Alþýðublaðið - 13.05.1971, Blaðsíða 5

MINNINGARORÐ:
í DAG er kvaddur hinztu
kveðju 05'lcar Jó-nsson, fyrrver-
■andi bæjarfu'lltrúi í Hafnar-
firði; hann lézt hinn 6. maí
ettir stutta sjúkdómsilegu. Vit-
að van’, að hann hafði átt við
vanh'Eilsu að stríða nokkur
uodanfarin ár, og fjiarri fór því
að hann gengi heill til skógar.
Fráfall þessa vinar míns kom
mér samt á óvart, þar erð ör-
fáum dögum áður höfðum við
átt samtal um ®a'meiginl©gt
hugðarefni. Var hann þá eftir
atvikum hress og áfrugasamur.
Kynni mín af Óskari Jóns-
syni hófust að ráði er við
tc'kum sáeti í bæjarstjórn Hafn-
arfjarðar árið 1950 á vegum
A1 þýðuflokk s i n s. Hann hafði
þá um mörg ár starfað i verka-
lýð.hreyfingunni og Alþýðu-
flckknum, m a. verið formaður
S j ó man n af éla gs Ha f n arfj a rð ar
og varabæjarfulltrúi frá 1913-
1950, en ég þá ungur að árum
og reynslulítill. Mér er minn-
isstætt, hversu mienn vöru ein-
huga úm að Óekar yrði í ör-
úggu sæti á bæjarstj órn arii'-ta
Alþýðuflokksins árið 1950. —
SHRra vinsælda naut hann
vegna mannkosta og starfs sins
í Hafnarfirði, en þá hafði hann
um sikeið werið forstjóri fyrir
umfangsmi'klu útggrðarfyrir-
tæki.
Strax eftir að hann hafði
verið kjörinn í bæjarctjórn var
hann vaHnn í bæjarráð, þar sem
hann átti sæti öll þau ár, s'em
hann starfaði í bæjarstjórninni.
Árið 1954 varð hann for-
maður bæjarráðs Hafnarfjavð-
ar samtímis því, sem ég var
kjörinn í starf bæjarstjóra. —
Áfið 1958 varð h'lé á nánu
sametarfi okkar Óskars, þegar'
hann óskaði éftir að drága sig
í' hlé frá bæjar?tjói>nar'störfum
af heilsufarsástæðum. En bað-
■hófst aftur, þegar hann tókst
á hendur formenns-ku í Fast-
eignamatsnefnd Hafnarfjarðar
árið 1963, þar sem- við Krist-
inn Magnússon, málarameistari,
unnum með honum fram á yf-
irstandandi ár að undirbún-
ingi hins nýja fasteignamat-s,
sem tekur gildi á þessu ári.
Eftir 21 árs kýnni, tiða sam-
fundi og náið samétarf meiri-
hluta þess tímá, er mafgs að
minmast, og allár eru bær
minningar á einn veg.
Þfvð' et' öltum mikilvægt að
eiga góða, trausta og holla sam-
starfsmarm, ekki sízt ungum
mönn'nm, þegar þerr takast á
h'fnd'ur vandasöm verkisfni. í
hvívletna reyndist Ó. kar Jóns-
son mér siíkur, þegar ég hóf
afskipti af bæjarmálefnum
Flafnarfjarðar, ungur að' áirum,
og æt.íð síðan. Til hans- var á-
vnllt' gott að leita um ho-11 ráð.
