Alþýðublaðið - 03.09.1976, Blaðsíða 14

Föstudagur 3. september 1976 iSSS■
FRETTA-
GETRAUN
. . - 'M fm ffm

œ&L

1. Hver er maðurinn?
2. Sverrisbraut á Kjalarnesi var
opnuð fyrir skömmu, hver var
kostnaðurinn við þetta mann-
virki?
3. Hver er simi slysavarðstof-
unnar?
4 Hvað tekur langan tima að
fullþjálfa starfsfólk hjá skatt-
stofunni?
5. Hvert verður jólaleikrit bjóð-
leikhússins?
6. Fyrsta götuljósið i Reykjavik
var tendrað fyrir 100 árum,
hvar stóð það?
7. Hverjir eru umsjónarmenn
útvarpsþáttarins Nasasjón?
8. Hvert er miðaverð á venju-
legar sýningar i Þjóðleikhús-
inu?
9. Hver skrifaði leiðara Alþýðu-
blaðsins i gær?
10. Hvervar efstur á Reykjavik-
urskákmótinu eftir 7 umferðir?
ÞAÐ ER HÆGT AÐ GRÆÐA Á
GÖMLUM SKÓLABÓKUM
Æ fleiri eru nú að kom-
ast að þvi, að gamlar og
notaðar skólabækur geta
fært gróða í aðra hönd -
bæði þeim sem kaupir
þær og þeim sem selur.
Þessi siður hefur við-
gengizt í mörgum fram-
haldsskólum hérlendis
um áraraðir. Fyrir
skömmu rákumst við á
viðtal við norskan
bóksala sem hefur nú sett
upp sérstaka deild í
verzlun sinni, þar sem
einungis fást notaðar
skólabækur.
„Við kaupum gamlar bækur
fyrir þriðjung þess verðs er
fengist fyrir nýjar bækur og
seljum þær siöan fyrir tvo-
þriðju hluta þessa verðs. Verð
bókanna er fastákveðið og ekki
tekið tillit til ástands þeirra.
bað skiptir heldur ekki neinu
máli þó búið sé að skrifa i bæk-
urnar og strika undir setningar.
Margir vilja lika heldur fá bæk-
ur með glósum og athugasemd-
um fyrri eiganda. Við setjutn
aðeins það skilyrði að bækurnar
séu læsilegar. Bækur, sem bera
þess greinilega merki aö þær
hafi verið lesnar við matboröiö,
eru ekki keyptar. Bækurnar
mega vera slitnar, en lesandinn
á ekki að eiga það á hættu að
finna spægipylsusneiðar á milli
siðnanna.”
Bóksali þessi hefur keypt
bækur i allt sumar. Segir hann
marga losa sig við bækur sinar
strax eftir vorprófin, en margir
koma einnig þegar sumarfriinu
lýkur. Hann telur það
aðallega vera skort á vasapen-
ingum, sem ýtir á eftir nemend-
um með að selja bækur sinar.
„Það er þó ekki hægt að koma
með allar skólabækur til okkar.
A hverju ári eiga sér stað breyt-
ingar á námsefni skólanna og
við verðum að fylgjast með þvi.
Við getum hvorki keypt né selt
kennslubækur, sem ekki eru
lengur lesnar eða orðnar eru úr-
eltar.
Bókaforði okkar nær til flest-
allra stiga skólakerfisins. Mest
erum við þó með bækur fyrir
hina hefðbundnu gagnfræða,
mið-, og menntaskóla. Við-
skiptin aukast frá ári til árs og i
fyrra mynduðust oft langar bið-
raðir. 1 ár höfum við fjölgað
starfsfólki til þess að viðskiptin
gangi greiðar. En það má þó
alltaf búast við mikilli ös fyrstu
dagana, þvi nemendur fá allir
bókalistana sina á sama tima.
