Alþýðublaðið - 16.01.1922, Side 2

a
amir gari sér leik að þvf, að þrælka
caeaaira eins og þeir geta. Til
dæmis skal eg nefnð, að núna í
desembermáncði var cg og allir
hinir hásetarnir þráfaldlega ka!l
aðir upp á þilfar til þess að kasta
vörpunni, sem er 3 til 4 manna
verk, og hvað eftir annað var
einásta handtakið, sem eg gerði,
að krækja krók úr forhlera! En
margir af hásetunum gerðu ekki
annað en horfa á hina — þeir
komuit blátt áfram ekki að".
Hvað segja lesendur Alþýðu
blaðsins um þetta ? Finst þeim
vanþörf á vökulögunum?
Drgr.
6orki nm bolsivismau.
Sem kunnugt er, var hinn
heimsfrægi rússneski rithöfundur,
Maxitn Gorki á ferðalagi um
nokkurn hluta Evrópu fyrir nýj
árið. Hann veitir forstöðu bóka
útgáfu rússneska soyjetlýðveidisins
og hefir unnið ósleytilega að því,
að breiða út góðar bækur meðal
rúsneskrar alþýðu.
í blaðinu „Berliner Börsen
Curier" er tekið upp viðtal við
Gorki eftir sænska blaðinu .Dagens
Nyheter". Verst hann þar allra
frétta um pólitík, en segir frá
hungursástandinu i Rússlandi. Tel-
ur hann hungursneyðina ægilega
og hjálp þá, sem kornið hefir frá
útlöndum, sem dropa í hafið.
Framkvæmd á tillögum Hoovers
segir hann óhugsandi. En þegar
fréttaritarinn spyr hann:
Og þrátt fyrir þetta er bolsi-
visminn í Rússlandi sterkur?"
Svarar Gorki:
.Bolsivisminn er öflugur sakir
þess, að hann er ekki einungis
hugsun, heldur voldugur, lifandi
máttur með stinnum vöðvum og
vörmu lífsblóði. Nú er ekki fram-
ar til í Rússlandi nein andstaða
gegn bolsivismannm — blátt áfram
vegna þess, að hvert barn veit,
að einungis hinn öflugasti getur
ríkt. Og bolsivisminn er 'öfiugasti
valdgjafinn í Rússlandi nútímans
og mun verða það framvegis.
Rússland þarfnast stórkostlegrar
hreinsunar og Rúsiland hefir tekið
inn þetta lif. Bolsevisminn er vel
gerningur fyrir þjóðina, því að
ALÞYÐUBLAÐlÐ
hann hefir valdið þvf, að þessi
hreinsun gat farið rœkilega fram
Alt. er að rekja ti! þess, að
bœndurnir eru hinir sónnu vald
haýar. Þar við bætist ,að bolsi-
visminn hefir með sér alia mestu
leiðtogana, alla hæfustu skipulags
mennjna, alla áhrifamestu ræðu-
mennina. Alt þetta starfar saman
að þv/, að veita bolsivismanum í
Rússkndi valdstöðu, sem er óbif
anleg." (Leturbreytingar Þýzkuna-
ar).
Býflugnr.
Flestir hafa heyrt getið um
býflugur, en færri hafa séð þær,
jafnvel ekki þeir sem árum samau
hafa dvalið erlendis.
Býflugur hafa ekki enn þá verið
fluttar tll landsins, það er að sagja
hunangs býflugan (æpis mellifica),
sem er minsta „húsdýrið", sem
mennirnir nota. En hér á landi
eru randaflugur, sem eru skyldar
hunangs býflugunni. — Þær safna
einnig hunangi, en nothæft verð-
ur það ekki. Þó hefir verið reynd
randaflugurækt etlendis, en i öðr-
um tilgangi.
