Alþýðublaðið - 28.07.1972, Side 7

Philippe de Gaulle
Þeir vilja de
Gaulle yngri sem
Ýmislegt bendir þó til
að gleymst hafi að taka
mistilteininn þ.e. flota-
foringjann sjálfan.
Allavega er stutt siðan
aö hann sagði i viðtali i
fréttatimaritinu L’Ex-
press, að hann fyndi ekki
til neinnar pólítfskrar
köllunar né æskti póli-
tisks frama.
Ég vil aðeins vera ég
sjálfur og ekki sonur de
Gaulle hershöfðingja,
sagði flotaforinginn.
ERLENDIS
FRÁ
forseta
Komið hefur verið á fót
þjóðarhreyfingu i Paris
með það markmið að
gera Pilippe de Gaulle að
forseta Frakklands, seg-
ir i nýútkomnum stjórn-
artiðindum þar i landi.
Forsvarsmenn hreyf-
ingarinnar ætla sér að
ryðja brautina fyrir de
Gaulle flotaforingja, son
fyrrverandi forseta, svo
að hann geti orðið höfuð
rikisins.
Opinber yrirlýsing var
gefin út fyrir nokkru eftir,
að veggauglýsingar höfðu
verið uppi i marga daga
allsstaðar i Paris, þar
sem mælt var með
Pilippe de Gaulle sem
forsetaefni.
Var yfirlýsingin undir-
skrifuð af ,,Miðstjórn
frjalsra lýðveldis-
manna”.
Samdráttur í
tóbaksframleiðslu
Ródesíumanna
Burley-tóbaksfram-
leiðslan i Ródesiu er að
hrynja saman.segja hinir
reiðu tóbaksbændur þar i
landi.
Burley-tóbakið er nú i
fyrsta sinn, siðan sjálf-
stæðisyfirlýsingin var
gefin 1965, selt á opin-
berum og frjálsum upp-
boðum. bar að auki hefur
stjórnin hætt efnahags-
stuðningi sinum.
Sölutimabilið er nú
hálfnaði og verðið þegar
undir framleiöslukostn-
aði.
Framleiðendurnir hafa
beiðst aðstoðar rikis-
valdsins, en þar er svarað
að styrkirnir verði ekki
teknir upp að nýju.
1 landinu eru 3400
tóbaksframleiðendur, þar
af 800 hvitir. Hinir eru
afrikumenn.
Burleyframleiðslan
hefur þrefaldast siðan
sjálfstæðisyfirlýsingin
var gefin út, en aðal-
tóbakstegundin sem
framleidd er i Ródesiu
eru ofnþurrkuð Virginia-
blöð, sem rikið selur á
laun.
Samband tóbaksfram-
leiðenda, sem nota loft-
þurrkun, samþykktu ný-
lega einróma á fundi i
Salisbury, að fara fram á
að stjórnin gripi i taum-
ana, svo að ekki kæmi til
algjörs hruns.
En rikisstjórnin heldur
þvi fram, aö hið lága verð
sé vegna þess að varan sé
léleg en ekki vegna hinna
frjálsu verzlunarhátta.
Stjórnin hefur ekki
áhuga á að aðstoða bænd-
ur sem ekki geta fram-
leitt Burley i þeim gæða-
flokki sem þarf, segir
Adrian Griffith land-
búnaðarráðherra.
Það er næstum engin
samkeppni milli kaup-
enda og verðið langt und-
ir réttu verði, segir R.B.
Gimble, einn framleið-
endanna. Margir hafa
fjárfest fyrir þúsundir
dollara i nýjum tækjum.
Það getur varla verið ætl-
unin að láta þá verða
gjaldþrota, að loknu sölu-
timabilinu. Eins og
málum er nú háttað, er
ekki hægt að komast hjá
þvi, segir Gimble.
