Alþýðublaðið - 30.08.1971, Síða 7
□ : ÞORVALÐSEYRI undir
Eýjafjöllum er ekki gamalt
býli: Þár var 'ekki byggt fyrr
en undir síðustu aldamót, en
þá hófst þar til vegs og virð-
ingar sá frægi maður, Þor-
valdur Bjömsson, sem seinna
fluttist tií Reykjavíkur og gerð
ist eigandi Bjarnaborgar. Þeg-
ar hann fór frá Þorvaldseyri
fluttist þangað Ólafur Eggerts
son, og nú býr sonur hans,
Eggert Ólafsson á jörðunni.
Þorvaldseyri er mikil jörð
núna, og þar er búið stórt og
af myndarskap. Og þar hafa
verið gerðar vel heppnaðar til-
raunir með ýmsar nýjungar í
búskap, þar á meðal kornrækt.
Reynslan hefur sýnt, að korn
getur náð þroska undir Eyja-
fjöllum í hvaða árferði sem er,
og Hjalti Gestsson telur, að
þar eigi kornrækt að geta ver-
ið fastur liður í búskap bænda.
En eins og er rækta ekki nema
tveir bændur í sveitinni kom,
og annar þeirra er Eggert
bóndi á Þorvaldseyri.
VIÐ KO'MUM að Þorvalds-
éyri á dögunum, nokkrir reyk-
vískir blaðamenn í för með
Inga Tryggvasyni frá Kárhól,
blaðafulltrúa samtaka landbún
aðarins, og þeim Hjalta Gests-
syni framkvæmdastjóra Bún-
aðarsambands Suðurlands og
Stefáni Jasonarsyni í Vorsabæ,
formanni Búnaðarsambandsins.
Við vorum búin að aka víðá
um Rangárvallasýslu og sjá
margt og það var komið und-
ir kvöld, þegar okkur bar að
garði á Þorvaldseyri. Bærinn
stendur í dálitlu dalverpi, og
bak við hann trónar glamp-
andi jökull, en hann er ekki
eins nærri fjallinu, eins og
margir aðrir bæir í Eýjafjalla-
sveit, sem virðast vera í sí-
felldri hættu af grjótihruni. En
það mun eiga sér sínar orsakir
eins og allt; uppi við fjallið er
oft skjól fýrir þeim vindum,
sem hafa gert Eyjafjallasveit-
ina alræmda, og menn hafa
'heldur viljað eiga grjótið yfir
höfði sér en vindinn.
En Þorvaldseyri er ekki í
neinni grjóthrunshættu, og
það er búsældarlegt að líta
þangað heim. A hlaðinu standa
vélar í röðum, og fleiri eru í
húsum inni, þannig að greini-
legt er að þarna er ekki stund-
aður neinn fornaldarbúskapur
lengur. Við göngum um gripa-
húsin, og viðstaðan verður
mest í svínastíunni. Svínaræ-kt
er ekki stunduð á hverjum bæ
Ohagstæður
viðskipta-
jöfnuður
□ Viðskiptajöfnuður í Banda-
ríkjunum var óhagstæður um
26.7 milljarða íslenzka ltróna í
síðasta mánuði — júlí.
Þetta er fjórða mánuðurinn
í röð, þar sem halli verður á
viðskiptajöínuðinum eftir því,
sem verzlunarmálaráðuneytið
bandaríska skýrði frá í gær. í
júní-mánuði varð viðskiptahall-
inn 31.9 milljarðar íslenzkra kr.
ÞAR SEM
BYGGIÐ
BYLGJAST
á íslandi, en á Þorvaldseyri er
hún drjúgur hluti búskaparins
og raunar nátengd kornrækt-
inni. Og það var kornræktin,
sem var aðalerindi okkar að
Þorvaldseyri.
KORNIÐ, sem Eggert á Þor-
Valdseyri ræktar, er maríu-
bygg, en það mun vera sama
eðlis og það korn sem fyrr á
öldum var hversdagsfæða ís-
lendinga og kallað bankabygg.
Það er fallegt að sjá yfir akr-
ana, og eftir því sem Eggert
sagði okkur má búast við mik-
illi og góðri uppskeru í haust.
Það er í sjálfu sér ekkert merki
legt, því að í sumar hefur ver-
ið góð uppskera á öllu Suður-
landi, gi-asi jafnt sem öðru, en
hitt er merkilegt að í öllum
kuldunum í fyrrasumar tókst
þeim á Þorvaldseyri að koma
korninu til þroska. Uppskeran
var að vísu langtum minni þá
en hún verður í ár, en korn-
ræktin tókst í fyrra, og það
ætti að sýna að kornrækt á að
geta gengið á þessum stað
hvernig sem árar.
Eggert notar kornið sem fóð-
ur fyrir svín, og með því spar-
ar hann sér talsverð fóður-
kaup. Hann segísf áitta að korn
ræktin gefi góðan arð, þegar
búið sé að breyta korninu í
flesk, og sjálfur ætlar hann að
halda henni áfram. Og vænt-
anlega fer þeim fjölgandi í
sveitinni, sem taka upp korn-
rækt, því að hún getur bless-
azt þarna, hvað sem vera kann
annars staðar á landinu. Og
það skiptir miklu máli að allt
sé gert sem hægt er til að auka
fjölbreytni framleiðslunnar í
landbúnaðinum eins og á öðr-
um sviðum.
Á ÞETTA síðastnefnda atriði
iagði Hjalti Gestsson alveg 3ér-
staka áherzlu, þegar við skild-
um við hann og Stefán á Sel-
fossi. Hann benti á, að engin
leið væri að koma í' veg fyrir
að framleiðsla bænda héldi
áfram að aukast. Allt þjóðfé-
lagskenfið byggist á því að
framleiðslan aukist jafnt og
þétt, og það sé engin leið að
ætla sér að stöðva ákveðna
hópa af. Hins vegar gefi það
auga leið að ekki sé hagkvæmt
að auka endalaust framleiðslu
á sömu fáu vörutegundunum,
kindakjöti og mjólk, heldur
verði að leggja kapp á að auka
fjölbreytni framleiðslunnar og
taka upp nýjar búgreinar, þar
sem það geti átt við. Þess
vegna sé framtak kornræktar-
bændanna undir Eyjafjöllum,
kartöflubændaiiira í Þykkva-
bænum og graskögglaframleið-
endanna í Rangárvöllum sér-
staklega athyglisvert, því að
á öllum þessum stöðum er ver-
ið að reyna eitthvað nýtt, eitt-
hvað sem ekki hefur áður tíðk-
azt í landbúnaðinum, en virð-
ist geta átt mikla framtíð fyr-
ir sér. — KB.
Eggert Ólafsson bóndi á I*or-
yaldseyri stendur í kornakrin-
um og byggið bylgjast um hann
— Á neðrí myndinni sést all-
ur vélakosturinn, sem stendur
á hlaðínu á Þorvaldseyri. —
Mámtdagur 30. águst 1971 T