Vísir - 23.09.1969, Blaðsíða 9

V1S IR . Þriðjudagur 23. september 1969,
9
risnsm:
Finnst þér rétt að blanda
mjólkina til að koma í
veg fyíir mjólkurskort?
Ingibjörg Eyþórsdóttir, húsmóð-
ir. „Mér finnst það ekki æski-
legt. Ég er alveg á móti því.“
Halldór Guðmundsson, af-
greiðslumaður Vatnsvirkjanum.
„Ég vil hafa hana óþynnta. Þeir
hljóta að geta fundið einhver
önnur ráð.“
Birna Bjömsdóttir, húsmóðir.
„Mér finnst það alger óþarfi.
Hún mætti þá gjarnan lækka í
verði í staðinn."
Gunnar Einarsson, málari. Alls
ekki. Ég heimta þá bara mjólkur
lækkun.“
Svandís Jónsdóttir, húsmóðir.
„Mér finnst nú alls ekki of mikil
fitan í henni, þó aö þeir fari nú
ekki að þynna hana “
FJAÐRAFOK ÚT AF
„FJAÐRAFOKI“
— Spjallað við Matthias
Sensasjón? — Leitast rithöfundurinn ekki alltaf við að vekja
hana eins og blaðamaðurinn, þótt aðferðir þeirra séu ólíkar
og markmiðið annað?
Leikrit Matthiasar Johannessen, sem frumsýnt var nú fyrir
helgina í Þjóðleikhúsinu sýnir vandamál, sem opinberaðist á
sínum tíma meðal annars í frægri „sensasjón“ blaðanna. Og
það er á mönnum að heyra, að menn hafi ýmsar skoðanir á
leikriti Matthíasar og þeim vandamálum, sem um er fjállað.
— jpinnst þér vera sensa-
sjón í þessu? spyr
Matthías á móti, þegar Vísis-
maður innir hann um þessa
hluti. Ég veit það ekki. Ég hef
einu sinni lent í svipuðu. Það
var, þegar ég skrifaði „f komp-
aníi við allífið“ Fólki þótt þaö
afskaplega skrítið að blaðamað-
ur við Morgunblaðið skyldi
skrifa þá bók. Hugsunarháttur-
inn var líka svolítið öðruvísi
þá. Út af þessu varð heilmikið
fjaðrafok. — Þetta verður þá
fjaðrafok út af „Fjaðrafoki".
Þessi þrúgandi leiðsögn
— Nú viröast allir óðir og
uppvægir vilja setja þetta leik-
rit í samband við Bjargsmáliö,
svonefnda?
— Leikritið snertir svipuð
vandamál og þar voru fyrir
hendi. En þetta er algilt vanda-
mál. Auðvita er Bjargsmálið angi
af þessu vandamáli. Ég fylgdist
með því sem blaðamaður á sín-
um tíma og það getur vel verið
að það hafi haft einhver áhrif
á mig í sambandi við þetta
leikrit.
— Eru það einhverjar sér-
stakar ástæður í þjóðfélaginu,
sem hvetja þig til þess að skrifa
þetta verk?
— Vandamál velferðarríkis-
ins, — þessi, að mínu viti, þrúg-
andi leiðsögn hins ósýnilega
valds. Þess vegna hefðu „for-
stöðukonurnar“ getað komið
fram andlitslausar við uppgjör
þeirra í leiknum þó að sú sena
sé fullkomlega realistisk eins og
allt verkið. Svo'virðist sem fólk
hafi ríka þörf fyrir þessa leið-
sögn. Sjáum bara stjórnarkosn-
ingarnar í Svíþjóð! Ég trúi
meira á einstaklinginn heldur
en „þá þama uppi“. — Það segir
samt ekki að ég sé á móti hug-
sjónum velferðarríkisins, þvert
á móti.
Svo fremi sem maðurinn
og konan eru eitt
— Hvaö um ljóðin, ertu
hættur að yrkja?
— Ég hef ort talsvert frá þvi
ég gaf út „Fagur er dagur“. Ég
hef meira gaman af því að
eiga ljóö svona í handraðanum
nú orðið, heldur en koma þeim
út. Maður verður svona með
árunum skal ég segja þér. —
Svo er nóg á menn lagt frá
minni hendi í bili.
— Eigum við að tala um
hluti, sem em jafnhversdags-
legir fyrir blaðamann, og
krítík?
