Vísir - 05.08.1970, Blaðsíða 2

Moneólíti skrifar
Gcim-eyrnalokkur Jackic
Afmæli
frú Onassis
Frú Aristoteles Onassis mun
hafa haldið upp á sinn fertug-
asta og fyrsta afmælisdag í
kyrrð og ró heima á Skorpíos-
eyju með manni sínum, bömum
og fáeinum vildarvinum, svo sem
Lee Radziwill systur sinni og
manni hennar, Stgnislav Radzi-
will. Jackie fékk urmul dýrmætra
gjafa og voru gjafimar ailar send
ar með þyrlu út til eyjarinnar.
Mikla athygli vakti gjöf sem
grískur skartgripasali sendi
henni. Það var eins konar geim
eymalokkur, en gefandinn sagði
að þar sem afmælisdag frúarinn
ar bæri upp á sama dag og
fyrstu geimgöngu mannsins, þá
væri eymalokkurinn mjög svo
viðéigandi.
□□□□□□□□□□
Konur
verða kvenlegri
Þýzkir fataframleiðendur segja,
að afturendinn á þýzkum konum
verði stöðugt umfangsmeiri, eft-
ir því sem tímar liða. Samband
þýzkra framleiðenda lét fara
fram víðtækar mæJingar á mjöðm
um ongra stúlkna og kom þar
fram að konur verði kvenlegri
og kvenlegri. Mjaðmir þeirra séu
mun breiðari en formæðranna.
□□□□□□□□□□
Magabelti
hættuleg
Kanadísk umferðaryfirvöld hafa
látið frá sér fara gréinargerð þar
sem mælzt er til að konur
klæðist ekki magabeltum meðan
oær aka bil. Segir í greinargerö-
mni, að magabelti séu þannig
fatnaður aö þau séu hættuleg um
ferðaröryggi, þvi þau þrengi þann
ig að maga eða mitti konunnar
að hún reyni ósjálfrátt að rétta
úr fótleggjunum til þess að
minnka þrýstinginn á magann.
Af þeirri hreyfingu leiðir svo,
að konan stígur óafvitandi fast-
ar á bensíngjöfina og oft gerist
það að þetta verður snögglega
og bifreiöin taki kipp fram á við.
„Veröld Nigels Hunt“ heitir
bók ein sem ekki lætur mikið
yfir sér og eflaust kemst hún
aldrei á lista yfir metsölubæk-
ur. Samt sem áður flytur hún
fólki um allan heim merkileg
tíðindi. Höfundur bókarinnar, Nig
el Hunt er mongólíti, og því er
hann álitinn vera eins mikill
andlegur öryrki og mögulegt er
að vera.
Nigel, sem er 22 ára gamall,
mun vera fyrstur allra mongól-
íta til þess að rita bók og það
afrek hans hefur komið sérfræð
ingum algjörlega á óvart. Mongól-
ismi er meðfæddur ágalli og or-
sakast af auka krómósómum í
blóðfrumunum. Þegar Nigel fædd
ist var foreldrum hans, Douglas
og Grace Hunt í Edgeware, Eng-
landi, sagt að sonur þeirra yrði
fáviti alla ævi. En foreldrarn-
ir neituðu að hlusta á'raddir sér
fræðinga sem ráðlögðu þeim að
setja Nigel á hæli fyrir fávita og
gleyma honum. „Hefðum við
hlustað á sérfræðingana hefðum
við farið alveg á mis við þá gleði,
sem Nigel hefur fært okkur“,
segir faðir hans. „Grace með-
höndlaði Nigel alltaf eins og
venjulegt barn“, segir Douglas
Hunt, „hún kenndi honum að
tala, og staíaði ætíð öll orðin fyrir
hann og eins og öll önnur börn,
þá langaði Nigel til að líkja eft-
ir foreldrum sínum. Ég skrifaði
á ritvél og því langaði hann til
að vélrita. Dag einn sýndi ég hon
um hvernig hægt er að þrýsta
stafalyklunum niður. Það var
allt sem ég kenndi honum í sam-
bandi við vélritun og núna get-
ur hann vélritað hraðar en ég.“
I 2 ár var Nigel á skóla fyrir
vanvita böm, en er foreldrar
hans komust að því að þar var
honum aðeins kennt aö hann
væri ófær um alla skapaða hluti,
tóku þau hann þaðsn og leyfðu
honum að fylgjast nokkuð með
kennslu í skólanum þar sem faö
ir hans var skólastjóri.