135 SPRENGIUÁRASIR Á VATNS-
VEITUKERFI SEGIR I NORDUR-
VIETNAMSKRI SKÝRSLU
Bandariskar sprengju-
flugvélar hafa kastað yfir
83.000 sprengjum á
Noröur-Vietnam siðan i
april s.l. Um 14.000 þeirra
var kastað úr B-52
sprengjuflugvélum fyrstu
15 daga þess mánaðar,
segir i skýrslu norður-
vietnömsku „nefnd-
arinnar sem upplýsir
striðsglæpi Bandarikja-
manna”.
Alls hefur verið kastað
83.076 sprengjum, siðan
Bandarikjamenn hófu
sprengjuárásirnar aftur i
vor, segir skýrslunni.
Þar fyrir utan hefur
veriö kastað 1904 rað-
sprengjum, á Noröur-
Vietnam ásamt þúsundum
flugskeyta.
Strandlendið hefur orðið
fyrir meira en 44.000
sprengikúlum (105 og 155
mm). Samkvæmt skýrsl-
unni er fjöldi sprengja
sem bandariskar sprengi-
flugvélar hafa varpaö nið-
ur siðan i april, orðinn
sexfaldur á við sprengju-
fjöldann fyrstu þrjá mán-
uði ársins.
5000 árásir
Bandariskir flugmenn
hafa farið næstum 5000
árásarferðir siðustu 3
mánuði.
1 skýrslunni er þvi hald-
ið fram að áður hafi B-52
vélarnar beint árásum
sinum að vissum svæðum
s.s. Quang Binh og Vinh
Linh, en nú hafi þær einnig
hafið árásir á þéttbýlli
svæði og borgir eins og
Haiphong, Vienh og Than
Hoa.
Árásir þessar eru iðu-
lega gerðar þegar fólk er
einhversstaðar safnað
saman eða i fasta svefni.
Bandariskar • sprengi-
flugvélar hafa gert 135
árásir á stiflugarða og
vatnsvirkjanir undan-
farna 3 mánuði. Samtals
hafa þær varpað um 1000
sprengjum af allskyns
stærðum.
104 sprengjur valdið
skaða
Um það bil 58 staðir á
stiflugörðunum hafa orðið
fyrir sprengingum og um
46 vatnsvirkjanir. Margar
árásirnar voru gerðar
meðan ibúarnir voru að
gera við skemmdirnar
sem höfðu orðið við fyrri
árásir.
Samkvæmt skýrslunni
hafa 17 af 23 héruðum
landsins orðið fyrir loft-
árásum Bandarikjanna,
fyrir utan Hanoi og Haip-
hong. Queng Binh-héraðið
eitt hefur orðið fyrir 1000
árásum á 90 dögum.
Skýrslan segir, að yfir 60
skólar, 22 sjúkrahús, ca. 30
kirkjur og pagóður og
fjöldi samyrkjubúa hafi
orðið fyrir sprengjum.
Þar að auki hafa ýmis
smærri iðnaðarfyrirtæki
orðið fyrir árásum s.s.
sykurverksmiðja, hveiti-
verksmiðja, silkiverk-
smiðja og vindlingaverk-
smiðja.
Þar að auki hefur „hin
striðselskandi klika Nix-
ons” drepið fjölda
óbreyttra borgara á þess-
um þrem mánuðum.
BANDARÍKJAHER: VID HÖFUM
ALDREISPRENGT VATNSVEITUR
- ÞEIM BARAILLA HALDIB VID
A hverju ári milli júli og
október er hætta á flóðum i
Noröur-Vietnam vegna
hvirfilvinda, sem að
meðaltali eru þrir.
Sum árin koma allt upp i
sex hvirfilvindar inn yfir
landið.
Áriö 1945, 1964, 1968, og
1971 ollu flóðin gifurlegu
tjóni, þar sem mikið af
stiflum og flóðgörðum er
verja landið, brotnuðu
niður.
