Alþýðublaðið - 23.03.1977, Blaðsíða 11
AAiðvikudagur 23. marz 1977
11
SAMLOKUÞÁTTUR
Ekki er allt sem
sýnist. Fyrirtæki eitt
hefur nýlega sett á
markað brauðsamlok-
ur, i fínum plast-
umbúðum og kostar
samloka eins og sést á
myndunum hér með kr.
255 i verslunum.
Þegar innihaldiö er I umbtið-
um sinum á biiöarboröinu er
þaö hiö girnilegasta og bendir
þaö sem menn sjá i þverskurði
sneiöarinnar eindregiö til þess
aö á milli sneiöarhelminganna
sé aö finna heilu lögin af alls
kyns grænmeti og finerii. En
þegar aö er gáö er ekki alveg
eins mikiö i framleiösluna lagt
og sýnist. Eins og önnur myndin
ber greinilega meö sér, er
nokkrum tægjum af grænmeti
raöaö snyrtiiega út viö brún
.....fcn svona ieit sama samloka út þegar hún haföi verlð krufln I rannsóknarskyni, glæsilelkinn yfir
henni hefur heldur dofnaö!
Svona leit samlokan út á búðarborðinu: ostur, skinka og ósköpin ÖU
af grænmeti — „agaiega lekkert” sagði afgreiöslustúlkan.........
brauösneiöarinnar, þannig aö
svo viröist sem þessi
þverskuröur sýni mynd af sam-
lokunni eins og hún sé l raun og
veru. Þetta eru liklega fullkom-
lega eðlileg og lögleg brögö i
„frjálsu samkeppninni”, en ein-
hvern tima hefði svona nokkuö
veriö kallað prettir.
—ARH
F ramhaldssagan
eftir JAN TEMPEST
F órnar-
lambið
en daöur viö aörar var einn liöur-
inn I kælingunni, en nú óskaöi
hann, aö hann heföi sleppt þvi.
Drúsilla leit hann ekki ásökunar-
augum. Hún var aö horfa á
fallega, japanska krianþemó-
um... en grannur, óþroskaöur
likaminn var stifur og óeölilega
spenntur.
— Jæja? sagöi hann stuttur i
spuna. — Hefuröu ekkert aö
segja?
— Um hvaö?
— Aö þú sért reiö yfir aö ég
daöraöi viö Daphne. Hvers vegna
hlustaröu ekki á frænkur minar?
Þær hafa sagt þér, aö ég sé si-
daðrandi viö fallégar 'stúlkur....
Nú leit Drúsilla ákveöin á hann
eins og hún væri aö reyna aö lesa
hugsanir hans. Sebastian leit
undan, þvi aö honum fannst hann
svo ómerkilegur. Hvers vegna
hagaði hún sér ekki eins og allar
aörar og skammaöi hann? Hann
varö taugaóstyrkur, þegar hún
þagöi, og ailt i einu langaöi hann
mest til aö faöma hana aö sér og
fullvissa hana um, aö honum væri
alveg sama um Daphne, en hann
neyddi sjáifan sig til aö standa
kyrran. Hann varö aö losna viö
Drúsillu. Þaö var rangt gagnvart
henni aö draga þessa trúlofun á
langinn. — Þaö er bezt fyrir þig
aö losna viö mig, Drú, sagöi hann
hranalega. — Ég yröi versti eig-
inmaöurfveröldinni.Eins ogEva
sagði: Þú mættir aldrei sleppa
mér úr augsýn.
— En ég treystí þér, Sebastfan!
— Þá ertu fiíl! Ég kyssti
Daphne rétt áöur en þiö komuö.
Hvaö segiröu viö þvi?
— Ég geri ráö fyrir, aö hún hafi
ætlazt til þess?
— Hvaö um þaö? Viltu vera
trúlofuö manni, sem kyssir aörar
stúlkur? spuröi Sebastian þreytu-
lega. Honum til mikillar undrun-
ar brosti hún.
— Fyrirgefðu Sebastian, en
þetta er ekki til neins, sagöi hún
rólega. — Ég veit, aö þú ert aö
reyna aö gera mig þreytta á þér,
og ég veit lika ástæöuna fyrir þvi.