Hann var hagsýnn' um vsrk-
liega hluti, velviljaður og hjálp-
semur. Hugkvæmni hanís og' ti'l-
lögur til úrlausnai' erfiðum við-
fangsefnum vorú mikilsverðar, búið á Skaga. I þsim hópi voru
og lsystu oft úr vanda. Áhugi forsldrar Óskars, hjónin Jón
Óskars um framkvæmdir Og úr- Gabríslsson og Jensína- Jen-s-.
ræði í atvinnumálum var okk- dóttir. f>au voru bráeffrabörn,- —
ur sam£tarfsmön>num hans Gab-ríjl faðir Jóns bjó' á Efðtar
styrkur og til mi'kils gagns fyr- bóiii í Önundiarfirði, en Jens faðir
ir bæjarfél&gið. Hann hafði sig Jsnsínu á V'sðrará og Kroppstöð-
H'fct frammi í fánýtu karpd á um í sömu sveit. Faðar þeirra
bæjarstjórnarfundum um lífcils bræðra, J'óil GuðlaugTon, bjó
verða hlufci, eins og stundum á Mosvöllum í Ömindarfirffi, en
vi'1'1 verða á þeim vettvangi. — kona hans, Margrét, var dóttir
Teldi hann ástæðu til að láta Guffmundar á Bi .-'kku á Ingjalds-
til sín taka á slíkum fundum, sandi Hákoriarsows^r, en Guð-
var hann jafnan stuttorður, og mundur var bróffi-r Bry-Hjólfs á'
kom þá strax að kjarna máls- Mýrum í Dýrafirði, ■ afa Guð-
ins. mundar HagaHns. á Mýrum,
Samstarfið við Óskar siðustu móffuríöffur Guðmundar Haga-
árin í sambandi við faliteigna- líns riíhöfundar. Kona Gabríels
miatið var allt á sömu lund og- var So'ffía- Ejarnadéttir,. móffur-
í bæj-arstjórninni, með miklum syctir Hólmgeirs Jieinssonar. dýra-
ágætum. lækni?, en kona Jens á Veðrará
Ég minnist með ánægju okk- v'ar Sigríffur Jónatansdóttir og
ar góðu kynna og náins. sam- Helgu Hjaltadóltur prests á
starfs. Með Óskari Jónssj>ni er Bakka í LangadaJ, Þorbergsson-
genginn einn þeirra manna, ar (séra Hjalti var afi Bergs
■sem um langan aldur cettu svip Thorb‘args landlhöfðingja). Ein
á bæinn, drengur góður, og. dóttir þeirra Jens og Sigríðar var.
mikill mannkostamaður, sem. Guðfinna móðir. séra Guðbrands
gott var að eiga samleið með. Bjö.rnssonar í Viðvík. og þairra
Samfei'ðame.nn hans' á lífsle.ið- systkina,
inni munu j.afnan minnast hans, Synir þeirra Jóns Gabríslsson-
þegar þeir h-eyra góðs manns ar á Skaga og Jenisínu- voru
getið. Að leið.arLokum vildi .ég fimm, og- þóttu þeir. alHr hinir
þakka Óskari Jóns'yni sam- mannvænlrgustu menn þ-gar í
fýlgdina. Löngu óg farsælu uppvexti. Óskar var þeirra yngst
Hfsstarfi er .lokið, traustur ur. Ilann fór ungur- í--Núpsskóla
Lþjóðfélagsþ&gn til grafar ,geng-- og vár siðán einn vetur á Hvit-
'nI}- árbakkaskóla, og í eldri deild
É°' '"o-tta komi hans. börnum Samviinnuskólans vai’ hann vstur
og öði*um ættingjum innileg- inn 1919-20. Þótti hann góður
us.u samúð. námsmaður, sem vænta mátti,
Stefán Gunnlaugsson. þyi ag maðurinn var bæði vel
greindur og skilningsgóður. —
t t t Næstu ár sinnti hann ýmsum
störfum vestra, lengstum sjó-
□ Það heifur lengi vérið svo um mennskú, átti hsima á Þingéyri,
'Vz' tífrði, að menn hafa flútzt en reri meffal annars eitt eða tvö
þaðah til arinarra héraða og átt vor úr Nesdal, sem gsngur inn í
drjúgan þ'átt í að efla atvinnuHf Barffann vastanverðan.
