Alþýðublaðið - 13.05.1976, Blaðsíða 11

assf-
ið
Fimmtudagur 13. maí 1976.
Hvar er viröing fólks fyrir réttum tima? Engum tveim opinberum klukkum ber saman — og allar
áætlanir viröast miöast viö þá sem mæta of seint. Hinum er hegnt, sem eru stundvisir.
i fjórar vikur frá þvi að Green-
wood kom út. Hvaö helduröu, aö
hann borgi lengi?”
„Þangaö til hann reddar þyrl-
unni,” sagöi Kelp.
„Ef hanngetur þaö þá. Kannski
nær hannhvergi I þyrlu. Hann var
ekki beiniinis hress, þegar hann
borgaöi mér i siöustu viku.”
Dortmunder fékk sér drjúgan
viskisopa. „Og ég skal segja þér
annaösagöi hann. „Ég hef enga
trú á þessu fyrirtæki. Ég er aö
leita mér aö einh verju ööru. Ég er
búinn aö gefa í skyn, aö ég sé laus
og liöugur. Demantsviöbjóöurinn
má fara til helvitis fyrir mér, ef
eitthvaö annaö kemur upp.”
„Þar er ég sammála,” sagöi
Kelp. „Hvers vegna heldui öu, aö
viö Greenwood séum aö skrapa
saman peninga eftir öllu Seventh
Avenue? ? En ég held, aö Iko klári
þaö.”
„Þaöheldégekki,”sagði Ðort-
munder.
Kelp glotti. „Eigum viö aö
veöja?”
Dortmunder staröi á hann.
„Af hverju sendiröu ekki eftir
Greenwood, svo aö ég geti veðjað
viö ykkur báöa?”
Kelp var sakleysislegur á svip-
inn. „Ekki svona fúU,” sagöi
hann. „Ég var bara aö striöa
þér.”
Dortmunder tæmdi glasið.
„Ég veit þaö,” sagöi hann.
„Nenniröu aö blanda aftur fyrir
mig? ”
„Auövitaö.” Ke^> gekk til Dort-
munders, tók viö glasinu hans og
siminn hringdi.
„Þetta er Iko,” sagði Kelp
glóttandi og fór fram i eldhús.
Dortmunder svaraöi i simann
og rödd Ikos sagöi:
„Ég hef hana.”
„Djöfullinn sjálfur!” sagöi
Dortmunder.
5. kafli.
Fjólublái Lincoln-inn meö lækna-
merkinu ók hægt áleiðis milh
löngu, lágu vörugeymslanna viö
höfnina i Newark. Sólin var að
setjast og skuggarnir voru langir
á mannlausum götunum. I dag
var þriðjudagurinn 15. ágústi
sólaruppkoma var ellefu minútur
yfir fimm um morguninn og sól-
setur tvær minútur i sjö aö kvöldi.
Klukkan var hálf sjö.
Murch, sem sat undir stýri,
blindaöistaf endurskini sólarinn-
ar í bakspeglinum. Hann snéri
honum og sólin varð aö gullleitri
kúlu I olivugrænu mistri og sagöi
fýlulega: „Hver i skrattanum er
þetta?”
„Við erum alveg að koma,”
sagöi Kelp.Hann sat viö hliöina á
Murch með vélrituö fyrirmæli i
hendinm. Hinir þrlr voru i bak-
sætinu, Dortmunder til hægri,
Chefwick I miöjunni og Green-
wood til vinstri. Þeir voru allir
i komnir aftur I varðmannafötin,
fötin, sem minntu svo mjög á lög-
regluþjónsbúning og þeir höföu
veriö I á Colisemn. Murch, sem
ekki átti slikan einkennisbúning
var klæddur i vörubiistjórajakka
meö tilsvarandi derhúfu. Þó aö
hlýtt væri i veöri úti geröi loft-
kælingin inni i bilnum þaö að
jakka- eg húfuveöri.
„Snúöu þarna, ” sagöi Kelp tíg
benti.
Murch hristi höfuöiö fyrirlit-
lega. „Hvaða leiö? ” spuröi hann
meö uppgeröar þolinmæöi.
„Til vinstri,” sagði Kelp.
„Sagöi égþaö ekki?”
„Takk,” sagði Murch. „Nei, þú
gerir þaö ekki.”
Murch beygði til vinstri inn á
mjóan, malbikaöan stig milli
tveggja geymsluhúsa. Hér var
þegar komið rökkur, en sólin
varpaöi appelsinulitum bjarma á
kassastaflann viö enda stigsins.
Murch lét þann fjólubláa hlykkj
ast fram hjá kössunum og út á
torg, sem var á allar hliöar um-
kringt vörugeymslum. Malbikiö
var eins og mjó rönd meðfram
vörugeymslunum eins og rammi
um mynd, en myndin sjálf var aö-
eins stór, flatur ferhyrningur
þakinn illgresi. A miöju torginu
stóö þyrlan.
„Hún er stór,” sagöi Kelp.
Rödd hans var þrungin
lotmngu.
Þyrlan virtist risastór þarna al-
ein. Hún var máluö leiðinda
grængráum lit, haföi ávalt gler-
nef, litla hliöarglugga og
snúningsvængi, sem minntu á
þvottagrind.
Murch ók bilnum yfir ójafnt
torgiö og nam staðar við þyrluna.
Hún virtist ekki jafnstór svona
nálægt. Þeir sáu, aö hún var aö-
eins h'tið eitt hærri en maður og
ekki mikiö lengri en fjólublái
Lincoln-inn. Hingaö og þangaö á
skrokknum voru ferhyrningar
eöa þrihyrningar úr svörtu lím-
bandi til aö leyna merkjum eöa
tölum.
Þeir fóru allir út úr svölum
bflnum og út i hinn hlýja heim, og
Murch néri saman höndunum og
brosti til vélarinnar. „Þessi getur
tekiö til fótanna,” sagöi hann.
Dortmunder datt ýmislegt i
hug, og hann spuröi: „Hefuröu
ekki flegiö svona vél áður?”
„Ég var búin aðsegja ykkur, aö
ég get stjórnaö hvaöa vél sem
er,” sagöi Murch.
„Já, sagöi Dortmunder. „Ég
man, aö þú sagðir það.”
„Einmitt,” sagöi Murch og hélt
áfram aö brosa til þyrlunnar.
„Þú getur ekiölivaöa bil, sem
er,” sagöi Dortmunder,” en
spurningin er sú, hvort þú hafir
nokkru sinni flogiö þyrlu?”
„Láttu eins og þú heyrir þetta
ekki,” sagöi Kelp viö Murch.
„Ég vil ekki vita svarið, og
hann vill þaö ekki heldur. núna.
Komdu, viö skulum hlaöa hana.”
„O.K.,” sagöi Murch, en Dort-
munder hristi hægt höfuðið.
Murch fór og opnaöi farangurs-
DÆGRADVÖL
11
Skáfc
4. KLOVAN—HUSEINOV
Moskva 1972
LM Ri
i m ö M il
XB
IA ”