Blaðamaður einn heimsótti Nig
el nýlega og átti tal við hann.
Er blm. bar að garði var Nigel
önnum kafinn við að búa til lítil
leikföng sem seld eru fyrir hann
í verzlun í nágrenni heimilis
hans. Hann sagði „að titill bók-
arinnar væri rangur, því móö-
ir mín, sem nú er látin, gerði
mér þetta mögulegt. Bókin hefði
átt að heita „Heimur móðurminn
ar“. Hún gerði allt fyrir mig“.
Nigel var í sex mánuði að rita
bókina og sat hann við í 2 klst.
á hverjum degi. „Bókin mín fjall
ar um þá hluti sem ég hef gert“.
Nigel byrjaði reyndar ekki
alveg af sjálfsdáðum á bókinni,
heldur var það sálfræðingur og
rithöfundur, Eileen Garrett að
nafni sem hvatti hann eindregiö
til þéssa, eftir að hafa séð sitt-
hvað það sem hann fyrr hafði
skrifað.
Hrapallegur slysadagur varð
fyrir viku á helzta nautaats-
leikvangi Madrid. Þann dag kom
margt áhorfenda til atsins, því
auglýst hafði verið að ungir og
efnilegir nautabanar myndu koma
þarna fram í fyrsta sinn. Allir
hafa þeir eflaust vonazt eftir að
veröa hetjur dagsins og ef til
vill stíga fyrstu spor sín sem E1
Cordobesar framtíðarinnar, en
nautaatið krefst sífellt ungra
nautabana, nýrra nafna og ný-
stárlegra hæfileika.
E1 Levantínó, EI Almendro og
E1 Cazella voru gráðugir í fé
og frægð. Og komist ungur
nautabani inn á aðalleikvanginn
bók
1 framtíðinni ætlar Nigel sér
að skrifa áðra bóK. éti nána Bt
hann önnum kafínn víó aS Jssrtt
að ie.ika í giíar.
alltaf
í Madrid er til mikils að keppa,
því sigurlaunin eru ekkert smá-
ræði. Þeir sem koma fram í
fyrsta skipti eru ævinlega látnir
hefja atið og þá eiga þeir ævin-
lega við sterkustu nautin. Standi
þeir sig vfel, eru þeir þegar orðn-,
ir frægir og eiga peninga visa.
Og fyrir viku horfðu þús-
undir manna á hvernig óþreytt.
og öflugt naut lagði líf eins ungu
nautabananna gjörsamlega í rúst.
E1 Levantínó var borinn dauð-
særður burt af leikvanginum og
settur á spítala. Klukkustund
seinna hafði sama nautið gert
E1 Almendro sömu skil.
Þetta tæki, sem stúlkan styður sig við, vakti mikla athygli á
vörusýningunni í Hannover, sem haldin var á dögunum. Siemens
fyrirtækið, sem fann upp áhaidið og framieiðir það, fullyrðir að
tækið fjórfaldi nýtingu símakapla, því að með aðstoð þess megi
afgreiða 10.800 símtöl i einu í gegnum sömu línu.
Menn verða fljótir að gera sér í hugarlund mikilvægi þess-
arar uppfinningar, ef haft er í huga, að fjöldi símtala í heim-
inum eykst árlega um 7%. Símnotendur um heim allan eiga um
eina billjón símtöl á dag. En fram til þessa hefur mest verið
hægt að afgreiða 2700 símtöl í gegnum eina línu í einu.
Mongólítinn Nigel Hunt heldur þarna á bók sinnl, en
faðir hans, Douglas Hunt stendur hjá.
Nautabanar sigra
ekki