Hingað til hafa flóð sem
þessi verið talin eðlileg af-
leiðing náttúruhamfara. 1
ár hefur ekki ennþá veriö
lokið við að gera við stiflu-
garðakerfið eftir flóðin
1971 og hefur Hanoi-
stjórnin nú ákært Banda-
rikin fyrir að gera árásir
úr lofti á áveitukerfi
landsins, i staðinn fyrir að
kenna náttúrunni um það
eins og venjulega.
Mótmæli
Talsmenn Nixons for-
seta i bandariska utan-
rikisráðuneytinu og sumir
toppanna i Pentagon hafa
neitað þvi að nokkurn tima
hafi, með vilja, verið gerð-
ar loftárásir á stiflugarða i
Norður-Vietnam.
Á það hefur jafnframt
verið bent, að mannvirki
þessi séu ekki og hafi
aldrei verið viöurkennd
sem skotmörk fyrir
bandariska flugmenn i
árásarferðum þeirra á
Norður-Vietnam.
Við litum ekki á þessi
mannvirki sem hernaðar-
lega mikilvæg mörk, segir
hershöfðingi bandaríska
fjughersins, sem sér um
hernaðaraðgerðir og áætl-
anir.
„Við höfum rannsakað
þessar ásakanir”
(sprengjuárásir á áveitu-
kerfi i Norður-Vietnam,
sagði Nixon á blaða-
mannafundi 29. júni s.l.
„Þar hefur komið i ljós að
þær eru ekki rökstuddar.
Við höfum aðeins reynt að
hitta hernaðarleg skot-
mörk, og við höfum aðeins
hitt hernaðarleg skot-
mörk. Við höfum gefið út
skipanir um að ekki megi
gera árásir á stiflugarð-
ana, þar sem það geti haft
i för með sér dauða fjölda
óbreyttra borgara.”
Nokkrir stiflugarðar,
sem notaðir eru sem vegir
fyrir herflutningalestir
hafa kannski orðið fyrir
árásum þegar árásir hafa
'verið gerðar á flutninga-
lestirnar, sagði Melvin
Laird varnarmálaráð-
herra nýlega. Onnur
mannvirki af sömu gerð,
sem eru nálægt hernaðar-
legum skotmörkum, svo
sem loftvarnarbyssum,
geta einnig hafa orðið fyr-
irárásum flugskeyta, sem
ekki hafa hitt á skotmörk-
in, sagði varnarmálaráð-
herrann. En eyðileggingar
af þessum ástæðum eru
smáræði hjá þeim miklu
eyðileggingum sem stiflu-
garðarnir urðu fyrir eftir
flóðin á siðasta ári.
Norðurvietnamar eru að
reyna að fela það að þeir
hafa ekki gert nógu vel við
skemmdirnar frá 1971,
með þvi að ásaka Banda-
rikin um að gera sprengi-
árásir á áveitukerfi og
varnargarða i landinu,
sagði Laird að lokum.
Þær opinberu tilkynn-
ingar sem komið hafa
fram i Hanoi renna stoð-
um undir fullyrðingar
Lairds.
Þann 20. júni s.l. gagn-
rýndi hið opinbera blað,
Hanoi Moi, ibúana fyrir að
hafa ekki uppfyllt þær
tæknilegu kröfur sem
þurfti við viðgerð stiflu-
garðanna sem eyðilögð-
ust.
Fjöldi lélegra stiflu-
garða, sem ennþá eru full-
ir af smáholum og eyðum
hafa ekki verið yfirfarnir
með viðgerö i huga var
það látið heita i norður-
vietnamska blaðinu. Sem
hvatti hvern einstakling
og Ibúa til að flýta viðgerð
á stiflugörðunum, þar sem
aðeins er stuttur timi þar
til regntiminn gengur i
garð. A nokkrum stöðum,
segir einnig i norðurviet-
namska blaðinu, eru við-
gerðirnar á hluta af stiflu-
görðunum sem eyðilögð-
ust i regninu 1971, alls ekki
nægilega vel framkvæmd-
ar.