Hunangs býflugan er komin
sunnan úr löndum. í Mið- og
Norður-Evrópu þrífst hún ekki
nema íyrir aðstoð mannanna. —
Hún finnur ekki húzakynni í nátt-
úrunni nógu hlý til þess að lifa
í yfir veturinn, en þessi húsakynni
leggur maðurinn henni til. Þessi
húsakynni voru áður ævinlega
fléttuð strákúpa, en nú þykir ekki
brúklegt annað en lítil tréhús,
sem býfiugnaeigandinn getur tekið
úr, eða fært til í eftir vild, vax-
skildi þá er býflugurnar búa til,
og gert það án þess að raska
býflugnabúinu nokkuð er geti talist.
í gömlu búunum — kúpunum —
voru býflugurnar vanalega drepn-
ar á haustin á brennisteinsreyk,
nema í fáum kúpum, sem settar
voru á vetur, en það var mjög
óhagkvæmt eins og skiljanlegt er,
að drepa þannig niður bústofninn.
Svo þurfti lika að eyðileggja búið
til þess, að ná úr því hunanginu,
sem einnig er mjög óhagkvæmt,
því þó vax sé vel borgað, þá er
hunangið, sem býflugurnar eyða
við tilbúning þess margfalt meira
virði. Það var við lika skynsam-
Icgt eins og það, að friða selintc
við kxárósana, sem þó er gert.
Hunangið er aðalfæða býflugn-
anna. Þær safna því í blómum,
eða réttara sagt, þær safna safa
í blómura, og búa til hunang úr
honum. Vaxið framleiða þær sjálf
ar með likama sínum.
Hunang er mjög Ijúflfengt, an-
þó mjög mismunandi á bragðið,
eftir því úr hvaða blómum það
aðallega er. Eins eru hinar ýmsu
tegundir blóma mjög misjafnlega
rikar af hunangi. Smárinn er mjög
góð hunangsjurt. Forfeður okkar
í Noregi gerðu Ijúflfengan drykk
úr hunangi og kölluðu mjöð, en
fengu sjáifsagt hunangið aðallega
handan yfir Eystrasalt. Rúsiar
kalla hunangið enn ( dag mjot.
Býfiugurnar liggja ekki f dái á
veturna eins og flest önnur skor—
dýr, en þær hafa hægt um sig.
kreppa sig saman á tiltölulega
iitlum stað í búinu, óg eru að
mestu hreyfingarlausar allan sólar-
hringinn, éta bunang sér til við-
urværis, sem þær taka úr smá-
klefunum á vaxrkjöldunum í bú-
ihu, en þvf hafa þær safnað yfir
sumarið.
Býflugurnar þola ekki írost,
samt munu þær geta lifað hér á-
landi, þar eð þær lifa f löndum*,
þar sem mikið er kaldara á vetr-
um en hér, til dæmis f Kanada
og í Rússlandi. En þó kalt sé úti,
er hlýtt inni hjá býflugunum. Hús
þeirra er haft vel þétt, en sjálfar
hlýja þær það upp með iíkams-
hita sínum, eins og fólkið gömlu
baðstofurnar. Þvf þó býðugurnar
teljist til þeirra dýra, sem kalt
blóð hafa, þá framleiða þær eins
mikinn hita, miðað við likams-'
þunga sinn eins og spendýrir. Og
þó það sé ekki mikill hiti, sem
hver býfluga Ieggur til, þá safn-
ast þegar saman kemur, þvf f
svona meðal stóru býflugnabúi eru
yfir veturinn um það bii 20 þús-
und býflugurl
Býfiugnabúið er haft opið ailan
veturinn, en Iftið er opið haft.
Þær vantar æfinlega vatn á vetrin.
og eru að smá-senda út eftir vatni.
Það er að segja, þær senda eng-
ann, þvf f býflugnabúinu skipar
enginn öðrum. En þegar eiahver
býfiugan verður var við, að vatn
vantar, þá fer hún út að sækja
það, ef veðrið er fært. Vatnið ber
I