Vísir - 05.08.1970, Blaðsíða 9
V 1 S I R . Miðvikudagur 5. ..^úst ls>/v.
9
Lennart Elmevik er sænskur dósent í norrænum fræðum.
Kennir við Uppsalaháskólann — „Þið verðið að vera fljótir
að smella af — flugvélin fer frá Keflavík eftir hálftíma“.
Sott að vera
dósent í
Uppsölum
— sænskur norrænukennari i heimsókn hér
□ Einn þeirra útlendinga er ísland harfa gist síð-
ustu daga er Lennart Elmevik, sænskur dósent
í norrænu við háskólann í Uppsölum. Við hittum
Elmevik í gær, réttum hálftíma áður en hann sté
upp í vagn þann er flutti hann til Keflavíkur og
mátti hann því naumast vera að því að eyða á
okkur sínum dýrmæta tíma — en þó tókst okkur
að toga út úr honum nokkur orð yfir samnorrænu
kaffi í Norræna húsinu.
m sm:
— Hvernig þótti þér
verzlunarmannahelgin?
Sristlnn Gunnarsson, starfsmað
ur Hitaveitu Reykjavíkur (18
ára): „Hún var róleg, sallaróleg
og ágæt — enda var ég í mak-
indum heima.“
Þórir Steingrímsson, lögreglu-
maður: „Að vísu var ég aö
vinna, en mér þótti hún göö —
nema ölvunin að Húsafelli
skyggði nokkuö á og verður lík
lega til þess, að varla verður
þetta kallað bindindismót fram
Steingrímur Sigurðsson, blaðam.
og listmálari: „Hún var ánægju
leg, því að ég var i borginni. —
f>aö var fátt fólk í bænum og
borgin var vinalegri, og ég naut
þess svo vel, að það jaðraði við
sumarið mitt í fyrra á Flór-
ída.“
Dýri Guömundsson, 18 ára
starfsmaður Hitaveitu Reykjav.:
„Svona la, la! Svo langt sem
hún náði — en þáð var nú ekki
lengra en að Glaumbæ.
Ólöf Ásgeirsdóttir, verzlunar-
mær: „Hún var mér erfið, þvi
að ég hef aldrei fyrr verið jafn
lengi á leiðinni upp að Húsa-
felli — 17 klukkustundir! En
bíllinn bilaði nefnilega á leið-
inni."
— Og hvað er svo Uppsala-
dósent að gera á íslandi?
„Ég hef verið hér í einn mán-
uð og ferðast um landið, því sjáðu
til, það er alveg bráðnauðsynlegt
fyrir dósent í norrænu að koma
til íslands. Hitta íslendinga að
málið og fá eitthvert inngrip í lif-
andi mál.“
— Hefur það þá tekizt — eig-
um viö að tala fslenzku núna?
„Fyrir alla muni ekki — en
það þýöir ekkert fyrir íslendinga
nú orðið að ætla að ræða rikis-
leyndarmál i mín eyru, ég skil
nðfnilega allt, þó verr gangi að
tala“.
— Og hverjir hafa helzt kennt
þér þína fslenzku?
„Ég dvaldi fyrst i stað í Reykja
vík, og bjó þá hjá fyrrverandi
háskólarektor, Ármanni Snævarr.
Síöan bjó ég um tíma hér í Nor-
ræna húsinu, eða unz ég komst
í ferðalagið. Ég hef farið mikið
hér um Suðurland, en einnig
komizt norður og austur".
— Sænskur norrænudósent ætti
nú að kunna sitthvað fyrir sér
í íslenzku — fannstu nokkum
mun á norölenzkum og sunn-
lenzkum framburði?
„Ekki hinn minnsta það er
ekki mögulegt fyrir mig að
heyra hann.“
— Varstu lengi á ferðalagi?
„Einn mánuöur er nú ekki
langur tími, en ég dvaldi lengst
af á Skriðuklaustri hjá Matthíasi
Eggertssyni öðlingnum. Þar þótti
mér gott að vera — náttúran, ís-
lenzk náttúra er svo fögur og hún
gagntekur mann gjörsamlega, lfk-
ist reyndar Finnmörk. Og ekki
setja íslendingar neinn blett á
minninguna frá þessu fagra landi.
Islendingar eru einhver gestrisn-
asta og opnasta þjóð sem ég hef
kynnzt"
— Engar neikvæðar hliðar?
„Ef bær eru einhverjar, þá
segi ég ekki orö um þær, því þeim
kynntist ég ekki. Mér geðjast
einkar ve) að öllu því sem ég sá
og heyröj í ferðinni. Mér finnst
að þjóðfélagið sjálft sé þó mjög
lík og á hinum Norðurlöndun-
um. þó vissulega sé þar einhver
munur á sem kannski er ekki
svo gerlegt að segja frá“.