og svo
var það
þessi
i. ?
KOMBÍNERIÐ
Lausn •' annars staöar
á siðunnj.
Brridge
Ljósið sem hvarf
Flestum spilurum þykir efni-
legt, aö fá alla ásana á hendi og
auk þess sterkan fimmlit. Þetta
á ekki sizt viö ef makker vekur
— en punktarnir segja nú ekki
allt. Spiliö i dag:
. Noröur
• AKG94
▼ Á872
♦' A
*|A103
ungu stúlkuna sem var
að koma út úr kjörbúð með
heljarstórann poka fullan
af appelslnum, en var þá
svo óheppin að pokinn
rifnaði. Og þar sem hún
bograði við aö tina upp
ávextina bar að ungan
mann sem spurði.
„Rifnaði pokinn”?
„Nei,” svaraði stúlkan
fokill, „mér finnst bara svo
gaman að rúlla þeim
heim”.
. Vestur
• 6
^5
♦ DG1086
* D98642
/
Austur
▲ D103
V 109
♦ 975432
♦ 75
. Suður
♦ 8752
▼ 'KDG643
♦ 'K
*.KG
Sagnirnar
gengu:
Suður Vestur Noröur Austur
lhj 2grönd 7hj Pass
Pass Pass.
Hér var ekki verið aö þæfa
máliö og vissulega er Noröri
vorkunn, þó hann reyni al-
slemmu. Eins og spilin bera
meö sér er þrátt fyrir allt engin
alslemma til i spilunum, þó
örugg hálfslemma sé i spaöa,
hjarta og velslarkandi i grandi.
Vestur sló út tiguldrottningu, og
spiliö var einfalt. Þar sem
spaöadrottning lá þriöja i Austri
var óverjandi einn niöur. Svo
fór um sjóferö þá.
/»/?/?/? T/LK/
Jl
E/NN
STfíOK
VÉL.
KfíPP
NÓ&UR
KEmfí
KVEN
EuGl
HfíTTf\
KIEÐ
tölu
Rosk
SráTT
SKRIF
IR
ffíYNT
KNÆPA
PWÖ/
/pó'at
BREC,Þ
ToluP
LE/K
SKJfíL
FTfí
Hucdu
m'b/
fór um sjóferö þá.
• — crT\
LK/C/L.ORÐ = DROS
SKÁKIAUSN
4. KLOVAN—HUSEINOV
1. e6! Sd6 II. . . fe6!?J 2. #f7
®h7 3. #g6 ®h8 4. e7 gd8 5.
e8& ge8 6. #e8 «>h7 7. #e4 &h8
8. #b7 <S>h7 9. #c6 <J>h8 10. g4!
®>h7 II. >a-g6 i®>h8 12. #e6!®>h7
13. b4! +— cb4 (13... ■@'a4 14.
•#e4 <J>h8 15. bc5 + — ] 14. #f5
#f5 15. gf5 <S>g8 (15... ba3 16.
c5+ — J 16. ab4 <$>f7 17. b5 ab5
18. cb5 1:0 (JudovUJ

... *ktu. ut • ^antinn og lofaöu mér að siá
okuskirteiniö. 1
Finnið fimm atriði
Rissteikningarnar hér að ofan eru frábrugðnar
hvor annarri i fimm atriðum. Getið þið fundið
þessi fimrp atriði?