— Ha? Sebastian leit tómlega á
hana og blóðroönaði. Drúsilla
settist i sætiö, sem Daphne haföi
setiö i áöur og lagöi hönd sina á
hönd Sebastians: — Ég veit, hvaö
þaö er andstyggilegt fyrir þig,
elskan, aö allir tala viö þig um
peningana mina, en reyndu aö
þola þaö min vegna, sagöi hún
biðjandi. — Þaö særir mig alveg
jafnmikiö og þig.
Hvilik stúlka! hugsaöi
Sebastian þungbrýnn. Það var
sama, hvaö hann geröi, alltaf
fann hún einhverja jákvæöa skýr-
ingu. Nú sagöi hann feimnislega:
— Ég vil ekki, aö þú sért særö,
Drú. Hvers vegna slitum viö
þessu ekki?
— Vegna þess aö þaö er meira
viröi en lætin og erfiöleikarnir.
Vegna þess aö allt hitt skiptir litlu
máli, þegar ég hef þig. Hún brosti
aftur til hans. —Það var fallegt af
þér aö reyna aö valda mér von-
brigöum, svo ég segöi þér upp, en
þaö var timasóun ein.
Sebastian sá, hvaö þetta var
vonlaust. Þaö var sannleikurinn
og ekkert nema sannleikurinn,
sem gat frelsaö hann. I örvænt-
ingu sinnisagöi hann: — Þér hef-
ur vist ekki dottið I hug, aö ég
vildi, aö þú segöir mér upp? Min
vegna ekki siöur en þin vegna?
— Jú, auövitaö, en þaö væri
huglaust og ljótt af okkur aö
skilja bara vegna þess aö fólk tal-
ar Úla um okkur!
— Ég átti nú ekki viö aö skilja
af þessari ástæöu. Þaö er önnur
og mikilvægari.
— Hver er hún?
Hann tók I sig k jark, og sagöi án
þess aö horfa á hana: — Ég elska
þig ekki!
— Er þaö ekki? Hún þrýsti
hönd hans. — Fyrirgefðu, en þvi
trúi ég nú ekki! Ég veit, aö þú
elskar mig! Þér stendur á sama
um Daphne, en þú notaðir hana i
ákveönum tilgangi. Og þú varst
svo óhamingjusamur og skömm-
ustulegur, þegar ég kom inn, aö
ég vorkenndi þér.
— Ég vildi aö þú hættir aö búa
til afsakanir fyrir mig. Ég elska
þig ekki og ég vil ekki vera trú-
lofaöurþér lengur. Kemst þaö inn
i hausinn á þér?
— Nei, ég held ekki! Þú hefur
aldrei boriö sömu tilfinningar i
brjósti til annarrar stúlku og til
min. Ég veit ekki hvers vegna þú
ættir að elska mig, en ég veit, aö
þú gerir þaö!
— Hvers vegna ertu svona viss
um þaö?
— Þaö gera smámunimir...
þeir, sem stúlkur taka eftir. Þú
þolir t.d. ekki aö sjá mig
óhamingjusama eöa aö einhver
særi mig, en þú hefur aldreihaft á
móti þvi aö særa aörar stúlkur.
Þér stóö alveg á sama hvort þær
uröu óhamingjusamar eöa ekki,
þegar þú varst oröinn leiöur á
þeim, sagöi Drúsilla dræmt.
Sebastian var hálfórólegur
hann undraöist innsæi hennar.
Þaö var alveg rétt, aö hann haföi
ekki notiö þess aö dansa viö
Daphne eöa daöra viö hana. Hún
dansaöi vel og var ennþá meira
'lokkandi og skemmtileg, en hann
haföi álitiö þegar hann sá hana i
boöinu hjá Kellings, en hann haföi
einhvern veginn ekki getaö ein-
beitt sér aö henni. Hann haföi
leikiö sinn leik vélrænt, og
næstum látiö sér leiöast, þegar
hún lagði vangann á öxl hans eins
og til að skora á hann aö kyssa
sig. Hvers vegna? Vegna þess, aö
hann haföi veriö aö hugsa um
Drúsillu. Hann haföi veriö
ákveðinn i aö vanrækja hana, en
hann gat ekki sigrast á samvizku
biti sinu yfir aö láta Konráöi og
hinum ungu mönnunum hana
eftir. Hann haföi sárskammast
sin. Nú sagöi hann stuttur i
spuna: —Þaö aö ég vil ekki særa
þig stafar af þvi aö þú notfærir
þér blygöunarlaust, aö þú ert ung,
lítil og varnarlaus... þaö er ekki
vegna þess aö ég elski þig... —
0,jú!Daviövar sama þó aö hann
særöi mig, og honum finnst ég
áreiöanlega jafnlitil og ung og
þér. En þú vilt vernda mig. Ég læt
þér fiimast þú vera riddaralegur
en ekki kaldhæöinn. Þaö væri
ekki hægt ef þú elskaöir mig ekki.