— Ég lít á krítík sem eins
manns skoðun, svo fremi sem
maðurinn og konan eru eitt! Ég
hef veriö agaöur við það, að
verkum mínum hefur verið mis-
jafnlega tekið. — En enginn
skírist nema í eldi. Mér hefur
of oft fundizt vera skrifað um
ritstjóra Morgunblaðsins frekar
en skáldið. — En krítík er sem
sagt í mínum augum skoðun
einstaklings og skemmtilegast
er að fá fram margar skoðanir
og ólíkar.
— Hvað gladdi þig svo mest
þegar þú sást árangur erfiðis-
ins á frumsýningunni?
— Það sem yljaöi mér mest
á sýningunni, var að gaman-
semi verksins kom til skila, þótt
slíkt sé erfitt í svona efni. Og
ég geri mér grein' fyrir því að
hvorki hún né annað bítur á
sumt fólk.
Harmleikur Sólborgar í
handriti
— Og framhaldið? Ertu ekki
að vinna að einhverju, sem þú
mátt ségja frá?
— Það er bezt ég segi þér
þaö þá, úr því þú spyrð. Ég á
svo til fullbúið í handriti,
leikrit um Sólborgu og hennar
harmleik. Sólborg var stúlka,
sem var dæmd fyrir norðan.
Það var út af sifjaspelli, syst-
kin, sem áttu í hlut. Og Einar
Ben. var dómari í þessu máli.
Þetta er ekki sögulegt verk i
sjálfu sér, og þar er ekki verið
að lýsa Einari Ben. Þetta er
efni, sem mér hefur verið hug-
leikið lengi: Hvað er sekt? og:
Hvað er synd? Og þar er ekki
launungarmál, að frábær skrif
Tómasar Guðmundssonar skálds
um þetta mál, voru mér mikil
hvatning til þess að skrifa þetta
leikrit.
Með það er Matthías farinn
úr bænum og hvort þetta nýja
leikrit hans veröur fjaðrafok,
Nveröur að liggja milli hluta,
f bili.
Sviðsmynd úr „Fjaðrafoki“: Valgerður Dan, Rúrik Haraldsson, Valur Gíslason og Herdís
Þorvaldsdóttir í hlutverkum sínum.
□ Minnka bara mjólk-
urpottinn
Ég skil bara ekkert i úrræða-
leysinu í þessum Mjólkursam-
sölumönnum. Nú þegar mjólkur-
skortur vofir yfir þá dettur þeim
ekkert annaö í hug en að blanda
mjólkina til að drýgja hana.
Hvers vegna minnka þeir bara
ekki mjólkurpottinn? Við hérna
á Islandi drekkum, hvort eð er
allt of mikiö af mjólk.
Einn hjartveikur af
mjólkurþambi.
□ Hvort eigum við að
hjálpa okkar eigin
vesalingum eða þeim
í Bíafra?
Ég skil bara ekki hvernig sú
manneskja er innréttuð, sem get
ur verið aö fetta fingur út í þaö,
þó að hún fái heim happdrættis-
miða og sé spurð, hvort hún
hafi áhuga að kaupa. Það er
þó enginn skyldaður til þess
heldur er þetta gert fólki til
hægðarauka, sem gjarnan vill
styrkja bágstatt fólk, t. d. eins
og lamaða og fatlaða eða van-
gefna, en veit kannski ekki hvert
það á að snúa sér, til að koma
aðstoð sinni á framfæri.
H. J.
□ Kverúlantar
Kæru Vísismenn.
Mikið óskaplega hljóta íslend-
ingar að vera miklir „kverúlant-
ar“, eftir því sem stendur í þess
um lesendadálki ykkar. Þar birt-
ist lítið annað en nöldur út af
smámunum. Geta íslendingar ó-
mögulega' séð björtu hliðamar
á málunum? Þessir nöldrarar
hljóta að missa andlega og lík-.
amlega heilsu af svartsýni
sinni. Mætti ég heldur biðja um
jákvæð lífsviðhorf.
Skveri.
□ Lungnabólga og sund
1 sundlaugunum í Laugardal
fá árrisulir sundgestir að bíöa
innandyra eftir því, aö laugin sé,
opnuð. Gott væri í væntanlegúm'
vetrarkuldum að fá sömu þjón-
ustu f Sundlaug Vesturbæjar.,
Starfsfólkið þar gæti hleypt
sundlaugargestum inn í anddyr-
ið, svo að þeir fái ekki lungna-,
bólgu af því að norpa úti.
Kvefaður.
--------- -|
HRINGIÐ í
SÍMA1-16-60
KL13-15