„MENGUN” SEM ER OKKUR
LfFSNAUBSYNLEG
1 Bandarikjunum hafa
menn komizt að þvi, að
óhreinkunin á matnum
okkar, sem átti sér stað
hér áður fyrr, þegar
steikarapannan var úr
járni, dósir voru úr blikki
og pottarnir létu sinn
hluta af járnóhreir.ind-
um, geti menn nú illa ver-
ið án.
Alla vega er það vist að
fleiri og fleiri liða vegna
járnskorts. Og einfaldar
athuganir hafa undir-
strikað nauðsynina á hin-
um horfnu járnóhreinind-
um.
Sem dæmi um þetta má
nefna, að 100 gr. af
spaghettisósu sem soðin
var i járnkastarólu, inni-
hélt 87,5 mlg járns. Sama
magn sem soðið var i
nýtizku glerpotti innihélt
hins vegar aðeins 3,0 mlg.
Þetta er athyglisvert,
vegna þess að járnskort-
ur i Bandarikjunum er að
verða almennt fyrirbæri.
Blóðvöntun er liklegast
ein aðalorsök þess að fólk
fær minna út úr lifinu en
það ætti að fá. Og það er
vegna þess að það getur
verið óuppgötvað i ára-
raðir.
Sjúkdómseinkennin eru
Blóðvöntun vegna járnskorts virðist
vera að færast i vöxt í velferðarþjóðfé-
lögunum. Margir fá of lítið járn sér-
staklega börn og konur sem eru á frjó-
semisaldri. Okkur vantar óhreinindin
frá steikarapönnunni, pottinum og járn-
rörunum.
svo óákveðin. Þreyta,
fölvi, höfuðverkur getur
verið af allt öðrum ástæð-
um. Marga vantar þvi
blóð, vegna þess að þeir
fá of litið járn og það án
þess að vita það.
Sérstaklega á þetta við
um konur á frjósemis-
aldrinum, sem þurfa svo
mikið meira en aðrir,
vegna þess að þær missa
blóð, og þar með járn, við
tiðir.
Það þarf nefnilega litið
til, að jafnvægið raskist. t
venjulegri fæðu eiga að
vera 10-15 mlg daglega.
En við fáum aðeins 10-
15% eða að meðaltali 0,5-
1.0 mlg.
Við losum okkur við 0,5-
1,0 mlg daglega og konur
á frjósemisaldrinum
missa 1,0-1,5 mlg dag-
lega. Sem þýðir að þær
eru aðeins i jafnvægi, ef
þær tilheyra þeim
heppnu.
I Tennessee var það
uppgötvað, meðal 15.000
skólabarna, augljós járn-
vöntun hjá 40% þeirra.
Sem er álika hlutfall og
kom fram i sænskum
rannsóknum nýlega.
En það athyglisverð-
asta er þó, að af 576 börn-
um, sem fengu auka
skammt af járni, hvarf
blóðvöntun hjá 90%
þeirra.
Það getur verið nauð-
synlegt að gefa járn.
Það er einnig augljóst,
að teflonpönnur og mörg
önnur eldhúsáhöld, eins
ágæt og þau geta nú ver-
ið, auka hættuna á blóð-
vöntun hjá okkur og börn-
um okkar.
Það sama er um hin
ágætu plast — eða kopar-
rör, sem nú eru notuð
vatnslagnirnar hjá okkur.
Vatngegnum handpumpu
eða járnrör gaf daglegan
skammt af óhreinindum,
sem ekki vantar nú ein-
ungis i Bandarikjunum,
heldur viða annars stað-
ar. 1 hinni umræddu
sænsku rannsókn var
bent á sambærileg efni,
sem rnargir fengu nægi-
leg vitamin og járn úr, til
að uppfylla hina daglegu
þörf. ,
Knut Ekelund i Malm-
ey stjórnaði rannsókn
þessari og vöktu niður-
stöðurnar nokkra athygli.
