Alþýðublaðið - 22.03.1978, Qupperneq 4

4
Miðvikudagur 22. marz 1978. gaær
alþýdu'
blaöió
Útgefandi: Alþýðuflokkurinn.
Rekstur: Revkjaprent h.f. Ritstjóri og ábyrgöarmaður: Arni Gunnarsson. Fréttastjóri: Einar Sigurös-
son. Aðsetur ritstjórnar er í Siðumúla 11, sími 81866. Kvöldsimi fréttavaktar: 81976. Auglýsingadeild,
Alþýðuhiisinu Hverfisgötu 10 — simi 14906. Askriftar- og kvartanasimi: 14900. Prentun: Blaðaprent h.f.
Askriftaverö 1500 krónur á mánuði og 80 krónur I lausasölu.
Sjálfstæðisflokkur til sölu
Umræður stjórnmála-
flokkanna hafa síðustu
vikur snúist mjög inn á
þær brautir að kanna,
hvernig flokkarnir afli
fjár til starfsemi sinnar.
Þetta er tímabær könnun
og snertir kjarna frjálsr-
ar og lýðræðislegrar
stjórnmálastarfsemi. "
Kjósendur eiga heimt-
ingu á að vita, hvort pen-
ingaaðilar hafa jafn mik-
il eða meiri áhrif i stjórn-
málaflokki og atkvæðin,
sem talin eru upp úr kjör-
kössum í kosningum.
Upphaf þessa máls er
sú stefna Alþýðuflokks-
ins að starfa fyrir opnum
tjöldum og skýra opin-
berlega frá fjármálum
sinum. Alþýðubandalagið
segist hafa safnað um 100
milljónum til að standa
undir tapi Þjóðviljans
síðustu tvö ár og
byggja blaðhúsið við
Síðumúla. Trúi því hver
sem vill. Auðvitað fá þeir
einnig erlenda aðstoð,
öðru vísi gengur dæmið
ekki upp nú f rekar en síð-
ustu 40 ár. Þá er á allra
vitorði, að samvinnu-
hreyfingin heldur uppi
Framsóknarflokknum og
Tímanum og önnur fjár-
af lastarf semi er þar
varla mikil. Þóskortir al-
gerlega skýringar á um-
svifum húsbyggingasjóðs
flokksins í Reykjavik,
sem hafa verið ærið mik-
il.
Þá er Sjálfstæðisflokk-
urinn eftir. Ekki fer á
milli mála, að hann fylgir
hinni gömlu reglu, að
leita eftir f járhagslegum
stuðningi frá þeim, sem
flokkinn styðja, og flokk-
urinn styður þá hina
sömu dyggilega i staðinn.
En hverjir eru þessir
aðilar?
Það eru f yrst og f remst
fyrirtæki, aðallega í
heildverslun, svo og fé-
sterkir einstaklingar. Um
langt árabil hefur flokk-
urinn haft þann hátt að
biðja ekki þessa aðila um
árleg f ramlög, heldur eru
þau lögð á fyrirtækin og
einstaklingana, sem síð-
Alger taugaveiklun
virðist hafa gripið um sig
á ritstjórnarskrifstofum
hinna blaðanna við þá
skoðanakönnun, sem
Degblaðið hef ur birt, þótt
varhugavert sé að taka
slika athugun of alvar-
lega.
Að vonum gengur Þjóð-
an greiða eins og óskað
er. Þetta niðurjöfnunar-
kerfi Sjálfstæðisf lokks-
ins nær á hverju hausti
hámarki, þegar flokkur-
inn býður öllum þeim,
sem greitt hafa sinn hlut,
í heilmikið kokkteilboð,
sem gengur undir nafn-
inu ,„Thanksg i ving
Partíið" eftir amerískri
fyrirmynd.