Oátan
jHI % 3 [béb’I
A
B 3
C 0
D
1 ■ 0
E
F 0
1 H
G
A: góðmálmur B: óþéttC: mori
D: hálendingur E: baunin F:
tónn G: geta um 1: reiknings-
merki 2: listamann 3: keyri 4:
hreini 5: árásin 6: lá: agnir 6 ló:
iðulega 7 lá: mátt 7 ló: óviss 8:
ögn 9 lá: gelt 9 ló: 2 eins 10:
fleyta
CwXr ueuiunx 01
inpupjQ PRPðuag '6
jnupj5| oooi ‘8
uoss|pdjn9|S J|u9ia
ujpfg 9o uossuijejotj íujy i
(!)æj|sei|uea)
euniptajqejeijea ubqou jijí j -9
uossupjajg
qjabo JRja ‘QiQHM eupno £
JP £•»
OOZ18 ‘8
buojij upf[jiiu JE z
UOSSJ|OUn>l JIJJ9AS I
:JQa s
FRAMHALPSSAGAN
kipptistvið, þvi að gusturinn var
ekki rakur vetrarkaldii Washing-
ton. Hann var mildur og bar með
sér liljuilm; ilmur aprilnætur,
sem var fyrir tveim öldum.
10. kafli
„Kaliaðu á hann^Ruth!”
Röddin kom úr fjarska. Ruth
hristi höfuðið, þvi að hlýr blærinn
strauk um augnalok hennar.
Liljuilmurinn var höfgur i her-
berginu.
„Kallaðu á hann. Nefndu nafn
hans. Ruth! Hjálpaðu mér.”
Röddin nálgaðist. Hún þekkti
hana. betta var karlmannsrödd.
Gusturinn blés og næddi um
Korndu
heim,
Ammí
Höfundur:
Barbara Michaels
Þýðandi:
Ingibjörg Jónsdóttir
vanga hennar. Hann var kaldur
og regndropar feyktust með.
Ruth opnaði augun.
Hún leit beint á Bruce, sem stóð
og sveigðist fram og aftur á
óstöðugum fótunum, gráfölur i
framan, enaugu hans störðu beint
á hitt andlitið eins og augnaráðið
eitt héldi honum upp. Svo gekk
þessi risavera eitt skref fram, og
Bruce lyfti hægri hendinni. Enn
rann blóð úr skurðunum á henni;
blóðidrifnir fingurnir héldu
þéttingsfast um skörunginn.
„Kallaður i hann, Ruth, vittu,
hvort hann heyrir ekki i þér...Ég
vil ekki drepa hann...”
Um leið og Hinn gekk aftur eitt
skref, hörfaði Bruce undan og leit
hræðslulega um öxl sér. Hann gat
ekki hörfað öllu lengur. Bak við
hann var lokaður glugginn og
Sara, sem lá eins og liðið lik við
vegginn.
, J’at”, sagði Ruth. „Pat, það er
ég, Ruth. Heyrirðu til min?”
Andartak fannst henni
axlaburðurinn breytast. En að-
eins andartak.
„Pat — elskan min. Heyrðu
mig, Pat...”
„Það er ekki til neins,” sagði
Bruce. „Farðu frá, Ruth. Það er
jafnsterkt og uxi. Það þekkir þig
ekki... Guð minn góður!”
Siðustu orðin voru likt og stuna,
þvi að Það geta hreyft sig hraðar
núna. Og það var Bruce, sem
brást. Hægri hönd hans hófst á
loft og seig með skörunginn reiðu-
búinn til að falla á rautt höfuð
Pats, en hikaði, gat það ekki... og
Það stökk.
Þeir féllu báðir á gólfið. Bruce
rotaðist um leið og hann datt á
hnakkann. Hann lá kyrr meö
lokuö augu og hafði misst
skörunginn, en þreklegir
fingurnir gripu um nakinn háls
hans og kreistu.
Ruth stóð svo nálægt, að hún sá
rauðgullin likhárin á hand-
leggjunum og hún sá meðan
vangarBruceogennibreyttust úr
hvitu i rautt og dökkrautt.
