Vísir - 18.08.1970, Blaðsíða 2

/

Kann að sitja hest •
■
Candice Bergen, bandaríska J
leikkonan, er þaulreynd hesta- •
manneskja, eða svo sagði hún J
sjálf er henni var boðin rullan! •
Hún átti nefnilega að vera eitt»
hvað á hestbaki í myndinni — J
og var naumast komin í hnakk-*
inn, er bifekjam tók á rás, og„
skömmu síðar veltist sú fagra«
Bergen um í grasinu. Leikstjór-*
inn fór eitthvað að tala um aðj
hún þyrfti að fara í reiöskóla áð-a
uir en hún tæki að sér hlutverkj
sem þetta, en Candice brástj
hin versta við og benti mannin-«
um á að hún ætti sinn eigin graðj
hest heima i Kalifomíu og kynni*
svo sannarlega aö tolla í hnakknj
um, þetta heföi bara verið ein-J
hver fjandans óheppni! •
UNC KONA HÁSITI
Á Fl UTNINCA SKIPI
— Hildegard Seitz
ætlar að verðo
stýrimaður
Hún er mjög svo aölaðandi i
vinnufötunum stúlkan þessi. Hún
heitir Hildegard Seitz og er tutt-
ugu og þriggja ára. frá Hamiborg.
Hún er gift skipstjóra og eig-
anda farmskips eins, og leigir sá
bæði skipið og áhöfn þess — þar
með talinn sjálfan sig — til lang
varandi siglinga um heimshöfin.
Hildegard fannst það óþolandi að
vera alla tíð ein heima í hús-
inu þeirra í Hamborg og bíða
eftir manni sínum heim í stutt
fri. Svo hún brá á það ráð að
koma drengnum þeirra hjóna í
fóstur til tengdamömmu, og sjálf
dembdi hún sér á stýrimanna-
skóla. Hún er langt komin með
skólann núna, en miklum hluta
námstímans ver hún úti á sjó
með manni sínum. Á meðan hún
er ekki orðin stýrimaður, verður
hún að láta sér nægja að vinna
venjuleg hásetastörf og þykir
hafa náö mikilli leikni sem
smyrjari. — Annars finnst henni
gaman að allri hásetavinnu, og
finnst nú furðulegt aö hafa eitt
sinn æitllað sér að vera húsmóðir
alla ævi. „Við heimsækjum dreng
inn okkar eins oft og viö getum
— og tökum hann eflaust til okk
ar hingað á skipið — strax og
hann verður nægitega gamall ti'l
acj vera til sjós“, segir Hildegard.
Hún segir að sjávarloftið sé
svo dásamlegt að hún finni ekki
fyrir því að vakna klukkan 5 á
hverjum morgni og fara að skúra
dekkiö,";,Tiann þrælar mér út karl
inn“, segir hún hlæjandi, „og
þaö gerir svo sem ekkert til. Ég
hef gott af þvf að vinna —fæ
enda sama kaup og aðrir hér sem
vinna sömu störf, en það er ekki
víst að ég fengii það ef ég væri
ekki gift útgeröarmanninum!“
„Blóð Nelsons“ þrotið
*.
i
t
í
(
I
t
i
i
\
\
m
brezki sjóherinn hættur að veita romm
Bobby Darin J
•
Leikarinn og söngvarinn J
Bobby Darin stakk sér til sunds •
úr vélbát þar sem hann var á-J
samt nokkrum félögum sínum aðj
sigla á Tahoervatni á miðvikudag- •
inn var. Darin stakk sér í vatniðj
tiil þess að bjarga lífi 8 ára gamals »
drengs. •
I>að var a'lgjör tiiMÍjun, að Dar- J
in og félagar hans skyldu rekast»
á drenginn þama í vatninu. ÞeirJ
voru á leið út á mitt-vatnið, er*
uppgötvaöist að báturinn var að»
verða bensínlaus. Sneru þeir þáj
aiftur að landi og sigldu stytztu&
leiö. Einmitt þar sem þeir komuj
undir vatnsbakkann, eða nm 20»
m frá landi hittu þei? fynr dreng •
inn. Peir voru raunar tveir semj
höfðu siglt út á vatnið. Annar í«
olíufati en hinn á trjádrumb. —J
Þeir dömluöu á þessu út að*
gömlum fúakláf sem rotnaði*
nokkra nietra undan landi. Kláf-J
urinn bar þá hins vegar ekki uppi •
og sökk. Þá björguðu þeir sér íj
sína upphaffegu farkosti og komst J
annar þeirra i land á trénu en c
olíufatið sökk, undir hinum. KomJ
þar Bobby Darin að og bjargaði*
f tfma. •
Nú eru ömurlegir tímar í brezka
sjóhemum. Um daginn var nefni-
lega hætt að gefa hverjum sjó-
liða ókeypis rommglas daglega,
en það var venja sem hafði ver-
ið í heiðri höfð frá því á dögum
Nelsons — enda kallaðist romm-
lekinn sem menn steyptu í sig
daglega „blóð Nelsons". Þannig
hafa menn verið að drekka „blóö
Nelsons" í 300 ár og mun dag-
skammturinn hafa verið jafnan
rikuilega útilátinn.
Én nú hefur flotastjórnin skrúf
að fyrir. Yfirstjóminni „fannst"
nefnilega, eins og þaö er oröað,
að sjóliðar og aðrir starfsmenn
ættu aö vera alveg klárir í koll-
inum við störf sín eftir aö stjórn
tæki skipanna eru orðin svo flók-
in sem raun ber vitni. Svo ræki-
lega var skrúfaö fyrir rommgjaf-
ir flotans, aö mönnum er ekki
einu sinni boðiö upp á glas um
borð í Britanicu, snekkju kon-
ungsfjölskyldunnar. Sem stendur
er Britanica í Cowes, en drottn-
ingin og hennar slekt er þar um
borð. Þetta 5769 tonna- skip er
einnig notað sem spítalaskip fyr
ir flotann og er flotastjómin nú
að hugsa um að koma skipinu
enn betur i gagnið, þar eð þaö er
orðinn hreinn viðburður ef drottn
ingin eða einhver úr fjölskyldu
hennar notar skipið — oftast er
notazt við flugvélar ef fara þarf
milli landa og skipið er einkar ó-
hentugt til að ein fjölskylda geti
notað það sem eins konar sumar-
bústað.
Carrington lávarður varna-
málaráðherra Breta, gæti með
einu pennastriki svipt konungs-
fjölskylduna öllum yfirráðum yf-
ir skipinu, en sennilegt er talið
að engin ákvörðun um skipið
verðj tekin nema með samráði
allrar ríkisstjórnarinnar.
Nú orðiö eru það ekki nema
flottræfiar eins og Onassis og
Burton leikari sem spóka sig um
höfin á snekkjum. Nixon Banda
rikjaforseti hafði tii umráða tvæi
snekkjur, en um daginn stóð til
að selja þær á uppboði. Þegar
til átti að taka voru tilboðin i
skipin svo lág, að dregið var til
baka að selja þau.