Heildsölufyrirtækin,
sem fara með meiri hátt-
ar umboð fyrir erlendar
vörur, fá yfirleitt sér-
stakar greiðslur erlendis
frá til að standa undir
auglýsingakostnaði við
vörurnar. Þetta erlenda
auglýsingafé hefur verið
veigamikill hluti þeirra
auglýsingatekna, sem
hafa gert Morgunblaðið
að stórveldi í blaðaheim-
viljinn lengst i svívirðing-
um um Alþýðuf lokkinn og
segir, að nú séu nokkrir
jafnaðarmenn á ferð I
Þýskalandi, en það land
haf i gert út togara við is-
land. Þarna er beinlinis
gefið í skyn, að Alþýðu-
flokkurinn hafi verið
hlynntur erlendum togur-
um við ísland.
inum og Sjálfstæðisf lokk-
inn að umsvifamesta
flokki landsins. Fyrir
þetta fé heldur flokkur-
inn fast við kenningar
svokallaðrar frjálsrar
verslunar, greiðir götu
heildsölufyrirtækjanna í
lánastofnunum og á opin-
berum vettvangi og klæð-
ir alla þessa hagsmuna-
pólitík í búning nútíma í-
haldsstef nu undir fögrum
merkjum ,,frjálsræðis."
Þetta er þó fyrst og
fremst frjálsræði pening-
anna — en ekki einstakl-
inganna.
Ármannsfellsmálið er
aðeins brotið af ísjakan-
um, sem sést upp fyrir
sjávarborð. Þó var þetta í
eðli sínu þvilíkt hneyksli,
að það hefði kostað af-
sagnir margra manna, ef
Sannleikurinn er sá, að
i landhelgisdeilunni sner-
ist Alþýðuf lokkurinn
gegn samningum við
Breta og Þjóðverja.
Flokkurinn sendi sérstök
mótmæli beint til Harold
Wilsonsog Helmut Schm-
idts, ráðamanna togara-
veldanna, og notaði nor-
það hefði komið fyrir í
höfuðborgum nágranna-
landa okkar. Enda þótt
þetta hafi verið dæmi um
gamaldags spillingu, sem
lengi tíðkaðist víða um
lönd, hafa flestar menn-
ingarþjóðir útrýmt þessu
kerfi og gera nú strangar
kröfur í þessum efnum.
Fjárhagskerf i Sjálf-
stæðisf lokksins byggir
auðvitað einnig á happ-
drættum og söfnun frá
„litla 'fólkinu" — óbreytt-
um kjósendum. En það
eru hinir „stóru" í
Thanksgiving kokkteiln-
um, sem skipta máli.
Þegar á heildina er litið,
býður þetta kerfi upp á
stjórnmálaflokk til sölu.
Þetta er ástæða þess,
að erlendis hafa verið
sett lög um stjórnmála-
f lokka og þeim hafa verið
tryggðar tekjur úr opin-
berum sjóðum, meira að
segja í Bandaríkjunum,
því að þar var þessi spill-
ing mest til skamms tima
— flokkar og menn til
sölu. Það gengur ekki í
lýðræðislegu ríki.
ræn jafnaðarmannasam-
tök til áróðurs og sam-
þykkta íslendingum til
stuðnings í landhegisdeil-
unni.
Þjóðviljinn er sýnilega í
vandræðum með árásar-
efni á Alþýðuf lokkinn,
þegar hann seilist svona
lágt.
Óhádur Alþýduflokkur
f SKOÐUN
Oddur A. Sigurjónsson^)
Félagsvis'indi eru eflaust
nokkuB margbrotin fræðigrein
þó þeir fáu, sem hafa lagt fyrir
sig nám i henni á landi hér, hafi
ekki oröið fræðimenn á breiðum
grundvellif
Telja má þvi til nokkurra
nýmæla, þegar prófessor i
félagsvísindum tekur sér fyrir
hendur að skilgreina og útskýra
á hvern hátt stjórnmálaskoðan-
ir gangi i ættir. Almennt séð
mun nú þetta ekki vera sérstak-
lega torskiliö fyrir mönnum, né
þarfnas.t „visind al egra r
umf jöllunar”, þó prófessor
Olafur Ragnar Grimsson virðist
vera þar á annarri skoðun.
En tilburðir hans viö að
skýrgreina stjórnmálaskoðanir
ungs fólks i Alþýðuflokknum,
sýna aðeins, að hann er marg-
hleyptari „visindamaður” en
ýmsa mætti gruna, miðað viö
hans áöur þekkta æði.