Þar sem þetta hefur
ekki vakið athygli, er
sennilega þvi um að
kenna, að innan lækna-
stéttarinnar er I tizku að
finnast allt of mikið talað
um vitamin.
Samt sem áöur gat
Kurt Ekelund birt tölur,
sem hefðu fengiö okkur til
að þegja um stund, til að
hugsa okkur um.
Hvað snertir járnið
kom I ljós, að 87% kvenna
á frjósemisaldrinum
fengu minni skammt en
nam daglegri þörf. Og
rúmlega 40% þeirra
fengu minna en helming
daglegrar þarfar.
Konur borða það sama
og karlmenn, en þær
borða minna en þeir og fá
þess vegna minna af
járni. Enda sýndi rann-
sóknin að karlmenn fengu
meira járn i fæðu sinni.
En einmg missa konur
á frjósemisaldri svo mik-
ið við tiðir, og við þungun
til fóstursins, að yfir 40%
þeirra fær minna en þær
ættu að fá.
Það er vitað að járn-
óhreinindin koma í 'Stab
steinefnaíilfærslu, eða
réttara sagt komu i stað.
Vegna þess að þetta eru
óhreinindi sem við höfum
barizt gegn með góðum
árangri. Þau eru reyndar
ekki hin einu nothæfu
óhreinindi.
Þegar nýtt vin gerjast,
þegar vinberin eru kram-
in og innihald kersins
byrjar að súrna og bóla,
er það vegna óhreinna
gerfruma sem sitja utan
á vinberjahúðinu.
Einnig þegar við
bruggum öl, hefst gerjun
maltsins vegna óhreink-
unar af gerlum. Það eru
efnakljúfar þeirra sem
breyta sterkjunni I sykur,
sem gerjast svo. Siðan,
meðan sjálf gerjunin fer
fram, notum við sérstak
ar hreinræktaðar gersell-
ur.
A sama hátt og við not-
um nú hreinræktaða
efnakljúfa i stað náttúru
legra malt óhreininda,
gætum viö einnig komið
með eitthvað i staðinn
fyrir járnóhreinindin.
Það mætti t.d. setja
járn i hveiti eða vitamln-
töflur. Merkilegra þyrfti
það nú ekki að vera.
NÚ LEITAR SVISSNESKA LÚ6REGLAN VINA BAADER-MEINUOF HOPSINS
„1 gær tók lögreglan hús
á nokkrum andófssinnuð-
um borgurum i' ZUrich.
Sex heiðarlegar mann-
eskjur voru handteknar
vegna þessara pólitisku
aögerða. Efni ætlað tveim
pólitiskum timaritum var
tekið i vörzlu lögreglunn-
ar. Lögreglan hefur engan
áhuga á skoðanafrelsi.
Walder þingmaður, mun
i dag dreifa út til fjölmiðla
alls kyns hviksögum og
höfuðórum um svissneska
Tupamaros.
Við krefjumst geðrann-
sóknar á Walder þing-
manni, vegna ofsóknar-
brjálæðis. Sé hann með
fullum sönsum, verður að
taka hann fyrir dómstól-
ana, og ákæra hann fyrir
að æsa upp ibúana og fyrir
samsæri gegn svissnesku
lýðræði.
Þessi reiðiorð er að
finna á dreifibréfi sem
sent var út um ZLirich af 1
hinum vinstrisinnaða
Hydrahóp. Sá hópur er i
klemmu vegna þess að
lögreglan telur sig hafa
fundið tengsl milli hins
þýzka Baader-Meinhof
hóps og Sviss.
