Alþýðublaðið - 29.10.1959, Blaðsíða 15

21. dagur
orðið sem hann hafði gefið
Jill.
„Adele, við skulum ekki
minnast meira á þetta. Við
skulum láfa það eiga sig.
Þetta fer allt einhvern veg-
inn“.
Hann sagði við sjálfan sig
að þetta væri það sem Jill
vildi. Hann hélt loforð sitt.
Hann skyldi segja henni það
þegar hann hitti hana á mánu
daginn. Segja: „Ég reyni að
vera betri við Adele fyrst þú
heimtar það“.
Hún rétti fram hendina og
tók um hendi hans, fegin að
hann kippti sinni ekki undan.
„Á meðan þú vilt það,
Leigh. Á meðan þú vilt gefa
mér tækifæri“.
Sömu orð og Jill notaði, —
hugsaði hann óhamingjusam-
ur. Það var svo furðulegt að
einmitt þetta skyldi ske í
kvöld.
„Hvað er það sem þú vilt
Adele? Þú ert komin heim.
Það vildirðu sjálf. Að minnsta
kosti skildist mér svo“.
„Þú veizt það sjálfur
Leigh“.
Hann leit hugsandi á hana.
„Ég hef oft hugleitt það síð-
an þú komst“.
Hún hafði hugleitt það sjálf
þó hún ætlaði ekki að segja
honum það. Eða mjög sjald-
an helzt þegar hann var sér-
lega óvingjarnlegur við hana.
Þegar hún minníist þess að
stundum hafði hún verið ham
ingjusöm með Ronnie. En því
miður hafði Ronnie líka ver-
ið svo ofsafenginn og ómögu-
legur að hún hafði verið
hrædd við hann. Síðast þegar
þau rifust hafði hún óttast að
hann legði hendur á hana. —
Hún hafði orðið svo hrædd að
liún hafði áttað sig og vitað að
það eina, sem hún gat gert
var að fara heim.
Og nú var hún komin heim
.... épaiið j'ður hlaup
& ml]i maj-gra verzlana!
WRUML
fl ÖllÍ
AusfcurstrssCi
og henni hafði skilizt að Leigh
elskaði hana ekki lengur. —
Hún varð alltaf ákveðnari og
ákveðnari að fá hann aftur.
Það hlaut að vera hægt. Hún
varð aðeins að halda rétt á
spilunum. Hún varð að sann-
færa hann hve hún sæi eftir
að hafa farið frá honum, að
hún elskaði hann meira en
nokkru sinni fyrr og að hún
elskaði Bunty líka.
Hún bjóst við að hún gerði
það líka á sinn hátt. Hún vildi
fá sama vald yfir honum og
hún hafði haft. Það særði
stolt hennar, að hann skyldi
taka Jill Faulkner fram yfir
hana. En hún vissi það ekki
með vissu. Hann hafði kann-
ski ætlað sér að kvænast Jill
þegar hann hefði fengið skiln
Hann vissi ekki hvað hann
átti að segja. Það var óþol-
andi að heyra hana opna
hjarta sitt svona. Hann hefði
heldur viljað að hún kæmi
aftur peninganna vegna, —
vegna þess að Adamson hefði
svikið hana og hún þarfnaðist
matar og húsaskjóls. — Ekki
vegna þess að hún elskaði
hann og þráði hann. Ekki þeg-
ar hann elskaði hana ekki
lengur og þarfnaðist hennar
ekki. Þegar það eina sem hann
þráði var skilnaður svo hann
gæti gengið að eiga Jill.
„Trúirðu mér ekki Leigh?“
„Fyrst þú segir það“.
Hún hallaði sér fram á borð
ið.
„Ástin mín, það eina sem
ég var hrædd við var að ég
K VíiH SSE
að ekki vegna þess að hann
elskaði haria heldur vegna
þess að hann áleit það heppi-
legt að hafa hana á heimilinu
sem eiginkonu og móðir Bun-
ty.
„Leigh, þú veizt hvers vegna
ég kom aftur“, sagði hún blíð-
lega. ,,Ég sagði þér það. Ég
skildi hvað ég var heimsk að
yfirgefa þig, að ég hafði aldr-
ei.elskað Ronnie, það var bara
blind hrifning sem hvarf
fljótt“.
„Það tók þig þrjú ár að
koma aftur“.
„Ég þorði ekki að koma
fyrr“.
„Hversvegna þorðirðu þá
núna?“
Hún kreppti hnefana. Hann
va.rð að trúa því sem hún
sagði! Hún varð að trúa því
sjálf! Og hún gerði það.
