Alþýðublaðið - 08.11.1972, Blaðsíða 2

HALFGEHOIIR
VÆRDARSVIPUR
A BLADAMAMNA
FUHDUNUM H)A
NIXON FORSETA
Frá þvi Richard M. Nixon tók
við embætti forseta Bandarikj-
anna heí'ur þess verið vandlega
gætt i Hvita husinu, að þaðan
fari aðeins valdar upplýsingar,
upplýsingar, sem koma Nixon
vei.
Iton Ziegler er blaðafulltrúi
forsetans og hans hlutverk er að
fæða bandarisku pressuna með
,,góðum fréttum”.
f tið Kennedys og Johnsons
var andrúmsloftið á blaða-
mannafundum i Hvitahúsinu
kimni blandið og óþvingað.
Nú er aðra sögu að segja. Þeir
eru nánast hundleiðinlegir að
mati þeirra, sem hafa haft það
starf með höndum i mörg ár að
fylgjast með fréttum frá Hvita
húsinu.
Auk þess hefur verið komiö
fyrir i blaðamannaherberginu
djúpum og þægilegum stólum,
þannig, að blaðamönnunum
hættir jafnvel til að sofna á
fundunum.
Ziegler reynir sem sagt að
selja góðar fréttir og forðast þvi
yfirleitt að tala um eða svara
spurningum, sem eru óþægileg-
ar forsetanum.
Skattar eru nokkuð, sem
vinna má kjósendur með á
kosningaári og þá sérstaklega,
þegar þvi er lofað, að þeir eigi
ekki að hækka. Þess vegna talar
Ronald Duck, eins og Ron
Ziegler er stundum kallaður,
mjög mikið um þá.
En þegar kemur að óþægileg-
um spurningum gætir hann þess
vel, að gleyma að svara þeim
eða að lofa að kanna málið fyrir
næsta fund. Þessi ,,könnun”
táknar raunverulega, að spurn-
ingunni verður aldrei svarað.
Þetta vita blaðamennirnir af
reynslunni.
Blaðamaður frá bandarisku
sjónvarpsstöðinni ABC hefur
þetta að segja um stöðu frétta-
mannsins i Hvita húsinu:
,,Núna hef ég „dekkað” Hvita
húsið i 12 ár. Og með hverjum
deginum, sem liðið hefur frá þvi
Nixon komst til valda, verðum
við sifellt meira einangraðir frá
þvi, sem er að gerast. Útvikkun
„blaðadeildarinnar” átti að
tákna betri aðstöðu fyrir frétta-
menn.
En i raun réttri táknaði það,
að við notum ekki lengur sömu
inngöngudyr og stjórnmála-
mennirnir, sem koma til
Nixons. Þannig höfum við ekki
lengur tækifæri til aö sjá þá
koma og fara, og rabba við þá á
leiðinni út. Með þessu förum við
á mis við öll óformlegu samtöl-
in, sem smám saman geta oröið
að mjög góðri frétt. Daglegir
blaðamannafundir gera ekki
sama gagn.
Ef maður er á annað borð
blaðamaður, fréttamaður, þá er
ekki hægt að kaupa mann með
betra kaffi og meira plássi. Við
erum hérna i leit að fréttum. En
það, sem við fáum eru fréttatil-
kynningar...
Þessi orð blaðamannsins frá
ABC eru i fullu samræmi við
skoðanir annarra blaðamanna,
sem ciga starfsvettvang i Hvita
húsinu.
t siðasta tölublaði bandariska
timaritsins Newsweek er mjög
athyglisverð grein, sem fjallar
m.a. um þetta efni. Hún er eftir
Bill Moyers, sem eitt sinn var
blaðafulltrúi Lyndons B. Johns-
son og titill greinarinnar er eitt-
hvað á þessa leið: Forsetinn,
sem lýnist i forsetaembættinu.
Ilugsunin á bak við titilinn er
sú, að Nixon hafi i baráttunni
lyrir kosningarnar i dag eigin-
lega ekkert haft sig i frammi og
raunar sé mjög erfitt að komast
i tæri við hann.
Þau fáu skipti, sem hann
kemur fram er i dýrum matar-
veizlum, sem efnt er til i sam-
bandi við góðgerðarstarfsemi. 1
þær er aðeins boðið rika fólkinu.
Á það er einnig bent, að mán-
uðir liði milli blaðamanna-
funda, sem hann kemur fram á.
Moyers segir:
Nixon hefur ekki rætt málin
beint við þjóðina. Hann hefur
látið undirtyllur gera það. Og
jafnvel á hinum fátiðu opinberu
íundum sem hann kemur á,
ræðir hann málin ekki persónu-
lega. Afstaða hans til mikil-
vægra mála er mótuð af nafn-
lausum starfsmönnum Hvita
hússins. Forsetinn forðast hið
erfiða en bráðnauðsynlega
verkefni að tala til fólksins af
heilum huga og hjarta.
Moyers segir, að ef til vill
kunni þetta að vera árangursrik
leið til að ná endurkosningu, en
þetta sé sigur skriffinnskunnar,
en ekki lýðræðis.
Könnun, sem nýlega var gerð
i Bandarikjunum sýnir vel af-
leiðingar þessarar stefnu for-
setans. Frá árinu 1964 hefur trú
bandarisku þjóðarinnar á stjórn
landsins minnkað um 20%.