í þe-im byggðarlögum, tekið þar Ó=kar kvæntist 22. maí 1921
þátt í félagsstörfum og gerzt Mikkalínu Sturludóttur frá Stað
trau xiT þegnar sveitarfélá'gsíns á í Súgandafirði, fósturdóttur Jens
margvíslegan hátt. Einn þessara Guðmundssonar kaupmanns á
manna var Óskar Jónsson í Hafn Þingeyri og Margrétar Magnús-
arfirði, sem lézt aðfaranótt 6. dcttur ljósmóður konu hans. Hún
þessa m_ánaðar, 73 ára að aldri. var þá ekkja eftir Guðna Bjarna-
Óskar Jón'son var fæddur 16. son vélamann á Þingsyri. sem
nóvembsr 1897 á Fjallas.kia®a viff hún missti ungan. i spönpku veik
Dýrafjörð, eem sumir segja-, að inni 1918 frá 2 börnum ung-
sé fsgursti fjörður á Veirtfjörff- um. Þan Órkar eignuffust- tvær
um. Skiagi er yztá býll við fjörð- dætúr, Önnu og Margrétu, sem
inn norðanverffan — eða var, báðar eru giftar. Mikkalína' hsf-
því að nú er þar ekki búi'ð Jengúr ur ekki hoft sig mikiff í frammi
— og iand sæbratt b&ggjá megiiv í-félag,''störfu>ri. eri hún hsfur ver
bæjarins: ógeng leið að utan fyr- iff mæt húsmóðir, ná'kvæm m>
ir Barða til Ingjald'ssands i Ön- tráust ’ og ma'n-ni' sínu-m m'.kill
und'.’rfirði og löng'lsið óg torfær styrkur, ekk-i sízt í. 1>'--Tvirandi
oft að> vetrarlagi í snarbrö'ttum vanheii'u hans mörg siffustu árirt.
hlíðum til nse-ta hæj'ar ipi msð' Sækja dætur Kei-rr'á Ó'kús
Dýrafirði. En sléttlendi nokkurt mnr-vt Fi HvSffur si-nnar elcki-siðar
ér umhverfis bæin-n sjálfan, ’ og. en til föður.
gsngur þar alllángur t-arigi fram Áriff 1931 fhitti 't C kar Jóns-
í fjörði'nn og myndar gott var son til Hafnarf.i arðar oa átti bar
fyrii' úthafsöldunni; enda er lsnd um ]ar>gt skisið m'kinn þátt í
ing gcð á Skaga og þaðan ótaent út""srð->rrró'um. var írr .'ril ann-
i
sótfur sjór áðúr, ekki einungis
aif hei'mamönnum, heldur ernnig
."•« <>"-■>■)A.H fvi'ir' h'-afffrystihúsi
og fi-kverkun á Möiunum. Þóttí
af Dýrfirðingum innar úr sveit- mörgum. ssm iijá homrm unnu,
inni. hann rsy-'.arfc gáður húebóndi,
Dugandi bændur hafa löngutn naungóður og ráðhollur. Hann
tók einnig talrverðan þátt í sam-
tökum útgerðarmanna, og má
nefna, að hann var formaður í
Samlagi skreiðarframleiðenda í
nokkiur ár.
Mikil afnkipti hafði Ó"kar af
félagsmálum í Hafnarfirði, ekki
sízt voru störf hans i Byggingar-
félagi Alþýðu heillavænls'g, en
hann vav formaður í þeim félags
skap frá stofnun 1934 -til 1949.
Þá var -hann. bæjarfulltrúi Al-
þýðuflokksins í á'tta ár. Um þau
störf hans skrifar annar maður
nánar hér í blaðið, og verður því
ekki frekar um þau talað hér.
En merkilegt er framlag Óskirs
til hafnfirzkra mc rningarinála á'
mörgurn sviðum.