„Mig langaði svo til að sjá
ykkur Bunty aftur að allur
ótti hvarf. Ég sá aðrar mæður
með börn sín á götunni og ég
skildi hvað ég hafði misst. Ég
hugsaði um það hvernig hún
yxi án þess að ég'sæi það. Ég
gat ekki þolað það Leigh, —
ég varð að koma aftur. Til
þín og hennar. Ég þráði ykkur
svo“.
„Pabbi fór út að fá sér frískt
loft, og ég ætla að gera þaðlíka.“
væri of sein. — Ó, Leigh, ef
það hefði skeð —“
„Við hvað áttu?“
„Ég var svo hrædd um að
þú elskaðir aðra. Að þú vildir
giftast henni“.
Hún hélt niðri í sér andan-
um á meðan hún beið eftir
svari hans. Nú hafði hann sitt
tækifæri ef hann vildi.
,,Og hefði það skeð hvað
þá?“
Þegar hann spurði velti
hann því fyrir sér hvort hann
ætti að segja henni það; —
hvort það gerði ekki allt verra
— Honum fannst einhvern
vegin að hann mætti ekki
blanda Jjll inn í þetta núna.
Aldrei, ef hann átti einhvern
tíman að eignast hana.
„Ég veit ekki hvað ég hefði
gert“. Hún baðaði út hend-
inni. „S'em betur fer þarf ég
ekki að brjóta heilann um
það“. Hún brosti. ,,’Viltu bara
gera það fyrir mig elskan, að
fara ekki að verða ástfanginn
af einhverri núna? Ég vil að
þú elskir mig eina. Og ég
vona að þú gerir það“. Hún
rétti fram hendina og tók um
hans. „Leigh, getur það ekki
orðið? Ég þrái þig meira en
allt annað. Það yrði svo ynd-
islegt Leigh og svo skynsam-
legt. Því nú er ég komin aft-
ur og ég fer aldrei elskan mín.
Þú hafðir einu sinni tækifæri
til að losna við mig en þú
notaðir þér það ekki og það
færðu aldrei framar og ef þú
strýkur með einhverri gef ég
þér aldrei eftir skilnað“.
8.
Bill sagði: „Þú hefur þó
ekki haldið að ég hafi gleymt
þér“.
Jill brosti.
„Ég var bara alls ekki að
hugsa um þig“.
„Það er hreinskilnislega
sagt þó ekki sé það hrós“.
Það var sunnudagskvöldið
eftir afmæli Bunty. Hann
hringdi um morguninn og
sagðist ætla að koma að heim-
sækja hana. Hann kom að
heimsækja hana, hitti móður
hennar, sem leizt strax vel á
hann og nú voru þau að borða
í „The White Bear“, sem var
eini staðuiinn sem henni hafði
dottið í hug að fara með hann
á.
„Ég vonaði“, sagði hann,
„að ég gæti verið hér um helg
ina.“ Hann leit í kringum sig.
„Þetta er allra þokkalegasti
staður. Ég ætla að koma hing-
að oft“.
Hún sagði honum að allir
vissu að „The White Bear“
væri bezta hótelið í margra
mílna fjarlægð. Það var gam-
alt hótel, stofnsett á sautj-
ándu öld. Fólk kom langar
leiðir að til að búa þar á sumr
in, þau máttu prísa sig sæl
fyrir að hafa svona gott hótel
á staðnum.
„Kemurðu oft hingað“, —
spurði hann.
„Nei, en það er heldur ekki
líklegt þar sem ég bý í þorp-
inu“.
„Einn af þínum mörgu vin-
um gæti boðið þér“.
,,Ég á ekki marga vini“.
„Þessi einasti eini þá“.
„Það væri ekki skynsam-
legt“.
„Sennilega ekki. Læknir-
inn og hjúkrunarkona hans —
þú sagðir mér frá því öllu“.
„Ég veit að ég gerði það“.
Hún leit í kringum sig. „Við
skulum tala um eitthvað ann-
að“.
„Sjálfsagt. Hvað álíturðu
heppilegasta umræðuefnið?
Ástina?“
„Nei, það er það alvarleg-
asta sem við gætum talað um.
Segðu mér hvað þú hefur ver-
ið að gera síðan við sáumst“. ,
Hann sagði henni það í smá- |
atriðum og hún hlustaði full
áhuga. Hann hafði verið að
reynslufljúga nýrri þotu, sem
hann var mjög hrifinn af. —
Augu hans Ijómuðu meðan
hann lýsti hraðanum sem
hann hafði náð, stjórntækj-
um vélarinnar og hve gaman
það hefði verið að fljúga
henni.
„Þetta er yndislegt líf“, —
sagði hann og svo varð hann
alvarlegri. „Á meðan maður
lifir“.
„Segðu það ekki“.