Samkvæmt þvi sem
Hans Walder, dómari i
undirréttinum i Zlirich,
I segir, en hann er mjög
1 óvinsæll af vinstrisinnum,
er hinn Svissneski Bándli-
strasse hópur sem telur
um 41 meðlim, með fjölda
afbrota á samvizkunni. Og
eru það morðtilraunir,
póstrán, aðstoð viö flótta
úr fangelsum, þjófnaði,
yfirhylmingar á umferða-
lagabrotum og ikveikjum
„kapitalista bilum”.
1 augum hinna ihald-
samari Svisslendinga er
það versta við hópinn þó
þaivað hann hefur komið
sér upp sérstöku vopna-
búri og hefur verið i
tengslum við anarkista-
hóp i Berlin og Baader-
Meinhof hópinn. Þeir eiga
einnig að hafa látið Andre-
as Baader hafa vopn.
Þar að auki eru tveir
hinna handteknu i tengsl-
um við öfga-hóp i Milano.
Ennþá er ekki vitað hvort
þar er um að ræða Feltri
nelli-hópinn, Sivrifar Neue
Zú'richer Zeitung.
Samkvæmt því sem lög-
reglan segir, hófust sam-
skipti þýzka og svissneska
hópsins i fyrra. Þá fengu
anarkistarnir i Berlin fjór-i
ar skambyssur með skot-
færum og stolinn bil.
Skreytingavopn.
Neue Zuricher Zeitung .
er með mynd þar sem sja"
má 16 vélbyssur og segir
blaðið að þær hafi einnig
átt að fara til Berlinar.
Þau komust þangað ekki
einfaldlega vegna þess að
lögreglan upprætti hópinn
áður.
Vopnin voru keypt i
Zurich, sem skreytinga-
vopn en gerð nothæf aftur.
Tveir Svisslendinganna
höfðu hitt Andreas Baader
i Frankfurt. Þar urðu þeir
sammála um að Sviss-
lendingarnir sköffuðu tæki
og var ákveðið að nota
nokkur simanúiner i
Frankfurt og Stuttgart þar
sem hægt væri að ná sam-
bandi.
Einn Svisslendinganna
gerði þrjá hálfsjálfvirka
rifla og 200 skot, sem
smyglað var til Þýzka-
lands. Þar á eftir var svo
sendur einn riffill ennþá, 4
skammbyssur skotfæri og
alls kyns sprengiefni. Sið-
ar var ákveðið að senda
vélbyssur, en úr þvi varð
ekki. Nokkrir úr sviss-
neska hópnum voru orðnir
þekktir hjá lögreglunni og
var þa ákveðið að senda
þá til Þýzkalands, þar sem
hægt væri að taka þá i
Baader-Meinhof hópinn,
en úr þvi varð heldur ekki.
Löereglan handtók með-
limina og fann m.a.
vopnabúr með 23 vélbyss-
um og alls kyns vopn önn-
ur. Skotfæralagerinn var
sérstaklega vel útbúinn,
og mátti finna þar fall-
byssukúlur.
Mál þetta hefur vakið
mikla athygli i Sviss og
sem stendur er lögreglan
að gera húsrannsóknir hjá
mörgum vinstrisinnum.
Brotnir á bak aftur.
Einn meðlimur Bandli-
strasse-hópsins var einnig
meðlimur Hydra-hópsins,
og búast forystumenn
Hydra að lögreglan reyni
að uppræta hópinn.
Þessar aðgerðir gegn
svissneskum andófssinn-
um er ekkert nýnæmi.
Þessar húsrannsóknir,
handtökur og upptaka
hluta, sem gerðar eru
undir kjörorðinu „lög og
regla”, byrjuðu á Italiu,
Þýzkalandi og Austurriki.
Þetta er framkvæmt i svo
miklum mæli og sliku of-
forsi, að leita verður aftur
til Þýzkalands á árunum
eftir 1930 til þess að finna
samlikingu, segja for-
svarsmenn Hydra-hóps-
ins.
6
Föstudagur. 28. júlí 1972
Föstudagur. 28. júlí 1972
7