Vissulega er það kunnugt og
hefur lengi verið, að börn og
unglingar feta alls ekki ætið i
fótspor feöra eða mæðra. En þvi
hafa menn þó almennt veitt
athygli, að um brigð á þessu er
helzt-að ræða þegar foreldrarn-
ir-annað hvort eða bæöi-hafa
aöhyllzt einhverskonar öfgar,
hvort sem þær hafa verið
stjórnmálalegs eðlis eða i
einkalifi.
Þannig er það alkunna, að af-
komendur, hvort sem er
harðvitugra bindindismanna
eða vinneytenda, snúa oft þvert
af leið feðra sinna.
Svipað mun og gerast þegar
um er aö ræða stjórnmálaöfgar,
reyndar munu dæmi um það
vera nokkuð auðfundin.
Allt öðru máli gegnir, þegar
stjórnmál eru rekin á hófsaman
og skynsamlegan hátt og höfða
til þess, sem leggja vill liö hinu
máttarminna i þjóölifinu.
Slik ættareigindi eru þvi lik-
legri til góðra áhrifa, sem þau
þróast lengur og þurfa vissulega
engir að fyrirverða sig fyrir, þó
skammsýnir vindhanar kalli
það „pabba-pólitik”.
Nú er það vitanlega vilji
þeirra, sem nokkrar artir eru i
að gerast ekki ættlerar og má
hver sem vill lá það. Enþá kann
auðvitaö aðskiptaöörumálium
hina, sem eru öndverðir æði for-
eldra, hvert svo sem það hefur
verið. Þar kann ýmislegt til að
koma. Afkomendur þeirra, sem
hafa á einhvern hátt talizt verða
úti, einhverra hluta vegna
streitast við að rétta hag ættar-
innar —veröa ættlaukar sem
svo er kallað, aö minnsta kosti i
eigin mati.
Enn eru þeir sem þjást af van-
metakennd af þviaðhafa hvorki
treystu né getu, til þess að
leggja á svipaðan bratta og for-
eldrarnir hafa klifið.
Vanmetakennd birtist auðvit-
að í ýmisskonar ljósi, eða sú
hefur reynslan orðiö i timanna
rás hér sem annarsstaöar. Oft-
ast mun þó vera áberandi i fari
slikra manna, að skilja hvorki
né viðurkenna hófsama skap-
gerð og sizt þá sem miðar að
ákveðnu marki.
Hið mismunandi sterka
„Sölvaeðli,” sem slikum er i
brjósti lagin, leiðir þá venju-
lega til að reka hornin i fóík,
sem þeim innst inni þykir hafa
farnast betur en þeim sjálfum
heppnaðist, um leið og reynt er
að ljúga sig i sátt við eigið
auðnuleysi”.
Svo aftur sé vikiö að
fræöistörfum prófessors ólafs
Ragnars Grimssonar um hvern-
ig stjórnmálaskoðanir gangi i
ættir i Alþýðuflokknum, má það
vekja nokkra furðu, að
prófessor i félagsvisindum,
skuli telja það eitthvað undar-
legt, að yfirveguð og hófsöm
*™,,M
Ekki við eina
f jölina felldur!
V i ———m*
Vissulega má vera, að honum
gangi illa að samsama slikt við
eigin lifsreynslu. En það breytir
ekki hinu, að mörgum má hafa
verið þaö furðuefni, að einmitt
hálærður maður i félagsvisind-
um, skuli hafa veriö á svo miklu
reiki i að mynda sér skoöanir,
sem hafa verið örlög hans
sjálfs.
Trúlega mun það ekki verða
tilþess aö auka viröingu ýmissa
fyrir visindagrein hans, aö
horfa á og fylgjast meö þeirri
hrakhólagöngu.
En svo kunna einnig þeir að
finnast, sem minnast orða Jóns
Vidalins: Asni verður aldrei
hestur, þó lagður sé á hann gull-
söðull.”
lifsstefna hafi sin áhrif á ungt
fólk.