Sebastian var sigraöur. Þetta
var i fyrsta skipti sem hann átti
engin orö til aö sanna stúlku, aö
hann heföi fengiö nóg af henni.
Drúsilla brosti til hans og sagöi:
— Viltu nú ekki hætta að vera
göfugur og fórnfús, elskan? Þaö
er ekki til neins aö reyna aö fá
mig til aö gefast upp! Ég hætti
ekki viö þig!
— Greinilega ekki!
— Brostu þá til min og kysstu
mig! Þú veizt að þú vilt frekar
kyssa mig en Daphne.
Og þaö undarlega er, aö þetta
er rétt, hugsaöi Sebastian um leiö
og hann faömaöi hana aö sér og
kyssti hana næstum hranalega.
Þaö var unaöslegt aö kyssa Drú-
sillu vegna þess, aö hún var svo
ung og óspillt.
— Ertu glaöari núna? spuröi
Drúsilla.
— Já, mikiö! Ég sé aö ég losna
ekki viö þig, nema ég flýji land.
Hvaö helduröu aö þú geröir ef ég
færi úr landi, án þess aö skilja
heimilisfang eftir? spuröi hann
meö biturri hæöni.
— Biöa þangaö til aö þú kæmir.
— Ef ég kæmi nú ekki?
— Þú kæmir! Ég veit þaö!
— Kannski ég kvæntist á
meöan. — Nei! Þú kvænist engri
nema mér! Þúgetur þaö ekki! Þú
getur ekki frekar losnaö viö mig
úr hjarta þinu og huga en ég viö
þig--
— Allt i lagi, vinan! Þú hefur
sigrað... teningunum er varpaö,
sagöi Sebastlan og hló drunga-
lega viö. — Aö hugsa sér, aö ég
hélt aö þú heföir ekkert aö segja,
þegar ég hitti þig fyrst! Jæja,
faröu inn aö dansa... ég ætla aö
reyna aö láta lita út fyrir, aö ég
skemmti mér betur núna...
15. kafli
— Þetta er hræöilegt. Maöur,
lem getur brugöizt trausti skjól-
stæöinga sinna svona og svikið þá
I stórum stil á annaö og verra
skilið en fárra ára fangelsi! sagöi
Georg Chepney og henti dag-
blaðinu reiöilega frá sér. Hann
geröi oft athugasemdir viö
fréttirnar i blööunum viö
morgunveröarboröiö, en fjöl-
skyldan hlustaöi aldrei á hann.
Konráö leit á Drúsillu og sagöi:
— Þaö leika margir svikarar
lausum hala. Fólk ætti aö gæta
þess, hverjum þaö trúir fyrir
peningunum.
— Þaö býst nú enginn viö þvi aö
lögfræöingar I smábæ gerist f jár-
svikarar sagöi GorgChepney. —
Þessi Bungay er kominn yfir sjö-
tugt. Hann hefur svikið skjól-
stæöinga sina kerfisbundiö i mörg
ár!
— Bungay? endurtók Drúsilla.
— Já, en...já, en lögfræðingur
ömmu heitir þaö!
— Ha? Um hvaö ertu aö tala,
George? spuröi Maud Chepney
hvasst.
KOSTABOÐ
á kjarapöllum
KJÖT & FISKUR
Breiðholti
Simi 7 1200 — 7 1201
* PÚSTSENDUM
TROLOFUNARHRiNGA
Joliannn Ucitsson
TL.iug.iUrgi 30
iB’iim 10 200
/*
Dunfl
Síðumúla 23
/ími 64400
V
Heimiliseldavélar,
6 litir - 5 gerðir
Yfir 40 ára reynsla
Rafha við Óðinstorg
Simar 25322 og 10322
Sprengingar
Tökum aö okkur fleygun,
borun og sprengingar.
Véltœkni Hf.
Simi á daginn
84911 á kvöldin 27924.