Ósfear Jónsson var hn&'gður
fyrir islsnzkan fróðleik. ekki sízt
vertfirzkan, því þótt hann leysti
meginhluta ævistarfs ‘jíns af
hendi við Faxaflóa, var liann
ætíð tengdur átthögum sínum
fö@túm tengslum. sem hann faun
því betur hve honum voru mikili
virffl sem hann eltist. Hann skrif
aði talsvert í blöð, og þótt m&t
af því væru greinir um sjávdr-
útvegsmál og flairi þjóðmál, er-
þar einnig að finna frásöjgiuikaíla
frá liðnum tímum ekki sízt í
J.'labla'ði Alþýðublaðs Hafnar-
fjarðar. Auk þeú Hggur ef'tir
ba”n brk um svipuð efni: Á
sævarslóðum og landleiðum'.
Um- nndl'-y málsfni h'.nr,'ði
Ó'kar m:kið. Honum vnr það
lió t, aff m'Tðuriun lifií ekkí á
einu saman brauffi. Cyt' lagffi
bann m~ 'ninearmálum lið í orffí
rg á br»'ði. (11 aff mvnda bindind-
isscmi. Harúl var mannvinur og
gerði sér lijó'ú. j>ð e> 'icfckl;--rur-
inn feenrt- aldrei af án! ann’a’-ra
mnnna. án remfélifrsins. í iAhi-
hugleiðingu, sem hann skrifaði
1969, segir hann msðal, annars;
..Á atómöld þeirri, sem rið
li-fum á. van-tar m-innkvniff ekk-
ert frskar en að tileinka ?ér hug-
sjón friðar og kærleika. . . . Og
ég held. að hinar stríðúndi þjóð-
ir-ættu að minnast þe?s, að eng r
barátta, móti hverjum sem húA
er háð, verði unnin með hatrk
Hatrið manna á mi’lli, þjóða á
milli, er svartasti bietturiinn, sem’
til er á menningu nútímans.*'
Þetta er holl og. göfug lifsskoð-
un. Þeir menn, sem henni fylgj-i}
eru þarfir menn og hollir sínu
úrnihvérfi. Þe-irra er gott að minn
ást'. Áhrif þsirra endast lengi eft-
ir að þeir sjálfir eru' horfnif '&f'
sjónarsviðinu. - - -
Einn sUkra, manna var Óskai'
Jónsson. --
Ólafur Þ. Kristjáusson-
Óskar' Jómson, Herjólfsgöta
34 í Hufnarfirði er dáinn. Hánn
lézt i Landspít'ala'n'um 6. þ. m.'
eftir slutta lsigu að þessu sinn-í.
Ós'kar.var Vt tfirðingur, fæddt.-
ur á Fjallaskaga í Dýrafirði 11h
ncv. 1897 og ólst upp Vestfá
við þeu kjör, sem þar vorit al-
gring á góðúm heimilum. Yfir-
laiít Veitfciet þeinr oftfti 1'angJífi
þáf fr?kai> þar en annars sfcafft-
ar, srm, ekki sigruðu í fangf
brðgffum við- erfiff yerfeefrii en
þsir. s?m upv> komv t uró x
sl'erkir þræð'ir í þeim vcf. eevl
íhsnZkt þjéðíéfag er i d'agi.
Óskar-Jón'Ton á þo>- víðiv soo-x -
Ilann naut þe.'s að.vir'a <í-
hann var. svo . st'.ir.'bæAir f.ff .
hari-t var mjög eítivmtfo1.’'. —<•
I.und hans var sú, að hann feaus
að virr'i fyri-r fólkiff' cg gí-vmöi
þá stiindunr siálfum- cér, I-tvovfc
þ'að kom - fcall frá sjómönnumi,-
vp-kimlr-Tm, eðt æðsi.j
etjórn lan.dsins, þá voru verk-
r "fyirj Tey-t. en ;v1rl"'ii h'1'.iuw.ff
írá þsim. JnCnvel eftir aff> heiH*
-."n hílaði vir hann í fvlkingait-
brjósti þejrra, er snúizt hxfn
. gegn . þeim sjúkdcmi,, :■. m nvi
leg'g'ur flesta aff vslli og mufc
eyffa sú vandfýllt er sl-Krpaét
þar við frá-fall han?. Þrátfc' fyrc
Framhald á bts. 11.
Fimmtudagur 13. maí 1971 5