Vísir - 08.02.1969, Blaðsíða 3

VISIR . Laugardagur 8. febrúar 1969,
Færeyskt snilldarverk á fimmtudögum
— „Glataðir snillingar" effir Heinesen næsta
framhaldsleikrit útvarpsins
Samlestur er hafinn á öðrum kafla þar sem m.a. er greint frá Moritz, sem hafið gleypti,
meðan greifinn syngjandi og unnusta hans urðu skipreika á eyðiey, frá ofstæki Anker-
sens, ástarhörmum Síríusar, en lýkur á hljómleikahaldinu mikla og erfidrykkjunni.
Pórðardóttur. Þá er Bohan
gamli, leikinn af Þorsteini Ö.
Stephensen, Óli sprútt af Jóni
Sigurbjörnssyni, Mac Bett af
Steindóri Hjörleifssyni, Mag.
Mortensen af Rúrik Haralds-
syni að ógleymdum Brynjólfi
.. Jóhann^syni, septi- leikur jþann
gamla íkúrk, Jetiniksen Snikk-
H ara. Dóttir hans Júlía, sem síð
ar giftist Síríusi er leikin af
Þórunni Sigurðardóttur, og hin
íturfagra Elíana, kona Moritz, er
leikin af Guðrúnu Ásmundsdótt
ur. Viö látum þessa upptalningu
nægja, en fjöldamargar aörar
furðulegar og skemmtilegar per
sónur koma fyrir í leikritinu,
s%m áheyrendur fá aö kynnast
næstu sex fimmtudagskvöld.
Þorleifur Hauksson les texta
sögumannsins: „Synir hans
þrír urðu því snemma munað
arlausir og máttu bjargast
sem bezt þeir gátu. En andi
vindhörpusmiðsins var líf-
seigur í sálum þeirra og
brauzt meðal annars fram í
hemjulausri ást þeirra á tón-
Iist“.
/%ralangt úti í kviksilfursskímu
úthafsins rís einmana lítið
blýgrátt land. —
Þannig hefst texti sögumanns-
ins í framhaldsleikritinu, sem
nú er að hefja göngu sína í út
varpinu. Óneitanlega er þessi
texti nokkuð frábrugðinn því
sem hlustendur eiga að venj-
ast í framhaldsleikritum útvarps
ins, án þess aö kastaö sé rýrð
á þá Francis Durbridge og fé-
laga, sem til þessa hafa séð
hlustendum fyrir spennandi efni
þá daga, sem sjónvarpiö ekki
gerir það, þ.e. á fimmtudögum.
Þetta leikrit er eftir hinn
kunna færeyska rithöfund,
William Heinesen, en sagan er
þekkt hér á landi undir nafn-
inu „Slagur vindhörpunnar", en
nú hefur höfundurinn sjálfur og
danskur leikstjóri, Carlo M. Ped
ersen gert 6 þátta leikrit úr
skáldsögunni. Þýöandi aö þessu
mikla verkj er Þorgeir Þorgeirs
son og nefnist leikritið í þýö-
ingu hans „Glataöir snillingar“.
En þó að Heinesen sé að
ýmsu leyti ólíkur Durbridge, þá
þurfa hlustendur ekki að óttast
að atburðarásin sé slælegrj hjá
honum, þeir sem lesið hafa sög
una geta vitnað um það. Furðu
legar og litríkar persónulýsing
ar Heinesens, Ijóðræna hans og
skilningur á mannlegum breyzk1
leika hafa sett verkið á stall með
snilldarverkum bókmenntanna.
Myndsjáin brá sér á æfingu
í útvarpinu, þar sem Sveinn Ein
arsson, leikstjóri var að liyrja
æfingu á öðrum þætti verksins.
Persónurnar eru fjölda margar,
en við nefnum aðeins nokkrar.
Moritz, elzti sonur Kornelíusar
hringjara, er leikinn af Þor-
steini Gunnarssyni, Sírius, sá
næst elzti, sem skáldar, er leik
inn af Amari Jónssyni, Kornelí
us, sá yngsti sem leitar að fjár-
sjóðnum, er leikinn af Borgari
Garðarssyni, Ankersen, spari-
sjóðsstjóri, sem syndgaöi í æsku
en leitaði síðan drottins, er leik
inn af Gunnari Eyjólfssyni, Ora
á Hjallanum, sem sér fyrir ó-
orðna hluti, er leikin af Ingu
Moritz (Þorsteinn Gunnarsson) Elíana (Guðrún Ásmundsdótt-
ir) og Óli sprútt (Jón Sigurbjörnsson), sem Jenniksen snikk-
ari kallar gamlan villigölt og hausbrjót.
Sveinn Einarsson, Ieikstjóri,
Þessir ungu menn lesa handritin sín gaumgæfilega meSan
þeir bíða eftir að komi að þeim, en þeir eru Sverrir Gíslason
(Halldórssonar leikara), sem leikur Pétur og Hallgrfmur
Helgason (Skúlasonar leikara), sem leikur Orfeus.
Þorgeir Þorgeirsson, þýðandi
fylgist gaumgæfilega með
textanum í handriti sínu.
bugumaour (porleifur Hauksson) Leonóra (Bryndfs Schram)
Júlía (Þórunn Sigurðardóttir), Óli sprútt (Jón Sigurbjörnsson)
ráðherrann (Valur Gíslason) bíða eftir, að samlestur hefjist.
JWWJSf w..;.v.wv;..v>vs> - vvSyí.vvvvvvssv>»v