyrir allt
ekki hafa
framiö
sjálfsmorö.
Nokkru fyrir
sviplegan
dauðdaga
(skot í höf-
uðiö úr báð-
um hlaup-
um tví-
hleyptrar
haglabyssu)
Kurt Cobain réöi hin óstýriláta
spúsa hans (Courtney nokkur Love)
einkaspæjara til aö hafa uppá týnd-
um eiginmanni sínum. Samkvæmt
rannsóknasíöunni fyrrnefndu fann
hann jú Cobain, en ekki fyrren ein-
hver annar hafði náð til hans fyrst.
Eins reyndist hið svokallaða sjálfs-
morösbréf einungis innihalda langa
kveöju til aðdáenda því Cobain hafði
ákveðiö aö yfirgefa tónlistarbrans-
ann. Annaö undarlegt er aö kredit-
kort hans voru notuð alveg fram aö
deginum sem hann fannst, en þá
hafði hann legiö ískaldur nár í fjóra
daga. Ef þú ferö einu sinni í mánuði
inná Veraldarvefinn er heimasíðan
http://www.muohio.edu/ -car-
mance/kurt.html ekki slæmur
staður að sækja heim — eða þann-
ig... hp@centrum.is
tvlfarar. ‘is'ibíiví
Hólmfríður Karlsdóttir & Fawn Hall
Ariö 1987 kom upp hiö svokallaöa íran-Kontra-mál sem skók svo um
munaöi stjóm Ronald Reagan Bandaríkjaforseta. Máliö snerist um aö
afrakstri vopnasölu til írans var róteraö í hendur Kontra-skæruliöa í Nikar-
agúa til að beijast viö stjórn Sandinista. Lykilpersónurnar voru þrjár: John
Pointdexter aömíráll, Oliver North ofursti og Fawn Hall einkaritari hans.
Sú hylmdi yfir með North og tók þátt I athöfnum hans frá upphafi til enda.
Þaö eru ótrúleg líkindi meö Hall og hlnnl heilsteyptu Hólmfríði okkar KarLs-
dóttur, sem virðist einnig vera kona er stendur meö sínum manni fram í
rauöan dauöann. Hún sigraöi hug og hjörtu landans þegar hún var kjörin
Ungfrú ísland, Ungfrú Heímur, spilaöl á steöja meö Sinfónfuhljómsveitinni og
geröist svo bamfóstra. Þaö er sem sagt ekki bara hárgreiöslan og krúttlega
fagurt andlitiö sem er eins, heldur líka innrætið. — Líkt og venjulega...