HINJASAFN bæjarins. Safn
deildin Skúlatúni 2 er opin
daglega kl. 2—4. Árbæjar-
safn opið daglega frá kl. 2
—6. Báðar safndeildir eru
lokaðar á mánudögum.
Fclag Djúpmanna. Vetrar-
fagnaður félagsins er n. k.
laugardagskvöld í Fram-
sóknarhúsinu og hefst með
sýningu á revýunni „Rjúk-
andi ráð“ kl. 8. Félagsmenn
vitji aðgöngumiða 1 Fram-
sóknarhúsið fyrir fimmtu-
dagskvöld.
;::í:
Leynisfjóm
Framhald af 1. síðu.
ið hafi verið talað upp á síð-
kastið um hina umdeildu yfir-
lýsingu de Gaulles í september
1958, er mælti með „pólitískri
stjórn'1 stórveldanna innan
NATO.
Síðan bætir hann við: „Samt
sem áður virðist sú staðreynd,
að við ýmis tækifæri hafa
Bandaríkjamenn tilkynnt Bret
um, Frökkum og Vestur-Þjóð-
verjum fyrst um veigamikil
mál, en öðrum NATO-ríkjum
síðar, gefa tilefni til þeirrar
spurningar, hvort þessi stjórn
hafi verið sett á laggirnar með
leynd“.
F.yrstu fréttir af einkabréfum
de Gaulle til Eisenhowers og
Macmillans í september 1958
ollu harðvítugum viðbrögðum
hinna minni ríkja innan NATO,
sem heimtuðu, að bandalagið
byggðist á jöfnum rétti allra —
en ekki því, að sumar þjóðir
væru settar skör lægra. Var
tilvera bréfa þessara staðfest í
október 1958. Kvað franska ut
anríkisráðuneytið de Gaulle
hafa stungið upp á þríveldaráði
til að stjórna stefnu NATO. —
í dag er áætlað
að fljúga til Ak-
ureyrar (2 ferð-
ir), Bíldudals,
Egilsstaða, ísafjarðar, Kópa-
skers, Patreksfjarðar, Vest-
mannaeyja og Þórshafnar. —
— Á morgun er áætlað að
fljúga til Akureyrar, Fagur-
hólsmýrar, Hólmavíkur, •—
Hornafjarðar, ísafjarðar, —
Kirkjubæjarklausturs •— og
Vestmannaeyj a.
./ ■
Loftleiðir h.f.:
Edda er væntanleg frá Staf
angri og Osló kl. 20 í dag.
Fer til New York kl. 21.30.
Saga er væntanleg frá New
York kl. 7.15 í fyrramálið.
Fer til Osló og Stafangurs kl»-
8.45.
Ríkisskip.
Hekla er á Aust-
fjörðum á norð-
urleið. Esja er í
Reykjavík. Herðu
breið er í Rvík,
fer þaðan á laug-
ardag austur um land til
Bakkafjarðar. Skjaldbreið
fer frá Reykjavík kl. 2 í dag
vesur um land til Akureyrar.
Þyrill var á Hvammstanga i
gærkvöldi. Skaftfellingur fór
frá Reykjavík í gærkvöldi til
Vestmannaeyja. Baldur fór
frá Reykjavík í gærkvöldi tiL
Sands, Gilsfjarðar- og
Rvammsfjarðarhafna.
Skipadeild SÍS.
Hvassafell átti að fara frá
Stettin í gær áleiðis til Rvík-
ur. Arnarfell er í Ventspils.
Jökulfell fer væntanlega á
morgun frá Patreksfirði áleið
is til New York. Dísarfell er
á Akureyri. Litlafell er á leið
til Reykjavíkur frá Akureyri.
Helgafell er í Gdynia. Hamra
fell er væntanlegt til Rvíkur
31. þ. m.
Eimskip.
Dettifoss kom til Hull
27/10, fer þaðan til Reykja-
víkur. Fjallfoss fór frá Rvík
23/10 til New York. Goðafoss
fór frá Reykjavík 23/10 til
Halifax og New York. Gull-
foss fór frá Kaupmannahöfn
27/10 til Leith og Reykjavík-
ur. Lagarfoss kom til Kaup-
mannahafnar 27/10, fer það-
an til Amsterdam, RotterdailT
og Antwerpen. Reykjafoss
kom til Hamborgar í gær frá
Bremerhaven. Selfoss fer frá
Ventspils á morgun til Ham-
borgar, Hull og Reykjavíkur.
Tröllafoss kom til Hamborg-
ar 26/10, fer þaðan til Reykja
víkur. Tungufoss kom til
Kaupmannahafnar 27/10, fer
þaðan til Aahus, Gdynia og
Rostock.
Alþýðublaðið — 29, okt. 1959 1C
■' 1■ ■ p