Alltaf siðar átti hún eftir að
velta þvi fyrir sér, hvaða vilji
stýrði hönd hennar — blind
heppni eða ómeðvituð vitneskja
— eða eitthvað annað. Það, sem
hún tók upp var nægilega þungt til
að rota og nauðsynin stjórnaöi
stefnunni. En þetta geröistog þvi
gat hún aldrei gleymt. Um leiö og
Bókin féll úr hönd hennar reisti
álútur likaminn á gólfinu sig og
lyfti krepptum höndunum til að
ógna eða mótmæla, en andlit Þess
leit á Bókina. Varir bess
opnuðust til að urra og stór Bókin
lenti beint framan i Það, huldi
andlit Þess andartak og féll siðan
á bringuBruce. Það féll einnig yf-
ir likama drengsins, en ekki fyrr
en Ruth hafði komið auga á
svipinn, og skilið, aö nú sá hún
aftur það andlit, sem hún þekkti
andlit manns, sem nú var
meðvitundarlaus.
Hún þaut að gluggunum og
opnaði krækjumar og vindurinn
nauðaði ákaft inn um gluggann.
Hún heyrði Söru stynja, þegar
regndroparnir féllu á hana, en
hún mátti ekki vera að þvi að
hugsa um litið særða. Pat lá á
grúfu á gólfinu meö framréttar
hendur. Hún tók undir handlegg-
ina á honum og tosaði. Ekkert
gerðist, hann var of þungur fyrir
hana.
Ruth stundi. Hún var að koma
honum út áður en hann vaknaði
og meiri átök myndu kannski
vekja hann.
Hún heyrði Söru stynja og leit
við. Sara var staðin upp og starði
stóreyg á Bruce. Drengurinn var
aftur orðinn hvitur en förin eftir
fingur og neglur Pats sáust enn á
hálsi hans. Það var ekki hægt að
nota hann til neins strax, hugsaði
Ruth köld. Hún tók i hárlokk af
Söru.
,,Það er allt i lagi með hann, en
þú verður að h jálpa mér að koma
Pat út áður en hann vaknar,”
sagði hún.
Sara leit þjáningaraugum á
Bruce, en hlýddi.
Þeim tókst að drösla Pat að
gluggunum, en þá áttaði Sara sig.
„Hannfær lungnabólgu,” sagði
hún og tennurnar glömruðu i
munni hennar. „Og það er
þriggja metra fall niður I rósa-
runnana. Þú getur ekki, Ruth...”
„Vi'st get ég það.” Pat var
byrjaður að bæra á sér. óttinn
veitti Ruth krafta til að ýta hon-
um upp á brúnina og var það eitt
gott stuð og hann datt.
Hún heyrði á hljóöinu að hann
hafði lent illa. Hún snéri sér að
Söru og tók um axlirnar á henni.
„Ot meðþig,” sagðihún og ýtti.
Hún beið ekki eftir þvi að sjá,
hvað gerðist, heldur snéri sér að
Bruce. Hún kraup á kné við hlið
>hans, en hún var ekki að hugsa
um drenginn.Þaðvar skörungur-
inn, sem hún hafði augastaö á.
Hún yrði að nota hann, ef Pat
reyndi að klifra inn um gluggann.
Hljóðin fyrir utan gluggann
hresstu hana. öskur og óhljóð, já,.
en þetta varPat, vakandi og hann
sjálfur.
Skörungurinn var slimkenndur
af blóði, enda var ljótt að sjá
höndina á Bruce. Hún hafði ekki
fengið sjálfa sig til að llta á hann,
þvi að þrátt fyrir fullyröingar
hennar við Söru, var hún hrædd
KOSTABOÐ
á kjarapöllum
KJÖT & FISKUR
Breiðholti
Simi 71201) — 74201
TROLOFUNARHRINGA
^3fól)*umesltífS0on
UmiBnUtgi 30
feimi 19 209
DÚflA
Síðumúla 23
/ími 04200
ZR-a-jf-h-JUL
Heimiliseldavélar,
6 litir - 5 gerðir
Yfir 40 ára reynsla
Rafha við Óðinstorg
Sfmar 25322 og 10322
Birgir Thorberg
málarameistari
sími 11463
önnumsfalla
málningarvinnu
— úti og inni —
gerum upp gömul húsgögn