■ i ii|

OG BLAÐAMENN ERU HUNDOANÆGÐIR
Það er erfitt fyrir forseta
Bandarikjanna að halda sam-
bandi við fólkið, en hann verður
að berjast við hindranirnar.
Forsetinn þarf ekki að hafa
áhyggjur af sömu hlutum og
venjulegt fólk. Ruslakörfurnar
hans eru hreinsaðar, simarnir
eru aldrei bilaðir, hann nýtur
beztu heilsugæzlu, sem hugsazt
getur og það er aldrei nokkur,
sem nær i leigubil á undan hon-
um. Umferðarhnútar, mengað
loft o.s.frv. eru hlutir, sem
snerta hann ekki persónulega.
Þessir hlutir móta ekki skoðanir
hans.
Moyers leggur mikla áherzlu
á það hversu forsetinn sé orðinn
fjarlægur fólkinu og leggur til
að Nixon hafi sama hátt á og
Abraham Lincoln forðum.
Hann neitaði að verða fangi á
skrifstofu sinni. Oft i viku lét
hann opna Hvita húsið fyrir al-
menningi og hver sem vildi gat
borið fram óskir sinar við for-
setann á skrifstofu hans.
Þannig reyndi Abraham
Lincoln að halda nánu sam-
bandi við fólkið og með þessu
móti fékk hann vitneskju um
óskir fólksins. Á okkar timum
eru gerðar skoðanakannanir.
En Moyers bendir réttilega á,
að skoðanakannanir fjalli um
fólk sem einingar, flokka og
prósentutölur. Það, sem eigi að
gera sé að opna Hvita húsið.
Forsetinn eigi ekki að vera i fel-
um þar.
Reyndar bendir hann á, að
Nixon þurfi ekki að leita svo
langt aftur i timann til þess að
leita sér fyrirmyndar. Hann
þurfi aðeins að lesa mjög góða
ræðu, sem hann flutti sjálfur i
kosningunum 1968. Þar hafi
hann boðað „opið forsetaem-
bætti”. Það reyndust þó bara
orðin tóm.
HAPPDRÆTTI HÁSKÓLA ÍSLANDS 11. flokkur 4 á 1.000.000 kr. 4 á 200.000 kr. 4.000.000 kr. 800.000 kr.
Á föstudag verður dregið i 11. flokki. 5.100 vinningar að fjárhæð 32.320.000 kr. 340 á 10.000 kr. 4.744 á 5.000 kr. Aukavinningar: 3.400.000 kr. 23.720.000 kr.
Á morgun er seinasti endurnýjunardagurinn. 8 á 50.000 kr. 400.000 kr. 1
I Happdrætti H&skóla tsiands 5.100 J
©
Miövikudagur 8. nóvember 1972