Það er annars stórfurðulegt
hve íslendingar eru margir
skemmtilegir. Það er svo mikið
af „orginölum", hreinum nátt-
úrubörnum hér að það er senni-
lega hvergi til aö jafna, nema þá
helzt í Noröur-Noregi eða
Norður-Svíþjóð, Lapplandi. Og
þó held ég að það sé alls ekki
sambærilegt. Ég veit það reynd-
ar með vissu, að margir Svíar og
Norðmenn sem ég þekki og eru
íslandsvinir, meta landið og
íbúana mikið fyrir það hve hér
er margt og mikið eins og
sprottið undan hæðum og drög-
um í náttúrunni."
— Er þetta ekki að hvertfa?
„Ég veit ekki — tel það samt
líklegt — samt sem áður held
ég að það beri talsvert á þess-
um íslenzku „orginölum" hér í
Reykjavík þó eðlilega séu þeir
helzt f afskekktarj byggðar-
lögum. — Það er einangrunin
sem þannig verður til þess að
vemda eðli mannanna sem við
hana búa“.
Háskólamenn
í heyskap.
— Og þú ætlar þá kannski að
koma aftur hingað?
„Auövitað ég kem strax næsta
sumar og þá ætla ég að vera
miklu lengur. Það er nefnilega
eldgömul venja meðal dósenta
í norrænu við Uppsalaháskól-
ann, að vera eitt sumar á Is-
landi og vinna að bústörfum.
Mér finnst þetta mjög skemmti-
leg venja og ætla vissulega ekki
að veröa til að brjóta hana“.
— Geturðu svo fært stúdent-
um þínum einhver tíðindi af ís-
landi?
„Auðvitað hef ég haft gagn a'f
ferðinni og ég vona að það
endurspeglist í kennslu minni.
Ég tók annars heilmikið af mynd
um, kvikmyndum og ljósmynd-
um. Fór á suma af þessum
þekktu stöðum úr bókmenhtun-
um: Þingvelli og Borg á Mýr-
um".
— Er einhver áhugi að ráði
meðal sænskra stúdepta á nor-
rænum fræðum?
„Hann er vissulega að aukast
mikið, en hins vegar kunna þeir
ekkj mikið fyrir sér greyin
þegar f háskólann kemur. Þeir
læra ákaflega lítið í menntaskó!
unum í norrænu — lesa kannski
nokkrar fomsögur, og þá bara í
sænskri þýðingu. Málið þekkja
þeir ekki neitt, sem kannski er
skiljanlegt".
Skemmtilegir
stúdentar.
— Hvað hefurðu um stúdenta
að segja? Eru þeir uppreisnar-
gjamir hjá ykkur í Uppsölum,
eða eru þeir þægir eins og ís-
lenzkir?
„Ég kann mjög vel við sænska
stúdenta — þeir hafa stórum
batnað á síðustu ámm með því
að tekið var upp nýtt fyrirkomu-
lag í sænskum menntaskólum.
Ég ætla ekki að útskýra hvemig
það fyrirkomulag er, þaö get ég
ekki. en það kemur þannig út í
háskólunum, að ég held, að
stúdentar kunna kannski ekki
eins mikið og þeir sem stúdentar
voru eftir gamla fyrirkomulag-
inu en þeir eru miklum mun
opnari. Spyrja margfalt meira
og Kennslan er lifandi. Það eru
sjáltfstæðir menn í þekkingarleit.
Menn sem kunna að læra. Og
jafnframt bví sem þá verður
fyrirhafnarmeira að vera dósent,
þá em slík vinnubrögð marg-
falt skemmtilegri".
íslendingafélag.
— Eru margir íslendingar í
Uppsölum?
„Ég veit ekki, ég verð ekki
svo mikið var við þá, þ.e.a.s.
stúdentana, en ég er ritari fé-
lagsskapar sem kallast íslands-
félagið. Það félag var stofnaö
eftir fyrirlestur sem Einar Ól-
afur Sveinsson prófessor flutti
þar í Uppsölum árið 1949 og
fjallaði fyrirlesturinn um Njálu.
Strax eftir þann fund var félag-
ið stofnað, og nú eru í því 400
manns. Við gefum út ársrit og
höldum fimdi tvisvar á ári“.
— Er gott að vera dósent í
Svíþjóð?
„Já já - ekki get ég sagt
annað. Launin em kannski ekki
neitt mjög há miðaö við aöra
starfshópa, en hins vegar em
allar aðstæður mjög góðar. Við
kennum til dæmis ekki nema 75
tíma á ári — þannig að nægur
tími gefst til rannsókna og vís-
indastarfa — enda til þess ætl-
azt að maður skili einhverju á
því sviði“.
— Og hvemig kennið þiö svo
norrænuna — með því aö lesa
Vísi?
„Já til dæmis, það er reyndar
íslenzkur lektor sem kennir nú-
tíma íslenzku, en við kennum
svo bókmenntir og textarann-
sóknir innlendu kennararnir. Jú
— ég býst við aö íslenzki lekt-
orinn láti sína stúdenta lesa
dagblöðin — og þá auðvitað
Vísi“. — GG.
J